เรื่องสภากำหนดให้ต่อไปมีแต่หลักสูตร 6 ปี

[wannee]

นับเป็นยุคที่สภาฯใหญ่คับฟ้าจริงๆ

[wannee]

มีคนบอกให้เอาไฟล์มาแปะไว้ที่นี่เลย

ขออนุญาตนะคะ 

ทำเป็นตารางใส่เนื้อหาที่อยู่ในฉบับร่าง และ ใส่เนื้อหาในฉบับที่เสร้จเรียบร้อยแล้วซึ่งเป็นฉบับที่อยู่ในเว็บสภาฯ จะได้ดูเปรียบเทียบได้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าดูเทียบแล้วจะเห็นอะไร ลองดูละกันนะคะ

[wannee]

มีอะไรหลายๆอย่างในสังคมขณะนี้ที่น่าเป็นห่วง

สำหรับเรื่องใกล้ตัวตอนนี้ หมายถึงเรื่องการออกข้อบังคับของสภาฯ มีหลายๆคนพูดว่า ทำไมคนแค่ไม่กี่คน เค้าถึงคิดว่าเค้ามีความชอบธรรมที่จะทำอะไรได้ขนาดนี้ ถ้ามีเวทีรับฟังความคิดเห็นเยอะๆ น่าจะได้เห็นอะไรดีๆบ้างเหมือนกัน

คิดๆแล้วก็ต้องของคุณเว็บนี้ที่เป็นเวทีให้เข้ามาแสดงความคิดเห็น 

[wannee]

"เสกสรรค์ ประเสริฐกุล" ระบุประเทศไทยเผชิญวิกฤติฉันทานุมัติ ขาดผู้มีอำนาจที่ทุกฝ่ายในสังคมยอมรับร่วมกันโดยต่อเนื่อง ชี้อำนาจชอบธรรมต้องได้มา มีจุดหมาย และวิธีการที่ชอบธรรม

http://www.bangkokbiznews.com/2008/03/1 ... oid=237341

นอกจากช่วยให้เห็นความจริงของสังคมแล้ว ยังช่วยให้ย้อนกลับมาพิจารณาสังคมเล็กๆของเราชาวเภสัชกรกับข้อขัดแย้งในตอนนี้ได้ลึกซึ้งขึ้น   :D

[wannee]

ข้อเขียนของนักศึกษาค่ะ มีการสะท้อนความรู้สึกในหลายๆเรื่อง

เรื่อง ว่าด้วยกำแพงที่คอยปกป้องวิชาชีพเภสัชกรรมกับการบังคับเรียนเภสัช 6 ปีทั่วประเทศ อ่านเล่นๆไม่ต้องคิดมาก?

ในสมัยโบราณอาณาจักรต่างๆจะสร้างเมืองและป้อมปราการที่แข็งแรงในเมืองสำคัญต่างๆเพื่อป้องกันการรุกรานจากข้าศึก
กำแพงและป้อมปราการเหล่านั้นจะเป็นสิ่งที่คอยปกป้องพลเมืองให้สามารถทำหน้าที่ของตนได้อย่างปลอดภัยโดยไม่ต้องกังวลว่า
วันดีคืนดีสิ่งที่ตนเองสละแรงกายแรงใจทำงานทั้งหมดจะสูญสลายไปในพริบตาเพราะโดนข้าศึกบุกมาปล้นชิง ทำลาย หรือจับตัวไปเป็นเชลย

ยิ่งในยุคโบราณ กำแพงที่แข็งแรง คือส่วนสำคัญของรากฐานอารยธรรมที่รุ่งเรือง เช่นกำแพงเมืองจีนที่จิ๋นซีฮ่องเต้สร้างเพื่อป้องกันคนเถื่อนทางตอนเหนือ
หรือแม้แต่ความเจริญรุ่งเรืองของอาณาจักรสยามในสมัยอยุธยา นอกจากพระปรีชาสามารถของพระมหากษัตริย์ และการเป็นศูนย์กลางการค้าของภูมิภาคแล้ว
การที่สยาม มีกองทัพที่เข้มแข็ง และกำแพงเมืองที่น่าเกรงขาม เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ประกันความมั่นคงทางเศรษฐกิจ ในยุคที่ไร้องค์การสหประชาชาติ
นั่นคือส่วนสำคัญที่ทำให้อยุธยาเจริญรุ่งเรืองมายาวนานกว่า สี่ร้อยปี

