เรื่องสภากำหนดให้ต่อไปมีแต่หลักสูตร 6 ปี

[NOOMCHAN]

อย่างเรื่อง "แขวนป้าย"

ไม่ใช่โม้  แต่ จะคุย..
..ว่า..ผมเนี่ย คลุกคลีกับร้านยา วงการร้านยามาด้วยตัวเอง มากกว่ากรรมการสภาค่อนสภา  เผลอๆมากกว่าสองเท่าของนายกด้วยซ้ำ

ดังนั้น หากฟังผม(บ้าง) ท่านก็จะได้แนวทางที่เป็นผลมากกว่าที่ทำอยู่

ซึ่งในรายละเอียดว่าจะทำอย่างไร ผมจะยังไม่บอกตอนนี้
เพราะบอกแล้ว มันยังไม่มีการปฏิบัติออกมาได้  พิมพ์ไปก็เสียแรงป่าว
อีกอย่าง ฟาร์มาคาเฟ่ ก็ยังไม่ใช่หน้าจอที่เภสัชกรไทยจะเข้ามาบ่อยๆ มากมายซักเท่าไหร่ ( in other words, "บ่นแถวนี้ ไม่ค่อยมีคนได้ยิน)
เล่นเรื่องหนักๆ เดี๋ยวแอดมินก็เดือดร้อนอีก เพราะยังเป็นข้าราชการอยู่



ปล.
มาโพสท์แบบนี้ ไม่ใช่อยากเป็น กก.สภานะครับ
เพราะถึงเชิญ ผมก็ไม่เป็นครับ
ชัดๆเลยก็คือ ตำแหน่งทั้งหลาย ไม่ใช่สิ่งหอมหวานสำหรับผมครับ
และผมก็มีกินมีใช้ด้วยลำแข้งของผม โดยไม่ได้ใช้เงินจากภาษีประชาชนเพื่อมีชีวิตอยู่ เลย..
..ขอรับ

[NOOMCHAN]

คุณสมบัติหนึ่งที่พึงมีของเภสัชกรไทย
คือ เป็นเภสัชกรไทย ทั้งกาย และ ใจ

หมายถึง คุยกันแบบพี่-น้อง
ถอดหัวตำแหน่งออก
ถอดบั้งบนบ่าออก
ถอดความรู้สึกเผด็จการที่ว่า.."คนอายุมาก ต้องถูกเสมอ" ออก


แล้วนั่งล้อมวง ฟังกัน ใครคิดดี ก็สนับสนุน, ใครคิดไม่ถึง ก็ฟังคนคิดที่คิดได้



เพราะ..
ตำแหน่ง.. ไม่ได้อยู่กับคุณตลอดไป    ( ตัวอย่างที่เห็นชัดตอนนี้ก็มีให้เห็น  ดู ผบ.ตร.เสรีสิ ยังถูกปลด,  รมต.ก็โดนทั้ง ปปช. และลงชื่อถอดถอนด้วย)
บั้ง  ..ไม่ได้เป็นสิ่งที่แสดงถึงความดีของข้าราชการ มันแค่บอกว่าคุณอยู่ราชการมานาน ทำงานมาหลายปี  (และไม่ได้บอกว่าคุณจะเป็นมนุษย์มากกว่าคนอื่น)
อายุ...เป็นเรื่องของธรรมชาติ เวลาเปลี่ย อายุเปลี่ยน  แค่นั้น



"หรือไม่จริงครับ"   






ด้วยรัก
จากหนุ่มจันทน์คนพูดตรงๆ
(พูดอ้อมมาก ลมพัดเกลือเข้าปาก)

[PRACHASAN]

วันนี้เดินทางไปทำงานที่ ยโสธร .. แวะเข้ามาติดตามเรื่องราวที่เพิ่มเติม ช่วยกันแสดงความคิดเห็นกันต่อไปครับ... เผื่อการนำเสนอจะเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง

[NOOMCHAN]

[b]"คิดก่อนทำ ไม่ทำก่อนคิด , คิดก่อนพูด ไม่พูดก่อนคิด.."[/b]
-เป็นมหาธรรม สุดยอดแนวทางดำเนินชีวิตที่ปวงชนชาวไทยต้องรับมาใส่เกล้า แล้วนำไปปฏิบัติ

