ชื่อโครงการ: โครงการฐานข้อมูลและการสื่อสารสนเทศผู้ปฎิบัติการร้านยา
(DRUGSTORES AND PHARMACISTS: A DATABASE FOR CONSUMER PROTECTION )
ชื่อผู้รับผิดชอบโครงการ สมาคมเภสัชกรรมชุมชน(ประเทศไทย)
ด้วยสมาคมเภสัชกรรมชุมชน(ประเทศไทย) ได้จัดทำ ?โครงการฐานข้อมูลและการสื่อสารสนเทศผู้ปฎิบัติการร้านยา ( DRUGSTORES AND PHARMACISTS: A DATABASE FOR CONSUMER PROTECTION ) ? โดยมีวัตถุประสงค์ในการทำโครงการเพื่อ
1. เพื่อคุ้มครองผู้บริโภคในการเลือกรับบริการสุขภาพในร้านยาโดยเภสัชกร ซึ่งจะลดปัญหาการใช้ยา
อย่างไม่สมเหตุสมผล ลดการสูญเสียด้านสุขภาพ และค่าใช้จ่ายเกินความจำเป็น
2. เพื่อส่งเสริมให้ร้านยามีเภสัชกรอยู่ปฏิบัติงานตามวิชาชีพตลอดเวลาที่เปิดให้บริการซึ่งในการทำโครงการนี้จำเป็นต้องเผยแพร่ ข้อมูลร้านยา อันประกอบด้วย ชื่อร้าน ที่อยู่ แผนที่ตั้ง ชื่อเภสัชกร เลขที่ใบประกอบวิชาชีพ เลขที่ใบอนุญาตขายยา รูปถ่าย และเวลาทำการของเภสัชกร ผ่านทางเว็บไซด์
http://www.ranya.org ดังนั้นสมาคมเภสัชกรรมชุมชน(ประเทศไทย) ในฐานะผู้จัดทำเว็บไซด์
http://www.ranya.org จึงขอแสดงเจตนาขออนุญาตจากท่าน เพื่อเผยแพร่ข้อมูลร้านยา อันประกอบด้วย ชื่อร้าน ที่อยู่ แผนที่ตั้ง ชื่อเภสัชกร เลขที่ใบประกอบวิชาชีพ เลขที่ใบอนุญาตขายยา รูปถ่าย และเวลาทำการของเภสัชกร ผ่านทางเว็บไซด์
http://www.ranya.org ***********************************************************************************************************
ครับ กระผมไม่ได้เป็นประชาสัมพันธ์ของสมาคมเภสัชกรรมชุมชน แต่ด้วยเห็นว่า ???
1. โครงการนี้น่าจะเป็นประโยชน์แก่วิชาชีพเภสัชกรรมชุมชนในภายภาคหน้า ถ้าทำสำเร็จ
2. เพื่อขอความคิดเห็นเพื่อนสมาชิกใน Pharmacafe ทุกท่าน ให้ช่วยกันเสนอแนะ หรือ ติติง เพิ่มเติมให้ก่อประโยชน์มากขึ้น
3. เป็นช่องทางหนึ่งที่ทำให้สมาคมฯได้ทราบ เพราะเวปไซท์ของสมาคมฯเอง ไม่เปิดช่อง Webbord ให้แสดงข้อคิดเห็น
ส่วนความเห็นส่วนตัวเคยพูดไปแล้วในกระทู้ โครงการผู้บริโภคปลอดภัย เภสัชกรไทยไม่แขวนป้าย ห้องเอสเปรสโซ่ ขอยกความคิดเห็นบางส่วนมาให้อ่านนะครับ ความเห็นที่เขียนพาดพิงโครงการนี้ไป ใจจริงก็อยากให้โครงการนี้เกิด และประสบผลสำเร็จนะครับข้อความเดิมที่เคยโพสท์ไว้ ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เห็นด้วยกับ ustapol sirivut
1. ง่ายนิดเดียว ออกกฎหมาย กำหนดให้เภสัชกร เท่านั้นที่เปิดร้านขายยาได้ และกำหนดให้ผู้ประกอบการและผู้ปฏิบัติการเป็นบุคคลเดียวกัน
แก้กฎหมาย ออกกฎระเบียบกันไว้ได้น่ะดีที่สุด ป้องกันตั้งแต่แรก ปล่อยให้มีขึ้นแล้วมาตามเช็ด เหนื่อย แก้ยาก
2. เห็นหัวข้อแล้ว งงๆ " โครงการการเฝ้าระวังการมีเภสัชกรในร้านยา "
หัวข้อเหมือนประชดชีวิต เข้าใจว่าสื่อภาพด้วยชื่อ ที่ไม่ทำให้ดูไปทางลบนัก แต่ชาวบ้านอ่านไม่เข้าใจ...
