กลับมาแชร์ไอเดียร์ สานต่อปณิธาน
? ส่งเสริมการพัฒนาร้านยา เพื่อพัฒนาวิชาชีพเภสัชกรชุมชน ?
เราคุยไปกันแล้วเรื่อง
1. การเผยแพร่ความรู้ด้านยาและสุขภาพให้กับชุมชน
2. การแต่งกายของเภสัชกรชุมชนในร้านยา
3. การเพิ่มพูนความรู้ของเภสัชกรชุมชน
4. เทคนิคการตรวจสอบวันหมดอายุด้วย Sticker สี
5. การนำเอาระบบ 3 P มาใช้ในการจัดการเรื่อง FIFO ในร้านยา
6. การทำฉลากช่วยติดหน้าซอง ทำเอง
7. การใช้เทอร์โมมิเตอร์วัดอุณหภูมิในตู้เย็น (Medication Refrigerator)
8. จุดแข็งของการประกอบอาชีพเภสัชกรชุมชนiคนรุ่นใหม่
9. การสร้างเครดิตให้กับร้านยาเภสัชกรชุมชน
10. การสร้างทัศนคติที่ดีในการประกอบอาชีพเภสัชกรชุมชน
11. ยาน้ำมีกล่อง VS ยาน้ำไม่มีกล่อง
12. การให้ความร่วมมือกับภาครัฐในการประกอบอาชีพเภสัชกรชุมชน
13. การนำเสนอผลงานการพัฒนาปรับปรุงร้าน เพื่อให้การประเมินร้านยาคุณภาพผ่านง่ายขึ้น
14. การปลูกจิตสำนึก และ การรณรงค์ให้ใช้คำนำหน้านาม ภก. และ ภญ.
15. ศักดิ์ศรีของการประกอบอาชีพเภสัชกรชุมชน
16. การทำ Barcode เอง เพื่อใช้กับสินค้าที่ไม่มี Barcode
17. การใช้ซองสีชากับยาที่ป้องกันแสง
18. Professional Look จะดีหรือไม่ดีดูที่ การแต่งตัวของเภสัชกร และ สภาพแวดล้อมโดยเฉพาะหน้าร้านของร้านยา
19. การรายงานผลข้างเคียงจากการใช้ยาของร้านยา
20. การทำบัญชีร้านยาตามข้อกฎหมาย
21. สภาฯ ขอความร่วมมือ ในการพิจารณาการจ่ายยาพวก Diphenhydramine และ Promethazine
22. การยกเลิกทะเบียน ยารูปเม็ด แบบแปลกๆ
23. การซื้อยาปฏิชีวนะใช้เอง ในร้านยา
24. การติดเทอร์โมมิเตอร์วัดอุณหภูมิภายในร้าน
25. การไป Audit Supplier โดยเฉพาะยี่ปั๊วที่ขายส่งโดยเฉพาะ หรือ ร้านยาทั่วไปที่พัฒนาเป็นร้านขายส่ง
26. การแยกกลุ่มของใช้ที่ใช้ในร้านยาเพื่อป้องกัน Contaminated โดยเฉพาะกลุ่มยาที่คนแพ้ง่าย
28. ตัวอย่างรูปแบบ Tablet Cutter ตัวอย่างการใช้
29. ตัวอย่างการนับเม็ดยาด้วย Pill Counter รูปแบบต่างๆ
30. ตัวเลข Lot No และ Exp Date บาง Product มองยาก
31. การผสมยา Dry Syrup ในร้านยา
32. การขายอาหารเสริมในร้านยา
33. การส่งต่อผู้ป่วยจากร้านยาไปโรงพยาบาล
34. การประชาสัมพันธ์ร้านยาคุณภาพในชุมชนของตัวเอง
35. คำตอบสำหรับลูกค้า ? ขอยาทานหน่อย ขี้เกียรติไปหาหมอ หรือ ซื้อยากินเองทำไม ทำไมไม่ไปหาหมอ ?