คนจะถูกเรียกว่า..คนจริง..ต้องคิดเยอะๆ

กรณีตามกระทู้ และกรณีวงการเภสัชกรรม
ผู้ที่เกี่ยวข้องได้คิดแบบ..
..คิดให้มาก
..คิดให้กว้าง
..คิดให้ลึก
..คิดให้รอบด้าน
หรือยัง

ซึ่งการคิดให้ครบสี่แบบที่กล่าวมา เราทุกคนย่อมเห็นพ้องกันว่า.."ช่วยกันคิดหลายคน ย่อมดีกว่าคิดคนเดียว"


ใช่ไหมครับพี่


ด้วยรักและยังผูกพันธ์
เภสัชกรหนุ่มจันทน์

[wannee]

อ่านแล้ว เผลอๆนึกว่าเป็น หนุ่มเมืองจันทน์มาเขียนเองเสียอีก

ตอนนี้เภสัชกรรมสมาคมเอาโปรแกรม Workshop ทั้ง 3 เรื่องขึ้นเว็บแล้วค่ะ
ส่วนของหลักสูตรเภสัชฯ มีรายละเอียดตามข้างล่างนี้ค่ะ
เชิญชวนกันเข้าร่วมค่ะ

http://www.thaipharma.net/

ไม่ควรพลาด !! 
.... บทสรุปหลักสูตรเภสัชศาสตร์ในอนาคต ...


Workshop 3:

เรื่อง [color=blue]

[PRACHASAN]

ผมเห็นช่องว่างหรือ space ของวิชาชีพหลายๆ จุดที่ขาดคนเข้าไปรับผิดชอบ โดยเฉพาะองค์กรของวชาชีพที่สำคัญๆ หรือรวมทั้งยังไม่มีองค์กรรองรับก็มีอีกหลายเรื่อง. หากต้องการจะวาง Positionของวิชาชีพให้มีที่ยืนในสังคมอย่างสง่างาม ต้องคิดแบบแยบคาย ฟังเสียงคนภายใน อ่านใจคนภายนอก... จริงๆ นะ

[wannee]

เภสัชกรรุ่นใหม่คนหนึ่งส่งความเห็นมา และ อนุญาตในมาเผยแพร่เพื่อแลกเปลี่ยน

จะสังเกตได้ถึงความปรารถนาดีที่มีต่อวิชาชีพอย่างบริสุทธิ์ใจ และมีความปราถนาให้เกดสิ่งที่ดีสำหรับวิชาชีพ ผ่านกระบวนการรวบรวมแลกเปลียนความคิดเห็นอย่างเป็นกลาง (สังเกตได้จากช่วงท้ายๆของความเห็น)

ทำการสำรวจครั้งนี้ ได้เรียนรู้ว่า วิชาชีพเราขาดเวทีแสดงความเห็นจริงๆ
เชิญอ่านค่ะ.....

ผมเป็นเภสัชกรรุ่นใหม่ ที่จบการศึกษาเมื่อปีการศึกษา 2549 ในหลักสูตร 5 ปี (เภสัชกรรมคลินิก) จากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ซึ่งมีการเรียนการสอนทั้ง 2 หลักสูตร และมีความเห็นว่า การที่จะยกระดับเภสัชกรให้เป็นหลักสูตร 6 ปีนั้น ไม่มีความจำเป็น กล่าวคือ ในปัจจุบันนี้ สังคมไทยยังคงต้องการเภสัชกรที่จบการศึกษาจากทั้ง 2 หลักสูตรอยู่ เนื่องจาก ลักษณะงานที่เภสัชกรจะทำได้มีหลายแนวทาง เช่น เภสัชกรโรงพยาบาล เภสัชกรร้านยา (ซึ่งได้รวมถึงงานบริบาลเภสัชกรรม)  เภสัชกรโรงงาน หรือเภสัชกรด้านการตลาดด้วย