วิชาชีพเภสัชกรรมกำลังอยู่ในยุคจราจล ไม่น่าเชื่อว่าระยะเวลา 4-5 ปีที่ผมมาเรียนเภสัชศาสตร์ ต้องรับรู้เรื่องราววุ่นวายมากมายที่บั่นทอนกำลังใจและความเชื่อมั่นในวิชาชีพ
ในฐานะของนักศึกษาตัวเล็กๆที่ได้แต่ยืนมองเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาและผ่านไปโดยที่ทำอะไรไม่ได้มันรู้สึกอึดอัด ซึ่งเชื่อว่าหลายคนเองก็คงรู้สึกแบบเดียวกัน

เราเจอเรื่องสงครามระหว่างอาณาจักรวิชาชีพในสมรภูมิ พ.ร.บ. ยา ที่ต่างฝ่ายต่างปกป้องผลประโยชน์ของวิชาชีพตนเอง โดยอ้างถึงผลประโยชน์ของประชาชนแต่จนแล้วจนรอดก็ยังตกลงกันไม่ได้ ในเรื่องเส้นแบ่งเขตแดนของอาณาจักร เป็นสงครามที่กระทบกระทั่งกันเป็นระลอกๆ ที่คงต้องใช้เวลาอีกสักระยะจนกว่าเมื่อไหร่ที่ผลประโยชน์ของแต่ละฝ่ายและความเหมาะสมต่อสภาพสังคมจะเข้าสู่จุดดุลยภาพ

เราเจอสถาณการณ์อึดอัด ระหว่างความชอบธรรมในการจัดหายาให้แก่ผู้ป่วยซึ่งเป็นหน้าที่โดยตรงของเภสัชกร กับ การที่ถูกบีบจากหลายๆฝ่ายในกรณี CL ที่ยืดเยื้อมาจนถึงปัจจุบัน
ซึ่งเป็นเรื่องที่ทำให้วิชาชีพเกิดความปั่นป่วนภายในเพราะในวิชาชีพเองมีทั้งฝ่ายที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย เกิดเป็นก๊กเหล่าเล็กๆ ที่ปะทะกำลังกันประปราย บั่นทอนความสามัคคีลง

และเรื่องใหญ่อีกเรื่อง คือการบังคับให้เรียนเภสัชศาสตร์ 6 ปีทั่วประเทศ ที่ยังคงมีการถกเถียงกันอยู่ เป็นโชคร้ายของคนรุ่นนี้จริงๆ ที่ต้องมาเจอเรื่องราววุ่นวายเช่นนี้ ทั้งที่การเรียนเภสัชศาสตร์เองมันก็ยากอยู่แล้ว ยังต้องมาเจอเรื่องวุ่นวายมากมายที่ยังไม่มีความชัดเจนทำให้ท้อจริงๆกับวิชาชีพนี้ เพราะเรื่องนี้เองก็บั่นทอนความสามัคคีของวิชาชีพไม่น้อย

พ.ร.บ.ยา เป็นเสมือนเขตแดนของการประกอบวิชาชีพ เป็นกำแพงที่คอยปกป้องให้เภสัชกรไทยสามารถทำงานได้เต็มที่โดยที่มีกฎหมายรองรับ ในขณะที่เรามองว่า พ.ร.บ.ยาฉบับเก่า ทรุดโทรม ล้าสมัย ไม่สอดคล้องกับสภาพสังคมปัจจุบัน ไม่สามารถดูแลความปลอดภัยในเรื่องการใช้ยาของประชาชน ไม่เอื้อต่อการทำงานของเภสัชกร และกำลังเร่งก่อสร้างกำแพงและป้อมปราการขึ้นใหม่เพื่อทำให้เกิดความปลอดภัยต่อประชาชน และประกันความมั่นคงของเภสัชกร

