ตัวกู-ตัวสู
อันความจริง : "ตัวกู" มิได้มี
แต่พอเผลอ มันเป็นผี โผล่มาได้
พอหายเผลอ "ตัวกู" ก็หายไป
หมด"ตัวกู" เสียได้ เป็นเรื่องดี ;
สหายเอ๋ย จงถอน ซึ่ง "ตัวกู"
และถอนทั้ง "ตัวสู" อย่างเต็มที่
มีกันแต่ ปัญญา และปรานี
หน้าที่ใคร ทำให้ดี เท่านั้นเอย ฯ
พุทธทาส อินทปัญโญ
ของกู--ของสู
อันความจริง "ของกู" มิได้มี
แต่พอเผลอ "ของกู" มี ขึ้นมาได้,
พอหายเผลอ "ของกู" ก็หายไป
หมด"ของกู" เสียได้ เป็นเรื่องดี;
สหายเอ๋ย จงถอน ซึ่ง"ของกู"
และถอนทั้ง "ของสู" อย่างเต็มที่
ของเปลี่ยนไป เปลี่ยนมา ทุกนาที
เพราะไม่มี ของใคร ที่ไหนเอย ฯ
พุทธทาส อินทปัญโญ
ลองเปลี่ยน กู เป็น พี่ แล้วเปลี่ยน สู เป็น น้อง
ลองเปลี่ยน กู เป็น น้อง แล้วเปลี่ยน สู เป็น พี่