Updateค่าตัวเภสัช มีของอย่าไปกลัว มัวแต่ดักดานก้อแค่120

[nuengnapa]

แล้วก็แจ้งบอกคุณเมจิก พี ว่า พี่เขาฝากประกาศ.. นั่นคือไม่ใช่ฉันเป็นคนประกาศเอง!! ซึ่งก็ได้เภสัชกรที่มีคุณสมบัติตามที่เขาต้องการแล้ว หากโทรไปไม่รับสาย มันก็เรื่องของเขา ธุระเขาก็มี หากต้องการคนเพิ่มเขาจะโทรกลับเอง แสดงว่าตอนคุณโทรไป พี่เขาได้เภสัชกรทำงานแล้ว ขออธิบายให้เคลียร์กับผู้ที่เข้ามาอ่านนะคะ บอกตรงๆว่าเคืองคุณเมจิก พี มาก เพราะไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรด้วย ก็มากล่าวหา ถ้าอยากให้เป็นที่รักของเภสัชกรทั้งหลาย น่าจะสุภาพมากกว่านี้นะคะ

[เมจิก พี]

คุณชักจะเลอะเทอะ(ที่ว่าผมเคยบอกว่าจะหยุดพูดกับให้ผมไปสมัครผู้แทน) เรียกว่าทั้งเลอะเทอะและก็เยอะคงลืมดูตัวเองเอาเถอะจัดไป ผมไม่ได้เคยบอกว่าจะหยุุดหรือไม่หยุดพูดอะไร ผมแสดงความเห็นตามปรกติเพื่ออธิบายความคิดของผมและสิ่งที่ผู้ประสบเหตุร้องทุกข์มาเพราะน้องเขาคิดว่าผมเป็นกระบอกเสียงให้เขาได้ ผมก็มีร้านของตัวเองจะไปยุ่งกับคุณทำไมไม่ใช่เรื่องส่วนตัวของผม บ่องตรงถ้าผมเขียนตามที่น้องๆโวยมาหนักกว่านี้มาก อีกอย่างเรื่องค่าตัวเป็นเรื่องที่ต้องคุยกันระหว่างเภสัชกรกับผู้ประกอบการโดยมีองค์ประกอบหลายอย่างที่ต้องพิจารณา ไม่มีใครออกกฏหมายมากำหนดตายตัว การมีข้อมูลในกระทู้นี้ช่วยให้หลายๆคนตาหูสว่างรู้ว่าที่ผ่านมาและปัจจุบันเราถูกเอาเปรียบจากผู้ประกอบการอย่างไรช่วยให้หลายๆคนได้แสวงหาสิ่งที่ดีกว่าซึ่งมันก็มีให้แสวงหาด้วยไม่ต้องมาทนดักดานกับนายจ้างบางคนที่เอาเปรียบมานาน และก็มีอีกหลายคนได้เริ่มต้นทำงานบนฐานเงินเดือนที่ควรจะเป็นและก็มีผู้ประกอบการดีๆหลายๆคนที่ปรับฐานเงินเดือนให้เภสัชตามราคาตลาดที่ยุติธรรม ที่ผมกล่าวมานี้ผมถือว่ากระทู้นี้ประสบความสำเร็จพอสมควร แต่ผมยังต้องการให้ดีกว่านี้อีก เรื่องจะเคืองผมก็จัดไปตามสบาย จะได้หายเครียดควันที่ออกหูจะได้สงบด้วย

[pakdoy]

สนับสนุนคุณเมจิกพีครับ

[paraprofen]

ใจเย็นๆค่ะพี่น้อง...
พักยกมาฟังเรื่องราวเล็กๆที่ไม่ค่อยมีสาระของเราบ้างละกันนะ
(เป็นแฟนคลับกระทู้นี้มานาน อยากแชร์กับเขามั่ง )

ปีก่อนนี้ เราเคยติดต่อไปทำงานที่ร้านยาแห่งหนึ่งทางภาคใต้ (เป็นคนเหนือ อยากไปเที่ยวไกลๆบ้านบ้าง)
เจ้าของร้านก็บวกค่าตัวให้เสร็จสรรพ คือ35,000 ทำงานเช้ายันมืด วันจันทร์-เสาร์
หยุดวันอาทิตย์ หรือจะสะสมเดือนละสี่วันติดเลยก็ได้ และข้อตกลงจุกจิกยิบย่อยอีกเล็กๆ

เราก็นั่งคิดนอนคิดก่ายหน้าผากคิด...อีก5นาทีก็โทรกลับไปบอกเค้าเลยว่าขอบคุณสำหรับข้อเสนอ
ดิฉันคงไม่ไปทำแล้วล่ะ...(คือคิดว่าไปทำงานที่อื่นดีกว่า...เซ้นซ์ของเรามันบอกหยั่งงั้น
ปัจจุบันนี้ได้งานจากในนี้แหละ ไปอยู่อีกภาคหนึ่ง ทั้งที่เงินค่าจ้างน้อยกว่า แต่เรามีความสุขในการทำงานตอนนี้มากค่ะ )