ผมเลยยังรู้สึกลังเลที่จะเชื่อว่า การเปลี่ยนให้การผลิตเภสัชกรทั่วประเทศให้เป็นหลักสูตร 6 ปี จะพาอาณาจักรเภสัชกรรม ไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง

เพราะในหัวมีแต่คำถาม

พ.ร.บ.ยาใหม่ จะมีหน้าตาเป็นแบบไหน ให้อำนาจหน้าที่เภสัชกรไว้เท่าใด?

ถ้า พ.ร.บ.ใหม่ ไม่เอื้อต่อการทำงานของเภสัชกร 6 ปี เภสัชกรรุ่นหลังจะทำอย่างไร แล้วความเสียหายที่เกิดจากการลงทุน เวลา และค่าใช้จ่ายจะมากมายแค่ไหน?

เภสัชกร จะทำอย่างไรกับภาคการผลิต เราจะต้องสูญเสียอำนาจในการควบคุมการผลิตให้มีประสิทธิภาพหรือไม่ เราจะมีทางออกอย่างไร?

เราจะทำอย่างไรกับการศึกษาทางเภสัชศาสตร์ในเรื่อง สมุนไพร ยาจากธรรมชาติ การวิจัย การผลิต งานด้านเภสัชศาสตร์สังคม..............?

เราจะทำอย่างไร กับ การจัดหาแหล่งฝึกที่ดี มีคุณภาพเท่าเทียมกันให้ทุกคนได้ฝึกงาน เพื่อให้มีมาตรฐานเดียวกัน?

การเรียนนานขึ้น ทำให้คนเก่งขึ้นจริงหรือไม่?

เราจะแน่ใจมั้ยว่าการเปิดบทบาทใหม่นั้นจะทำให้เภสัชกรมีงานทำมากขึ้น โดยที่ไม่สูญเสียงานเดิมที่เราเคยทำและทำได้ดีอยู่แล้ว?

มาตรฐานวิชาชีพที่บอกว่าจะรับรองเภสัชกรเฉพาะที่เรียนตามมาตรฐานเภสัชศาสตร์ 6 ปีนั้น ต่างจากมาตรฐานของ เภสัชกรที่เรียน 5 ปีตรงไหน?

อะไรที่อยู่เบื้องหลังการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ผลประโยชน์ของประชาชน หรือของคนบางจำพวก?

.........................

ยิ่งเขียนยิ่งมั่วไปใหญ่ครับ  แต่เชื่อว่าทุกคนที่อ่านแล้วคงมีมุมมองของตัวเอง มุมมองที่เกิดจากการคิดและพิจารณาของตัวเอง  โชคดีครับ

[wannee]

หลักสูตรเภสัชฯ 6 ปี ผลกระทบมากกว่าแวดวงวิชาชีพ

จาก
กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 15 มีนาคม 2551

เป็นไฟล์รูปภาพ
เข้าไปดูได้ที่

http://pharmcom.multiply.com/photos/album/1

[wannee]

ขอบคุณมากๆค่า

[zartingtong]

ลอกเค้ามาให้อีกที

บทความในกรุงเทพธุรกิจ วันที่ 15 มีนาคม 2551 หน้า 8 โดย ช่อมะกอกมัดใหญ่

ข่าว

[med_pharm]

ในรายละเอียดของหลักสูตร 6 ปี ก็ยังมีปัญหา  เนื่องจากการเน้นความเป็น Doctor of Pharmacy โดยเน้นให้บัณฑิตที่จบออกมาทำงานเฉพาะโรงพยาบาล  และทำงานเฉพาะด้านคลินิก  ดูแลเฉพาะผู้ป่วยโรคเฉพาะเท่านั้น