36. การฝึกงานด้านเภสัชกรรมชุมชน ของ นศภ.
37. การเป็นเภสัชกรชุมชน เงินนั้นสำคัญก็จริง แต่มันไม่ได้ให้ทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนกับความภูมิใจที่ได้จากการให้คำแนะนำ ให้ความรู้กับผู้คนและ ชุมชน มันเป็นความดีที่เสริมบารมีคุณ และเสริมบารมีของวิชาชีพครับ
38. การนำเสนอความรู้ หรือการแนะนำความรู้ให้กับประชาชน หรือผู้คน ต้องไม่ยากเกินไป และ เป็นสิ่งที่คนละแวกนั้น ชุมชนนั้นมีปัญหา หรือเป็นที่สนใจ ก็น่าจะดี
39. การปฏิบัติงานของเภสัชกรชุมชนในร้านแต่ละวัน หน้าร้านเป็นสิ่งที่เรามองออกไปทุกวัน ถ้าตกแต่งหน้าร้านให้ดู ร่มรื่น ร่มเย็น มันก็จะเย็นตา เย็นใจ ทำให้เราผ่อนคลาย มีความสุขขึ้น
40. การสรุปผลการดำเนินงานที่ผ่านมา รวบรวมเเก็บงานของเรา ทำอะไรไปบ้าง พัฒนาอะไรไปบ้าง เก็บรวบรวมไว้ ถ้าจะให้ดีถ่าย หรือ สำเนาเก็บรวมเป็นเล่มจะดีเอามากๆ ไม่เช่นนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็จะผ่านไป แล้วจะไม่หวนกลับมาให้เห็นอีก
41. การหาตำรามาอ่าน หรือ เก็บไว้เป็น Reference ในร้านยา โดย Download จาก Internet ไม่ต้องไปหาซื้อ
42. Drive Thru Pharmacy หรือ Drive ? through window Pharmacy แนวคิดการเปิดร้านยาที่อาจจะเกิดขึ้นในบ้านเรา
43. การนำเอาระบบ 5 ส. มาใช้กับร้านยา
44. ข้อเสนอให้ออกข้อกำหนดให้มีการติดรูปผู้ประกอบวิชาชีพเภสัชกรรมที่ร้านยาทุกร้าน เช่นเดียวกับ คลินิก
45. การทำฉลากช่วยแบบพิเศษ เพื่อส่งเสริมวิชาชีพเภสัชกรรมชุมชน
46. การเขียนโน้ตหรือติดแผ่นป้ายเตือน สำหรับยาในร้านที่ต้องระวังในสตรีมีครรภ์และให้นมบุตร
47. การเขียน SOP ( Standard Operating Procedure ) ของร้านยา
48. WIN WIN กับการแขวนป้ายของเภสัชกร
49. การไปร่วมฟังการบรรยายทางวิชาการของเภสัชกรชุมชน
50. การสอบใบประกอบวิชาชีพของเภสัชจบใหม่
51. การจูงใจให้ร้านยารับนักศึกษาเภสัชมาฝึกงานที่ร้าน
52. ไข้หวัด 2009 กับบทบาทของเภสัชกรชุมชน
53. รายละเอียดบนซองยา กับกฎหมายใหม่ PL Law
54. ร้านยาที่เปิดดึกๆ มีข้อน่าสงสัย หรือมีข้อควรระวังหรือไม่
55. การตั้งชื่อร้านยา สำคัญไหมกับความเป็นวิชาชีพ
56. การทำระบบวงจรปิดในร้านยาด้วย Webcam
57. การนำภาพจากกล้อง Webcam มาใส่ Barcode เพื่อใช้ทำ Patient Profile
58. การทำบัตรประจำตัวของผู้มาใช้บริการของร้านยา
59. เข้มงวดการจัดให้มีเภสัชกรอยู่ปฏิบัติหน้าที่ตลอดเวลาที่เปิดทำการ
60. โรคผิวหนัง Case ที่พบบ่อยในร้านยา