สรุปแล้วผ่านมาเกือบๆแปดเดือน กระทู้รับสมัครนี้ก็ยังคงอยู่ และยังอัพค่าตัวให้เภสัชมาเรื่อยๆ
ไล่มาตั้งแต่ 35000 38000 40000 และโดนพี่น้องของเราบางคนแอบเหน็บเล็กๆว่าน้อยยยย เค้าทำงานแค่
วันจันทร์-ศุกร์ ยังได้ 42000 ...เอวัง...ค่าตัวเลยเหินข้ามมาที่45000 แถมด้วยการทำงาน
แค่วันจันทร์-ศุกร์อีกแน่ะ แต่ก็ยังไม่ได้เภสัชนะคะ

ที่เล่ามาเยอะแยะ ตั้งใจจะบอกว่า หากเรายอมรับข้อเสนอนายจ้างแต่แรก เรทค่าตัววิชาชีพในที่นั้นก็จะได้ประมาณนี้ไปอีกนาน
ทั้งๆที่โซนนั้นค่าตัววิชาชีพควร 40000 up. แต่เพราะเขากดค่าตัวเรา เราจึงไม่คิดอยากจะไปทำงานด้วย (เจ้าของไม่ได้เป็นเภสัช)

ถึงรุ่นพี่และรุ่นเรานะคะ เพื่อเห็นแก่คุณค่าวิชาชีพที่อุตส่าห์ร่ำเรียนกันมาหลายปี
หยุดสนับสนุนการว่าจ้างงานที่ให้ค่าตอบแทนไม่เป็นธรรมด้วยการร่วมมือไม่ไปทำงานกับเขาค่ะ
เพื่อรุ่นน้องอีกมากมายที่กำลังจะจบออกมา และเพื่อศักดิ์ศรีของเราเอง
เราไม่อยากเห็นวิชาชีพเภสัช ต้องลงเอยแบบวิชาชีพวิศวะ ที่สมัยก่อนเคยฮอตฮิตกันเหลือหลาย
สุดท้ายแล้วเป็นไง ไม่อยากพูดถึง

ขออภัยถ้าความเห็นนี้มันจะไปขัดใจใครบางคนนะคะ

[เมจิก พี]

