โดย Augmentin » 27 เม.ย. 2009, 23:56
ครับขอบคุณ orange และขออภัยด้วยครับ ที่บางสิ่งบางอย่างผมอาจจะพูดรุนแรงเกินไปครับ
จริงอย่างที่คุณว่าแหละครับ เวลาเข้าห้องสอบผมเองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน อย่างฐานที่ต้องใช้โกร่งบดยา และใช้ Cylinder ปรับปริมาตร ผมเองก็ตื่นเต้นครับ น้ำหกจาก Cylinder เหมือนกัน ทั้งๆที่เตรียมตัวซ้อมมาอย่างดีเหมือนกันครับ ดังนั้นผมอยกให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ตั้งสติให้ดีครับ ตอนสอบพยายามมีสมาธิ อย่าสนใจแรงกดดันต่างๆครับ เราต้องเชื่อมั่นตัวเองว่าเราต้องทำให้ดีที่สุด และอย่าไปสนใจในสิ่งที่ผ่านไปแล้วครับ เพราะว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้วคุณไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้อีกแล้ว แต่คุณต้องทำสิ่งที่อยู่ข้างหน้าให้ดีที่สุด เพราะตอนที่ผมสอบผมเองเข้าไปเจอฐานเปิดหนังสือเป็นฐานแรกและผมก็ทำไม่ได้มากครับ แต่ผมจะไม่สนใจฐานที่ผ่านไปแล้วครับ ดังนั้นเมื่อผมไปฐานต่อไป ผมจะไม่หันกลับไปมองฐานที่เปิดหนังสือเด็ดขาด แต่ผมจะทำคะแนนฐานที่อยู่ข้างหน้าให้ดีที่สุด เพราะบางครั้งการที่เรามองย้อนกลับไปสิ่งที่ผ่านมาแล้วอาจทำให้เราท้อแท้ได้ ดังนั้น ผมเองก็ขอให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ อย่าเสียใจกับสิ่งที่ผ่านไปแล้วครับ แต่เราจะทำสิ่งที่อยู่ข้างหน้าให้ดีที่สุดครับ
และอย่างที่คุณ orange กล่าวไว้ครับ ค่าของคน(เภสัชกร)อยู่ที่ผลของงานครับ ไม่ใช่ใบประกอบ เพราะใบประกอบเป็นเพียงแค่ใบรับประกันว่า สินค้าที่ผลิตออกมามีคุณภาพเท่านั้น แต่ประสิทธิภาพหรือประสิทธิผลขงการทำงานอาจจะต่างกันก็ได้ เพราะว่าที่ทำงานของเพื่อนผมก็มีเภสัช สาขาบริบาลทางเภสัชกรรมที่จบใหม่จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ สอบไม่ได้ใบประกอบเหมือนกันครับ แต่ว่าการทำงานของเขากลับมีประสิทธิภาพ จนเพื่อนๆร่วมงานยอมรับในความรู้ของเขาทั้งๆที่คนอื่นได้ใบประกอบแต่ประสิทธิภาพการทำงานกลับไม่ได้ผล นอกจากนั้นผมอยากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆเภสัชกรทั้งหลายที่ได้ใบประกอบแล้ว อย่าคิดว่าการที่คุณสอบได้ใบประกอบแล้วคือที่สุดของชีวิต คือที่สุดของวิชาชีพ หรือคิดว่ากรูเก่งแล้ว เพราะจากนี้ไปอีก 5 ปี 10 ปีข้างหน้า ความรู้ที่คุณมีอยู่อาจจะล้าหลังก็ได้ ทุกวันนี้ ผมบอกได้เลยว่าถึงผมสอบได้ใบประกอบแล้ว ผมเองก็ยังพยายามอ่านหนังสือ อ่าน paper เพื่อพัฒนาความรู้ใหม่อยู่เสมอ บางครั้งผมก็หยิบหนังสือ Pharmacotherapy handbook มานั่งอ่านอยู่เสมอ ดังนั้น ผมอยากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่ได้ใบประกอบวิชาชีพแล้วก็อย่าลืมพัฒนาความรู้อยู่เสมอนะครับ ส่วนที่ยังไม่ได้ใบประกอบก็อย่าท้อแท้หรือท้อถอยนะครับ ผมเองเชื่อมี่นในความสามารถของพี่ๆน้องๆเภสัชกรทุกคน ว่าพวกคุณทำได้ครับ ขอให้พยายามและอดทน
