อ่านไม่ได้อะคะ แต่เหมือนเคยได้รับ FW mail เลย
แต่เคยถามเพื่อนๆ ไม่กี่คนนะคะ เกี่ยวกับประเทศไทย และคนไทย แบบว่าทำ survey เล็กๆ ^^
เค้าก็มองคนไทยต่างๆออกไป ดังนี้
- เพื่อนญี่ปุ่น คนนึง มองว่าคนไทยเป็นคนอ่อนน้อม ถ่อมตน modest อะไรงี้
- เพื่อนคนไทย เค้าบอกว่า เค้าคิดว่าคนไทยส่วนหนึ่ง เป็นประเภท xenophobia คือ เกรงกลัวฝรั่งมากเกินไป
อันนี้ไม่ทราบเหมือนกันแฮะ จริงๆ อาจเป็นเพราะว่าคนไทย อ่อนน้อมก็ได้ อาจเพราะว่าคนเรามีวัฒนธรรม วิธีคิด วิถีชีวิตที่ต่างกันในแต่ละพื้นที่
และก็เรื่องของ xenophobia เนี่ย เราคิดเองเล่นๆว่า ไม่ต้องกลัวชาวต่างชาติดอก แม้นแต่คนไทยด้วยกันเอง ยังเห็นได้ว่า คนเห็นความเป็นคนไม่เท่ากัน เช่นกลัวเจ้านาย กลัวหัวหน้า มันเกิดจากการที่ในสังคมของเรามีความแตกต่างระหว่างบุคคลมากไปไหม อันนี้เราคิดเล่นๆ
ความไม่เท่าเทียมกัน จริงๆแล้วเราทุกคนมีคุณค่าความเป็นคนเหมือนๆกัน แต่ว่าทำไม gap ภายในประเทศไทยของเราเยอะมาก
เคยฟังจากเพื่อนที่อยู่สวีเดน เล่าให้ฟัง เค้าบอกว่าคนสวีเดนเกลียดความไม่เท่าเทียมกันมาก แทบจะไม่มีคนรวย คนจนเลย อีกอย่างไม่มีใคร
อยากรวยด้วย เพราะว่าเสียภาษีแพง จริงๆแล้ว ส่วนตัว คิดว่าบ้านเรา หมายถึงประเทศไทยนะ เป็นประเทศที่น่ารัก ใครๆก็รู้จัก ใครๆก็อยากมาเที่ยว ใครๆก็อยากเชิญเข้าครัว เพราะชื่อเสียงของอาหารไทยอันลือเลื่อง แต่เมื่อไม่นานมานี้เอง เราเริ่มเกิดความคิดอย่างหนึ่ง แล่นเข้ามาในหัวสมองในขณะที่กำลังดูละครเรื่องหนึ่งทาง youtube
เนื่องจากดู youtube บ่อย เพราะต้องติดตามข่าวสาร โดยเฉพาะแวดวงบันเทิง ก็เลยได้ดูละครไทยหลายๆเรื่อง จนถึงจุดหนึ่งรู้สึกว่า ความคิดเราเปลี่ยนนะ ภาพที่เห็นซ้ำๆคือ ฉากตบตี เฉดหัวสาวใช้ออกจากบ้าน ฉากนางอิจฉาดูแคลนนางเอกบ้านไร่ หาว่าบ้านน๊อกบ้านน่อก ดูๆแล้วก็เกิดความคิดว่า คนที่เขาทำงานบ้าน เขาก็คน งานทำความสะอาดก็งานหารายได้ของเขา เขาอาจทำงานให้เจ้าของบ้าน แต่เจ้าของบ้านก็ไม่มีสิทธิปฏิบัติกับเขาด้วยวาจา หรือ การกระทำอันรุนแรง จะว่าไปก็ผิดกฏหมายนะ
แต่แปลกที่ เมื่อก่อน เราดูละครพวกนี้ในบ้านเรา ก็ไม่ได้คิดว่ามันแปลกอะไร ก็ชิน เหมือนสิ่งต่างๆที่สื่อนำเสนอให้ เราก็รับ เด็กๆดู อาจจะไม่ได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ร้ายกาจก็จริง แต่อาจจะเกิดการสั่งสมทางค่านิยมแบบนี้ว่า คนที่ทำงานบ้านนั้นต่ำกว่าคนในสังคม หรือคนเราตัดสินกันที่ ความร่ำรวย มีจน ทั้งๆที่จริงๆแล้ว คนเราก็เท่ากัน
คนจน ก็อาจเกิดความฝังใจว่า ตนนั้นต่ำต้อยด้อยค่า กว่าคนร่ำรวย ทั้งๆที่จริงๆแล้ว สิทธิ เสียง คุณค่า ไม่ได้ด้อยกว่าใคร แต่คนไทยส่วนหนึ่ง ไม่รู้ว่าตนมีสิทธิในสังคม ก็เลยถูกข่มเหงรังแกได้ง่าย
เด็กๆ เกิดการตั้งโปรแกรมสมองว่า มีความไม่เท่ากันในสังคม พอเจอคนที่ แลดูท่าจะเจ๋งกกว่าก็ เกิดอาการ ไม่กล้า พะ พะ พะ พะ พูดไม่ออก
หรือเปล่า เคยพูดไม่ออกเหมือนกัน ตอนมาใหม่ๆ เหตุผลเพราะว่าฟังไม่ออก เลือกมาอยู่เหนือเกิ๊น
-เพื่อนไต้หวัน บอกว่า you don't like any other Thai...แล้ว other Thai เป็นยังไง เราถาม
เค้าก็บอกว่า REALLY Thai แล้วก็หัวเราะ คิกๆๆ จริงๆเราฟังรู้สึกว่า อืมมม ดูถูกเหมือนกันนะ แต่ก็ทำไงได้ ความคิดเค้า ห้ามกันได้ที่ไหน ก็สุดแต่เค้าจะคิด ต้องนับว่า เค้ากล้าวิจารณ์บ้านเราตรงๆกับเราด้วยซ้ำไป
สรุปก็คือว่า เล่าให้ฟังเฉยๆคะ ความเห็นไม่กี่คน คงเอามาวัดไม่ได้ว่าคนไทยส่วนใหญ่เป็นยังไง แต่ฝรั่งส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ หรือ เพื่อนๆก็ประทับใจกับเด็กไทยนะคะ ไม่ว่าจะไปที่ไหน เพราะว่า เด็กไทยเรียบร้อย และก็ความสามารถไม่แพ้เด็กต่างชาติ ออกจะเป็นกลุ่มที่สงบ ไม่วุ่นวาย และได้เรื่องได้ราวด้วยซ้ำไป
แต่จริงๆ เราแอบรู้สึกว่า มันขึ้นกับสภาพแวดล้อมที่เราอยู่ด้วยนะ เราอาจจะอยู่ในสถานศึกษา ก็เลยมีแต่คนขยัน มันก็เลยขยันกันไปทั้งทีม
เรียกว่ามีเพื่อนทางความคิด
แต่ถ้า ไปอยู่ในที่ๆคนไม่อยากทำงาน แม้จะขยันยังไง แต่มันไม่สนุก ไม่มีเพื่อนช่วยคิด ก็ขาดเพื่อน เรียกว่า ขาดเพื่อนทางความคิด นานๆ มันก็อาจจะเบื่อก็ได้
อาจจะรำพันมากไปก็ได้คะ ^^