เภสัชกรที่เป็นผู้มีหน้าที่ปฎิบัติการ บุคคลิกและการทำงานต้องดูน่าเชื่อถือ ต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์(รวมทั้งวาทะศิลป์ด้วย)จรรยาบรรณและคุณธรรม เป็นบุคคลากรที่มีคนยกย่องนับถือในชุมชน เป็นระดับหัวแถวในหน่วยงาน เภสัชกรไม่ใช่พนักงานอ๊อฟฟิต การใช้กฎระเบียบของพนักงานอ๊อฟฟิต(รวมทั้งการใช้พนักงานอ๊อฟฟิตที่ไม่ได้รู้เรื่องวงการยาหรือวงการร้านยามาคัดเภสัชเข้าทำงาน)มากำหนดในการรับเภสัชเข้าทำงาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่่องจำกัดอายุ การกำหนดเพศ(เภสัชกรสามารถเรียนรู้งานชายงานหญิงสินค้าชายสินค้าหญิงและทำได้ดีโดยเพศไม่ใช่อุปสรรค) การเก็บค่ารับประกันความเสี่ยง เป็นต้น มันเป็นเรื่องของการรับพนักงานอ๊อฟฟิต มันต้องใช้กฎเกณฑ์ให้ถูกกับเรื่อง เปรียบเหมือนมีมีด1เล่มใช้หั่นผัก ก็จะใช้ตัดต้นมะม่วงด้วย ตัดผ้าด้วย ตัดสังกะสีด้วยในเล่มเดียวกันแล้วมันถูกไหมล่ะ ไอ้หลักบริหารเดิมๆความคิดเดิมๆที่ไม่แยกแยะว่าใครเป็นใครมันก็ผิดแต่แรกแล้ว มันไม่มีใครแย้งก็เลยจมปลักอยู่ในวงจรอุบาท ไม่มีใครกล้าคิดนอกกรอบ มัวแต่ไปเชื่อไอ้หลักบริหารที่ฝังหัวกันมานาน ไอ้หลักบริหารพวกนั้นถ้ามันดีจริงมันจะบริหารจนเกิดวิกฤติต้มยำกุ้งได้อย่างไร แล้วยังวิกฤติทางเศรษฐกิจในกรี๊ซอีกล่ะ อย่างทีบอกเรื่องการกำหนดอายุ ถามว่าถ้าเราจะติดต่อผู้เชี่ยวชาญด้านใดด้านหนึ่ง หลักสามัญสำนึกง่ายๆ เราอยากติดต่อกับผู้มากประสบการณ์แต่ดูอาวุโสหรือไม่ เวลาญาติผู้ใหญ่ป่วยอยากพบอาจารย์หมอไหม เอารถไปซ่อมอยากได้ช่างเด็กหรือช่างมากประสบการณ์ ประสบการณ์ในแต่ละงานมันต้องใช้เวลาสร้างสม คนมีประสบการณ์และความสามารถมันก็ต้องดูมีอายุ และเมื่อเขายังมีสุขภาพดี มันก็ไม่ใช่ปัญหาในการทำงาน กลับยิ่งทำให้งานดูน่าเชื่อถือในสายตาของประชาชนทั่วไป อย่างที่บอกไว้แต่แรกว่าเภสัชกรเป็นบุคคลากรที่มีคนยกย่องนับถือในชุมชน เป็นระดับหัวแถวในหน่วยงาน บุคคลิกและการทำงานต้องดูน่าเชื่อถือ การที่ผู้มีอำนาจในหน่วยงานบางหน่วยไม่แยกแยะว่างานไหนคือหน้าที่ของเภสัชกร งานไหนคือหน้าที่ของผู้ช่วย มีการสั่งให้เภสัชต้องเช็ดโน่นนี่นั่น ต้องออกมาเต้นเรียกแขกเข้าร้าน ถามว่ามันใช่หน้าที่ไหม ด้วยความไม่รู้จักบทบาทที่แท้จริงของเภสัชกร กูมีอำนาจกูก็สั่งไป พี่น้องเภสัชกรไทยถ้าท่านยังทำงานกับคนพวกนี้ต่อไป มันจะเป็นตราบาปให้กับเภสัชรุ่นหลัง เพราะพวกนี้มันก็จะสั่งให้เภสัชไม่ว่าจะหน้าไหนต้องทำแบบนี้เพราะมันคิดว่านี่ก็คือหน้าที่เภสัช เสื่อมเกียรติและศักดิ์ศรีเภสัชกรในความคิดของผมครับ

[earth135]

การแสดงความคิดเห็น สามารถทำได้และควรอยู่ในระดับที่เหมาะสม ไม่โอเวอร์เกินไป
แล้วการที่ไปแขวะผู้อื่นที่มีความคิดเห็นไม่เหมือนตน หว่านแหไปทั่ว ดูไม่เสมาะสม ไม่สมควรทำอย่างยื่งครับ
จขกท แสดงออกให้เห็นว่าทำเพื่อประโยชน์ต่อวิชาชีพเภสัชกรรม ก็คงจะดีมากๆครับ หากอยู่ในเกณฑ์ที่พอดีๆ

เรื่องฐานเงินเดือนเภสัชฯ เท่าไรที่เหมาะสม? ก็ว่ากันไป ! การมาแบ่งปันประสบการณ์เรื่องราวต่างๆเป็นเรื่องดี !
แต่ต้องคำนึงถึงคุณภาพของเภสัชกรเองด้วย ว่ามีความรู้เพียงพอที่จะขายยา แนะนำยา เป็นที่ปรึกษา
ด้านยาแก่บุคคลทั่วไปได้ คงต้องมองทั้งสองด้านครับ

และที่เอาเรื่องราวของน้องเภสัชคนหนึ่ง ชื่อ มะตูม มาเล่าให้ฟัง เป็นภัยสังคมที่น่ากลัวมากๆครับ
ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง? แต่ผมเชื่อว่าเป็นเรื่องแต่งครับ เหมือนอ่านนิยายน้ำเน่า และมีหลายจุดที่ขัดแย้งกัน
เหมือนไปเอาเรื่องราวในนิยาย แล้วใส่คำว่าเภสัชเข้าไป เพื่อให้เป็นเรื่องใกล้ตัว ดัดแปลงเรื่องราวนิดหน่อยให้เหมือนจริง
อ่านแล้วรู้สึกสงสารและเห็นใจจริงๆกับสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้น แต่วิธีในการแก้ปัญหา นี่! แย่สุดๆครับ
แต่บทสรุป กลับพลิก กลายเป็นมีความสุข ซะงั้น ???