61. การติดฉลากช่วยพิเศษไปกับยาที่คนทั่วไปนิยมซื้อใช้กัน
62. การสั่งยามาเก็บไว้มากๆ เพื่อต้องการโปรโมชั่น ของร้านยาทั่วไป หรือ สถานที่เก็บยาของร้านยี่ปั๊วใหญ่ๆ มีการควบคุมอุณหภูมิหรือไม่
63. การเผยแพร่ คำสั่งสภาเภสัชกรรม เรื่อง การพิจารณากรณีจรรยาบรรณในการประกอบวิชาชีพเภสัชกรรม
64. การให้ความรู้ โดยใช้ฉลากช่วยพิเศษที่พิมพ์ด้วยกระดาษ A4 ธรรมดา นำมาตัดและสอดใส่เข้าไปในซองยาที่จัดยาให้คนไข้
65. ข้อคำนึงของการเปิดร้านครั้งแรก แนวคิดที่ต้องระวัง โดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัยและการขโมย
66. Walk Through Window Pharmacy ช่องทางพิเศษ ภาพลักษณ์ใหม่ของหน้าร้านเภสัชกรชุมชน
****************************************************************************************************************************************************************************************
ฉลากช่วย ปิดหน้าซองยา ปิดที่ยารียกหาทั่วไป หรือใส่ในซองยา เพื่อช่วยส่งเสริมการพัฒนาร้านยา ส่งเสริมวิชาชีพเภสัชกรชุมชน หรือ ให้ความรู้แก่ผู้มารับบริการทั่วไป
1. ไม่มีความรู้ด้านยา อย่าให้คนไม่มีความรู้ด้านยา จัดยาให้คุณทาน มันอันตราย
2. จัดยาชุด ยาหลายชนิดรวมในซองเดียวกัน ยาชุด ยาหลายชนิดในซองเดียวกัน ยามั่ว อันตราย ไม่มีชื่อตัวยากำกับ
3. ทั้งร้านใช้ถาดนับเม็ดยาอันเดียว ร้านยาที่ใช้ถาดนับยาอันเดียว ระวังปนเปื้อนยาที่แพ้ติดมาด้วย
4. ยาหยอดตาขายวางตามชั้น ไม่เก็บในตู้เย็น ยาหยอดตา ขายวางตามชั้น ไม่เก็บตู้เย็น ยาเสื่อมก่อน
5. ใช้ยารูปแบบเม็ดแปลกๆ หาไม่ได้ ดูไม่ออก ต้องมาหากู ระวังยารูปแบบเม็ดแปลกๆ ไม่เขียน ไม่บอกว่า ตัวยาอะไร
6. ขายยาถูกถูก เพื่อดึงลูกค้า ยาถูกๆ ระวังเป็น ยาปลอม ยาใกล้หมดอายุ ยาขโมยมา
7. ไม่ใช้ซองสีชาใส่ยาที่จัดนับเม็ด ยาจัดนับเม็ด ไม่ใส่ซองสีชา ยาโดนแสงจะเสื่อมคุณภาพ
8. ไม่เขียนชื่อตัวยาที่ซองยา ได้รับยา ไม่เขียนชื่อยาที่ซอง ตามกฎหมาย ร้องเรียนได้
9. ซองยาไม่มี ชื่อร้าน เบอร์โทรติดต่อ ซองยา ไม่มีชื่อร้าน เบอร์โทร แพ้ยา มีปัญหา สอบถามไม่ได้
10. ยาในร้าน เก็บไว้ในที่ร้อนๆ แสงและแดด ส่องถึง ยาในร้าน เก็บไว้ในที่ร้อนๆ แสงและแดด ส่องถึง ยาเสื่อม
11. สวมเสื้อกาวน์ขายยา หลอกลวงคนว่าเป็น เภสัชกร ระวังคนสวมเสื้อกาวน์ขายยา หลอกลวงคน ว่าเป็นเภสัชกร
12. ขึ้นป้าย ? ขายยาโดยเภสัชกรปริญญา ? ขายยาโดยเภสัชกรปริญญา ระวังคนขายไม่ใช่เภสัชกร
