โดย med_pharm » 13 มี.ค. 2011, 13:48
ผมอ่านที่ผ่านมามีความคิดเห็น เรื่อง กฎหมายว่าด้วยยา (หรือ พรบ.ยา) ปัจจุบันไม่สามารถบังคับได้เต็มที่
ดูเหมือนจะไม่ค่อยจริง และ หลายคนมักจะไม่ดูกฎหมายรอบด้าน
ปัญหาที่แท้จริงของวิชาชีพ (รวมถึงประเทศไทย) ไม่ใช่การไม่มีกฎหมาย หรือกฎหมายเก่าเกินแกง
แต่ปัญหาที่สำคัญอยู่ที่การบังคับใช้กฎหมาย
มีทั้งที่ไม่ยอมบังคับใช้เลย และ ไม่ยอมบังคับไปตามเจตนารมณ์ของกฎหมาย จนบางครั้งเป็นการบังคับใช้กฎหมายตามอำเภอใจ
ปัญหาเรื่องเภสัชกรแขวนป้ายเป็นปัญหาที่ชัดเจน
หากลองเปิด กฎหมายว่าด้วยยา (พรบ.ยา) ในมาตรา 21 และ มาตรา 39 ประกอบกัน
จะเห็นว่า กฎหมายกำหนดให้ผู้รับอนุญาตต้องมีเภสัชกรประจำตลอดเวลาทำการ (สังเกตว่ากฎหมายใช้คำว่าต้อง ไม่ได้ใช้คำว่า จัดให้มี หมายถึงเจตนารมณ์ ไม่ต้องการให้โต้แย้งว่า ไม่สามารถจัดหาได้ เนื่องจาก กฎหมายเล็งเห็นแล้วว่า การเปิดร้านขายยาเมื่อไหร่ รวมถึงเปิดหน้าร้านแล้ว ต้องมีเภสัชกรอยู่ที่ร้านขายยาเสมอ เป็นสาระสำคัญที่ยิ่งยวดทีเดียว) ทั้งนี้หากฝ่าฝืน มาตรา 21 ผู้รับอนุญาตอาจถูกลงโทษถึงจำคุก อีกด้วย
ในมาตรา 39 ก็จะเห็นว่ากฎหมายกำหนดให้ผู้ปฏิบัติการต้องเป็นเภสัชกรเท่านั้น และจะต้องอยู่ประจำ ณ สถานที่ปฏิบัติการตลอดเวลาทำการด้วยเช่นกัน โดยกฎหมายเขียนไว้อยู่ในวรรคแรก ไม่แยกไว้ในวงเล็บ ซึ่งเป็นส่วนของหน้าที่ของผู้ปฏิบัติการ (ซึ่งจะปฏิบัติหน้าที่ได้จะต้องอยู่ประจำ ณ สถานปฏิบัติการเสียก่อน เนื่องจาก กฎหมายใช้คำว่าให้อยู่ประจำ ณ สถานที่ปฏิบัติการ และ มีหน้าที่ดังที่กำหนดในวงเล็บต่างๆ ไม่ได้หมายความว่า ให้มีเฉพาะหน้าที่แต่ไม่ต้องอยู่ หรือ แขวนป้ายตลอด และโดยหลักแห่งวิญญูชน ย่อมเข้าใจได้ว่า หากไม่ได้อยู่ ณ สถานที่ปฏิบัติการเลย จะปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างไร
และนี่คือการละเมิดกฎหมายว่าด้วยยา อันเป็นกฎหมายที่โทษทางอาญา ที่ยาวนานที่สุดในโลก???
ผู้นำประเทศไทยบอกว่าเมืองไทยเป็นนิติรัฐครับ
แต่เราดูกันเอาเถอะครับ ว่าจริงหรือเปล่า