ผมไม่ทราบว่า จขกท มีเจตนาลึกๆเป็นเช่นไร ดีหรือเลว! ผมไม่แน่ใจ
แต่ที่สัมผัสได้ คือ เวิ่นเว้อ และ เยอะเกินไปครับ

[เมจิก พี]

เป็นเรื่องของอารมณ์และความรู้สึก เรื่องไหนหรือคำพูดอะไรถ้าเราชอบใจพูดไปล้านคำเราก็ว่าพอดีและมีความสุข แต่ถ้าเรื่องไหนหรือคำพูดไหนถ้าเราไม่ชอบใจพูดไปหรือโพสไปยังไงเราก็ต้องว่าเยอะไปไม่ใช่ของจริง ก็โอเคครับเราเห็นต่างกันได้ในเรื่องเดียวกัน ยินดีที่เข้ามาโพสครับ เรื่องที่นำเสนอไปอ่านเจอในเวบ จริงเท็จอย่างไรไม่ทราบ แต่เอาสาระและข้อชวนคิดไปใช้ดูแลระมัดระวังคนของเราน่าจะเป็นประโยชน์กว่า

[Popparazzie]

ทำไมไม่มีคนแชร์ค่าตอบแทนเภสัชกรในธุรกิจยาและเวชภัณฑ์เลยล่ะครับ???

ในฐานะที่เคยทำงานโรงพยาบาล หลายๆคนมองว่าเป็นโอกาสที่เราจะได้ไปฝึกฝนวิทยายุทธก่อน ซึ่งก็ไม่แปลกที่น้องที่จบใหม่จะเข้าทำงานใน รพ. มากกว่า 80% แต่ต้องแปลกใจ เมื่อพบว่าเด็กจบใหม่ที่เข้าทำงานในรพ.รัฐ หรือ เอกชน มักจะไม่ได้คำนึงถึงรายได้ ค่้าตอบแทนที่เหมาะสม มากนัก เพราะฐานะทางบ้านส่วนใหญ่ค่อนข้างดี (จากประสบการณ์ที่เจอมา)

และก็เป็นที่น่าแปลกว่า เภสัชกรในส่วนสายโรงพยาบาล มักจะตั้งแง่กับเภสัชกรในส่วนงานธุรกิจยาและเวชภัณฑ์ เพราะอะไร??

งานแต่ละสายงานมีความจำเพาะ เฉพาะทางในแต่ละสายงาน แม้ว่าเภสัชที่ทำงานในโรงพยาบาลจะเก่งกาจสักแค่ไหน แต่หากขาดการให้ความรู้จากผู้แทน/ผู้จัดการผลิตภัณฑ์ หรือขาดการสนับสนุนจากบริษัทยาก้ออาจไม่ก้าวหน้าได้

รายได้ จริงๆ ไม่ได้อยากแชร์มากนัก เพราะคิดว่าส่วนใหญ่เป็นคนในสายร้านยา หรือ โรงพยาบาล

แม้ผลตอบแทนจะสูงในงานด้านธุรกิจยาและเวชภัณฑ์ แต่หน้าที่ความรับผิดชอบก็หลากหลาย

Scope ให้คร่าวๆ
1. Med rep. (ผู้แทน) : 18K+Car maintenance 12K+Allowance+Incentive(90-100-110-120%) รวมๆ ไม่น่าต่ำกว่า 45K
2. Manager level (Sales/Product) : 35-40K+Allowance+Incentive ไม่ต่ำกว่า 60K ขึ้นกับบริษัท และ สวัสดิการด้านอื่นๆที่มีให้

พอทราบเท่านี้น่ะครับ

[cma]

เปลี่ยนชื่อกระทู้เป็น "ศาลาคนทุกข์" อิอิ ล้อเล่นฮับ ชีวิตการทำงานมีอะไรอีกเยอะแยะนอกจากเงินเดือน เพื่อนร่วมงาน ใกล้บ้าน ความสุข ทุกอย่างโฟลไปตามกฎและกลไก เก็บคุณภาพของเราและวิชาชีพไว้ก็พอ

[เป็นหนึ่ง]

ทำไมไม่มีคนแชร์ค่าตอบแทนเภสัชกรในธุรกิจยาและเวชภัณฑ์เลยล่ะครับ???

ในฐานะที่เคยทำงานโรงพยาบาล หลายๆคนมองว่าเป็นโอกาสที่เราจะได้ไปฝึกฝนวิทยายุทธก่อน ซึ่งก็ไม่แปลกที่น้องที่จบใหม่จะเข้าทำงานใน รพ. มากกว่า 80% แต่ต้องแปลกใจ เมื่อพบว่าเด็กจบใหม่ที่เข้าทำงานในรพ.รัฐ หรือ เอกชน มักจะไม่ได้คำนึงถึงรายได้ ค่้าตอบแทนที่เหมาะสม มากนัก เพราะฐานะทางบ้านส่วนใหญ่ค่อนข้างดี (จากประสบการณ์ที่เจอมา)

และก็เป็นที่น่าแปลกว่า เภสัชกรในส่วนสายโรงพยาบาล มักจะตั้งแง่กับเภสัชกรในส่วนงานธุรกิจยาและเวชภัณฑ์ เพราะอะไร??

