พวกคุณยังดี
ของผม มีแต่ พตส. ไม่ให้แม้แต่ค่าไม่ทำเวชฯหรือค่าใบประกอบ
รพ.มหาวิทยาลัย ขนาดใหญ่แห่งภาคเหนือ ไม่ระบุชื่อนะ
เงินเดือนก็แค่หมื่นเดียว (หมื่นเดียวจริงๆ แทบไม่มีเศษ) + พตส. 1500
กินอะไรกันดีล่ะครับ ค่าครองชีพไม่ใช่ถูกๆนะ เมืองใหญ่ซะด้วย
ภาระค่าครองชีพเภสัชกรหลายคน จึงตกไปอยู่กับร้านขายยา อย่างน้อยก็ได้เงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องอีก 5พัน 6พัน หลายคนไม่ได้อยากทำเลย แถมต้องแบ่งเวลาไปร้านที่อยู่อีก แต่มันจำเป็น
ภาระงานเหรอ...ไม่รู้จะบอกอย่างไรดี แต่คนไข้เยอะมากกกกกกกก และเยอะขึ้นทุกๆปี ทั้งๆที่คิวก็นาน บริการก็ไม่น่าจะประทับใจเท่าไหร่ แต่ผู้คนก็ยังมากมายอยู่ดี
ข้าราชการก็ไม่ใช่ เป็นได้แค่พนักงานมหาวิทยาลัย แถมยังชั่วคราวอีกต่างหาก - -* จะกู้เงินสหกรณ์ยังไม่ได้เลย เศร้าไหมล่ะ
ก็ งง งง อยู่ว่าทนมาได้อย่างไร มีเภสัชกรหมุนเวียนลาออกเกือบทุกปี ผมก็เกือบออกบ้างแล้วแต่....แฟนไม่ให้ออก (ทำงานที่เดียวกัน) จบเลย
สรุป ได้แค่น้อยใจ สุดท้ายก็ต้องทนกันไป เห็นไหม พวกท่านยังโชคดีไหมล่ะครับ
