เรื่องสภากำหนดให้ต่อไปมีแต่หลักสูตร 6 ปี

[zartingtong]

ว่าแต่งานอย่างที่กระทรวงนี่จะเอา 6 ปีไปบริบาลอะไรก็ยังคิดไม่ค่อยออกเลยครับ ช่วยบอกหน่อยครับ

[coolturtle]

อย่าว่าแต่เรื่องนี้  เรื่องอื่นๆสภาฯก็คงอ้ำๆอึ้งๆตอบไม่ได้..ก็ชั้นอยากให้เป็น 6 ปีเหมือนอเมริกา  เรื่องอื่นๆ...ถ้ามีปัญหา ก็ไปแก้กันเองสิ...ชั้นไม่ได้ห้ามนี่(ชั้นขอแค่มีจำนวนปีเหมือนกัน).....เอ๋ออออ...ไปเลยไหมล่ะ

[PRACHASAN]

กระบวนการชี้แจงอย่างเป็นระบบ สร้างความชัดเจนด้วยตัวหนังสือจะต้องเกิดขึ้นโดยด่วนไม่อย่างนั้น ไม่มีกระบวนการในการจัดการหลากหลายรูปแบบตามมา จุลสารของสภา อาจจะหยุดลงเรื่องเภสัชกรทำผิดไปสักสองเดือน หันว่านำเสนอเรื่อง ความผิดพลาดของสภาเภสัชกรรม แทน เช่น ผิดไปแล้วเรื่องที่คิดทำเรื่องใหญ่ แต่ไม่ฟังเสียง Public Hearing ก่อน ยอมรับก่อนว่าเรื่องเภสัชกร 6 ปี เป็นเรื่องใหญ่ของวิชาชีพ ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อระบบงานเภสัชกรรม ทั้งระบบไม่เฉพาะการบริบาล อย่างเดียว เพราะทุกอย่างมันเป็น System มีความเป็น อิทัปปัจยตา มีเหตุมีที่มา กระบวนการในการคิด (paradigm) จึงต้องให้มีความเป็นตรรกะมากกว่านี้ (Logical thinking) ผมมองว่า การคิดคงจะรอบคอบแล้ว เพียงแต่ไม่รอบด้าน มันมีหลายมิติมากๆ (dimension) ไม่ว่าจะเป็นเชิงของ Economic ทาง Social รวมทั้งในมิติของ Profession เอาอย่างนี้ดีไหมครับ... เรามาลองเดินไปทีละก้าว กินข้าวทีละคำ กัน ไปแบบเป็นระบบ มององค์รวม (Holistic) ผมว่าไม่มีคำว่าสายเกินไปที่จะเริ่มต้นในสิ่งที่ถูกต้องและดีงาม... ผมกราบเรียนฝาก คณะกรรมการสภาเภสัชกรรม ประชุมกันใหม่ ฟังเสียงให้มากขึ้น โดยเฉพาะเสียงหัวใจวิชาชีพ เราต้องการจะวาง Position เราไว้ส่วนใดของสังคม สาธารณสุข และสังคมอาชีพ...

เชื่อมั่น
เภสัชกร ประชาสรรค์ แสนภักดี

[vitamin_khun]

มันจะเกิดการแบ่งแยกกันหรือเปล่าครับ ผมว่าไม่ควรทำ ถ้าจะเรียน 6 ปี  เอาเป็นให้เข้าเรียน ป.โทไปเลย อีก 2 ปี เราอย่าไปแข่งขันกับวิชาชีพที่เขาเรียน 6 ปี เลยครับ เราต้องมองจุดเด่นของเรา แล้วหันมาพัฒนาข้อด้วยให้ดีขึ้น  แล้วพัฒนางานเด่นของเราให้เด่นขึ้นไปอีก  ส่งเสริมเภสัชกรให้มีบทบาทในงานบริบาลผู้ป่วยให้เป็นรูปธรรมดีกว่า

[zartingtong]

Pharm D. ไม่ใช่ ป.โท
ถ้าจะไปเรียนต่อก็ต้องไปเรียน ป.โทใหม่
ดังนั้นอย่าสับสนครับ เพราะถึงจะให้ปริญญาโทแบบไทยๆได้ แต่ก็ไปใช้ที่อื่นไม่ได้