เพิ่มเติม
13. ร้านโชว์ห่วยขายยาอันตราย ยาชุด ยอก ? ไข้ ผิดกฎหมาย
14. ร้านยา จะซื้อ จะขาย ต้องมีเภสัชกรประจำตลอดเวลา
15. จัดยาให้ทาน ไม่ถามรายละเอียด ไม่ซักอาการ ระวังมั่ว อันตราย
16. คนซื้อไม่ได้เป็น คนเป็นไม่ได้มา ถามอะไรไม่รู้เรื่อง หายยาก
17. ซื้อยาตาม รูปแบบเม็ดสีเหมือน อาจไม่ใช่ยารักษาที่ต้องการ ผิด
18. เลือกซื้อยา จากร้านยาที่มีเภสัชประจำ ความปลอดภัยมีมากขึ้น
19. ต้องการยาถูก ที่ไหนถูกซื้อที่นั่น แต่ถ้าให้จัดยาให้ ต้องเภสัชกร
20. ร้านยาที่พึ่งคนจน แต่ต้องเลือก ร้านที่น่าเชื่อถือ ไม่มั่ว ปลอดภัย
21. คุณภาพชีวิตคนไทยดีขึ้น ทุกคน ต้องการรับยา จากมือเภสัชกร
22. เภสัชกร คือ หมอยา เรียน 6 ปี ในมหาวิทยาลัย
23. เลือกซื้อยาเอง วินิจฉัยโรคเอง อาจถูก อาจผิด ถาม เภสัชกร
24. ขอยาดีๆ ยาดีอาจไม่ใช่ ยาแพง ขอให้ถูกโรค ถูกคน ถูกวิธี หาย
25. พ่อค้าร้านยา คือ คนขายยาที่ไม่ใช่เภสัชกร เรียก หมอตี๋
****************************************************************************************************************************************************************************************
บารมีและเครดิตของวิชาชีพปัจจุบัน เป็นสิ่งที่คนรุ่นก่อนสร้างไว้ อย่าให้คนรุ่นหลังเรา ว่าเราได้ เหมือนกับที่เราว่า และท้อใจกับสิ่งที่เป็นผลพวงและเกิดในปัจจุบัน สามัคคี ช่วยๆกัน ให้กำลังใจกัน วิชาชีพนี้จะค่อยๆดีขึ้น พัฒนาขึ้น
การเป็นเภสัชกรชุมชนที่ดี ไม่จำเป็นต้องเป็นเภสัชกรร้านขายยาที่รวย ขายได้มากๆ แต่เป็นเภสัชกรชุมชนที่ทำหน้าที่ได้อย่างถูกต้อง เอื้อประโยชน์ต่อประชาชน และผดุงไว้ซึ่งวิชาชีพเภสัชกรในสายตาของประชาชน
To be different and knowledge upgradable, You will be the Pharmacist
โลกเปลี่ยนไป ทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องพัฒนา การเปิดร้านยา มันเป็นเกียรติ เป็นศักดิ์ศรีของเภสัชกรชุมชน ไม่เหมือนก่อน
อย่าถามว่า วิชาชีพนี้ ให้อะไร แก่ท่าน แต่ควรถามว่า ท่านให้อะไร แก่วิชาชีพนี้มากกว่า
อย่าไปเปรียบเทียบกับ สิ่งที่ไม่ดี สิ่งที่ไม่ถูก ไม่ควร แต่จงพยายามทำดี อย่าหวั่นไหว มุ่งมั่น ถ้าเราเห็นว่า สิ่งนั้นเป็นแนวทางที่ดี ทีถูกต้อง
จงพยายามมองไปการไกล มองไปข้างหน้า มากกว่าจะมองภาพ หรือปัญหาที่เกิดอยู่ในปัจจุบัน
