PharmaCafe.com

บทความที่จะโพสต่อไป
เป็นวิธีปฏิบัติ เมื่อร้านยาถูกรังแกโดย สสจ.

มีวัตถุประสงค์หลัก เพื่อป่าวประกาศให้ข้าราชการทุกคนได้ทราบถึงบทบาทอันควรของท่านในการปฏิบัติต่อประชาชน

วัตถุประสงค์รอง คือ เพื่อถ่ายทอดประสปการณ์ตรงของผู้เขียน ให้แก่เพื่อนๆร้านยา ที่ถูกรังแกโดย สสจ.

"โปรดติดตามด้วยระทึกในใจพลัน"

อันดับแรก
เมื่อถูกรังแกโดยข้าราชการ(สมมุติชื่อB1)
พิจารณาว่า ข้าราชการที่เป็นผู้บังคับบัญชาของบักห่าB1นั้นเป็นใคร
ถ้าพิจารณาไม่เป็น สอบถามไปยังหน่วยงานนั้น ว่าใครใหญ่กว่าบักห่าคนนั้น
ผู้บังคับบัญชาของบักห่าB1ชื่อ G

แล้วเราก็ทำหนังสือแจ้งท่านG เพื่อทราบถึงความเดือดร้อนของเรา
"แจ้งแค่เพื่อทราบ ก็พอแล้ว"


แล้วรอดูว่าปัญหาของเราจบรึยัง

ถ้าไม่จบ

ดูตอนต่อไป

มาปูเสื่อรอ

อย่าให้คนแก่รอนาน

ถ้าGไม่ได้เรื่อง
กลับมาพิจารณาเรื่องของเราว่าเป็นเรื่องประเภทใหน

-แพ่ง,การถูกละเมิด/เรื่องเงินๆทอง/ความเสียหายที่เป็นเงิน
-อาญา,ขู่ทำร้าย/ทำให้เจ็บตัว เจ็บใจ/สุขภาพเสื่อม
-ความเป็นธรรม,กลั่นแกล้ง/ใช้หน้าที่โดยมิชอบ
-เรื่องระหว่าง รัฐกับเอกชน (พูดง่ายๆคือ หลวง กับ ชาวบ้าน)

เพื่อที่จะเลือกสนามที่จะลุยต่อ

ทีนี้เราก็ได้สนามต่อสู้ ที่เป็นธรรมกันหละ
สนามเหล่านั้นได้แก่
-ศาลจังหวัดที่เกิดเหตุ
-โรงพักในท้องที่เกิดเหตุ
-ผู้ตรวจราชการแผ่นดิน รัฐสภา(จริงๆตรงนี้เป็นสนามกลาง ทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับข้าราชการ ลุยได้หมด)
-ศาลปกครอง

ซึ่งบางครั้งต้องว่ากันหลายสนามไปพร้อมๆกัน
เพราะมันเข้าหลายเรื่อง

หรือบางครั้งก็ต้องผ่านสนามหนึ่ง แล้วลุยอีกสนามหนึ่ง
เช่นฟ้องอาญาก่อน พอรู้ว่ามันผิดแน่ ฟ้องแพ่งต่อ
เรื่อง"เอาคืน" จะพูดถึงตอนหลังๆ เน้อคับ

พักนิ้วสักครู่
ใครมีคำถามหรือไม่?
เชิญครับ

ถ้าเล่าจบแล้วหลังไมค์บอกหนุด้วยนะ
จะมาอ่านรอบเดียวจบเลย

PHARMA เขียน:ถ้าเล่าจบแล้วหลังไมค์บอกหนุด้วยนะ
จะมาอ่านรอบเดียวจบเลย

เล่นง่ายดีเนอะ

ไม่ใช่แกล้งหยุดนะครับ
ผมกลัวคนอ่านมีคำถามในใจ หรือ ผมพิมพ์ไม่เคลียร์
เลยรอให้มีความเห็นขึ้นมาซะหน่อยก่อน

ส่วนคนที่รออ่านรอบเดียว
"ผมเข้าใจครับ เป็นความรู้สึกเหมือนกันกับผมตอนรอที่พันทิพ ตอนหลังไม่รอ เลิกอ่านซะเรย55+"