[Satapat]

Pharm D. ไม่ใช่ ป.โท
ถ้าจะไปเรียนต่อก็ต้องไปเรียน ป.โทใหม่
ดังนั้นอย่าสับสนครับ เพราะถึงจะให้ปริญญาโทแบบไทยๆได้ แต่ก็ไปใช้ที่อื่นไม่ได้

เป็นไปตามที่พี่ซ่าบอก

[PRACHASAN]

คณะเภสัชศาสตร์ ทุกสถาบัน ร่วมกับ ศศภท. ย่อถูกไหม ที่ประกอบด้วยคณบดีทุกสถาบันจะต้องออกมาแสดงมุมมอง พวกผมที่อยู่ภาคส่วนของผู้ใช้งาน จะได้ทราบว่าอย่างไร ไม่ใช่เพียงรับทราบแล้วกลับไปปรับหลักสูตรให้รองรับที่สภาตัดสิน  ผมอยากฟังเสียงจาก คณบดีทุกสถาบันว่าเรื่องนี้คิดอย่างไร ... ก็คงต้องกลับไปยังสภาอีกเช่นเคยที่จะต้องจัดเวที แล้วนำผลของเวทีออกมาเผยแพร่... ทำไมต้องให้กระตุ้นกันหลายรอบเรื่องการนำเอาประเด็นสำคัญออกมาเผยแพร่เพื่อการรับรู้กันอย่างถ้วนทั่ว... มันทำไม่ยากนะมีหลายวิธีการ จริงใจในการทำงาน ก็ต้องจริงใจที่จะรับฟัง... สภาต้องมาฟังได้แล้ว เสียงแถวนี้ไม่ใช่เสียงน้อยๆ ค่อยๆ แล้วนะ... มันเป็นเสียงที่มองการทำงานของสภามาตั้งแต่ยังไม่ได้มี พ.ร.บ.วิชาชีพ... คุยกันต่อไปครับพี่น้อง... ช่วยกันสร้างสรรค์ อนาคตของวิชาชีพเพื่อประชาชนต่อไป...

เชื่อมั่น
เภสัชกรประชาสรรค์ แสนภักดี

[wannee]

ย่อว่า ศศภท. ถูกต้องแล้วค้าบ.....

ก็ลองคอยดูว่าในวันที่ 25 เมษายน ในงานประชุมของสมาคมจะคุยอะไรกันได้บ้างหรือเปล่านิ คุยกันดีๆก็น่าจะมีข้อสรุปที่ดีได้ สำคัญคือกระบวนการคุยที่ดีนี่แหละ ที่มันยาก แต่ก็ท้าทาย.....

[wannee]

หรือว่า......
สังคมเราขาดวัฒนธรรมการพูดคุยกันเมื่อมีความเห็นแตกต่าง
หรือว่า.....
สังคมเราขาดการยอมรับความเห็นที่แตกต่าง
หรือว่า.....
เอ้อ ...งง เหมือนกัน

เมื่อเราไม่มีวัฒนธรรมแบบนี้ ความแตกต่างที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมาจึงไม่ได้ถูกนำออกมาช่วยกันขบคิด กลายเป็นสังคมของคนเสียงดัง หมายถึงว่า ใครกล้าที่จะออกมาแสดงความเห็นมากหน่อย ดูดีมีวัสัยทัศน์ ก็จะกลายเป็นผู้ผูกขาดความคิดไป สิ่งเหล่านี้อาจจะส่งผลเสียได้ในทันที หรือ รออีก 10 ปีค่อยเห็นผล

ตัวอย่างที่เห็นได้ชัด คือ กรณีการออกข้อบังคับของสภาฯในเรื่องหลักสูตร 6 ปีนี้ เมื่อ 10 ปีที่แล้ว บรรดาผู้นำทั้งหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถาบันการศึกษา ขาดการพูดคุยและขบคิดอย่างเป็นระบบ ตอนนั้นใครเสียงดัง ก็กลายเป็นผู้นำทางความคิดไป  ชิงคิดก่อน ชิงทำก่อน เพราะคนอื่นจะไม่แย้ง ...

