ในฐานะที่เป็นเภสัชกรโรงพยาบาลของรัฐบาลมาก่อนแล้วมาเปิดร้านยา
มาได้เห็นความคิดของเภสัชกรบางคนที่มองเภสัชกรร้านยาเราอย่างนี้
" ประเมินตัวเองต่ำอย่างความเห็นก่อนหน้า ที่ไปเปิดร้านขายยา ผมคิดว่าไม่ควรจะมาเป็นเภสัชกร เกาะกินวิชาชีพ มีแต่ถ่วงความเจริญ เอาตัวรอด ห่วยสุดๆ ไม่มีค่า ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่างถ้าใครไม่รักวิชาชีพ ประเมินตัวเองต่ำเกินไป ก็ออกไปจากวิชาชีพ มึงไม่ต้องไปขายยาหรอก ไปทำอย่างอื่นซะ " (ตัดตอนมาจากบางกระทู้ในห้องคาปูชิโน่)
แล้วรู้สึกไม่ดีมากๆเลยค่ะ ในเมื่อวิชาชีพของเรามีโอกาสดีที่สามารถจะเลือกเส้นทางในการประกอบวิชาชีพได้ตามแต่ความถนัดของแต่ละบุคคลก็ควรจะให้เกียรติซึ่งกันและกัน เราก็ต่างเป็นเภสัชกรเหมือนกัน อยู่ในสภาวิชาชีพเดียวกัน คิดแบ่งแยกอย่างนี้แล้วองค์กรวิชาชีพของเราจะเข้มแข็งได้อย่างไรคะ อ่านตอนแรกแล้วอยากจะร้องไห้ จริงๆนะ สลดใจมากๆเลยค่ะ
เราอยู่ร้านยาอย่านี้แล้วรู้สึกดีใจมากที่ได้นำวิชาชีพมาทำประโยชน์กับคนอื่นอีกทางหนึ่ง ทำให้ได้เห็นว่ายังมีคนอีกมากมายนักที่ไม่มีแม่แต่โอกาสจะไปโรงพยาบาล ไม่มีบัตรทอง ไม่มีเงินค่ารถ ไม่เข้าใจปัญหาและการดูแลสุขภาพ แม้แต่ตั้งครรภ์ 5-6 เดือนยังไม่ยอมไปฝากท้องเพราะไม่เคยมีใครแนะนำเค้าถึงผลเสียที่จะเกิดขึ้น
เคยมีอาจารย์คณะแพทย์นะคะให้ข้อคิดไว้ว่า
"คุณคิดว่าวิชาชีพใดมีความสำคัญที่สุดในระบบสาธารณสุข" ตอนนั้นเรียนอยู่ปี2ค่ะ แทบทุกคนก็ตอบว่าแพทย์
แต่อาจารย์แพทย์ตอบว่า "ผมว่าเภสัชกร คือพวกเราทุกคนนั่นแหละมีความสำคัญที่สุด"
พวกเราก็งง อาจารย์ท่านบอกว่า "เพราะพวกคุณคือคนแรกและคนสุดท้ายที่ได้ดูแลคนไข้"
พวกเราก็ยิ่งงงกันเข้าไปใหญ่ "เพราะว่าเมื่อประชาชนรู้สึกเริ่มไม่สบาย ที่แรกที่เค้าจะนึกถึง ที่แรกที่เค้าจะไป คือร้านยา เค้าก็จะพบกับเภสัชกร"
"หรือถ้าเค้าซื้อยากินเองแล้วไม่หายเค้าไปโรงพยาบาล คนสุดท้ายที่ได้ดูแลเค้า ได้ให้คำแนะนำและทำความเข้าใจในการดูแลตัวเองของเค้า
ก็คือเภสัชกร"
"เพราะฉะนั้น ใครจะคิดกับคุณอย่างไร จะว่าคุณเป็นอย่างไร ขอให้คุณเข้าใจในความสำคัญในวิชาชีพของพวกคุณ แล้วคุณจะทำได้ดีที่สุด" นี่คือสิ่งที่ยึดมั่นในจิตใจตลอดมา และคิดว่าเราคือผู้ประกอบวิชาชีพ ไม่ว่าจะอยู่ในส่วนไหนก็จะประกอบวิชาชีพเพื่อศักดิ์ศรีของเภสัชกร ดังนั้นเภสัชกรด้วยกันอย่ามาดูถูกศักดิ์ศรีกันเองเลยค่ะ ถ้าอยากให้ศักดิ์ศรีของเราเป็นที่รับรู้กันมากขึ้น
ขอให้เปิดใจให้กว้างแล้วร่วมมือกันพัฒนาวิชาชีพของเรากันดีกว่านะคะ