ไม้กระบองที่กระหน่ำช้ำถึงจิต
ลงบนหัวพันธมิตรเพื่อนผู้กล้า
ตั้งแต่เกิดจากท้องของมารดา
บอกแม่จ๋าลูกเจ็บใจในชีวี
ลูกมาช่วยกอบกู้ผู้กล้าหาญ
ถูกพวกมารสั่งทำร้ายในครั้งนี้
เจ็บปวดปร่าน้ำตาทาธรณี
ลูกขอพลีเลือดเนื้อเพื่อแผ่นดิน
อยู่ที่นี่คนแน่นเต็มแผ่นพื้น
ต่างหยัดยืนลุกขึ้นสู้แม้ชีพสิ้น
ให้เลือดหลั่งรินไหลในธานิน
ชโลมดินแม้ตายข้าไม่กลัว
มาซิมาขอท้าข้าสู้แล้ว
ผู้กล้าแก้วทั้งหญิงชายถวายหัว
เคียงกับแกนพันมิตรไม่คิดกลัว
ไล่พวกชั่วทรราชพ้นชาติไทย