10 ปี ผ่านไป ไวเหมือนโกหก....(หนังสมัยเด็กๆ เค้าชอบพูดอย่างนี้น่ะ)

เหตุการณ์คล้ายๆเดิม เกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

แต่คราวนี้ก็มีความแตกต่างไปบ้าง....

มีคนกลุ่มหนึ่ง ที่ไม่เห็นด้วยทั้งหมดกับข้อบังคับที่ถูกนำมา relaunch
คนกลุ่มนี้ออกมาแสดงความคิดเห็น

แต่เนื่องจาก เราขาดวัฒนธรรมที่ว่า เสียงที่แสดงออกไป ก็ไม่ได้รับความสนใจ
เมื่อ action ที่ส่งออกไป ไม่มี reaction กลับมา
ทำอย่างไรล่ะ ถึงจะมี reaction มาบ้าง

action มากขึ้นไงล่ะ ดีไหม.... แล้วมากขึ้นขนาดไหนถึงจะเหมาะสม เรายังเป็นวิชาชีพเดียวกัน ทุกคนทำด้วยเจตนาดีเหมือนกัน เพียงแต่เราขาดการเชื่อมโยงกัน เราไม่ได้เป็นศัตรูกัน

action มากขึ้นขนาดไหน ผู้คนในสังคมของเราถึงจะไม่คิดว่าวิชาชีพเดียวกันทะเลาะกัน ทำไมถึงคิดว่าทะลาะกัน ก็สืบเนื่องจากว่าเราไม่มีวัฒนธรรมการพูดคุยบนพื้นฐานของความแตกต่าง พอมีการแสดงออกมา คนจึงกังวลว่าจะทะเลาะกัน ซึ่งก็ไม่แปลกที่รู้สึกอย่างนี้ คุยเรื่องที่คิดไม่ตรงกัน ถ้าไม่ฝึกฝนให้ดี ก็มีโอกาสทะเลาะกัน (ตัวเราเองก็เป็น ก็ยอมรับ แต่ถ้ายิ่งไม่ฝึก ไม่พยายาม จะยิ่งมีโอกาสทะเลาะกันจริงๆล่ะงานนี้)

ถึงเวลาแล้ว ที่เราจะต้องสร้างวัฒนธรรมนี้ขึ้นมา อนาคตจะยิ่งมีความขัดแย้งมากขึ้นเรื่อยๆ หากฝ่ายหนึ่ง ซึ่งถือว่ามีอำนาจนิติบัญญัติอยู่ในมือ ไม่ฟังเสียงใคร อาศัยเสียงดังอย่างเดียว และ คนที่เหลือในสังคมก็ไม่ส่งเสียงออกมา อาจไม่ต้องรอถึง 10 ปีถัดไป ที่ผลจากการไม่คุยกันให้ดีในครั้งนี้จะแสดงตัว

เราจะยอมให้ข้อผิดพลาดในอดีตเกิดขึ้นซ้ำอีกสักกี่ครัง หรือ จนกว่า........

[coolturtle]

อยากให้คนไทยกล้าพูดต่อหน้า พูดตรงๆ เพราะการไปพูดลับหลัง(พูดนอกห้องประชุม) เขาเรียกว่า'นินทา'ซึ่งต่อให้ความคิดเห็นจะดีแค่ไหน ก็ไม่ถูกนำมาใช้ประโยชน์ และการพูดอ้อมค้อม แม้จะอ้างว่าเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าอาจถูกตีความบิดเบี้ยวเบี่ยงเบนไปจากความจริงที่ต้องการสื่อ  หรือขึ้นกับสติปัญญาและพื้นฐานของคนฟัง  วันที่ 25 เมษายนภาคบ่ายนี้(หากไม่มีการเปลี่ยนแปลง) หวังว่าพวกเราจะได้พูดเรื่องนี้กันจนได้ข้อสรุปสุดท้าย..ที่ทำให้ปิดหน้าสนทนานี้เพราะหมดประเด็นค้างคาใจ............เอ่อ..นึกถึงยุค"มาลานำไทยให้เจริญ"    การบังคับให้เภสัชเรียน 6 ปี ท่านผู้นำคงใช้ตรรกะเดียวกันเปี๊ยบบบบ..........น่ารักดี..หรือเป่า(วะ)????....