ในชีวิตของการเป็นเภสัชกรชุมชน การพัฒนาร้านยาให้เป็นร้านยาคุณภาพ ถือว่า ได้รับใช้วิชาชีพเภสัชทางหนึ่ง การได้รับการรับรองให้เป็นร้านยาคุณภาพ ก็เปรียบเสมือน การได้รับใบปริญญาทางวิชาชีพ ของการเป็นเภสัชกรชุมชนอีกหนึ่งใบ
ไปร้านยาถามหาเภสัชกร และให้เภสัชกรจัดยาให้
การมีทัศนคติที่ดีในการทำงาน มองโลกในแง่ดี มีใจรักในงานที่ทำ ชีวีตมีสุข ร้านยามีการพัฒนา
รู้เขา รู้เรา ความไว้วางใจมีมากขึ้น สิ่งที่ยากก็จะง่ายขึ้น
ลูกค้าจะไม่ดียังไง เภสัชกรต้องมีศักดิ์ศรี บางครั้งอย่าไปยอม เราไม่ใช่พ่อค้า เงินกำไรเพียงนิดหน่อย แรกกับศักดิ์ศรี และชื่อเสียง บางทีไม่คุ้ม ก็ปล่อยไป อยู่ที่ตัวเรา
อย่าเอาหน้าตาของความเป็นเภสัชกรชุมชน ไปแลกกับเศษเงินที่บริษัทยาโยนให้เพียงเล็กน้อย เพื่อมีอำนาจมายืนผงาดในร้านของพวกเรา
****************************************************************************************************************************************************************************************
ตัวเองไม่เคยคิดว่า การให้ จะต้องแลกกับ การได้รับ เราควรทำให้ทุกวันเป็นเหมือนวันสุดท้ายของชีวิต เพราะนั่นแปลว่า เราต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพราะไม่มีวันพรุ่งนี้ให้แก้ตัวอีกต่อไปแล้ว
---- ดร. ภญ .กฤษณา ไกรสินธุ์
****************************************************************************************************************************************************************************************
อยากส่งแรงส่งกำลังพลังเชียร์ อย่าเพิ่งเพลียละเหี่ยใจไปเลยหนา
เรื่องบางเรื่องคนหนึ่งฝันมันธรรมดา เป็นอัตตาความคิดเฉพาะตน
ร้านยาห้องยาเสมือนดังตราเภสัช ช่วยกันพัฒน์เปิดบทบาทให้เห็นผล
ใช่ว่าจะเปิดปิดได้ในบัดดล เราทุกคนมีสิทธิค้านวิจารณ์ดัง
ถ้าร่วมด้วยช่วยกันทำช่วยกันคิด ถูกหรือผิดเป็นบทเรียนที่สอนสั่ง
ให้เราพร้อมหลอมใจหลอมพลัง เป้าที่ตั้งเปิดบทบาทเภสัชไกล
---- ดร. ภญ. พัชราภรณ์ ปัญญาวุฒิไกร
****************************************************************************************************************************************************************************************
สวัสดีครับ
ครับ................. รายการทีวีแต่ละรายการพอช่วงปลายปี เขาจะสรุปเรื่องเด่นในปีที่ผ่านมา วันนี้ในโอกาสอยู่ในช่วงเทศกาลครบรอบ 2 ปี ของกระทู้นี้
ผมขออนุญาต หนู Sukanya เจ้าของกระทู้นี้ นำเอาข้อความเด่นๆในกระทู้ ที่ผมคัดกรอง นำมาเสนอให้ท่านผู้อ่าน ได้อ่านซ้ำใหม่อีกครั้ง....................ขอบคุณครับ