งานแต่ละสายงานมีความจำเพาะ เฉพาะทางในแต่ละสายงาน แม้ว่าเภสัชที่ทำงานในโรงพยาบาลจะเก่งกาจสักแค่ไหน แต่หากขาดการให้ความรู้จากผู้แทน/ผู้จัดการผลิตภัณฑ์ หรือขาดการสนับสนุนจากบริษัทยาก้ออาจไม่ก้าวหน้าได้

รายได้ จริงๆ ไม่ได้อยากแชร์มากนัก เพราะคิดว่าส่วนใหญ่เป็นคนในสายร้านยา หรือ โรงพยาบาล

แม้ผลตอบแทนจะสูงในงานด้านธุรกิจยาและเวชภัณฑ์ แต่หน้าที่ความรับผิดชอบก็หลากหลาย

Scope ให้คร่าวๆ
1. Med rep. (ผู้แทน) : 18K+Car maintenance 12K+Allowance+Incentive(90-100-110-120%) รวมๆ ไม่น่าต่ำกว่า 45K
2. Manager level (Sales/Product) : 35-40K+Allowance+Incentive ไม่ต่ำกว่า 60K ขึ้นกับบริษัท และ สวัสดิการด้านอื่นๆที่มีให้

พอทราบเท่านี้น่ะครับ

ตำแหน่งที่ 1 น่ะครับ คิดแล้วโคตรถูกเลยเอารถมาให้บริษัทเช่าเดืนละ 4หมื่นห้า แถมขับให้ฟรีอีกไม่คิดเงินเพิ่ม เอาของไปส่งลูกค้าให้ ไปนั่งรอลูกค้า ขับสิบล้อ รถคอนเทนเนอร์เดือนละก็เกือบ 3 หมื่นแถมเป็นรถบริษัท นี่เอารถเราไปให้เค้า ยังไม่รวมค่าใช้จ่าย ค่าโรงแรมที่ต้องนอนในแต่ละวัน ค่าความเสี่ยงภัยบนท้องถนน อยู่หลังพวงมาลัย อุบัติเหตุตายได้ 2 แสนกว่าบาท ค่าสึกหรอรถและเดือนที่ปิดไม่ได้ เคยทำมาสามปีแค่หมาล่าเนื้อตัวนึง วันนึงขายไม่ได้เค้าก็ถีบหัวส่ง

[B&YPHARMACY]

เภสัชกรที่เป็นผู้มีหน้าที่ปฎิบัติการ บุคคลิกและการทำงานต้องดูน่าเชื่อถือ ต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์(รวมทั้งวาทะศิลป์ด้วย)จรรยาบรรณและคุณธรรม เป็นบุคคลากรที่มีคนยกย่องนับถือในชุมชน เป็นระดับหัวแถวในหน่วยงาน เภสัชกรไม่ใช่พนักงานอ๊อฟฟิต การใช้กฎระเบียบของพนักงานอ๊อฟฟิต(รวมทั้งการใช้พนักงานอ๊อฟฟิตที่ไม่ได้รู้เรื่องวงการยาหรือวงการร้านยามาคัดเภสัชเข้าทำงาน)มากำหนดในการรับเภสัชเข้าทำงาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่่องจำกัดอายุ การกำหนดเพศ(เภสัชกรสามารถเรียนรู้งานชายงานหญิงสินค้าชายสินค้าหญิงและทำได้ดีโดยเพศไม่ใช่อุปสรรค) การเก็บค่ารับประกันความเสี่ยง เป็นต้น มันเป็นเรื่องของการรับพนักงานอ๊อฟฟิต มันต้องใช้กฎเกณฑ์ให้ถูกกับเรื่อง เปรียบเหมือนมีมีด1เล่มใช้หั่นผัก ก็จะใช้ตัดต้นมะม่วงด้วย ตัดผ้าด้วย ตัดสังกะสีด้วยในเล่มเดียวกันแล้วมันถูกไหมล่ะ ไอ้หลักบริหารเดิมๆความคิดเดิมๆที่ไม่แยกแยะว่าใครเป็นใครมันก็ผิดแต่แรกแล้ว มันไม่มีใครแย้งก็เลยจมปลักอยู่ในวงจรอุบาท ไม่มีใครกล้าคิดนอกกรอบ มัวแต่ไปเชื่อไอ้หลักบริหารที่ฝังหัวกันมานาน ไอ้หลักบริหารพวกนั้นถ้ามันดีจริงมันจะบริหารจนเกิดวิกฤติต้มยำกุ้งได้อย่างไร แล้วยังวิกฤติทางเศรษฐกิจในกรี๊ซอีกล่ะ อย่างทีบอกเรื่องการกำหนดอายุ ถามว่าถ้าเราจะติดต่อผู้เชี่ยวชาญด้านใดด้านหนึ่ง หลักสามัญสำนึกง่ายๆ เราอยากติดต่อกับผู้มากประสบการณ์แต่ดูอาวุโสหรือไม่ เวลาญาติผู้ใหญ่ป่วยอยากพบอาจารย์หมอไหม เอารถไปซ่อมอยากได้ช่างเด็กหรือช่างมากประสบการณ์ ประสบการณ์ในแต่ละงานมันต้องใช้เวลาสร้างสม คนมีประสบการณ์และความสามารถมันก็ต้องดูมีอายุ และเมื่อเขายังมีสุขภาพดี มันก็ไม่ใช่ปัญหาในการทำงาน กลับยิ่งทำให้งานดูน่าเชื่อถือในสายตาของประชาชนทั่วไป อย่างที่บอกไว้แต่แรกว่าเภสัชกรเป็นบุคคลากรที่มีคนยกย่องนับถือในชุมชน เป็นระดับหัวแถวในหน่วยงาน บุคคลิกและการทำงานต้องดูน่าเชื่อถือ การที่ผู้มีอำนาจในหน่วยงานบางหน่วยไม่แยกแยะว่างานไหนคือหน้าที่ของเภสัชกร งานไหนคือหน้าที่ของผู้ช่วย มีการสั่งให้เภสัชต้องเช็ดโน่นนี่นั่น ต้องออกมาเต้นเรียกแขกเข้าร้าน ถามว่ามันใช่หน้าที่ไหม ด้วยความไม่รู้จักบทบาทที่แท้จริงของเภสัชกร กูมีอำนาจกูก็สั่งไป พี่น้องเภสัชกรไทยถ้าท่านยังทำงานกับคนพวกนี้ต่อไป มันจะเป็นตราบาปให้กับเภสัชรุ่นหลัง เพราะพวกนี้มันก็จะสั่งให้เภสัชไม่ว่าจะหน้าไหนต้องทำแบบนี้เพราะมันคิดว่านี่ก็คือหน้าที่เภสัช เสื่อมเกียรติและศักดิ์ศรีเภสัชกรในความคิดของผมครับ

