PharmaCafe.com

ประเด็นร้อนมาอีกแล้ว..ขออนุญาตเข้ามาดูนะครับ แต่ไม่ขอตอบ

ได้ฟังเรื่องนี้มาบ้าง ขอตอบให้ก่อนสักเล็กน้อยพอที่ได้ยินได้ฟังมา เค้าบอกว่ามันติดอยู่ที่พรบ.วิชาชีพของพวกเราที่ต่างจากของแพทย์ คือติดที่ข้อกฎหมายครับ
และแน่นอนเมื่อมีช่องทาง ย่อมมีคนเห็นและพยายามลอดช่องนั้นออกไป
มหาวิทยาลัยตอนนี้กำลังถูกบีบให้ออกนอกระบบราชการ หมายความว่าต้องถูกตัดงบประมาณลง และต้องหารายได้มาใช้ในการบริหารจัดการเองมากขึ้น
มองในแง่ของการตลาด
มหาวิทยาลัยก็เหมือนโรงงานผลิตสินค้า โดยมีหลักสูตรต่างๆเป็นผลิตภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์ที่มีคนสนใจมากและมีมูลค่าสูง ทำรายได้ได้ดีก็คือสายวิทยาศาสตร์การแพทย์
แพทย์ ทันตแพทย์ผลิตเพิ่มไม่ได้เพราะถูกควบคุมโดยสภาวิชาชีพ เภสัชกรจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด

ทราบมาว่าทางแพทยสภาเองเห็นปัญหานี้แล้ว แต่การแก้กฎหมายไม่ใช่เรื่องง่ายต้องใช้เวลา ยิ่งตอนนี้อยู่ระหว่างร่าง รธน.ใหม่ยิ่งต้องใช้เวลามากกว่าปกติ ในขณะเดียวกันแต่ละมหาวิทยาลัยเองทั้งรัฐและเอกชนก็ทราบดีว่าช่องทางนี้กำลังจะปิดลงจึงต้องรีบสร้าง"ผลิตภัณฑ์" ใหม่ๆขึ้นมาเพราะกฎหมายไม่มีผลบังคับย้อนหลัง นั่นคือสาเหตุที่ว่า ทำไมจึงเปิดคณะเภสัชกันมากมาย และ ทำไมดูเหมือนไม่มีใครพยายามแก้ไขปัญหาอย่างจริงจัง

ปล.อีกมุมหนึ่งผมว่าการที่สภาเภสัชไม่ได้มีสัดส่วนตัวแทนจากแต่ละสาขาวิชาชีพเท่ากัน แต่ มีการกระจุกตัวอยู่ในกลุ่ม อาจารย์ และคณบดี ทั้งโดยตำแหน่ง และ ที่ได้รับเลือกตั้งมา อาจเป็นอีกสาเหตุหนึ่ง ที่ทำให้มุมมองของสภาในเรื่องนี้มีมาจากด้านหนึ่งมากเกินไป

เขาเรียกว่ามันถึงเวลาคิดแบบองค์รวม ปัจจุบัน คณะเภสัชศาสตร์ กำลังแยกกันทำ... ผมเห็นสมควรว่า ... เป็นสิ่งที่จำเป็นที่ สภาควรจะเป็นเจ้าภาพในการ mapping ปัญหาของ เภสัชกรไทย ออกมา ถามตัวเองว่าควรจะมีการจัดการปัญหานี้หรือไม่ .. ทางออกมันรออยู่แล้ว เสียดายที่ปล่อยให้โอกาสผ่านไปแล้วผ่านไปอีก.. เอ้าช่วยกันเข้ามาคุยกันให้มากขึ้น...

มานั่งดูครับ

ผมก็ไม่ค่อยรู้ เป็นแค่เด็กตัวเล็กๆ

แล้วยังไงต่อครับ สภาควรทำอย่างไร สมาคมควรทำอย่างไร เภสัชกรควรทำอย่างไร

ไม่เป็นไรครับ คนที่เข้ามาเรียนก็รับกรรมไป 

อ้างจาก ข้อความเมื่อ: 20 เมษายน 2007, 11:11 ข้อความโดย: apotheker

เค้าบอกว่ามันติดอยู่ที่พรบ.วิชาชีพของพวกเราที่ต่างจากของแพทย์ คือติดที่ข้อกฎหมายครับ

ผมว่าการอ้าง พรบ.วิชาชีพอย่างเดียว  สภาเภสัชกรรมอาจไม่ได้วิธีแก้ปัญหา

หากมองจุดมุ่งหมาย  ผมว่าต้องมีทางออก

เพียงอ้างอุปสรรค  แล้วท้อถอย  ก็ไม่สมราคาที่สมาชิกสภาฯ  ได้ลงคะแนนเลือกมา

หากตั้งเป้าหมายว่าต้องควบคุมคุณภาพบัณฑิต  ต้องมีวิธีการ

อ้างจาก  PRACHASAN ข้อความเมื่อ: 20 เมษายน 2007, 21:47

สภาควรจะเป็นเจ้าภาพในการ mapping ปัญหาของ เภสัชกรไทย ออกมา ถามตัวเองว่าควรจะมีการจัดการปัญหานี้หรือไม่ .. ทางออกมันรออยู่แล้ว