อ่าน ข้อความคัดกรอง ตอนที่ 2 ต่อนะครับ
****************************************************************************************************************************************************************************************
โดย Sigkaman ? 29 พ.ค. 2008, 11:05
พูดถึง ความสุขของเภสัชกรชุมชน ผมบอกได้เลยว่า วิชาชีพนี้ ดีกว่าอีกหลายๆอาชีพที่สามารถทำงานอิสระได้ คนจบมาทางด้านอื่นถ้าจบมาแล้ว เบื่อเป็นมนุษย์เงินเดือน หรือ ลูกจ้าง อยากมาเปิดร้านของตัวเองก็หาช่องทางยากสักหน่อย ดีตรงนี้
พูดถึงตรงนี้ Apotheker บอกว่าผมมองโลกในแง่ดี ก็ไม่ดีอย่างไรครับ เมื่อก่อนผมขับรถไปทำงาน ออกจากบ้านทุกเช้า 6.00 น. ไปกลับ ร่วม 100 กม เดินทางไปเป็นมนุษย์เงินเดือน ร่วมยี่สิบกว่าปี ตอนหลังกลับมาดูแลบ้าน ดูแลบุพการีก่อนเสียชีวิต การได้มาทำงานใกล้บ้าน ไม่ต้องเจอรถติดบนท้องถนน เช้าๆได้มีโอกาสออกกำลังกาย ก็มีความสุขดี นี่แหละทางออกของการเป็นเภสัชกร และก็ไม่มีการเกษียณอายุ เบื่อก็เลิก
การเป็นมนุษย์เงินเดือนกับชีวิตการเปิดร้านก็คงต่างกัน แต่ถ้าเด็กจบใหม่ๆก็อยากจะไปกระโดดโลดเต้นก่อน จะให้มาจับเจ่าอยู่กับร้านทุกวัน ก็อาจจะเบื่อแย่นะครับ ฉะนั้นต้องหาช่องทางการผ่อนคลายครับ การได้มาระบายอะไรต่างๆนาๆใน Pharmacafe ก็เป็นแนวทางหนึ่งที่ดีครับ เพื่อนๆตอนเรียนก็คงต้อง Keep in touch ไว้เสมอๆครับ เดี๋ยวนีมีทั้ง Internet มือถือ ไม่ไกลกันเลยครับ ว่างๆปิดร้านชวนเพื่อนๆนัดไปเที่ยว ไปสังสรรค์ Shopping บ้าง จะได้ไม่เครียดครับ
คุยมาซะเยอะเลย น้องๆจะบอกว่า จะให้มีความสุขอย่างพี่ได้ไง ขายก็ไม่ดี วันๆขายไม่ได้กี่สตางค์ ไม่พอค่าใช้จ่าย ก็เลยขอแชร์ไอเดียร์ในการบริหารจัดการในความคิดเห็นของผมนะครับ อาจจะไม่ถูก หรือ บางคนอาจจะต่างลักษณะไป จะมาเปรียบเทียบไม่ได้ ก็ฟังๆเป็นคู่สนทนาก็แล้วกันครับ
การจะขายดีๆ ขายได้มากๆ มันมีปัจจัยหลายอย่างครับ ทำเลก็สำคัญมาก ทำเลดี ถ้าต้องเช่าก็มีค่าใช่จ่าย เช่น ถ้าเปิดที่ตลาด คนเยอะแน่ ต้องใช้พื้นที่ให้คุ้ม ถ้าจะเปิดในที่ของตัวเองก็คนน้อย ต้องใช้กำลังภายในมาก ถ้าทำได้อยู่ได้ ก็อยู่ยาว แต่ก็นั่นแหละ การที่ผู้มารับบริการเขาจะซื้อยา เขาก็ต้องเลือก ถ้าร้านไหนถูก ก็จะซื้อร้านนั้น แต่ถ้าให้ความสำคัญของการให้จัดยาให้ หรือ การสอบถามความรู้ เภสัชจะได้เครดิตดีก็ตรงนี้ เพราะฉะนั้น จุดแข็งของเราคือ เครดิต เภสัชมาเปิดร้าน ถ้าจะมุ่งขายแบบ Minimart นอกจากจะแข่งเรื่องราคา การตกแต่งร้านให้ดูสวยงาม และถ้าระวังไม่ดี ขโมย ต้องมีคนคอยดูแล สินค้าที่ประเภทเรียกหา ซื้อมาขายไป Margin น้อย ลงทุนมาก Stock มาก เงินจม และก็บอกได้เลย คุณเป็นเภสัช ชาวบ้าน เขาอยากให้คุณจัดยาให้มากกว่า ยาเรียกหา ใครๆก็หยิบขายได้ อย่าไปเน้นมาก
จะสังเกตว่าทำไม พยาบาล ทั้งผู้ช่วย และ พยาบาลวิชาชีพ อยากเปิดคลินิกกันนัก เพราะ Margin มันสูง เฉพาะค่ายาน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เราลงไปถึงขนาดนั้น ไม่ใช่ แต่การจัดยาให้คนไข้ มันจะมีเรื่องของความถูกต้อง ความรู้ ความรับผิดชอบ ที่เราจะบวกเป็นค่า Royalty ได้ และ Margin มันอยู่ตรงนี้ ฉะนั้น ถ้ายอดขายไม่มาก แต่จัดยามาก Margin อาจจะสูงกว่าการขายสินค้าราคาแพง ในแต่ละวัน Software ที่เราใช้สามารถตรวจสอบได้ และถ้าประเมินยอดขาย สามารถวิเคราะห์เชิงธุรกิจได้ ในจุดนี้ได้ การวิเคราะห์การขายก็สำคัญ ต้องดูด้วยว่าสินค้าขายดีมีอะไรบ้าง สินค้ากำไรดีมีอะไรบ้าง การเปิดร้าน การวิเคราะห์กลุ่มเป้าหมาย การบริหารการขาย จุดคุ้มทุน พวกนี้เป็นธุรกิจประกอบกับจรรยาบรรณทางวิชาชีพครับ
คราวนี้มาดูว่าการที่ลูกค้าจะเชื่อถือคุณมากน้อยอย่างไร เครดิตคุณมีมากพอที่เขาอยากให้คุณจัดยาให้ไหม ก็มีปัจจัยหลายอย่าง สิ่งแรกครับ ชื่อเสียงที่สะสม การสร้างลูกค้า พูดต่อๆกันสำคัญมาก ต้องใช้เวลาถึง 5 ปี แล้วแต่ ไม่แน่นอนครับ ภาพลักษณ์ ถ้าเดินเข้ามาในร้าน เห็นคุณเภสัชกร ใส่เสื้อยืด ร้องเท้าแตะ เป็นผมก็ไม่ไหว ไม่น่าเชื่อถือครับ อายุ เด็กๆก็มีส่วนครับ ก็ลองไปทำหน้าแก่ ใส่แว่นตา ดูๆเป็นนักวิชาการ คือดูเป็นหมอน่ะ พูดง่ายๆ ความน่าเชื่อถือก็จะมีมากครับ อาจารย์สมัยเรียนเขาจึงย้ำนักย้ำหนาว่าทำอะไรให้มันเป็น Proffessional Look หน่อย
ดูง่ายๆถ้าลูกค้าเข้ามาในร้านเรียกเภสัชกรว่า ตี๋ หมวย เฮีย เจ๊ หรือ เถ้าแก่ เอา Tiffy แผง คุณเภสัชกรฟังดูแล้วคิดอย่างไร แต่ถ้ามีลูกค้าเข้ามาในร้าน หมอๆขอ Tylenol แผงสิ วันนี้ผมปวดเมื่อเป็นไข้ ช่วยจัดยาให้หน่อย มันฟังแล้วต่างกัน ใช่ไหมล่ะ เพราะฉะนั้นคุณสามารถเช็ค Rating ของคุณได้ทุกวัน และถ้ามีลูกค้ามาให้คุณจัดยาให้มากขึ้นเรื่อยๆ แสดงว่า ประสิทธิภาพในการจัดยาให้ของคุณดีขึ้น เป็นเภสัชทั้งที ประชาชนเขาให้เครดิตเรื่องการจัดยาครับ