ผมติดตามกระทู้นี้ เพราะเป็นประโยชน์ในการปรับโครงสร้างเงินเดือนให้กับน้องเภสัช รวมถึงข้อมูลทัศนคติในการ "ทำงาน" ของเด็ก Gen นี้
แต่พักหลังๆ รวมถึงเนื้อความที่ผม quote มา.....ผมเริ่มสับสนกับจุดยืนของ เจ้าของกระทู้อ่ะนะครับ และรู้สึกเหมือนกำลังคุยกับเด็ก
เอาแต่ใจเอาแต่ได้ อีโก้สูง....และที่สำคัญมัน"สุดโต่ง"

- กำหนดลักษณะงาน (Job description) ให้ชัดเจน เช็ด/กวาดถู/ ต้องทำด้วยสมัครใจหรือน้ำใจ ......ผมเห็นด้วย
- มีระบบการชี้วัดผลการปฏิบัติงาน เพื่อปรับเงินเดือนได้อย่างเป็นรูปธรรม ......ผมเห็นด้วย
- มีการจัดให้มีสวัสดิการ อย่างน้อยตามข้อกำหนดพื้นฐานของกฎหมาย แรงงาน ......ผมเห็นด้วย

ทั้งหมดที่ผมเขียนมา มันคือ "การบริหารจัดการ" ....หรือที่คุณเรียกตามที่คุณเข้าใจว่า "กฎระเบียบของพนักงานอ๊อฟฟิต"
การบริหารจัดการ ที่เอื้อประโยชน์ต่างตอบแทน ในธุรกิจค้าปลีกที่ต้องดำเนินการภายใต้การควบคุมของกฎหมาย ทุกฉบับ
ไม่ใช่แค่ พรบ.ที่เกี่ยวข้องแค่ยา ดังนั้น ทุกคนภายใต้การบริหารจัดการจึงเท่าเทียมกันด้วยศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์
แต่แตกต่างกันด้วย อำนาจหน้าที่ตามคุณสมบัติ ที่กฎหมายรับรองให้

คุณก็แค่เลือกหน่วยงาน เลือกองค์กร เลือกร้านที่ "การบริหารจัดการ" มันเหมาะสมกับทรรศนคติในการทำงาน/ใช้ชีวิตของคุณ
การที่ออกมาบอกว่าตนเองนั้นแตกต่างกว่าคนอื่น เพื่อที่จะขอรับการบริหารฯที่เอื้อประโยชน์ต่อตนเองเท่านั้น
....ดูแล้วไม่ใช่วิทีการแก้ปัญหาเลยครับ

ผมจะยกตัวอย่างให้อ่านนะครับ

1. ถ้าร้านของผม พนักงานทุกคน ตั้งแต่ ผู้ช่วยเภสัชกร,PC,แม่บ้าน และพนักงานส่งของ ต้องวางเงินประกันรัพย์สินเสียหาย/สูญหาย
คำถาม : ตำแหน่งงาน เภสัชกร จำเป็นต้องวางเงินประกันเหมือนพนักงานตำแหน่งอื่นๆหรือไม่ ?