โดยทราบมาว่ามีการสำรวจพบว่า เภสัชกรที่จบ 6 ปี บางพื้นที่  ให้บริการด้านเภสัชกรรมโรคพื้นฐาน  อ่อนด้อยกว่าผู้จบหลักสูตร 5 ปี  ด้วยความที่เน้นความเป็นผู้เชี่ยวชาญมากเกินไป  จึงขาดความรู้ในลักษณะองค์รวม  ขาดความใส่ใจในระบบสาธารณสุขของประเทศ

ปัญหาในเชิงการศึกษา  ผมว่าต้องมองจาก outside in  ไม่ใช่มองจาก inside out  คือถ้ามองแต่ว่าฉันอยากจะทำ  แต่ขาดการศึกษาปัญหาด้านสาธารณสุข  และปัญหาในการประกอบวิชาชีพเภสัชกรรมอย่างรอบด้าน  ย่อมไม่เกิดประโยชน์  ซึ่งเท่าที่ผมอยู่ในวิชาชีพเภสัชกรรมมาพอสมควร  รับรู้ได้ว่า  เรามักจะแก้ปัญหา  โดยดูเพียงปัญหาของตัวเรา  แต่ไม่ได้ดูว่าสังคมได้อะไร

เสียงสะท้อนที่ดังขนาดนี้  ผมว่าสภาเภสัชกรรมควรจะทบทวนดูว่าการตัดสินใจนั้นทำอยู่บนข้อมูลที่ดีพร้อมหรือยัง  ต่อวิชาชีพฯ  ต่อสังคมและประเทศชาติ

และผมไม่เห็นด้วย  หากทำเพราะต้องการปรับให้เป็นหลักสูตร 6 ปี  แล้วรายละเอียดปลีกย่อยที่เป็นปัญหาทางการศึกษา ค่อยมาแก้ไขต่อไป

เรื่อง  พรบ.วิชาชีพเภสัชกรรม  เป็นตัวอย่างหนึ่ง  ที่ผู้ร่างฯเคยทำอย่างนั้นมาก่อน

ปัจจุบันเลยต้องตามแก้ปัญหากันอยู่ครับ

[wannee]

ข้อเขียนของนักศึกษาค่ะ

เหตุผลทางการลงทุนส่วนบุคคลที่ทำให้ต้องทบทวนหลักสูตรเภสัช 6 ปี?

นศภ. สุจินต์ พาลุกา

วอร์เรน บัฟเฟตต์ นักลงทุนมือหนึ่งของโลกที่ผลัดกันขึ้นทำเนียบเศรษฐีอันดับหนึ่งของโลกกับบิลเกตต์ เจ้าพ่อไมโครซอฟต์ เขาเป็นนักลงทุนมาตั้งแต่อายุ 6 ขวบ โดยธุรกิจแรกของเขาคือการขายโค้กกระป่องที่ทำให้เขาได้กำไร ถึง ร้อยละ 20

ในปี 2008 (พ.ศ.2551) บัฟเฟตต์เป็นคนที่รวยที่สุดในโลก โดยมีทรัพย์สินถึง 62,000 ล้านเหรียญสหรัฐ  ว่ากันว่า ถ้าใครได้นำเงินไปลงทุนกับบัฟเฟตต์ ( ซื้อหุ้นบริษัท Berkshire Hathaway ) ในปี  1956 (พ.ศ. 2499)ด้วยเงิน 10,000 เหรียญ เงินนั้น จะกลายเป็น 80 ล้านเหรียญสหรัฐ ในปี 1994 (พ.ศ.2537)  ทั้งนี้เพราะบัฟเฟตต์เป็นนักลงทุนที่ชาญฉลาด ด้วย กฎเพียงข้อเดียวของเขา คือ อย่ายอมเสียเงิน

