กลับมาแล้วค่ะ มาเล่าในรายละเอียด..
การมองคนออกหรือการเข้าใจคนเป็นสิ่งที่จำเป็นนะค่ะ ว่ามั้ย..
เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม ทุกคนไม่ได้เกิดมาเพื่ออยู่คนเดียว
นี่แหละค่ะ มันคือ เคล็ดลับของชีวิต ก็หมายถึง ความสามารถในการเข้าใจบุคคลอื่น..
...
แหนะๆ อย่าพึ่งเครียดไปกันหมดนะค่ะ ที่ จขกท.ได้อยากเขียนกระทู้นี้ก็ไม่ได้มีเจตนาจะว่ากล่าวผู้ใดทั้งนั้น
และก็ไม่อาจมีอคติกับใคร รวมถึงไม่ได้คิดว่าตัวเองมองคนอื่นออกจนทะลุปรุโปร่งไปหมดทุกคนนะค่ะ
เพียงแต่ว่าอาจมีมุมมองในการใช้ชีวิตที่แตกต่างจากคนอื่นในคนส่วนใหญ่ในสังคมแค่นั้น..
คือ คิดว่า ตัวเองเป็นคนส่วนน้อยว่างั้นก็ได้ เลยอยากหยิบยกเอาความคิดแปลกๆของคนส่วนน้อยมาเล่าให้ฟังค่ะ
...
อ่ะ เข้าเรื่องต่อนะ..
ขอเริ่มต้นแบบแนวทางของบทความที่อ่านนะค่ะ
(ซึ่งอาจจะมีอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงบ้างนะค่ะ)
การที่เราจะพิเคราะห์คนนั้น ต้องเริ่มมาจากการเข้าใจในพื้นฐานของคนก่อน..
อันดับแรก ในความคิดของ จขกท.นะค่ะ ต้องดูจากสีหน้าที่เค้าแสดงออกมาขณะที่พูดคุยกับเราก่อนว่า มีสีหน้าอย่างไร อารมณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร..
เช่น หากพูดคุยกันครั้งแรก แล้วทำท่าทางมองไปทางอื่น หรือ ดูแล้วเซ็งโลก ก็ไม่ควรเข้าไปคุยด้วย..เป็นอย่างยิ่งไม่งั้นอาจเจอสวนกลับอย่างปวดใจไปเลย
แต่หาก พูดคุยด้วยครั้งแรกแล้ว คนที่พูดด้วยต้อนรับเราเป็นอย่างดี ..ก็คุยต่อไป..จากนั้นค่อยเริ่มสังเกต..ท่าทางการแสดงออกต่างๆ
อันดับสอง..เดี๋ยวมาดูกันต่อค่ะ
พักยกที่หนึ่ง เก๊ง......
