ปลายหุบของเภสัชกรไทย ; The Ending Thai Pharmacist

[kohboy]

ใครเป็นสมาชิกมัลติพลาย,
คงจะคลิ้กลิ้งค์ต่อไปนี้ได้..

http://thelegendkohboy.multiply.com/journal/item/78


ขอเชิญไปทัศนากันครับ

[kohboy]

ตัวอย่างคำเกริ่นนำ..

ปัจจุบัน..

..คนเป็นหมอ ..ถ้าไม่เก่งจริง ก็ต้องตะเกียกตะกายให้เก่ง , ถ้าเป็นแค่หมอหกปี..ก็เป็นได้แค่เลเบอร์ค่าตัวแพงในห้องตรวจโอพีดี

..คนเป็นหมอฟัน ..ถ้าไม่เก่งจริงก็ยังอยู่ได้ แต่ก็ต้องตะเกียกตะกายให้เก่งกว่าเดิมเพื่อให้ตัวเองโดดเด่นกว่าหมอฟันคนอื่นๆ

..คนเป็นเภสัชกร ..กำลังจะเป็นคนชั้นล่างถึงกลางในสังคมไทย











เกริ่นนำแค่นี้ก่อนครับ,

คงจะเป็นบล้อครุ่นสุดท้าย คงจะเป็นบล้อคที่ผมจะเขียนไว้ในภาวะที่ยังเรียกตัวเองว่า.."เภสัชกร",

"กับเกือบยี่สิบปีในวิชาชีพนี้,มีอยู่มีกินเลี้ยงตัวเลี้ยงครอบครัวด้วยวิชาชีพเภสัชกรรม,ตะเกียกตะกายมีชีวิตรอดมาได้ด้วยวิชาชีพเภสัชกรรม, เห็นการเปลี่ยนแปลงของแทบจะทุกภาคส่วนของกลุ่มมนุษย์ที่เรียกตัวเองว่าเภสัชกรไทย...

...ฯลฯ กับวงการนี้!!

...

...เกาะบอยจะพยายามเขียนให้ถึงตอนจบในปี๕๓นี้ครับ"









โปรดติดตามด้วยความระทึก นะครับ คุณภก.และภญ.

(ปล.เภสัชกรที่ใจไม่แข็งพอ..โปรดทำใจก่อนอ่าน!)

[ruralphar]

ก็ถ้าคณะเภสัชทั้งหลายยังผลิตเภสัชกรกันแบบอุตสาหกรรม มีรอบบ่าย รอบค่ำ
รอบเสาร์ อาทิตย์แบบนี้ มันก็เป็นอย่างที่เจ้าของกระทู้ว่านั่นแหละครับ

[kohboy]

ก็ถ้าคณะเภสัชทั้งหลายยังผลิตเภสัชกรกันแบบอุตสาหกรรม มีรอบบ่าย รอบค่ำ
รอบเสาร์ อาทิตย์แบบนี้ มันก็เป็นอย่างที่เจ้าของกระทู้ว่านั่นแหละครับ

มีการกล่าวถึงเรื่องประมาณนี้แล้วนะครับที่ลิ้งค์นั้น,

ผ่านไปแล้วสี่ตอนคือ
http://thelegendkohboy.multiply.com/journal/item/78/78
๑. ที่ยืนของเภสัชกรไทย
...
๒.รายได้ของเภสัชกร
...
๓.ความเป็นปึกแผ่น/ความแน่นเหนียวในวิชาชีพ/ความรักกันในวิชาชีพ ระหว่างเภสัชกรไทยด้วยกันเอง
...
๔.๑ อดีตคือยุคที่ใบประกอบโรคศิลปะหาได้ง่ายๆ , ใบประกอบฯราคาไม่แพง
๔,๒ ปัจจุบันคือยุดที่..การมีใบประกอบฯคือการมีเงิน, ใบประกอบฯมีราคาแพง, เภสัชฯไร้ใบประกอบคือเภสัชฯไร้ค่า!!