บัฟเฟตต์กล่าวว่า สิ่งมหัศจรรย์ที่สุดที่เขาค้นพบคือ ดอกเบี้ยทบต้น
เขาเพียงแค่นำเงินไปลงทุนเมื่อเกิดกำไรแล้วก็นำเงินเหล่านั้นไปลงทุนอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเงินงอกเงินขึ้นมามากมายมหาศาล

หากต้องเปลี่ยนการศึกษาทางเภสัชศาสตร์จาก 5 ปีเป็น 6 ปี ผลกระทบอย่างหนึ่งที่จะเกิดขึ้นต่อเภสัชกรโดยตรง คือ เภสัชกร ต้องเสียเงินเพิ่มขึ้นเป็นค่าเล่าเรียน และ สูญเสียรายได้ ที่ควรจะได้รับ 1 ปี

หากคิดกันเล่นๆ สมมติว่า เภสัชกร ต้องเสียค่าใช้จ่ายระหว่างศึกษาเล่าเรียน ปีละ 60,000 บาท  รายได้ที่ควรจะได้รับ เดือนละ 15,000 บาท ทั้งปี คิดเป็น 180,000 บาท
รวมมูลค่า 240,000 บาท และ สมมุติว่า เภสัชกรเรียนจบ ที่อายุ 24 ปี

หากเภสัชกร นำเงินไปลงทุน (เช่น ฝากประจำกับธนาคาร หรือการนำเงินไปลงทุนในกองทุน ) โดยคิดผลกำไร ปีละ 5%  และเมื่อได้ผลกำไร ก็นำกลับไปลงทุนใหม่อีกครั้ง โดยไม่มีการนำเงินนั้นมาใช้  เชื่อไหมครับว่า

เมื่อเวลาผ่านไป 1 ปี เงินจะเพิ่มเป็น 252,000 บาท เงินงอกเงยขึ้นมาโดยไม่ต้องทำอะไร 12,000 บาท
เมื่อเวลาผ่านไป 5 ปี จะกลายเป็นเงิน 306,307.6 บาท
เมื่อเวลาผ่านไป 10 ปี จะกลายเป็นเงิน 390,934.7 บาท
เมื่อเวลาผ่านไป 20 ปี จะกลายเป็นเงิน 636,791.4 บาท
เมื่อเวลาผ่านไป 30 ปี จะกลายเป็นเงิน 1,037,266 บาท

และถ้าใครอดทนต่อกิเลส ไม่แตะต้องเงินส่วนนี้เลย เมื่อเกษียณ ที่อายุ 60 ปี
จะมีเงินใช้จ่ายในวัยเกษียณ 1,390,0036 บาท 

ไม่เลวเลยใช่มั้ยครับสำหรับ กองทุนเกษียณ ส่วนตัวที่เกิดจากเงินเพียง 240,000 บาท
และถ้าใครที่มีความสามารถในการลงทุนทำได้ถึงปีละ 10 15 20 25 30 35 ...%
ก็ลองเอาตัวเลข 2 3 4 5 6 7 ..... ไปคูณผลลัพธ์ดูเอง แล้วจะรู้ซึ้งถึงความมหัศจรรย์ของการลงทุน

บทความนี้เขียนขึ้นเพื่อต้องการให้น้องๆรุ่นหลัง หรือผู้ปกครอง ที่กำลังวางแผนส่งลูกเรียนเภสัชศาสตร์  ที่ไม่ได้สนใจว่าทำไมถึงมีคนกลุ่มหนึ่งออกมาคัดค้านการเปลี่ยนแปลงหลักสูตรการศึกษาเภสัชศาสตร์ เป็น 6 ปีทั่วประเทศ  ให้กลับมาสนใจความเคลื่อนไหวนี้ โดยเริ่มจากผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อตัวผู้เรียนเองซึ่งเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวที่สุด  แล้วค่อยไปศึกษาถึงข้อดีข้อเสียว่า การบังคับให้เรียนเภสัชศาสตร์ 6 ปีทั่วประเทศนั้น มีเหตุผลหรือไม่ในประเด็นอื่นๆ หรือเพียงแต่อ้างมาลอยๆ โดยไม่มีเหตุมีผล