การที่จะรับรองใบประกอบวิชาชีพเฉพาะเภสัชกรที่จบการศึกษาในหลักสูตร 6 ปีเท่านั้น ผมไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจาก การรับรองเฉพาะหลักสูตร 6 ปี ซึ่งเมื่อจบการศึกษาแล้ว จะเข้าไปทำงานในด้านของโรงพยาบาลเป็นส่วนใหญ่ ส่วนเภสัชกรหลักสูตร 5 ปี สามารถทำงานในด้านที่หลากหลายกว่า ซึ่งรวมถึงเภสัชกรร้านยา เภสัชกรโรงงาน ซึ่งจำเป็นจะต้องใช้ใบประกอบวิชาชีพด้วยเช่นกัน หากไม่มีการรับรองให้มีใบประกอบวิชาชีพในด้านนี้ เกรงว่า บทบาทของเภสัชกรไทยจะเสื่อมหาย วิชาชีพเภสัชกรรมจะถูกกลืนไปโดยวิชาชีพอื่นที่มาทำแทน เช่น เภสัชกรโรงงาน หากไม่มีใบประกอบวิชาชีพเภสัชกรรมรับรอง วิชาชีพนี้ จะถูกกลืนไปโดยบัณฑิตที่จบการศึกษาจากคณะวิทยาศาสตร์ หรือ เภสัชกรร้านขายยา หากไม่มีใบประกอบวิชาชีพรับรอง อาจจะเกิดอันตรายร้ายแรงที่ไม่คาดคิด ใครก็สามารถขายยาได้โดยไม่ใช่เภสัชกร !!! เป็นต้น ไม่เท่ากับว่าเป็นการ ลดบาทบาทวิชาชีพเภสัชกรรม โดยตัวของเภสัชกรเองหรือ ?

[wannee]

ต่อค่ะ......
.............
อีกประเด็นหนึ่งที่อยากให้พิจารณา คือ หลักสูตร 6 ปี นั้น จะเน้นในการบริบาลเภสัชกรรมกับผู้ป่วย โดยบทบาทหลักจะอยู่ในโรงพยาบาลเป็นหลัก แม้ว่าในด้านการเรียนการสอน จะมีการสอนในด้านเทคโนโลยีเภสัชกรรม เภสัชเคมี หรือเภสัชเวชฯ ด้วยก็ตาม แต่เป็นเพียงส่วนน้อยในหลักสูตร ไม่สามารถนำไปประกอบวิชาชีพในด้านนั้น ๆ ได้ หากจะพิจารณาให้หลักสูตร 6 ปี เป็นหลักสูตรหลักที่จะผลิตเภสัชกรออกมานั้น ควรพิจารณาปรับปรุงหลักสูตรให้ครอบคลุม และสามารถนำไปประกอบวิชาชีพได้ครบทุกด้าน เพื่อบทบาทของเภสัชกรไทยจะได้ไม่ถูกกลืนหาย หรืออาจจะพัฒนาปรับปรุงหลักสูตร 5 ปี ให้ดีขึ้น สามารถทำงานได้ครอบคลุม หรือพัฒนาหลักสูตร 5 ปี ขยายเป็น 6 ปี ก็ได้ โดยไม่จำเป็นต้องลดบทบาทวิชาชีพของตัวเอง

นอกจากนี้ ความคิดที่ว่า การปรับระยะเวลาการเรียนเภสัชฯเป็น 6 ปี จะช่วยให้เภสัชกรมีศักดิ์ศรีเทียบเท่าแพทย์ และ ทันตแพทย์นั้น ผมก็ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง เนื่องจาก เภสัชกรที่จบการศึกษาหลักสูตร 5 ปี ก็มีเกียรติและศักดิ์ศรี เทียบเท่ากับวิชาชีพอื่น ๆ ได้ และไม่มีความจำเป็นที่จะต้องนำเกียรติและศักดิ์ศรีไปเปรียบเทียบกับวิชาชีพอื่น ๆ เนื่องจาก แต่ละวิชาชีพ หากทำตัวดี เป็นคนดี และประกอบวิชาชีพด้วยจรรยาบรรณที่ดี ทำงานด้วยใจในการดูแลผู้ป่วย

[wannee]

สุดท้าย  ท้ายสุดค่ะ......
....................

สุดท้าย  ของให้คณะทำงาน ช่วยพิจารณาความคิดเห็น [color=red]

[wannee]

[quote="wannee"]

สุดท้าย  ของให้คณะทำงาน ช่วยพิจารณาความคิดเห็น [color=red]

[NOOMCHAN]

[quote="wannee"]
[quote="wannee"]

สุดท้าย  ของให้คณะทำงาน ช่วยพิจารณาความคิดเห็น [color=red]

[wannee]

จากประสบการณ์
ทำให้ ต้องระวัง อย่าคาดหวังมาก ตอนนี้พยายามทำให้ดีที่สุดก็แล้วกัน

งานนี้ขึ้นกับปัจจัยหลายอย่างมากๆ ทั้งที่เปิดเผยและไม่เปิดเผย
ได้มามีส่วนร่วมตรงนี้ ทำให้เห็นอะไรอีกเยอะ ที่คิดไม่ถึง

อย่างไรก็ตาม

งานนี้จะออกมาดีหรือไม่ ก้ขึ้นกับคนที่ไปเข้าร่วมด้วย
อีกอย่างบอกได้เต็มปากเต็มคำว่า มันมีเกี้ยเซี้ย 

ไม่แน่ใจว่า ล้มกระดานจะหมายถึงอะไร

ถ้าคำว่าล้มกระดานหมายถึง ไม่ให้มี 6 ปีละก็

ไม่อยากให้คิดว่าจะล้มกระดาน และไม่เคยเสนอล้มกระดาน
แต่ต้องการให้คิดใหม่ อย่างรอบด้าน และมีผู้มีส่วนร่วมที่เยอะกว่านี้.

เสนออยู่ตลอดเวลาว่า การร่วมกันคิดน่าจะได้รูปแบบที่น่าสนใจมากขึ้น ไม่ใช่ all or none law ที่เห็นผลกระทบทางลบมาก

อย่างไรก็ตาม
หากมีกระบวนการรับฟังความคิดเห็นอย่างรอบด้าน มีการคุยเพื่อร่วมหาทิศทางกันอย่างจริงจัง ยอมรับฟังกัน สุดท้าย ได้อะไรออกมา ตัวเองจะยอมรับค่ะ

[NOOMCHAN]

"ดีครับจาน"  (แปลว่าดีครับอาจารย์ที่โพซิเชิ่นแนวนี้)

เอาน่า..
..เจตนาดี กลัวอะไร
..เจตนาดี ถึงแม้พูดผิด ทำผิด  ขึ้นศาลยังลดโทษ หรือยกฟ้องเลย เพราะไม่ได้มีเจตนาให้ร้ายใคร
..ก่อนนำเสนอในเวที หวังว่าทุกคนที่เกี่ยวข้อง จะจูนเครื่องรับทราบถึงเจตนาของอาจารย์นะครับ

"ผมจะพยายามเอาตัว และหัวใจ ช่วยจานครับ"


"สู้ต่อไปจีบัน!"
หนุ่มจันทน์มาเอง

[coolturtle]

คำว่า'ล้มกระดาน' อาจฟังดู negative  ซึ่งคนที่มีจิตใจสูงมากและอ่อนโยนมาก คงรับคำนี้ไม่ได้.....เข้าใจได้ค่ะ
แต่คำว่า แค่"มีเวทีแสดงความคิดเห็น".....ถือว่าบรรลุเป้าหมาย....สำหรับคนที่ทำงานหวังผล....ก็รับไม่ได้เช่นกัน
เพราะมีไม่รู้กี่ครั้งแล้วที่พูด ๆๆๆ...ๆ....ๆ....แล้วก็หายไปกับลม...........ถึงได้มีคนพูดไง เป้าหมาย ยิ่งใหญ่ คือ NATO    NO ACTION TALK ONLY
จึงเสนอว่าพวกเราควรตั้งเป้าหมายที่เป็นรูปธรรมวัดความสำเร็จได้ที่การได้ข้อสรุปที่ทุกฝ่ายยอมรับร่วมกัน....win-win solution...ไม่ใช่ทำไม่ได้...เช่น
4 ปี (ป.ตรี จะ ภบ หรือ วทบ.ก็ได้)แล้ว ค่อยแยกสาขา หากสายบริบาลจะ+2 ปีเพื่อเอา pharm D ก็ให้เขาไป ส่วนสายอื่นๆ อาจ+2 ปีเพื่อเอาป.โท

[NOOMCHAN]

แบทจะหมด..
..จะทันมั้ยเนี่ย

ลองดู


ผมให้ความสำคัญกับ "เป้า" นะครับ
....

หะ.. "คริติเคิล แบ้ทถรี่" ซะละ
เดี๋ยวมาว่าต่อ