โดย เมจิก พี » 14 ม.ค. 2020, 00:11
ชีวิตผมที่เกิดมาในชาตินี้ มีความผิดพลาดที่ไม่สมควรให้อภัย และต้องประหารชีวิตแม้จะรับสารภาพอยู่ 2 เรื่อง
1.การเข้ามาอยู่ในวิชาชีพเภสัช(วิชาชีพเขาดี แต่คนเกี่ยวข้องหลายคนมันเฮงซวย)ที่มีคนในวิชาชีพ มีความคิดจำกัด สกัดกั้นเพื่อนร่วมวิชาชีพคนอื่น
2.การเข้ามาอยู่ในวงการสา'สุขที่เป็นงานคุณธรรม แต่ไม่มีความเป็นธรรมในการบริหารจัดการ ก้าวก่าย รุกล้ำ วิชชาชีพอื่น โดยอาศัยอำนาจเก่าที่สืบทอดกันมาชั่วนาตาปี อาศัยความรู้ที่ตัวเองมีและพรรคพวก ผสมรวมกะการเกาะหลังนักการเมืองเป็นตัวนำในการยึดอำนาจนั้นมา แล้วทำตัวเป็นผู้นำ ในก้าวก่ายจัดการวิชาชีพสา'สุขอื่น
บางคนบอก แล้วมาบอกทำไม" มันเรื่องของมึง "ใช่ครับ มันเรื่องของผม แต่เขียนมาซะขนาดนี้ แล้ว ยังคิดไม่ได้ว่ามันเรื่องของผมคนเดียวหรือไม่ ถ้ายังคิดไม่ได้ นี่ก่อเป็นเหตุผลสุดท้าย ทีต้องเอาผมไปประหาร เพราะดันมาอยู่ร่วมกะคนที่คิดไม่ได้ คิดได้แต่เรื่อง"อยู่ให้เป็น". ถุยยยย!!!กูสมควรตายแล้ว มีเสียงตะโกนไล่หลัง ไปตายห่าที่ไหนก้อไปเลย ไอ้... ใช่ ถ้ามีแต่คนอย่างพวกมึง เป็นทาสคนในวิชาชีพอื่นเป็นทาสกฏระเบียบที่ฆ่าพวกเราเอง ให้ประหารกูเถอะที่ไม่ยอมเป็นทาสอย่างพวกมึง