
ขำขันร้านวิท...............................ยา(ขำขันสองเรื่องนี้เพิ่งแต่งเสร็จสดๆร้อนๆและพิมพ์โดยน้องๆนิสิตเภสัชศาสตร์ปี 5)
ขำขันร้านวิท..........ยา เรื่องที่ 25 (เภสัชกรกับ เด็กโตร) ตอนที่ 1
เรื่องนี้เกิดขึ้นหลายปีแล้ว เพิ่งนึกได้เมื่อตอนยาสูโดดังเป็นพลุแตก สมัยนั้น การใช้ยาในทางที่ผิด (drug abuse) ก็มีต่อเนื่องมานานแล้ว มักมีเด็กวัยรุ่นนำยา dextromethrophan และอีกหลายตัวมาใช้ในทางที่ผิด มีการนำ dextromethrophan มาเสพโดยรับประทานครั้งละประมาณ 10 เม็ด โดยรับประทานหมดทีเดียว จะส่งผลทำให้เคลิ้ม เกิดการเสพติดทางกายซึ่งเป็นปัญหาสังคมอย่างหนึ่ง ในฐานะเภสัชกรชุมชน ที่มีหน้าที่ช่วยดูแลประชาชน ก็จะทำการช่วยคัดกรองผู้ป่วย ป้องกันการนำไปใช้ในทางที่ผิดวิธี ระวังในการจ่ายยาในเด็กวัยรุ่น ช่วยแบ่งเบาภาระงานของรัฐ( มาฟังเรื่องเล่ากันดีกว่าครับ บางทีจะได้ลืมเรื่องร้อนๆ สูโดลงได้บ้างล่ะครับ ตามอ่านกันได้เลยครับ )(TUT)
สัญลักษณ์
0 = หมอ

1 = คนไข้ 1

2 = คนไข้ 2

เช้าวันหนึ่งมีเด็กชายวัยรุ่นเรียนอยู่ราวๆมัธยมต้น อายุประมาณ 14 ปี จอดรถมอเตอร์ไซด์หน้าร้านพร้อมผลักประตูเข้ามา (ผลั๊วะ!!กรุ๊งกริ๊งๆๆๆ เสียงเปิดประตูดังขึ้น) เดินเข้ามาในร้าน และส่งเสียงเรียก
1 : “ คุณหมอขอซื้อยาแก้ไอเด็กโตร 20 เม็ด ”
0 : “ ใครเป็น “(เภสัชกร) เริ่มซักอาการผู้ป่วย “ เป็นเด็กเป็นเล็กทำไมมาซื้อเด็กโต ”

1 : “ พ่อให้มาซื้อ “
0 : “ มีอาการอย่างไรบ้าง “
1 : (ทำท่าทางอึกอัก) “ ไม่รู้ไม่ได้บอก “ พูดเสียงห้วนตามประสาวัยรุ่น
0 : “ เป็นมานานแค่ไหน “
1 : ท่าทางอึกอักอึกอัก...................ไม่ตอบ
ด้วยความสงสัยว่ามีการนำยาไปใช้ในทางที่ผิดหรือไม่ หมอจึงถามไปว่า
0 : “ พ่อชื่ออะไรครับ“
1 : ทำท่าทำทางอึกๆอักๆ
0 : “ บ้านพ่ออยู่ที่ไหนครับ “
1 : ทำท่าทำทางอึกๆอักๆ…………….ไม่ยอมตอบ
0 : “ มีเบอร์พ่อมั้ย “
1 : “ ไม่มี “ เด็กพูดเสียงดัง...พร้อมรีบเดินออกจากร้านไป ขณะประตู กำลังจะปิดได้ยินเสียง สตาร์ทมอเตอร์ไซด์บิดเสียงดัง บรื้นๆๆๆๆ ด้วยความไม่พอใจ ..............ขณะที่ยืนจ่ายยาให้ผู้ป่วยอื่นอยู่ ได้ยินเสียงเล็ดลอดออกมาว่า “ แม่งถาม เอี้ย อะไรอยู่ได้จะขายก็ไม่ขายถามอยู่ได้ ปัดโธ่................พร้อมบิดเครื่องแมงกะไซด์เสียงดังสนั่นจากไปด้วยความพึงพอใจ( และอย่าลืมโพสท์ความคิดเห็นก่อนครับ)
