เกาะบอยเห็นเรื่องนี้แล้ว..." โคตรสงสาร" เลยครับ
สมัยทำงานเป็นข้าราชการ, ได้มีโอกาสผลักดันให้น้องในกลุ่มงานคนนึงจากตำแหน่งลูกจ้างชั่วคราวไปเป็นลูกจ้างประจำ เค้าดีใจกันทั้งครอบครัว;ดีใจมากๆ ขนาดเป็นบุญเป็นคุณกันเลยทีเดียว ทุกวันนี้ถ้าผมเหยียบสกลนครเมื่อไหร่ เค้าจะรีบมาหาผมทันที กลายเป็นคนรักกันเหมือนญาติเลยทีเดียว ทั้งๆที่ตอนเราทำคุณให้เค้านั้นเราก็ไม่ได้หวังอะไรตอบแทนเลย
มาว่าเรื่องของเภสัชกรเรา,
บ้าฉิบ!..ปล่อยให้เรื่องคาราคาซังกันมาได้นานขนาดนี้ได้ยังไง
ไปเป็นกก.สภ.หาสวรรค์วิมานอะไรถ้าไม่พยายามช่วยน้องๆที่ทั้งเนื้อทั้งตัวเป็น"เภสัชกร"เหมือนกับการเป็นเภสัชกรที่มีอยู่ในตัวของกก.ทุกคน
ตอนอยากเป็นกก.,ตอนหาเสียงเพื่อให้เราไปลงคะแนนให้...มาขอเสียงเรา
แต่พอได้เป็นกก.แล้ว..ลืมสนิท
ถึงไม่ลืม แต่ก็ไม่ทำให้
แหม่..."ตอนหาเสียงอะ ขนาดเด็กจบใหม่ยังไม่ได้ใบประกอบฯ, พวกคุณยังพากันตะแบงให้มีสิทธิออกเสียงเลย"
ถ้าใครไม่พอใจข้อความของผม..ว่ามาเลย , พร้อมคุยทุกเวลาครับ