2. ที่ต้องมีการวางเงินประกัน ดังกล่าว เพียงเพราะผมต้องการให้พนักงานทุกคน มีความรับผิดชอบต่อทรัพย์สินส่วนรวมภายในร้าน
เมื่อเลิกจ้าง ก็มีการมอบคืนเงินให้เต็มจำนวน
คำถาม : กฎระเบียบข้อนี้ ถือเป็นการเอาเปรียบพนักงานหรือไม่ ?

เพศ/อายุ ก็เช่นกันผมไม่คิดว่ามันเป็นปัญหาของผู้ประกอบวิชาชีพส่วนใหญ่นะครับ เพราะการแก้ไขปัญหามันง่ายนิดเดียว
"คนเหมาะกับงาน งานที่เหมาะกับคน"....สัญญาจัดจ้าง คือสัญญาต่างตอบแทนโดยสมัครใจนะครับ อย่าลืม

แล้วรบกวนนิดนึงนะครับ กระทู้นี้ประเด็นชัดเจน คือการพูดคุยกันในเรื่องของรายได้ ผลตอบแทน อย่าเอาคำว่า
"จรรยาบรรณและคุณธรรม" เข้ามาเกี่ยวโยง หรือเพื่ออ้างอิงให้วิชาชีพถูกตีมูลค่าสูงขึ้นเลยครับ ถ้าจำกันไม่ได้
ผมจะอัญเชิญให้อ่านอีกครั้งนะครับ

ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตน เป็นที่สอง
ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์ เป็นกิจที่หนึ่ง
ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศ จะตกแก่ตัวท่านเอง
ถ้าท่านทรงธรรมแห่งอาชีพ ไว้ให้บริสุทธิ์

พระบรมราชปณิธานของสมเด็จพระบรมราชชนก

[เมจิก พี]

ในมุมมองของผม ผมใช้หลักวิธึคิดที่ต่างกับคุณ เพราะสิ่งที่คุณอธิบายคุณกำลังยึดกฎเกณฑ์ของพนักงานอ๊อฟฟิตเป็นความคิดอยู่ในกรอบแบบเดิมๆ และไม่ใช่การที่ผมไม่ยึดตามเกณฑ์ของพวกคุณแล้วมันทำให้เป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่เราคิดต่างกัน ผมจึงมองว่าพวกที่่ยึดแต่กฎเกณฑ์แบบนี้รับสิ่งที่เห็นต่างไม่ได้ จึงค่อนข้างใจแคบวิสัยทัศน์มีตามกรอบเดิมๆ เรื่องอายุและเพศได้เคยพูดไปแล้วไม่ขอกล่าว แต่จะพูดถึงเรื่องเงินประกันหรือกฎเกณฑ์อื่นๆ ที่คุณตีค่าเภสัชกรก็เหมือนคนทำงานคนอื่น ก็ต้องอยู่ในกฎเดียวกัน และคุณว่ามันต่างกันแค่หน้าที่ ผมกำลังจะบอกว่าตรงนั้นแหละ"หน้าที่"ทำให้คนแต่ละคนมันมีความสำคัญต่างกันก็ย่อมต้องได้รับการปฎิบัติที่ไม่เท่าเทียมกัน ถ้าคิดว่าการมีหน่าที่ต่างกันมันก็คนเหมือนกันแล้วทำไมผู้ว่า นายอำเภอ นายก ผู้จัดการ และระดับผู้นำอื่นๆจึงได้รับการปฎิบัติและมีสิทธิต่างๆไม่เหมือนคนอื่น และการที่การทำงานต้องมีคุณธรรมและจรรยาบรรณมันก็รวมอยู่ในความรับผิดชอบ ของเภสัชกรที่จะต้องมีนอกเหนือจากความรู้ความสามารถ สิ่งเหล่านี้มันจึงรวมกันเป็นมูลค่าในตัวเภสัชกรที่จะแปลงมาเป็นรายได้ และไม่ต้องถูกกำหนดโดยกฎเกณฑ์เดิมๆแต่ต้องมีเงื่อนไขเฉพาะที่ให้เกียรติผู้มีหน้าที่ปฎิบัติการ ส่วนถ้าใครทำไม่ดีก็พิจารณาเป็นรายๆไปไม่ใช่เหมารวม ผู้พิพากษาหรืออัยการ ก็เป็นงานที่ต้องใช้คุณธรรมจรรยาบรรณและความรู้ความสามารถความเที่ยงตรงท่านเหล่านี้จะมีเงินเดือนสูงมากเพื่อป้องกันการผิดจรรยาบรรณที่ต้องดำรงความถูกต้องเที่ยงตรงและยุติธรรม ส่วนที่พระบรมราชชนกท่านตรัสไว้เป็นสิ่งที่ต้องจำไว้ใช้ในการทำงานโดยปรับให้เข้ากับสถานการณ์และเงื่อนไขของแต่ละคน เพื่อให้ทุกคนทำงานด้วยความราบรื่นมีชีวิตที่เป็นปรกติสุขและประชาชนได้ประโยชน์ นี่คือวิธึคิดของผม