แล้วใครมาแหย่ต่อมโมโหท่านล่ะ แล้วท่าน B มาวุ่นวายอะไร กับท่าน วานบอก

เรื่องทางแพ่ง
การถูกละเมิด/เรื่องเงินๆทอง/ความเสียหายที่เป็นเงิน
เราฟ้องที่ศาลจังหวัดที่เกิดเหตุ

งานนี้ต้องจ้างทนาย
หาทนายที่มีประสปการณ์ในการทำคดีแบบเดียวกับของเรา

วิธีเลือกทนาย
อย่าพึ่งตัดสินใจเลือก หมายถึงอย่ารีบ แต่ก็อย่าช้า
ใช้เวลาในการสืบประวัติ+ผลงานของทนายก่อนตัดสินใจ
บางคนพูดดี แต่เทคนิคทางคดี ไม่ได้เรื่อง
พยายามซักถาม หรือตั้งกรณีขึ้นมาทดสอบทนายเสียก่อน แล้วดูว่าเค้าตอบได้เคลียร์หรือไม่(แล้วเราก็แอบเอาคำถาม หรือข้อสงสัยไปถามทนายอีกคน หรือ หลายคน เปรียบเทียบกันว่าใครเก่งกว่า)
ถ้าไม่มั่นใจว่าใครตอบถูก ให้ลองโทรไปที่สำนักงานอัยการจังหวัด ขอรู้คำตอบที่ถูกต้องได้ เพราะอัยการจะแม่นกฏหมายกว่า ถามเจ้าหน้าที่ศาลก็ได้
บางคนใช้วิธีทดสอบคำตอบที่สภาทนายความ ตรงนี้น่าจะพอใช้ได้ครับ

ถ้าตัดสินใจเลือกทนายแล้ว
ให้เคลียร์วัตถุประสงค์ที่เราต้องการให้ชัด เพราะอาชีพทนายเค้าจะชอบที่จะมีการตั้งเป้าหมายที่ชัดเจน แล้วทนายเขาจะทำไปให้ถึงจุดนั้น ภาษาทนายเรียกกันว่า"การฟันธง"

อย่าลืม คุยเรื่องค่าใช้จ่าย
ราคา ต่อรองกันได้
จะเหมา/จ่ายเป็นครั้งๆ ก็คุยตกลงกันให้ดี

แฟร์สุดๆ คือว่ากันเป็นต่อครั้งของการไปศาล ตอนหารือ ไม่คิดเงิน

เอาเอกสารที่มีทั้งหมดให้ทนายดู
อย่าเก็บความลับ บอกทนายให้หมด
เน้นนะครับ "อย่าเก็บความลับ บอกทนายให้หมด "

ช่วงที่มีการฟ้องศาล
ให้ติดตาม+สอบถามทนายของเราอย่างเป็นประจำ
อย่าชะล่าใจ เห็นอะไรไม่ค่อยจะดี
ต้องรีบทักท้วง
เช็คความถูกต้องของการทำหน้าที่ของทนายด้วย

ถ้าเป็นสมาชิกฟาร์มาคาเฟ ก็จะมีคนอีกคนหนึ่งที่พอจะช่วยออกความเห็นได้บ้าง
"เขาเป็นใคร คงมีคนรู้จัก"

pmc เขียน:แล้วใครมาแหย่ต่อมโมโหท่านล่ะ แล้วท่าน B มาวุ่นวายอะไร กับท่าน วานบอก

บักห่าBxของผม
จะเล่าให้ฟังที่เกาะช้างครับ
"ไม่ใช่แค่แหย่ ระฆังตีเรียบร้อยแล้ว"

pmc เขียน:แล้วใครมาแหย่ต่อมโมโหท่านล่ะ แล้วท่าน B มาวุ่นวายอะไร กับท่าน วานบอก

คิดได้อีกพ้อยท์หนึ่งที่ต่อเนื่องจากการโพสของหนุ่มพีเอ็มทับช้าง

ข้าราชการบางครั้ง และบ่อยครั้ง ที่สำคัญตัวเองผิด
คิดแบบเก่า ว่าตัวเองคือ"เจ้าคน นายคน"
จะสั่งอะไรให้ใครทำก็ได้
ชอบใช้ดุลยพินิจของตัวเอง คิดว่าความคิดของตัวเองถูกต้อง
บางคนถึงขนาดตั้งกฏหมายขึ้นมาเอง

