ถ้าน้องฝึกงานไม่ยอมจ่ายยา เราควรทำไง

[RungRing]

เอ่อ... ตอนนี้เป็น นศ.เภสัช ปี 5 ที่กำลังจะสอบใบประกอบเดือนมีนานี้นะคะ
หนูว่า ของหนูนี่ยิ่งกว่าแค่การจ่ายยาอีกนะคะ

****** รพ.ชุมชน ขนาด 30 เตียง แต่มีเภสัชกร 8 คน ไม่รวม จพ. คนจัดยา************

จำได้ว่าตอน summer ปีสี่ ได้ทำ SOAP TB ช่วงที่ได้ฝึกในส่วนของผู้ป่วยใน
คนไข้คนนี้เป็น TB ระยะสุดท้ายค่ะ เคยได้รับยา TB มาก่อน 4 ตัว แต่หยุดไปนาน (กินสม่ำเสมอ) เลยมาโรงพยาบาลอีกครั้งด้วยอาการ TB

การทำ SOAP ก็อ่านจากแฟ้มประวัติผู้ป่วย ที่ได้จากแพทย์ พยาบาล เขียนแต่ละวัน
พอทำออกมาเรียบร้อยสมบูรณ์ปุ๊บ Presnt ให้พี่เภสัชกรฟัง

(ปล. ลืมบอกไป ฝึกงาน เดือนครึ่ง ที่ รพ. นี้ ทำ SOAP ทุกวัน Present ทุกวัน ส่วนอีกเดือนครึ่ง ฝึกงานร้านยาค่ะ)

พอ Present เสร็จปุ๊บ พี่เภสัชกรถามว่า
ภก. "น้องรู้ได้ยังไง ว่าเค้าเคยได้รับยา TB มาก่อน"
น้อง "อ่านจากแฟ้มประวัติการรักษาค่ะ"
ภก. "มั่นใจได้ยังไงว่าเค้าได้รับยา TB จริงๆ ทำไมไม่ไปถามเค้า"
น้อง "สิ่งที่อยู่แฟ้ม คือการที่พยาบาล แพทย์ หรือเภสัช เป็นคนซักประวัติแล้ว มันก็น่าเชื่อถือไม่ใช่หรอคะ
แล้วจำเป็นต้องเข้าไปถามซ้ำด้วย หรอคะ "
ภก. "ต้องถาม"
น้อง "เอ่อ พี่คะ หนูเข้าใจค่ะว่า ถ้าเป็นเภสัชกรจริงๆ แล้ว เรามีหน้าที่ต้องซักประวัติเองทุกอย่าง แต่นี่ทุกอย่างมีอยู่ในแฟ้ม
แล้วพี่มอบหมายให้หนูทำ SOAP ถ้ามีตรงไหนไม่เข้าใจ หนูคงเข้าไปถามเค้าอยู่แล้ว ... "
ภก. "เข้าไปถามเค้าเดี๋ยวนี้"

.... ไปหยิบหน้ากาก แล้วเข้าไปในห้องผู้ป่วย
.... กลับมา ....

ภก. "แล้วที่เขียน plan การรักษานี่ เอามาจากไหน"
น้อง "ดูตาม guideline การรักษาค่ะ ที่เขียนว่าถ้าผู้ป่วยเคยได้รับยา TB มาก่อน แต่หยุดยาเอง (หรืออะไรซักอย่างจำไม่ได้แล้ว) อาจพบว่า
จะมีการดื้อยาบางตัวขึ้น ดังนั้นต้องรักษาด้วยสูตรยา #S%(I^%~ "
ภก. "มั่นใจได้หรอ แน่ใจหรอว่าดื้อยาแล้ว ทำไมไม่ให้สูตรมาตรฐาน"
น้อง "ก็ถ้าผู้ป่วยมีประวัติเคยได้รับยามาก่อน แล้วเราไม่มั่นใจว่าดื้อรึป่าว ทำไมเราไม่ยึดตาม guideline กันไว้ดีกว่าแก้ล่ะคะ
เพราะถ้าเราให้สูตรมาตรฐานไป ถ้าเค้าดื้อบางตัวไปแล้ว ก็ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ ก็ให้กันไว้ก่อนว่าเค้าอาจจะดื้อบางตัวไปแล้ว"
ภก. "เอะอะ อะไรก็ยึดตาม guidelineๆ ทำไมไม่คิดเอง"
น้อง " (-*-) "
ภก. "เรียนมาตั้งสี่ปีแล้ว จะขึ้นปีห้าอยู่แล้ว เรื่องแค่นี้คิดเองไม่ได้รึไง เด็กสมัยนี้ก็เปิดได้แค่หนังสือ แล้วก็ลอกตามหนังสือ คิดเองไม่เป็น
ประยุกต์เองไม่เป็น เราไม่จำเป็นต้องยึดตาม guideline ก็ได้ เรามีความรู้นิว่า ตัวไหนใช้แล้วเป็นยังไง ก็ทำด้วยความมั่นใจเลย
ไม่ใช่ยึดตามหนังสือ บลาๆๆๆๆ"
น้อง " (-*-) (คิดในใจ : จะให้ผู้ป่วยเป็นหนูทดลองความรู้เราเรอะ) "


