เป็นเภสัชกรที่เป็นลูกจ้างคนแรกของ ร.พ.ตอนแรกที่เข้าทำงานได้ 9320+5000 ค่ะ
หักประกันสังคมและค่าอื่นก็เหลือ 12000 ไม่รวม OT
(ตอนแรกพี่เค้าจะให้ 14320 + 5000 แต่บอกว่าร.พ.ไม่ค่อยมีเงิน แต่คิดว่าเค้าน่าจะกลัวว่าจะจ้างเราแพงเกินน่ะค่ะ)
เราก็เลยขอรับแค่ 9320+5000 (บ้าป่าวไม่รู้
)
พอทำงานไปเรื่อยๆ ก็พยายามทำให้คุ้มเงินน่ะค่ะ เค้าก็เริ่มเห็นความสำคัญ
ทางร.พ.ก็ปรับเงินเดือนให้ปีละครั้ง ( 2 ปี แล้วค่ะ) ปรับให้หมดทั้งพยาบาล นักเทคนิคการแพทย์ เภสัชกร
ตอนนี้ทำงานสองปีครึ่ง ได้เฉพาะเงินเดือน ประมาณ 17000 บาท + 5000 +1500 (พยาบาลที่ทำงานพร้อมกันได้ประมาณ 14000)
ตอนแรกๆ ก็น้อยเนื้อต่ำใจค่ะ เพื่อนๆ ที่ทำงานเอกชน start เดือนละเกือบสามหมื่น แถมมีโบนัส
แต่เราเองรับเงินรวม OT แล้ว แค่ไม่เกิน 15000 - 16000 เอง ไม่เท่าเงินเดือนเพื่อนด้วยซ้ำ
คนที่อยู่ รพช. คงเข้าใจดี รพช. มีอะไรหลายๆ อย่างที่แตกต่างจากเอกชนและโรงพยาบาลใหญ่ๆ
ในเมื่อเราเลือกที่จะมาอยู่แล้ว เรื่องเงินคงไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุด เิงินใครก็อยากได้ค่ะ
แต่ตอบตัวเองให้ได้สิคะว่าทำไมถึงเลือก รพช. แล้วเราจะไม่ดิ้นรน ไม่ท้อถอย ไม่น้อยเนื้อต่ำใจ อีกเลยว่าทำไมเราได้เท่านั้น เท่านี้
แต่ถ้าต้องการเก็บเงินเพื่อเปิดร้าน หรือสร้างเนื้อสร้างตัวล่ะก็ รพช. คงไม่ใช่คำตอบ
แทนที่จะคิดว่าทำไมเราได้เงินเดือนน้อย ให้ลองคิดว่าเราทำงานได้คุ้มกับเงินบำรุงของโรงพยาบาลที่จ้างเรามาหรือยัง
ทำยังไงก็ได้ค่ะ ให้เค้ารู้สึกว่าเค้าจ้างเราถูกไป เราทำอะไรได้ตั้งเยอะ พยายามทำงานอย่างมีความสุข
แล้วทำให้เค้ารู้สึกว่าถ้าจ้างเราน้อยแบบนี้ เราต้องลาออกไปอยู่ที่อื่นแน่ๆ ดีกว่าค่ะ แล้วทุกอย่างจะดีเองค่ะ
เป็นกำลังใจให้น้องๆ ทุกคนค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