ใช่ครับทางออกมีอยู่แล้ว  สภาเภสัชกรรมจะยอมเปิดรับหรือเปล่า

ใช่ครับทางออกมีอยู่แล้ว  สภาเภสัชกรรมจะยอมเปิดรับหรือเปล่า

ไหนลองชี้ชัดๆสิครับ อยากทราบด้วย
ผมทราบมาจากคนในสภาอีกทีว่าเค้าก็ได้จัดตั้งทีมงานเพื่อแก้ไขปัญหานี้แล้ว แต่ต้องใช้เวลา ตอนนี้ก็เลยเป็นเหมือนโอกาสของทางมหาวิทยาลัยที่จะต้องรีบเปิดกัน

การที่สภาเภสัชกรรมจะรับรองหลักสูตรคณะเภสัชศาสตร์ผมว่าเป็นเรื่องยากนะ โดยเฉพาะสภาเภสัชกรรมชุดนี้
เพราะจำกันได้มั๊ยตอนที่อาจารย์ภาวิช เป็นเลขา สกอ. ท่านไม่เห็นด้วยกับแพทยสภาของ นพ.สมศักดิ์ที่คณะแพทย์จะต้องผ่านการรับรองจากแพทยสภา
เพราะ ภก ภาวิช บอกว่าคณะแพทย์มีหน้าที่ผลิต แพทยสภามีหน้าที่ควบคุม เมื่อคิดแบบนี้คงยากครับ                                                                                                        ถ้าทำ หรือกลับลำ อาจโดนแพทยสภากระแนะกระแหนเอาได้ว่า "ว่าแต่เขาอีเหนาเป็นเอง"
อย่าลืมว่าการผลิตเภสัชกรไม่ใช่การผลิตยานะถ้ายาที่ผลิตออกมาQc ไม่ผ่านก็ทิ้งหรือทำลายแต่บัณฑิตเภสัชที่ผลิตออกมาถ้าQcไม่ผ่านในที่นี้คือสภาเภสัชกรรม
จะเอาไปทำลายที่ไหน คนที่เรียนเสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา เสียอนาคต เสียหายทรัพยากรบุคคลแทนที่จะไปเรียนสาขาอื่นเพราะฉะนั้นถ้าสภาไม่อยากเสียตรงนี้หรือเห็นแก่ประเทศชาติควรที่สภาจะหันมาเอาใจใส่ในเรื่องการคัดเลือก raw material คือการคัดเลือกคน และกำหนดรับรองหลักสูตร คณะเภสัชศาสตร์ซะเพราะมีตัวเลขความเสียหายจากบัญฑิตที่สอบใบประกอบไม่ผ่าเป็น 1000 คนนะ 
"สภาเภสัชกรรมกำลังใช้ทรัพยากรอย่างสิ้นเปลืองนะ"

ในอังกฤษ สภาเภสัชกรรมอังกฤษ (Royal Pharmaceutical Society of Great Britain - RSPGB) เป็นคนรับรองหลักสูตรเภสัชศาสตร์และเป็นผู้ออกใบประกอบวิชาชีพโดยการจัดการสอบ เมืองไทยน่าจะทำได้เช่นกัน เพราะไม่ใช่สิ่งที่ผิดจากหลักปฎิบัติวิชาชีพในระดับนานาชาติ ของอเมริกาเองจะมีอีกสมาคมคล้ายๆ กับ สมาพันธ์คณะเภสัชศาสตร์แห่งสหรัฐอเมริกา เป็นผู้รับรองหลักสูตร

apotheker เขียน:ได้ฟังเรื่องนี้มาบ้าง ขอตอบให้ก่อนสักเล็กน้อยพอที่ได้ยินได้ฟังมา เค้าบอกว่ามันติดอยู่ที่พรบ.วิชาชีพของพวกเราที่ต่างจากของแพทย์ คือติดที่ข้อกฎหมายครับ

ถูกต้องอย่างที่ว่าละครับ
พรบ.เรารับรองปริญญา ที่ทบวงรับรอง
แต่ของแพทย์เขารับรองหลักสูตร

ซึ่งก็ไม่ทราบว่าตอนร่าง พรบ.ทำไมถึงใช้แบบนั้น

เรื่องนี้มีการคุยในสภาแล้วครับ
และเมื่อมีการตามเรื่อง
มีข้อมูลว่า ทบวงก็ไม่เคยรับรองอะไร เพราะไม่ใช่หน้าที่เขา

การแก้พรบ.คงจะทำได้ยาก
แต่ตอนนี้สภาฯกำลังพิจารณาในเรื่องนี้ครับ
เพราะขืนปล่อยแบบนี้จะมีปัญหาในอนาคต

รวมทั้งสภาฯได้ตั้งอนุกรรมการเพิ่มอีกชุด สำหรับพัฒนาเรื่องเครือข่าย
เท่าที่เห็นมีส่วนภูมิภาคหลายท่าน
ทั้ง สสจ/รพท/รพช.
เข้ามาร่วมกันสร้างระบบเครือข่ายครับ

หากอนุกรรมการชุดนี้ดำเนินงาน
ช่องว่างระหว่างสภาและพวกเราส่วนภูมิภาคคงจะลดน้อยลง

ยังไงจะมาทยอยเล่าให้ทราบนะครับ
ช่วงนี้ขอเคลียงานที่ค้างก่อนครับ

"How many roads must the man walk down
Before ,you call him a man..."

oops! sorry,

I used to be a governmental officer.But I'm not now.

Council always think that most pharmacists are in governmental office.So,council always use people from those offices.
(you can see from brother NAMKEM,he noticed RPT./RPC./SSJ.)

Sometimes ,not government pharmacist like me feel that staff of council is "frogs in coconut shell"


555

^^^
All above,
just would like to say...
"...
don't hope to see absolute results from thinking in officer way "