[NWFC]

การแสดงความคิดเห็น สามารถทำได้และควรอยู่ในระดับที่เหมาะสม ไม่โอเวอร์เกินไป
แล้วการที่ไปแขวะผู้อื่นที่มีความคิดเห็นไม่เหมือนตน หว่านแหไปทั่ว ดูไม่เสมาะสม ไม่สมควรทำอย่างยื่งครับ
จขกท แสดงออกให้เห็นว่าทำเพื่อประโยชน์ต่อวิชาชีพเภสัชกรรม ก็คงจะดีมากๆครับ หากอยู่ในเกณฑ์ที่พอดีๆ

เรื่องฐานเงินเดือนเภสัชฯ เท่าไรที่เหมาะสม? ก็ว่ากันไป ! การมาแบ่งปันประสบการณ์เรื่องราวต่างๆเป็นเรื่องดี !
แต่ต้องคำนึงถึงคุณภาพของเภสัชกรเองด้วย ว่ามีความรู้เพียงพอที่จะขายยา แนะนำยา เป็นที่ปรึกษา
ด้านยาแก่บุคคลทั่วไปได้ คงต้องมองทั้งสองด้านครับ

และที่เอาเรื่องราวของน้องเภสัชคนหนึ่ง ชื่อ มะตูม มาเล่าให้ฟัง เป็นภัยสังคมที่น่ากลัวมากๆครับ
ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง? แต่ผมเชื่อว่าเป็นเรื่องแต่งครับ เหมือนอ่านนิยายน้ำเน่า และมีหลายจุดที่ขัดแย้งกัน
เหมือนไปเอาเรื่องราวในนิยาย แล้วใส่คำว่าเภสัชเข้าไป เพื่อให้เป็นเรื่องใกล้ตัว ดัดแปลงเรื่องราวนิดหน่อยให้เหมือนจริง
อ่านแล้วรู้สึกสงสารและเห็นใจจริงๆกับสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้น แต่วิธีในการแก้ปัญหา นี่! แย่สุดๆครับ
แต่บทสรุป กลับพลิก กลายเป็นมีความสุข ซะงั้น ???

ผมไม่ทราบว่า จขกท มีเจตนาลึกๆเป็นเช่นไร ดีหรือเลว! ผมไม่แน่ใจ
แต่ที่สัมผัสได้ คือ เวิ่นเว้อ และ เยอะเกินไปครับ

ผมว่าน่าจะแต่งครับ
สังเกตจาก วันและเวลาที่โพส
ผมสงสัยเลยลองเอาไป Search ดูก็เจอจริงๆ ครับ

http://chaiwatchnow.postsexy.com/view5047-1-1.html

ป.ล. ถ้าลิงค์ไม่เหมาะสม ลบได้เลยนะครับ Admin, Moderator ทั้งหลาย

[earth135]

ขอบคุณ NWFC ครับ ที่ช่วยเพิ่มเติมข้อมูลเรื่อง "มะตูม"

ผมก็สงสัยในหลายจุด หลายประเด็น โดยเฉพาะเนื้อหาสาระเน้นบรรยายรายละเอียดซะมากเกิน!
แล้วตอนจบแบบมีความสุข โดยสามารถปกปิดเรื่องราวต่างๆโดยไม่มีใครรู้เรื่องเลย มันเหลือเชื่อเกินไป !
ก็ไม่อยากซ้ำเติมใคร? ทุกๆท่านใช้วิจารณญาณกันเอาเอง !

[เมจิก พี]

เรื่องที่นำเสนอไปอ่านเจอในเวบ จริงเท็จอย่างไรไม่ทราบและก็ได้ใช้คำบรรยายที่สุภาพไม่ยกมาทั้งต้นฉบับ เอาสาระและข้อชวนคิดไปใช้ดูแลระมัดระวังคนของเราน่าจะเป็นประโยชน์กว่า