ฝันร้ายที่ทำลายขวัญกำลังใจของครอบครัวหนึ่ง เมื่อนางเฉินได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่า ลูกตนที่คลอดออกมา ?เป็นทารกที่ไร้ลมหายใจ?? ทว่า 10 ปีให้หลัง จากทะเบียนประวัติผู้ป่วยเก่าเหลือง ได้คลี่คลายความจริงบนความเศร้าที่มากกว่าเดิม ครั้งนี้ต่อให้เธอจะสู้จนชนะคดีในชั้นศาล ก็ไม่ได้หมายความว่า เธอจะชนะชะตากรรมและทำให้ลูกของเธอมีชีวิตฟื้นขึ้นมาอีก ...10 ปีที่ผ่านมา ภาวนาแต่ว่า "ขอให้มีลูก" จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ยามที่เห็นเด็กๆ กระโดดโลดเต้นตามท้องถนน เฉินกลับมีความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย สองสามีภรรยาเริ่มไปปรึกษาหมอที่โรงพยาบาล เพื่อจะได้มีลูกให้เร็วที่สุด ไม่ว่าโรงพยาบาลระดับอำเภอ ระดับเมือง หรือระดับมณฑล ขอเพียงมีคนบอกว่าแผนกสูตินรีของที่นั้นดี หรือมียาที่กินแล้วได้ผล เฉินจะลองทุกครั้ง ไม่เว้นแม้แต่ตำรับยาพื้นบ้าน แต่แล้วก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะท้องเสียที
ตลอด 10 ปีที่ผ่านมา ความหวังเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ต้องผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นกัน เฉินเล่าว่า แม้แต่ฝันยังฝันว่ามีลูกเป็นของตัวเอง แต่พอตื่นขึ้นมา ก็พบความจริงว่า เธอยังไม่มีลูกน้อยในอ้อมอก
ครอบครัวของเฉินมีฐานะธรรมดาสามัญ ภาระต่างๆ ก็อาศัยเพียงรายได้จากธุรกิจแปรรูปของสามี กระนั้นก็ตาม เพื่อจะได้มีลูกสักคน จะต้องทุ่มเงินสักเท่าไร สองสามีภรรยาก็ไม่เคยเสียดาย ตลอด 10 ปีที่ผ่านมา ทั้งคู่จ่ายเงินไปแล้วหลายแสนหยวน สองปีก่อน พวกเขายังเคยทดลองทำเด็กหลอดแก้ว โดยคิดว่าน่าจะเป็นความหวังสุดท้ายที่จะทำให้ฝันกลายเป็นจริง
...10 ปีก่อน หลังคลอด ?ลูกตาย? ก็ไม่ท้องอีกเลย ย้อนเวลาไปเมื่อ 10 ปีก่อน เฉินเป็นเพียงหญิงสาวชาวบ้านในอำเภอหนิงไห่ หลังจากผ่าฟันความทุกข์ยากนานากับชายคนรักมากว่า 4 ปี ในที่สุด ทั้งคู่ได้วางแผนจะปลูกเรือนหอที่หนิงปอ เมืองเอกของมณฑลเจ้อเจียง แล้วค่อยแต่งงานมีลูก ปี 1998 ในเวลาที่ทั้งสองเพิ่งซื้อเรือนหอได้ตามแผนที่วางไว้ เฉินกลับพบว่าตัวเองตั้งท้องได้สองเดือน งานแต่งจึงถูกเร่งรัดให้เร็วขึ้นกว่าที่ตั้งใจไว้เดิม
เรื่องนี้ทำให้เฉินทั้งดีใจและกังวล เพราะตอนนั้น การตรวจสุขภาพก่อนแต่งงานเข้มงวดมาก ถ้าต้องการจดทะเบียนสมรส จะต้องผ่านการตรวจสุขภาพก่อนแต่งงาน ซึ่งถ้าหากตรวจพบว่าตั้งท้อง เกิดทางการไม่ให้เอาเด็กไว้จะทำอย่างไร !?