ปล. พี่พยาบาลแอบกระซิบตอนพี่เภสัชกรคนนี้ออกไปว่า "ไม่ต้องตกใจ พี่เค้าเป็นแบบนี้แหล่ะ เด็กที่มาฝึกงานโดนพี่เค้าว่าจนร้องไห้
มาทุกคนแล้ว บางคนวิ่งร้องไห้จากวอร์ดกลับบ้านพักเลยก็มี หนูไม่ใช่คนแรกหรอก T^T " หลังๆ มาก็โดนว่าจนชิน

ไม่รู้ว่าโดนลองภูมิหรือ อะไรนะคะ บางครั้งทำ SOAP CKD อยู่ดีๆ พีเค้าก็ถามโยงไปถึงเม็ดเลือด (พอตอบได้) แล้วก็โยงไปถามถึงเรื่อง UTI ต่อ
ไปเรื่อง Antibiotic ต่อ ถามว่าทำไมเชื้อตัวนี้ถึงชื่อนี้ ย้อมติดสีอะไร น้ำยาย้อมอะไร ลักษณะพิเศษนี้ถึงเป็นที่มาของชื่อเชื้อนี้

พอตอบไม่ได้ ลืม (เพราะมันเรียนมาตั้งแต่ปี 2) พี่เค้าก็ว่า ว่าเรื่องแค่นี้ทำไมไม่รู้ เรียนแล้วลืม มีทีไหน จะจบอยู่แล้ว เรื่องแค่นี้ยังไม่รู้ บลาๆๆๆ

ตอนนั้นฝึกงานที่นั่นด้วยความเซ็งค่ะ โดนด่าทุกวัน (เพื่อนฝึก รพ.อื่น ทำแค่ 2 SOAP/ผลัด เรารึ ทำทุกวัน T^T)

นานาจิตตังค่ะ ทุกวันนี้แอบขอบคุณพี่เค้านิดนึง ที่ทำให้เรามีความรู้เพิ่มขึ้นมามากมาย (ช่วงฝึกเสร็จใหม่ๆ) แต่ตอนนี้กำลังทบทวนเตรียมสอบแล้วค่ะ บางเรื่องอ่านๆ ไป นึกถึงตอนทำ SOAP ให้พี่เภสัชกรคนนั้นเลย ความรู้บางส่วนมันยังติดอยู่ในหัว

[Mheeflash]

กรณีของคุณ RungRing คุ้นๆ เหมือนเคยได้ยินกิตติศัพท์เลยครับ นึกชื่อไม่ออก แต่ถึงนึกออกก็เขียนไม่ได้เดี๋ยวจะโดนฟ้องครับ
พูดถึงการฝึกงานของ นสภ. หรือ นศภ. นั้น อยากให้หลายๆ คนเปิดใจกว้างเหมือนกัน
ขอนอกเรื่องเล็กน้อย เพื่อนผมเล่าให้ฟังว่า ลักษณะของคนที่ทำงานวิจัยมักเปิดรับฟังความคิดเห็น ในขณะที่ผู้ฝึกสอนมักให้เด็กคิดและทำตามที่ผู้ฝึกสอนเห็น เป็นการสร้างอิทธิพลทางความคิดมากกว่าการเปิดกว้างเพื่อรับฟังหรืออภิปรายตามหลักฐานทางวิชาการ (เรื่องนี้เพื่อนผมพูดนะครับ และขอเป็นประเด็นที่ไม่ใช่การโต้แย้งในหัวข้อนี้)
ผมเองก็เป็นเภสัชกรซึ่งต้องผ่านการฝึกงานในสมัยเรียนเช่นกัน
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ฝึกที่โรงพยาบาล ผู้ป่วยได้รับ risperidone แบบเม็ดธรรมดา แต่หลังจากบริษัทยาเปลี่ยนรูปแบบยาใหม่แบบ oro-dispersible ที่มีวิธีรับประทานเปลี่ยนไปคืออมละลายในปาก ไม่ต้องใช้น้ำกลืนเหมือนเม็ดธรรมดา แต่ผู้ป่วยรายนี้ก็ยังใช้วิธีการรับประทานแบบกลืนน้ำตามอย่างปกติอยู่ พี่เภสัช (ที่ไม่ใช่ผู้รับผิดชอบฝึกสอนโดยตรง) ก็ให้คำถามว่า "ผู้ป่วยรับประทานยาวิธีกลืนน้ำตามเหมือนเดิม โดยไม่ปล่อยให้ละลายในปากตามที่เอกสารกำกับยาบอก จะทำให้ผลการรักษาลดลงหรือไม่"
เอาละสิครับ สนุกดีเหมือนกัน ผมนั่งค้นไป 1 ชั่วโมง (ก็เด็กนี่ครับ ค้นไม่เป็นก็ต้องดูทุกอย่าง) ก็พบว่ารูปแบบยานี้ปลดปล่อยยาอย่างรวดเร็วเหมือนเม็ดธรรมดานั่นแหละครับ แต่เพิ่มความสะดวกในการรับประทานเท่านั้นเอง เพราะฉะนั้นจะกลืนยากับน้ำลงไปทันที หรือ ปล่อยให้ละลายในปากจะได้รับยาเท่ากัน ซึ่งอนุมานได้ว่าผลการรักษาไม่แตกต่างกัน
ดีใจครับ ได้คำตอบตามนี้ก็นำไปเสนอพี่
พี่เขาทำหน้าไม่พอใจแล้วบอกว่า "ที่น้องหามามันไม่ตอบคำถามนะคะ น้องต้องหาการศึกษา BioEquivalence ที่แสดงให้เห็นว่าการรับประทานยาทั้งสองวิธีทำให้ระดับยาในเลือดไม่แตกต่างกัน" ผมก็อึ้งไป กลับไปนั่งหาอีกชั่วโมงหนึ่งก็ไม่เจอครับ