เชิญดูรายละเอียดตามลิ้งค์นะครับ
http://thelegendkohboy.multiply.com/journal/item/78/78







ปล.
แอดมินส่งบิลไปเก็บเงินที่เกาะช้างนะครับ
อิอิ

[white-blue]

ก็ถ้าคณะเภสัชทั้งหลายยังผลิตเภสัชกรกันแบบอุตสาหกรรม มีรอบบ่าย รอบค่ำ
รอบเสาร์ อาทิตย์แบบนี้ มันก็เป็นอย่างที่เจ้าของกระทู้ว่านั่นแหละครับ

เรื่องนี้ผมก็เคยแสดงความเห็นในนี้หลายครั้งแล้ว ว่าไม่เห็นด้วยกับการมีภาคพิเศษบ้าง ม เอกชน บ้าง
หลายคนก็เห็นด้วย แต่ก็มีหลายคน ที่หาว่าคนทื่ไม่เห็นด้วย ใจแคบ เห็นแก่ตัวบ้าง ก็ว่ากันไป
แต่ถ้ายังขยันเปิดกันแบบนี้ก็.............คิดเอาเองแล้วกัน เภสัชกรที่ทำงานอยู่ รพ เอกชน คงพอรับรู้ความรู้สึกได้นะ ว่า
ศักดิ์ศรีระหว่าง แพทย์ กับ เภสัชกร ใน รพ เอกชนมันเป็นยังไง

หรือไม่จริง ว่ามา

[kohboy]

ก็ถ้าคณะเภสัชทั้งหลายยังผลิตเภสัชกรกันแบบอุตสาหกรรม มีรอบบ่าย รอบค่ำ
รอบเสาร์ อาทิตย์แบบนี้ มันก็เป็นอย่างที่เจ้าของกระทู้ว่านั่นแหละครับ

เรื่องนี้ผมก็เคยแสดงความเห็นในนี้หลายครั้งแล้ว ว่าไม่เห็นด้วยกับการมีภาคพิเศษบ้าง ม เอกชน บ้าง
หลายคนก็เห็นด้วย แต่ก็มีหลายคน ที่หาว่าคนทื่ไม่เห็นด้วย ใจแคบ เห็นแก่ตัวบ้าง ก็ว่ากันไป
แต่ถ้ายังขยันเปิดกันแบบนี้ก็.............คิดเอาเองแล้วกัน เภสัชกรที่ทำงานอยู่ รพ เอกชน คงพอรับรู้ความรู้สึกได้นะ ว่า
ศักดิ์ศรีระหว่าง แพทย์ กับ เภสัชกร ใน รพ เอกชนมันเป็นยังไง

หรือไม่จริง ว่ามา

ก้อบจากมัลติพลายมาให้อ่านกันครับ..
(ใจจริงอยากเชิญไปที่มัลติพลายเลย จะมันส์กว่า เพราะจะได้เห็นอะไรที่นอกเหนือจากเรื่องซัพพลายของแรงงานเภสัชกรด้วยครับ)



๔.๑ อดีตคือยุคที่ใบประกอบโรคศิลปะหาได้ง่ายๆ , ใบประกอบฯราคาไม่แพง

นับตั้งแต่เภสัชกรถูกผลิตมาตั้งแต่สมัย "วิทยาลัยแพทย์" มาจนถึงช่วงประมาณปีพศ.๔๐ (ตัวเลขชัดๆคงจะบวกลบไม่กี่ปี)..เภสัชกรไทยไม่ต้องตะเกียกตะกายหาใบประกอบโรคศิลปะ; กล่าวคือขอให้พาตัวเองให้จบปริญญาเภสัชเหอะ ไม่ว่าจะจบจากที่ไหน ก็ได้ใบประกอบฯ เช่นจบจากจุฬาฯ, เชียงใหม่, สงขลา, ต่างก็ได้ใบประกอบฯกันถ้วนหน้า, ได้โดยอัตโนมัติ ไม่ต้องสอบ!!
** แม้แต่เภสัชกรจากมหาลัยห้องแถวที่ฟิลิปปินส์ก็ได้ใบประกอบฯ !!
(มีเภสัชฯหลายคนที่ทำกร่างอยู่ในแวดวงสาสุขไทยปัจจุบัน เป็นเภสัชฯที่คนยุดผมเรียกว่า.."จบปินส์" ,
ทั้งที่เป็นคนใหญ่ในกระทรวง,ในอย.,ในสสจ.,ในรพ.รัฐ,ในรพ.เอกชน,ในร้านยายี่ปั๊วใหญ่ๆหลายจังหวัด,ในโรงงานยา)**


๔,๒ ปัจจุบันคือยุดที่..การมีใบประกอบฯคือการมีเงิน, ใบประกอบฯมีราคาแพง, เภสัชฯไร้ใบประกอบคือเภสัชฯไร้ค่า!!

กว่าที่เภสัชกรจะได้ใบประกอบนั้นยากเย็ญแสนเข็ญยิ่งนัก
-ต้องทุ่มเทเรียนหนังสืออย่างหนัก
-ต้องลงทุนด้วยเงินและเวลามากมาย

..มีหลายองค์กรที่ทำมาหากินจากความต้องการสิ่งที่เรียกว่า"ใบประกอบโรคศิลปะ"นี้
**องค์กรที่กล่าวมานี้..ที่สำคัญที่สุด และมีบทบาทที่สุด องค์กรนั้นเรียกว่า.."มหาวิทยาลัย.."

