- อ้าวไม่ไปทำงานรพ.หรอ? ทำไมไม่จ้างเด็กล่ะ จะได้ทำงานรพ.ด้วย เิิปิดร้านด้วย เห็นร้ืานอื่นเค้าก้อจ้างเด็กขายนะ เป็นหวัด เป็นไข้ ปวดหัว ปวดท้อง ลูกจ้างร้านอื่นเค้าก็จัดได้หมด ไม่เห็นเภสัชต้องอยู่ร้านเลย
บ้างก็มาถึงสั่งจ่ายยาเอง บลาๆ จะเอายาโน้นยานี้ เช่น จะเอายาล้างไต บลาๆๆๆๆๆ
- เวลาที่ไม่อยู่ร้าน ก็ต้องปิด เพราะไม่ได้จ้างเด็ก ก็ขาดรายได้ไป แต่รายจ่ายจ่อคิวเหมือนเดิม เฮ้อออออ
- บ้างก็ว่า....พอดีไปหาหมอมาล้ว แต่หมอไม่อยู่ ขอซื้อยาตัวโน้นตัวนี้หนอ่ย หมอ(ในที่นี้คือพยาบาลเปิดคลินิก) >.<
ฯลฯ แค่ส่วนหนึ่งเท่าันั้นค่ะ
บางทีรู้สึกว่า พื้นที่ที่จะให้เรายืนในสังคมมันน้อยเกินไป มีแต่ที่ของหมอ พยาบาล แต่ที่ของเภสัช อยู่ตรงไหน
แม้แต่ในร้านยา ก็ยังมีเด็กจบม.3 หรือม.6 หรือแม้แต่จบป.ตรีสาขาอื่นมาแย่งที่เราไป ท้อใจค่ะ 
บางครั้งใจเย็น อดทน อธิบายมากมายหลายต่อหลายคราว ก็อดแปลกใจตัวเองไม่ได้ ที่ทำไมเราถึงทนอยุ่ ทำไมเราถึงไม่ทำอย่างที่คนอื่นๆทำกันจะได้ดูปกติ เหมือนเคั้า ไม่ต้องมีคำถามว่ามาอยุ่ร้านยาทำไม????????????/// จิตตกมากมาย