คราวนี้การมองคนก็เป็นศิลปะครับ ถ้าสมัยผมต้อง เชอร์ลอคโฮล์ม ครับ คือลูกค้าเดินเข้ามาในร้าน ถ้าเป็น เชอร์ลอคโฮล์ม ก็จะบอกได้เลยว่า เขามีลักษณะอย่าง ไร มาจากไหน อาชีพอะไร ฐานะอย่างไร ถ้าให้เก่งก็บอกได้เลยว่า ท่าทางเขาจะไม่สบายเป็นอะไร นักวิทยาศาสตร์ต้องเป็นคนช่างสังเกตครับ คนจนๆเราก็จัดยาให้อีกแบบ พวกมีอันจะกินก็อีกอย่าง พวกมีอันจะกินและก็ไม่เห็นหัวเรา เห็นเราเป็นพ่อค้าก็อีกอย่าง พวกนี้จะเอาอะไรก็ให้ได้ดั่งใจ ข้ามีสตางค์ซะอย่างก็ให้อีกอย่าง คนไหนดี พูดง่าย อธิบายให้เข้าใจ เชื่อถือเราก็อีกอย่าง พวกนี้เป็นศิลปะส่วนบุคคลครับ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างอย่าลืมนะครับ คุณกำลังปฏิบัติหน้าที่เภสัชกรชุมชน ต้องมีจรรยาบรรณพอควร ไม่ใช่พ่อค้า อย่าทำอะไรให้ภาพลักษณ์ของวิชาชีพเภสัชกรชุมชนในสายตาเขาตกต่ำ และก็คนจนๆ ก็สงสารเขานะครับ อย่าคิดแพง ทำบุญๆครับ
การจัดยาให้คนไข้ คุณต้องมีความรู้ครับ ไม่ใช่รู้แต่เรื่องยาอย่างเดียวครับ ผมถึงเคยพูดว่าความรู้ทางคลินิกสำคัญครับ การใช้ยาในเด็กและผู้สูงอายุต้องระวังมากเป็นกรณีพิเศษนะครับ ลูกเขาตาย พ่อแม่เขาตาย เขาจะเอาเราตายนะครับ ต้อง Saveๆ และระวังเอามากๆ ถ้าเป็นผู้สูงอายุผมพยายามใช้ยาเป็นแผงๆครับ และถ้าเป็นยาที่ชาวบ้านรู้จักก็ดูจะปลอดภัยกับตัวเองครับ เด็กๆผมให้ความสำคัญกับน้ำหนักครับ ถ้าเด็ก น้ำหนัก ต่ำกว่า 10 กก ต้องระวังการใช้ยานะครับ และถ้าเห็นไม่ดี บอกให้ไปโรงพยาบาลนะครับ อย่าไปเสี่ยง บางทีไม่คุ้มกับกำไรไม่กี่สตางค์ ถ้าหนังสือการใช้ยาในเด็ก เห็นมีหนังสือ คู่มือการใช้ยาในเด็ก ของ คณะแพทย์ ม.ขอนแก่น ก็เขียนเป็นคู่มือการใช้ยาในเด็ก ง่ายๆดีครับ
ฉะนั้นขายได้เงินน้อย แต่ได้กำไรมาก เหมือนคลินิก ถีงอยู่ได้ เวลาคิดราคา คนจนๆก็อย่าคิดแพง แต่การจัดยาให้บางครั้งเรากำหนดราคาได้เองไม่ใช่หรือครับ กำไรดี แต่ความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น อย่าไปแข่งขันด้านราคากับร้านหมอตี๋ทั่วไปเลยครับ
จุดแข็งของเราอยู่ตรงนี้ครับ ไปร้านยาถามหาเภสัชกร และให้เภสัชกรจัดยาให้ ถ้าจะไปหาซื้อ Tylenol Tiffy Sara ไปหาร้านหมอตี๋ที่ไหนก็ได้ ที่ไหนถูกก็ซื้อที่นั่น บอกลูกค้าไปเลยครับ ตัวเราเองก็ไม่ต้องไปซีเรียสเรื่องการแข่งขันด้านราคา และร้านอยู่ได้ครับ
****************************************************************************************************************************************************************************************