[ธวัชชัย วรรณสว่าง]

ผมภูมิใจที่สุดที่ผมเป็นเภสัชกร เพราะผมไม่มีความคาดหวังที่จะอาศัยบุญบารมีจากใครให้มาช่วยผม แม้แต่ใบประกอบโรคศิลปก็ช่วยผมไม่ได้ถ้าผมไม่รู้จักช่วยตัวเอง ความรู้ที่ผมเรียนมาจากคณะเภสัช มีหลายหลากวิชาที่ถ้าผมนำมาคิดใหม่-ทำใหม่ ทำให้ผมเกิดความคิดใหม่ๆเสมอที่ไม่เคยมีใครคิดทำมาก่อน และความคิดใหม่ๆเท่านั้นที่จะทำให้ผู้นั้นประสพความสำเร็จในชีวิตอย่างแท้จริง

[kohboy]

ผมภูมิใจที่สุดที่ผมเป็นเภสัชกร เพราะผมไม่มีความคาดหวังที่จะอาศัยบุญบารมีจากใครให้มาช่วยผม แม้แต่ใบประกอบโรคศิลปก็ช่วยผมไม่ได้ถ้าผมไม่รู้จักช่วยตัวเอง ความรู้ที่ผมเรียนมาจากคณะเภสัช มีหลายหลากวิชาที่ถ้าผมนำมาคิดใหม่-ทำใหม่ ทำให้ผมเกิดความคิดใหม่ๆเสมอที่ไม่เคยมีใครคิดทำมาก่อน และความคิดใหม่ๆเท่านั้นที่จะทำให้ผู้นั้นประสพความสำเร็จในชีวิตอย่างแท้จริง

มีมาเพิ่มเติม...

๕.๑ สังคมเภสัชฯ ไม่มีคนดีเพียงพอที่มาเป็นคนปกครองเภสัชกรไทย
...
๕,๒ เภสัชกรไทยที่ดีๆ มักหมดแรงที่จะทำดี
...

รายละเอียดตามลิ้งค์ครับ...
http://thelegendkohboy.multiply.com/journal/item/78/78

[kohboy]

ก้อบมาเฉพาะข้อ ๕.๒ครับ

๕,๒ เภสัชกรไทยที่ดีๆ มักหมดแรงที่จะทำดี
..สุดท้ายก็หมดกำลังกาย หมดกำลังใจ หมดกำลังทรัพย์ หมดกำลังหนุนจากครอบครัว..
..ในที่สุดก็ท้อแท้, เก็บตัวอยู่อย่างตัวคนเดียวกับสังคมรอบข้างเพียงไม่กี่คน..ลืมสิ่งที่เคยคิดจะทำให้แก่วงการเภสัชกรรมไทยที่เคยตั้งใจไว้ เสียหมดสิ้น!!

[white-blue]

ตามไปอ่านมาแล้ว.......บอกตรงๆว่าผมเองก็คิดแบบนี้ แต่ที่คิดแบบนี้ ไม่ใช้เพราะอ่านแล้วรู้สึกคล้อยตาม
แต่................ทุกอย่างสัมผัสได้จากชีวิตจริง เจอมาจริงๆและก็เป็นแบบนี้จริงๆ
ตัวอย่างเช่นใบประกอบวิชาชีพ แต่ผมว่าไม่ได้เกี่ยวแค่มหาลัยเท่านั้นนะ เพราะ เวลาคนจะสอบใบประกอบ 1 ครั้ง ต้องสอบ OSPE+MCQ ถ้าจำไม่ผิด ค่าสมัคร MCQ 1พัน OSPE 2 พัน ปีนึงคนสอบกี่คน
และคนที่สอบไม่ผ่านต้องมากลับมาสอบใหม่อีกกี่คน อันนี้ไม่รู้เงินไปใหนเหมือนกัน (ตรงนี้ก็ไม่ได้ว่าไรนะถือว่าต้องลงทุนกันหน่อยแต่มันก็ส่อให้คิดได้หลายแง่)

[kohboy]