ข้าราชการชอบมองว่าตัวเองทำได้ตามกฏหมาย
แต่ มักจะเกิดความไม่เป็นธรรมขึ้นบ่อยๆ
มีการบังคับใช้วิธีปฏิบัติต่อประชาชนที่ไม่เท่ากัน กับปัญหาทางกฏหมายอันเดียวกัน
เรียกกันว่า"ไม่ให้ความยุติธรรม"

คนจีนโบราณสอนกันมาว่า
"ขึ้นโรงขึ้นศาล กินขี้หมาดีกว่า"
สมัยก่อนอาจเป็นอย่างนั้น
แต่ปัจจุบันคนเราฉลาดขึ้น สังคมเปิดโอกาส และมีสนามให้เราท้าให้ข้าราชการชั่วๆมาสู้กันได้
ดังนั้น คำสอนแบบโบราณย่อมสมควรตกไป

ปล".สงสัยต้องยกบทความนี้ไปเสริมไว้ที่บล้อคของตัวเองซะหน่อยแระ"

คดีอาญา,
ขู่ทำร้าย/ทำให้เจ็บตัว เจ็บใจ/สุขภาพเสื่อม(ทั้งทางกายและจิตใจ)
ต้องเริ่มที่สถาณีตำรวจภูธร ที่ดูแลที่เกิดเหตุ

แจ้งความลงบันทึกประจำวันไว้ก่อนครับ
เริ่มต้นเอาสาระของเรื่องที่เราเคยแจ้ง ท่านG ไว้นั่นแหละไปบันทึกไว้ก่อน
พอตำรวจ(ส่วนใหญ่จะเป็นเสมียน ประมาณจ่า หรือนายดาบ)ลงบันทึกเสร็จ ก็ขอสำเนาบันทึกประจำวันนั้นเก็บไว้กับเราด้วย

ร้อยเวร หรือ พนักงานสอบสวน คนที่รับเรื่องของเรา จะเป็นผู้ดำเนินการต่อ
เราในฐานะเจ้าทุกข์ ก็ไปให้ปากคำตามนัด หรือ หมายเรียก

เทคนิคอยู่ตอนนี้แหละ ถ้าเรารู้จัก หรือสนิทกับ นายตำรวจที่ทำคดีคนไหน ก็ไปแจ้งความในเวลาที่ตำรวจคนนั้นเข้าเวร
แต่ถ้าสนิทกับ ผกก. โรงพักนั้น การเลือกร้อยเวร หรือ พนักงานสอบสวน ก็ไม่ค่อยจำเป็น(แต่เลือกข้อได้เปรียบทั้ง ร้อยเวร รอง ผกก.ฝ่ายสอบสวน, และ ผกก. รวมทั้ง3คน ย่อมดีที่สุด)

เดี๋ยวนี้ตำรวจมีตาราง และขั้นตอน ตลอดจนกำหนดเวลาการทำงานที่ชัดเจน
ถ้าความคืบหน้าของคดี เป็นไปอย่างช้ามาก ให้ตั้งข้อสังเกตุว่ามีเรื่องผิดปรกติเกิดขึ้น
ถ้าเป็นอย่างนี้ ต้องเข้าหาผู้บังคับบัญชาของร้อยเวร หรือ พนักงานสอบสวน อีกที

สำนักงานอัยการจังหวัด เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ในการขอคำปรึกษาครับ

คดีอาญา ต้องเอากันให้ถึงที่สุด
อย่าถอดใจ เวลาที่ต้องสู้กันหลายศาล
งานนี้ขึ้นชกแล้วต้องว่ากันจนจบ ต้องว่ากันจนบักB(หรือทั้งBและG) ติดคุกหรือต้องโทษทางอาญาโน่นแหละ