ซึ่งจากตัวอย่างที่ผมได้แสดงให้เห็นนั้น คงจะทำให้มองเห็นแล้วว่า การเรียนเพิ่มอีกหนึ่งปีนั้น เราต้อง จ่ายไปเท่าไหร่  แล้วการเรียนเพิ่มขึ้นนั้นจำเป็นหรือไม่ คุ้มค่าหรือเปล่าที่เราจะต้องสูญเสียผลประโยชน์ตรงนั้นไป

แม้ว่าในโลกของความเป็นจริงยังมีปัจจัยอีกมากที่จะมากระทบต่อการใช้จ่าย ลงทุนของเภสัชกร ที่อาจทำให้ไม่เป็นไปตามที่ผมคำนวณ แต่สิ่งที่ต้องเสียไปแน่นอน คือเงินในส่วนที่เพิ่มขึ้นเมื่อต้องเรียนเพิ่มซึ่งต้องใช้เวลาในระยะหนึ่งจึงจะสามารถทำงานหาเงินมาคืนได้

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของผู้ที่จะเข้ามาเรียนเภสัชศาสตร์โดยตรง และผู้ปกครอง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เกี่ยวกับประชาชนทั่วไปเสียทีเดียว เพราะ เงินที่ต้องนำมาจัดการเรียนการสอนนั้นส่วนหนึ่งย่อมมาจากภาษีของประชาชน แค่นั้นยังไม่พอ เงิน ประมาณ 1,400,000 บาทนี้ หากคูณจำนวน เภสัชกร 1,000 คน ก็จะกลายเป็น 1,400 ล้านบาท เป็นเงินจำนวนไม่น้อยที่จะสามารถขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศให้เจริญก้าวหน้าได้

ดังนั้นผมจึงอยากเชิญชวนทุกคนที่ได้อ่านบทความที่เขียนเล่นๆของผมนี้ช่วยกันเรียกร้องให้สภาเภสัชกรรมระงับนโยบายการบังคับให้การศึกษาเภสัชศาสตร์ต้องเรียน 6 ปีทั่วประเทศ จนกว่าจะสามารถพิสูจน์ได้ว่าการเรียนเภสัชศาสตร์ 6 ปีทั่วประเทศนั้น ส่งผลดี ต่อผู้ป่วย และสังคมโดยรวม อย่างชัดเจน เมื่อเปรียบเทียบกับปัจจุบันที่มีทั้ง หลักสูตรที่เรียน 5 ปี และ 6 ปี 

แต่หากยังไม่แน่ใจก็ขอให้ศึกษาข้อมูลต่อไป แล้วใช้วิจารณญาณพิจารณาว่า หากคุณต้องเป็นคนตัดสินใจ โดยไม่มีผลประโยชน์ส่วนตัวมาเกี่ยวข้อง

คุณคิดว่า หลักสูตรเภสัชศาสตรืบัณฑิตปริญญาตรี ควรมีระยะเวลาการศึกษายาวนานเท่าใดจึงจะเหมาะสมกับบ้านเรา

[Mooma]

ชื่นชมน้องๆ ทุกคนที่ช่วยกันแสดงความคิดเห็นนะครับ
กำลังมองว่า ในภาคอุตสาหกรรมกำลังยุบตัว  น่าจะเป็นจริงเฉพาะส่วนเท่านั้น
เพราะโรงงานมาตรฐานGMPในประเทศ ยังยืนหยัดสู้ๆ ต่อไป  แม้จะมีจำนวนไม่มากก็ตาม
ยอดขายของ local ที่ติดสามอันดับแรกคือ สยามฟาร์มาซูติคอล ไบโอแลบ และเบอร์ลิน น่าจะอยู่ที่ สีพันล้าน สามพันล้าน ละสองพันล้านตามลำดับในปีนี้
แน่นอนของบรรษัทข้ามชาติต่างหากที่ย้ายฐานผลิต ไปอินโดนีเซีย หรือแม้แต่เวียตนาม หรือปากีสถาน หรือจีนแดง  ก็คงรู้สาเหตุว่าเป็นเรื่องค่าแรง