ตามไปอ่านมาแล้ว.......บอกตรงๆว่าผมเองก็คิดแบบนี้ แต่ที่คิดแบบนี้ ไม่ใช้เพราะอ่านแล้วรู้สึกคล้อยตาม
แต่................ทุกอย่างสัมผัสได้จากชีวิตจริง เจอมาจริงๆและก็เป็นแบบนี้จริงๆ
ตัวอย่างเช่นใบประกอบวิชาชีพ แต่ผมว่าไม่ได้เกี่ยวแค่มหาลัยเท่านั้นนะ เพราะ เวลาคนจะสอบใบประกอบ 1 ครั้ง ต้องสอบ OSPE+MCQ ถ้าจำไม่ผิด ค่าสมัคร MCQ 1พัน OSPE 2 พัน ปีนึงคนสอบกี่คน
และคนที่สอบไม่ผ่านต้องมากลับมาสอบใหม่อีกกี่คน อันนี้ไม่รู้เงินไปใหนเหมือนกัน (ตรงนี้ก็ไม่ได้ว่าไรนะถือว่าต้องลงทุนกันหน่อยแต่มันก็ส่อให้คิดได้หลายแง่)

เจ้าของมัลติพลายหาได้มีเจตนาชี้นำให้คล้อยตามไม่ครับ,

ขอบคุณที่ตามไปอ่าน , ยังไงอย่าลืมเข้าไปเยี่ยมกันอีกที่มัลฯนะครับ


เรื่องค่าสมัครสอบ,
สำหรับผมคิดว่าจิ๊บจ๊อยมากครับ..หากเทียบกับเงินที่.."แมงเม่านักเรียนเภสัช" ได้ใช้จ่ายไปให้มหาวิทยาลัยนับตั้งแต่สมัครเข้าไปเป็นนักศึกษาไปจนถึงเรียนจบได้ใบปริญญาจากคณะเภสัชศาสตร์(แมงเม่าตัวนี้เป็นตัวเดียวกับที่เค้าเรียกกันว่า.."เภสัชฯสอบใบประกอบไม่ผ่าน")

[pompam112]

ตามมาอ่าน บีบเค้นหัวใจดีแท้

[blacksmithday]

..มี หลายองค์กรที่ทำมาหากินจากความต้องการสิ่งที่เรียกว่า"ใบประกอบโรคศิลปะ"นี้
**องค์กร ที่กล่าวมานี้..ที่สำคัญที่สุด และมีบทบาทที่สุด องค์กรนั้นเรียกว่า.."มหาวิทยาลัย.."

อยากปรบมือกับประโยคนี้จริง ผมเคยพูดหลายต่อหลายครั้งแล้วไม่เห้นมีคนสนใจเลย ชอบมากที่คุณ kohboy พูดเรื่องนี้ แสดงว่าก็มีคนเห้นแบบที่ผมเห้นเหมือนกัน วันหลังพูดถึงอุปสงค์และอุปทานบ้างนะครับ

[kohboy]

วันนี้มีตอนใหม่มาอีกสองตอนครับ..

๖.เภสัชฯโรงบาลไม่ใช่เภสัชกรเต็มตัว (แปลว่าทำงานได้คนละนิดคนละหน่อยแค่นั้นเอง)
...

๗. ร้านขายยาเล็กๆแพ้ร้านขายยาใหญ่ๆ ในทุกทำเล

...

คลิกลิ้งค์มัลติพลาย ตามไปอ่านรายละเอียดกันนะครับ
ที่...http://thelegendkohboy.multiply.com/jou ... es_read=14

[kohboy]

ก้อบมาให้อ่านกันเฉพาะตอนที่๗ครับ..

๗. ร้านขายยาเล็กๆแพ้ร้านขายยาใหญ่ๆ ในทุกทำเล

ที่ร้านขายยา,
แม้จะมีเภสัชกรหลายคน,หลายร้าน ทุ่มเทกำลังทรัพย์ กำลังกาย และกำลังใจ ทำร้านของตัวเองให้เป็นร้านขายยาที่ดี ที่มีคุณภาพตรงตามหลักการของร้านขายยาในฝันอย่างที่เคยถูกพร่ำสอนมา
แต่..
"ทุกร้านที่ทำท่าจะเป็นร้านดีๆ"เหล่านั้นก็ไม่มีทาง ไม่มีปัญญา สู้กับร้านยาใหญ่ๆในจังหวัด หรือในเขตที่ร้านของตัวเองตั้งอยู่ได้,
ถึงพยายามสู้..ก็แพ้!



ร้านยาใหญ่ๆ ...เป็นร้านที่เห็นแก่เงินทั้งนั้น!
และการเห็นแต่เพื่อให้มาเพื่อเงินของร้านยาใหญ่ๆตามที่ผมกล่าวหานั้น..ไม่เว้นแม้แต่ร้านขายยาที่มีการรับรองว่าเป็น"ร้านยาคุณภาพ"