จะกลายเป็นว่า ร้านไหนมีเภสัช ให้ระวังไว้... ไปหาหมอ เถิดไป หรือไง???
แต่น่าจะเอาตรงๆ "โครงการการเฝ้าระวังการไม่มีเภสัชกรในร้านยา" ไปเลย อ่านแล้วชาวบ้านเข้าใจครับ
แค่หัวข้อ ก็ตีความผิดได้แล้วให้เฝ้าระวัง การมีเภสัชกรในร้านยา คนเขาติง ก็ควรรับฟังไปเสนอนะครับ ชื่อนั้นสำคัญครับ
3. ตราบใดที่เครือข่าย มีหรือมุ่งเน้นที่ เภสัช สสจ ก็คงจะเข้าอีหลอบเดิมครับ เพราะปกติ เภสัช สสจ ก็มีหน้าที่กันอยู่แล้ว ยังทำได้ลำบากเลย ไม่เห็นด้วย ถ้าจะมีแต่ ตำรวจภูธร ซึ่งบางครั้งก็กระทำผิดเสียเอง Same Same ครับงานนี้ บอกได้เลย สมาชิกเภสัชกรชุมชนทั่วประเทศที่อยู่ร้านประจำจริงๆ ที่ได้รับผลกระทบ หายไปไหน ขายยาอยู่ทุกวันในจังหวัดพื้นที่ตัวเอง ไหนเลยจะไม่รู้ดีกว่า เภสัช สสจ เสียอีก ทำไม ถามว่า ทำไม ไม่.................................
4. ข้อเสนอที่เคยบอกไปแล้ว ไอ้ที่บอกเวปไซท์
http://www.ranya.org/ มันไม่ได้ใส่ใจเรื่องเภสัชกรแขวนป้ายนา มันคนละอันกัน นั่นมัน ไม่ได้บอกว่าพื้นทีไหนมีเภสัชกรแขวนป้าย เวลาไหน ถึงเวลาไหน จะได้ไปหา เวลาอื่นไม่ต้องไป หรือจะเป็นร้านที่ไม่ควรไป เพราะมีแต่ชื่อแขวนขึ้นแท่นไว้กราบไหว้.................
5. เลขที่ใบประกอบวิชาชีพ ทำให้มัน Real Time ในการใช้ได้ไหมล่ะ ยิ่งถ้ารับราชการ กำหนดดอกจันทร์ไปเลยว่า รับค่าใบประกอบหรือไม่ และถ้าไม่ ใช้นำไปไว้ที่ไหน เวลาอะไร มันพอจะเป็นไปได้หรือไม่ที่จะไปเป็นผู้มีหน้าที่ปฏิบัติการ
เช่น อยู่ รพ สสจ กระทรวง นี่แหละ เภสัชกรแขวนป้ายโดยส่วนใหญ่
จะเอากันจริงรึเปล่า ถามจริงๆเถอะ งานนี้ พูดไปแล้วก็หยิกเนื้อตัวเอง มันเจ็บเข้ากระดูกและหัวใจ ของวิชาชีพนี้ครับ
อย่าเลยครับ ทำร้ายกันเอง ทะเลาะกันเปล่าๆ
- แก้กฎหมาย ดีที่สุด แก้กฎหมายให้ไม่มีช่องครับ เอาให้มันรัดกุมยิ่งกว่านี้
- เพิ่มโทษ ประชาสัมพันธ์ ให้มากกว่านี้ครับ
- ผลักดันให้เภสัชเปิดร้านยาให้มากๆ
- บล็อกร้านยาแขวนป้ายอย่าให้เกิดใหม่อีกทุกวัน เกิดมาแล้ว แก้ไม่ทันเกิด
.....................................................................................................................................................................................................................