[PRACHASAN]

ผมขอลองนำเอากรอบแนวคิดเรื่อง เบญจทัศน์ มาจับเรื่องนี้ดูนะครับ...
1. วิสัยทัศน์ (Vision) ผู้นำของเราไม่ขาดวิสัยทัศน์ เป็นผู้มีวิสัยทัศน์ แต่วิชาชีพเราขาดการ shared vision อย่างแรง นั่นเอง [ ] เห็นด้วย [ ] ไม่เห็นด้วย [ ] จะอยู่เฉยๆ ต่อไป
2. โลกทัศน์ (Worldview) ผู้นำในวิชาชีพเราโลกทัศน์เปิดกว้างมากๆ เป็นแบบ Globally view เลยหละ แต่มองข้าม Locally view ไป ขาดความเข้าใจ บริบทของสังคมเภสัชกรรมไทยอย่างรุนแรง [ ] เห็นด้วย [ ] ไม่เห็นด้วย [ ] จะอยู่แบบไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นต่อไป
3. ฉากทัศน์ (Scenario) สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต มีความเป็นไปได้สามทาง คือ The Best case วิชาชีพก้าวหน้า สังคมยอมรับในระดับนำ ประชาชนพึ่งได้ The normal case เป็นแบบปัจจุบัน เดินตามหลังชาวบ้านแบบเงียบๆ แบบวิชาการปัจจุบัน The Worse case เกิดความแย่ ย่ำ อยู่กับที่ รวมทั้งสร้างสรรค์ สิ่งใหม่ๆ ที่จะฉุดรั้ง เกิดความแตกแยกในหมู่คณะ  เรื่องนี้ผมว่า ผู้นำในวิชาชีพ มอง The Best case อย่างเดียว ซึ่งถือได้ว่า แคบมากๆ ในสภาวะปัจจุบัน มันต้องเข้าใจ Scenario ให้ครบทั้งสามด้าน [ ] เห็นด้วย [ ] ไม่เห็นด้วย [ ] พร้อมจะอยู่เงียบๆ เพียงเราสองคน
4. กระบวนทัศน์ (Paradigm) วิธี และวิถีในการคิด เรื่องนี้ผมยอมรับว่า ผู้นำในวิชาชีพมีวิธีคิดของตนเอง แต่ผมว่าขาดในเรื่องวิถีในการคิดโดยเฉพาะวิถีแห่งการมีส่วนร่วมอย่างถ้วนทั่ว (Total participation) ของพี่น้องร่วมวิชาชีพ อยากให้สภาปรับกระบวนทัศน์ใหม่ [ ] เห็นด้วย [ ] ไม่เห็นด้วย [ ] จะอยู่เฉยๆ ไม่สนใจใยดีอะไรทั้งสิ้น
5. มโนทัศน์ (Conceptual) ผมว่ากรอบแนวคิดหรือกรอบมโนท้ศน์ ของผู้นำของวิชาชีพเราชัดเจน แต่อาจจะไม่ใช่มโนทัศน์ที่เหมาะสมกับการวางแผนสู่อนาคต พูดง่ายๆ ก็คือ มโนทัศน์ที่ไม่ dynamic พอหรือไม่เข้าท่านั่นเอง  [ ] เห็นด้วย [ ] ไม่เห็นด้วย [ ] จะอยู่เฉยๆ ต่อไป

ผมฝากเรื่อง เบญจทัศน์ ให้ ผู้นำในวิชาชีพได้ช่วยกันพิจารณาครับ จะได้ตามทัน ภูมิทัศน์ ที่เปลี่ยนแปลงไป ไม่ว่าจะเป็นภูมิทัศน์ ทางการเมือง (Politic) สังคม (Social) และเศรษฐกิจ (Economic)

เชื่อมั่น
เภสัชกร ประชาสรรค์ แสนภักดี

[coolturtle]

ชอบคำว่า"ไม่เข้าท่า"