ตอนนี้โตแล้ว มารู้ทีหลัง ใครจะทะลึ่งไปทำการศึกษาแบบนี้ (วะ) ครับ เอาแค่ rationale to conduct the study ก็ไม่ผ่านแล้วครับ

นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งที่อยากให้หลายๆ คนช่วยกันเปิดใจกว้างและรับการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ทั้ง นสภ. หรือ นสภ. หรือ เภสัชกรผู้ฝึกสอน รวมถึงเภสัชกรที่ไม่ใช่ผู้ฝึกสอนด้วย เพราะน้องๆ หลายคนอาจกำลังชื่นชมให้คุณเป็น idol อยู่อย่างเงียบๆ ก็ได้ครับ

[KimPharmacy]

ขออณุญาต แสดงความคิดเห็นแล้วก็ข้อมูลเพิ่มเติมครับ
พอดีว่าเคยมีประสบการณ์ใกล้เคียงกับแนวๆนี้ครับ แต่จะเป็นแบบที่ว่า พอเราเสนอความคิดเห็นไป พร้อมทั้งมีหลักฐานที่แน่นอน(ข้อมูลทางวิชาการ) ในเรื่องเกี่ยวกับการใช้ยา ให้พี่เภสัชที่เขาเป็นคนคุมเรา
ปรากฏว่า พี่เขาก็ใช้ความต่างชั้นทางประสบการณ์ มาบอกว่า พี่เรียนมาอีกแบบหนึ่ง ที่พี่เรียนมาถูกแล้ว
แบบนี้ ควรประเมินให้พี่เขาไม่ผ่านไหมครับ
ในด้านการเปิดรับทัศนคติหรือความรู้ใหม่ๆ ทั้งๆที่ผมแสดงข้อมูลกับพี่เขาเป็นการส่วนตัว และพูดนอบน้อมตลอดเวลา

.........แค่อยากระบายน่ะ อาจไม่เกี่ยวข้องกับหัวข้อเท่าไร แต่ก็อยากให้ทราบว่า ปัญหาแบบนี้ก็มีนะ
แต่ยังไงก็ตาม เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว ตอนนี้ผมก็เปิดร้านเอง ตัดปัญหาระหว่างคนไปได้เลยครับ......

[GPE]

ทำใจครับ

เอาน้องไปทำอย่างอื่นได้ครับ

สิ่งทั้งหลาย ทั้งปวดไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

สาธุ

[อาโก]

ถ้าเหนื่อยหน่ายกับเด็ก ไม่อยากประทะด้วย โทรไปที่ผู้ดูแลการฝึกของมหาวิทยาลัย เล่าให้ฟัง ให้มหาวิทยาลัยจัดการเอง หรือ ไม่ก็ไม่เซ้นผ่าน บอกเด็กไปตรงไปตรงมา อย่าเก็บความทุกข์ไว้คนเดียว เก็บแรงไว้ฝึกเด็กดี ดี ดีกว่า หรือ IGNORE ไปเก็บแรงไว้ ไม่อย่างนั้น ฝึกได้ไม่เกิน3ปี มีหวัง เลิกแน่ แน่