ด้วยความกังวลนี้เอง สองสามีภรรยาจึงตัดสินใจไม่ไปจดทะเบียนสมรส โดยตกลงกันว่า ขอจัดพิธีตามธรรมเนียมประเพณีให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยจัดการเรื่องทะเบียนสมรสในภายหลัง
ใบทะเบียนสมรสของจีนนั้น มิใช่เป็นเพียงสัญญาแห่งรักของคนสองคนที่ตัดสินใจจะร่วมหอลงโรงกันเท่านั้น หากแต่เกี่ยวพันกับการก่อร้างสร้างครอบครัวใหม่ ซึ่งจะเป็นหลักประกันทางกฎหมายที่สำคัญสำหรับทุกชีวิตในบ้าน ที่สำคัญเป็นหลักฐานที่ขาดไม่ได้สำหรับ?การขอใบอนุญาตคลอดบุตร?เมื่อคราวที่ภรรยาตั้งครรภ์ พร้อมกันนั้นยังต้องนำไปใช้ขอใบรับรองว่า ?เป็นการแต่งงานครั้งแรก และเป็นการมีบุตรครั้งแรก? เพื่อให้เป็นไปตามนโยบายลูกโทนของจีน
เมื่อไม่มีใบทะเบียนสมรสที่ว่า ในเวลานั้น ทั้งคู่จึงได้แต่เตรียมใจรอรับปัญหาที่จะตามมา รวมทั้งค่าปรับต่างๆ เมื่อถึงกำหนดคลอด
หลัง 40 สัปดาห์ผ่านไป (ตามทะเบียนประวัติผู้ป่วย) ในที่สุดช่วงเวลาสำคัญก็มาถึง ทางบ้านช่วยกันพาเฉินไปส่งยังแผนกสูตินรีเวชของโรงพยาบาลหมายเลข 1 แห่งอำเภอหนิงไห่ ทว่าหลังคลอด กลับไม่มีใครในครอบครัวนี้แม้แต่คนเดียวที่ได้เห็นหน้าสมาชิกใหม่ ตอนนั้น พวกเขาได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่า ?เด็กเสียชีวิตขณะคลอด?
ได้ฟังดังนี้ นางเฉินราวจมลงสู่หุบเหวของความทุกข์ในนาทีนั้น ทางบ้านได้แต่ปลอบโยนว่า ไม่เป็นไร ยังมีโอกาสที่จะมีลูกได้อีก ด้วยความหวังเช่นนี้เอง ได้ช่วยเป็นแรงผลักดันให้เฉินตะกายพ้นจากหุบเหวแห่งทุกข์ขึ้นมาได้ แต่สิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดคือ นับแต่นั้นมาเป็นเวลา 10 ปีแล้ว เฉินก็ไม่เคยตั้งท้องอีกเลย
...10 ปีให้หลัง จึงพบความลับที่แสนขมขื่น เฉินไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่า ชีวิตนี้ตนจะต้องมีลูกโดยการทำเด็กหลอดแก้ว เดือนกรกฎาคมของปีนี้ การผสมเทียมครั้งที่ 3 โดยโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในหนิงปอประสบความล้มเหลว แต่ก็ไม่ได้ล้มความตั้งใจที่จะมีลูกของเฉินได้ แพทย์จึงขอดูประวัติการตั้งครรภ์ครั้งก่อนเพื่อประกอบการรักษา ดังนั้น วันที่ 24 กรกฎาคม เฉินจึงกลับไปยังโรงพยาบาลเมื่อครั้งที่เธอไปคลอดลูก เพื่อขอคัดทะเบียนประวัติผู้ป่วยของตนเอง เมื่อได้มาแล้ว เธอก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก เพราะดูยังไงก็ดูไม่เข้าใจ
ราวสิ้นเดือนกรกฎาคม ผู้เชี่ยวชาญท่านหนึ่งได้พิจารณาทะเบียนประวัติของเธอแล้ว กลับพบความลับที่ทำให้น่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง นั่นคือ 10 ปีก่อน ลูกของเฉินเป็นทารกที่อาการครบ 32 จากใบบันทึกการผ่าตัดเมื่อวันที่ 5 เมษายน 1999 มีสูตินรีแพทย์ที่ปฏิบัติการถึงสามท่าน ได้แก่แซ่เจียง(?) หวัง(?) และเจียง(?)
ในขั้นตอนการผ่าตัด คุณหมอเจียง(?)ได้บันทึกไว้อย่างชัดเจน โดยมีข้อความบางส่วนว่า ?คลอดออกมาเป็นทารกเพศชายสมบูรณ์ (แต่ไม่มีใบอนุญาตคลอดบุตร ทางอำเภอไม่อนุญาตให้ทารกมีชีวิตรอด) ดังนั้น จึงไม่ได้ทำการกำจัดของเหลวที่คั่งค้างในระบบทางเดินหายใจ 2 นาทีต่อมา ทารกได้เสียชีวิตลง?
เมื่อทราบความจริงที่ถูกปิดบังมาตลอด 10 ปี เฉินก็แทบจะเสียสติ ถ้าไม่ใช่เพราะไปคัดทะเบียนประวัติผู้ป่วยออกมาก เธอย่อมไม่มีทางรู้เลยว่า เธอได้ให้กำเนิดลูกชายที่มีลมหายใจเป็นปกติ เฉินให้สัมภาษณ์กับนักข่าวด้วยเสียงสะอึกสะอื้นพร้อมน้ำตานองหน้าว่า ?ทำไม...ถึงไม่ยอมให้ลูกฉันมีชีวิตรอดออกมา !??
http://www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=9520000126844