ผมอยากให้การผลิตเภสัชภัณฑ์ในบ้านเราบูมแบบจีนแดงครับ คือเน้นเศรษฐกิจพอเพียงเป็นหลัก
นั่นก็หมายถึงเน้นสมุนไพรที่ผลิตได้ในบ้านเรา  อาจขยายผลด้วยการวิจัย

การประกาศไมรับรองหลักสูตร 5 ปี  การรับรองหลักสูตร 6 ปี โดยเน้นรับรองหลักสูตรเภสัชบริบาล หรือบริบาลเภสัชกรรม หรือฟาร์มแคร์
ก็เป็นการเมินบทบาททางด้านสายการผลิต  ซึ่งแปลกมาก  เพราะใน พรบ. ยา และโดยความเป็นจริงแล้วบทบาทเภสัชกรตรงนี้เด่นชัดทั้งสายการผลิตและควบคุมคุณภาพซึ่งแน่นอน ยังยากที่จะหาคนที่ไม่ใช่เภสัชกรมาทดแทนได้
ของดีๆ กลับทอดทิ้ง  ดูแล้วน่าเศร้าใจแทนนายกสภาเภสัชกรรมและกรรมการสภาอีกหลายๆ คนที่ก็จบหลักสูตร 5ปี มาเช่นกัน
งงๆ ว่าพูดไปทำไมมี

[wannee]

สวัสดีค่ะ

สภาฯโดยนายกสภาฯ เคยให้ข้อมูลว่า 6 ปีจะเน้นไปทางอื่นก็ได้ แต่ขอให้เป็น 6 ปี แต่ถ้าประเมินกันลึกๆแล้วก็รู้ๆกันอยู่ว่า จะนำไปเฉพาะทางสายบริบาลเท่านั้น

ตอนนี้เท่าที่ทราบบางแห่งทำ 6 ปีมีหลายสาขา

ประเด็นที่ต้องคิดคือ จำเป็นต้องเป็น 6 ปีทั้งหมดหรือไม่ ถ้า 5 ปีทำได้ การเพิ่มอีก 1 ปีต้องคิดให้รอบคอบ

ตอนนี้ผู้ใหญ่บางคนพูดว่างานของเราคือ ยา แต่ดูเหมือนจะไม่ได้มองว่า ในเมืองไทย บทบาทเกี่ยวกับยานั้นยังมีอย่างอื่น ตอนนี้การฝึกงานของนักศึกษาปี 4 ช่วง summer มีแต่ฝึกโรงพยาบาลกับร้านยา แล้วก็เริ่มเกิดประเด็นแย่งแหล่งฝึกกันพองาม

งานนี้ได้เห็นอะไรดีๆเยอะอยู่ เป็นประสบการณ์ที่ดีทีเดียว
(หรือจะบอกว่าดีหลายๆทีก็ล่ายอะ)

[b]คอยดูว่าเมื่อทุกคณะฯทำหลักสูตร 6 ปีเสร็จแล้วจะมีกี่หน่วยกิต แล้วลองเอาเหตุผลข้อที่ 1 ที่ต้องบังคับใช้หลักสูตร 6 ปี ของสภาฯมาดูทบทวนกันอีกที ดูซินายกสภาฯจะบอกว่ายังไง ไม่ต้องเดา คนที่ตามเรื่อง ONET ANET มาก็คงรู้ว่าจะเป็นอย่างไร[/b]

งานนี้อาจต้องไปถือศีลเพื่อแผ่เมตตา