[pongpet]

ขออนุญาติแสดงความเห็นครับ ผมเองกำลังจะออกฝึกงานตอนปีสี่(โครงการพิเศษ) รู้สึกดีใจที่พี่ๆมีความหวังดีต่อน้องๆอย่างแรงกล้าที่จะเพิ่มพูนทักษะเพื่อการประกอบวิชาชีพเภสัชกรรมที่มีคุณภาพ ซึ่งแต่ละคนต่างร้อยพ่อพันแม่จะให้เป้นคนเอาถ่านทั้งหมดนั้นยากมาก ทางที่ดีควรหาจุดสมดุลครับ เช่นการพบกันครั้งแรกเหมือนกับการแต่งงานใหม่ต้องปรับตัวเข้าหากันครับทั้งพี่และน้องต้องไม่สูงหรือต่ำเกินไป แล้วปัญหาต่างๆน่าจะแก้ได้ครับ ขณะเรียนและมีการสอบยังพบทุจริตกันเลยครับพอจับได้ก็เฉยๆซึ่งอาชีพเราเป้นอาชีพที่มีความสำคัญกับชีวิตคน ผมว่าเราต้องกล้ารับผิดชอบนะครับ และบางคนก็มีความเป็นตัวตนสูงมากทั้งๆที่ปฏิบัติน่ะมันไม่ถูกต้อง เราเองเป็นผู้ใหญ่กว่าบางเรื่องก็นั่งตาปริบๆ หวังว่าวันนึงโตขึ้นน้องเขาคงเข้าใจ อยากเอาสองเหตุการณ์เหล่านี้มาฝากพี่ๆครับ
...นศภ.ปี4 หัวใจเภสัช 100%

[pmc]

เลิกรับฝึกงาน จะได้ไมเสียความรู้สึก แต่เคสนี้ ถ้าฝึกที่โรงพยาบาลผม ส่งกลับวันรุ่งขึ้นเลย

[storysecret]

คงต้องปลูกฝังทัศนคติที่ดี จรรยาบรรณ รวมทั้งการเป็นเภสัชกรที่ดีให้แก่น้องทุกคนที่มาฝึกงาน แต่อาจต้องค่อย ๆ เริ่มเรียนรู้ก่อนว่าน้องแต่ละคนที่มาฝึกงานเค้ามีความคิดต่อวิชาชีพ และการเป็นเภสัชกรอย่างไร เพื่อปรับตัวทั้งสองฝ่าย ตอนเค้าเองอยู่ปี 5 ไปฝึกงานที่โรงพยาบาลสมุทรสาคร ตอนแรกก็งงเหมือนกันว่าเพี่เค้าจะอยากได้อารายจากเรานักหนา เพราะทุกวันต้องจ่ายยาผู้ป่วย HIV ซึ่งต้องจ่ายในห้องแยก เราก้อกลัวจะติดเชื้อจากผู้ป่วยเหมือนกันนะ แต่เนื่องจากพี่เภสัชที่ทำงานตรงนั้น พี่เค้ายังอยู่ได้และไม่ติดเชื้อ เราก้อเริ่มเปลี่ยนความคิดนะว่าพี่เค้าคงหวังดีกับเรา อยากให้เราสามารถทำงานได้จริงเมื่อจบออกไป และทุกวันนี้ก็อยากขอบคุณพี่ ๆ ทุกคนที่ทำให้เราอยากเป็นเภสัชกรที่ดี ที่สามารถช่วยเหลือผู้ป่วยได้จริง

[ustapol]

ถ้าเป็นผมนะ ส่งตัวมันกลับ มหาลัย

[PATHOM]

เรียกคุยครับ ดูทัศนคติน้อง ถ้าไปทำงาน sale ก็ไม่รุ่ง ตราบใดที่ไม่ทำตามคำสั่ง หรือกฎกติกา เคยเจอนะครับมาวันแรกถามว่าต้องการรู้หรืออยากได้อะไรบ้างจาการฝึกงานร้านขายยา น้องตอบว่า จริงอยากเรียนคณะอื่น แต่แม่บังคับให้เรียน ไม่อยากเรียนเภสัชเลยยยยย ผมงี้อารมณ์หด หมดสนิทกับน้องคนนี้ที่รู้ว่า สอนอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ .... ส่วนกรณีน้องที่เป็นเหตุ หัวข้อนี้ ถ้ายังปากดี ใจแน่ที่จะดึงดัน ดื้อต่อไป ก็จบส่งกลับ แล้วส่งจดหมายให้อาจารย์ฝ่ายประสานงาน ต่อไป