สุดท้ายนี้ ผมขออวยพรให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่ยังไม่ได้ใบประกอบขอให้สุ้ๆอย่างสุดความสามารถนะครับ ผมเชื่อว่าพวกคุณทำได้ และมาร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาวิชาชีพเภสัชกรรม้วยกันครับ และส่วนผมเองก็อยากเห็นวิชาชีพเภสัชกรรมเรารักกัน สามัคคี และสนับสนุนกันเช่นกันครับ ผมเองยอมรับว่าตอนช่วงฝึกงานโรงพยาบาล(ผมไม่ขอเอ่ยชื่อโรงพยาบาลนะครับ)ผมเห็นเภสัชกรมีการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย แบ่งพรรคแบ่งพวกเพื่อผลประโยชน์ของกลุ่มพรรคพวกอย่างชัดเจน ซึ่งผมเองก็วึมซับสภาพความรู้สึกในขระนั้นที่ผมฝึกงานมาและผมก็ไม่อยากนึกถึงภาพความรู้สึกแบบนั้นอีก ผมเองก็เสียใจที่เห็นสภาพเพื่อนร่วมวิชาชีพเป็นแบบนี้ ผมเองก็ได้แต่หวังว่าอยากให้เพื่อนร่วมวิชาชีพรุ่นใหม่ๆที่จะจบมาและกำลังได้ใบประกอบทุกคนเป็นส่วนหนึ่ง เป็นต้นแบบในการสร้างความสามัคคีกัน แะทำเพื่อผลประโยชน์ของผู้ป่วยที่จะมารับบริการจากคุณเป็นหลักนะครับ
และสุดท้ายจริงๆ สำหรับเรื่องจรรยาบรรณครับ โดยเฉพาะเรื่องการแขวนป้าย ซึ่งทุกคนรู้ว่าผิดจรรยาบรรณแต่ก็ยังมีทุกคนฝ่าฝืนทำกันทุกปี ดังนั้น ผมอยากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนรู้ไว้ครับว่า ใบประกอบวิชาชีพที่พวกคุณอยากได้ ถ้าพวกคุณได้มาแล้วก็ขอให้เก็บรักษาให้ดี เพราะว่าคุณได้มาด้วยความยากลำบาก ผมจึงอยากจะฝากฝังเพื่อนๆพี่ๆน้องๆรุ่นใหม่ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการประกาศเจตนารมย์ไม่แขวนป้ายครับ เพราะที่ผ่านมาสภาเภสัชกรรมเองก็ปล่อยปละละเลย ไม่เคยเข้มงวดมาก และนอกจากนั้นทางสภาเองก็มีคณะกรรมการที่ออกสุ่มตรวจร้านยาที่ลักลอบแขวนป้าย มีอยู่แค่ประมาณ 10 กว่าคน ซึ่งเมื่อเทียบกับร้านยาทั้งประเทศแล้ว หรือเอาแค่ในกรุงเทพมหานคร ทำให้การทำงานเป็นไปด้วยความลำบากล่าช้า แต่ตอนนี้ได้มีการประกาศใช้กฏหมายฉบับใหม่แล้ว คือ พรบ.วิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค 2551 ดังนั้น ผมเองก็ขอแรงเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคน หากพบเห็นการกระทำผิดแจ้งเลยครับ เพื่อให้วิชาชีพเภสัชกรรมได้พัฒนาต่อไปครับ