ที่คุณประชาสรรค์พูดมา ฟังดูเป็นวิชาการดี....แต่ ขอโทษนะ ที่....ไม่ค่อยเข้าใจน่ะ(แฮะๆ)...ห่างวิชาการด้านเบญจทัศน์มากไปหน่อย
อ้อ.  แล้วคุณประชาสรรค์ คิดว่า...ที่ส่งๆข้อความไปนี่....ถึงสภาฯเหรอ......
ถ้าถึงจริงคงดีนะ....    ถ้าถึงจริง...อย่างน้อย สภาฯก็จะได้รับรู้ว่า  สมาชิกสภาฯ  อยากมีส่วนคิดและกำหนดชะตาชีวิตของเขาเองด้วย
อ้อ(อีกครั้ง) ลืมบอก ..ชอบใจที่คุณประชาสรรค์พูดก่อนหน้านี้ว่า ...."จุลสารของสภา อาจจะหยุดลงเรื่องเภสัชกรทำผิดไปสักสองเดือน หันมานำเสนอเรื่อง ความผิดพลาดของสภาเภสัชกรรมแทน ".....
....ดูเป็นความฝันอันห่างไกลนะ ที่จะให้สภาฯยอมรับว่าทำผิดพลาด... แต่ก็จะเฝ้าฝันใฝ่

[zartingtong]

ใครๆก็อยากเหมือนเมกา

[PRACHASAN]

สิ่งที่ผมนำเสนอทางคณะทำงานที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้รวบรวมนำส่งสภาแล้วครับ...ที่เข้ามาเขียนไว้ที่นี่ก็เพียงอยากจะนำเอาบางส่วนมากระตุกสมองเท่านั้น... ไม่ต้องทำความเข้าใจก็ได้ในเรื่องเบญจทัศน์ เพราะไม่มีประโยชน์หรอก.. สภาเองก็ไม่จำเป็นต้องฟังอะไรมากมาย เพราะอีกไม่ถึงหนึ่งปีก็ครบวาระของกรรมการสภาชุดปัจจุบันแล้ว... แล้วทั้งหมดนี้ ไม่ได้ไกลเกินฝันหรอก เป็นเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นจริง สภากำลังจะมีการชี้แจงอย่างเป็นระบบ... รอดูคณะกรรมการกำลังเตรียมการชี้แจง...

[Epinephrine]

เด็ก 6 ปี เต็ม ขอมาว่ากันอีกรอบ

เรียน 6 ปีไปทำไม????

แน่นอนไม่ใช่คำตอบครับ

ยกตัวอย่างของ UK

A-Level 1 ปี
MPharm 4 ปี -> ได้ปริญญา
Pre-register 1 ปี

รวม 6 ปี

สำหรับผมน่ะ ปริญญาเภสัชศาสตรบัณฑิต 4 ปีก็พอแล้วครับ
มุมมองของหลายๆ คนผมเห็นด้วยว่า งี่เง่าที่จะมาบังคับให้เรียนถึง 6 ปี

คุณเอาเวลา 2 ปีหลัง ไปทำงานจริง เก็บเคส เป็น Specialist เพื่อปฏิบัติงานไม่ดีกว่าหรือ

ถ้าจบเภสัชศาสตรบัณฑิต ไม่ได้แปลว่าจะทำงานเป็นเภสัชกรได้ แค่มีความรู้พื้นฐานในงานเภสัชกรรม 4 ปีก็เกินพอครับ

แต่ถ้าจะเป็นเภสัชกร หรือ Registered Pharmacist (เลียนแบบ RN)

คุณต้อง Specialized ในสาขาเฉพาะที่คุณเลือก เช่น Techno, Bot, Clinic

อีก 2 ปี ช่วงสองปีนี้ คือช่วงที่คุณปฏิบัติงานจริง โดยมีพี่เลี้ยงที่โรงงาน, รพ., บ.ยา

ผมชอบแบบนี้กว่านะ ให้ตายเหอะ

เพราะมีอีกหลายๆ สาขาของเภสัช ที่ไม่ต้องการความรู้เชิงลึกหรือใบประกอบวิชาชีพเลย แล้วจะให้คนพวกนั้นมาเสียเวลาเรียนแล้วเอาใบประกอบไปแขวนทำซากอะไร