วันนี้ผมตัดสถานะตัวเองออกไป ปล่อยวางตามบรรยากาศสบายๆนะ มาดูกันจริงๆ ชาวบ้านเขาว่าไง เขาบอกกันว่า
จบเภสัชนี่ก็ดีนะ เอาชื่อไปแขวนป้ายไม่ว่าจะร้านยา บริษัทยา หรือ สถานที่ที่ต้องใช้ตามกฎหมาย
แหมไม่ต้องทำอะไรเลยก็ได้เงิน นี่ก็ชาวบ้านเขาพูดกันนะ ฟังก่อน แต่เอมาดูซิ ความจริงวิชาชีพอื่นๆก็มีนะ
เซ็นชื่อรับผิดชอบได้เงินไป เช่น วิศวะ บัญชี หรือทนาย เป็นต้น
เอาล่ะมาฟังน้องๆเขาบ่นให้ฟัง น้องๆเภสัชเขาจบออกมาเขาก็บ่นว่านี่ก็เป็นรายได้เขา เหมือนกันอยู่นา
จบมาแล้วไม่มีอะไรรองรับ นี่ไงรายได้ยังชีพของเขาล่ะ พี่ๆจะไปตัดช่องทำมาหากินของพวกหนูได้ไง
หนูจะบอกให้ฟัง หนูก็ลำบากใจนะการไปอยู่ร้านยาน่ะ ใหม่ๆหนูก็เพียรไปตามเวลาปฏิบัติการที่ขออนุญาต
แต่รู้ไหม หนูลำบากใจเหมือนกันนะ บางทีอยากทำอะไรๆให้มันถูกต้อง ถูกหลักวิชาการ มันก็มีข้อจำกัด
ไหนเอย ยาที่ร้านเขามีมากมาย เราไม่ได้ขายทุกวัน เราก็ไม่รู้หรอกว่าอยู่ตรงไหนบ้าง ราคาก็จำไม่ได้
เจ้าของร้านที่ขายประจำ ขายเก่งกว่าเราอีก แนะนำเรื่องยาไป เขาก็เออออพอเราไม่อยู่ก็เข้าแบบเดิม
ลูกค้าเขา กำไรของร้านเขา มันมีหลายรูปแบบทางการค้า บางทีเราก็ไปแตะไม่ได้ และยิ่งเงินๆทองๆเราก็ไม่อยากยุ่ง
ก็เขาต้องการแค่ให้เรามาเซ็นชื่อในบัญชีเท่านั้น ช่วงที่มาตรวจบ่อยๆก็ขอให้มาถี่หน่อย
แหมก็จะให้หนูไปทุกวัน บางทีก็ไม่คุ้มนะคะ ค่าแขวนป้าย หนูกว่าจะเลิกงาน จะไปนั่งจุมปุ๊กที่ร้านก็เบื่อเหมือนกัน
เจ้าของร้านเขาบอกว่าก็ทางการอนุญาตให้เขาเปิดร้านเอง มันก็ได้แค่นี้ เขาก็ได้รับใบอนุญาตล่ะ จะให้เขาปิดร้านได้ไง
ครับ นี่ไง ฟังแบบเรื่องจริงที่สะท้อนให้ฟัง เราจะทำไงให้มีเภสัชอยู่ร้านตลอดใช่ไหมล่ะ
เมื่อก่อนเภสัชน้อย เราก็ปล่อยๆไปก่อน เอาล่ะตอนนี้พวกเราคิดว่า
เภสัชมีมากพอจะไปอยู่ร้านยาชิงพื้นที่คืนใช่ไหมล่ะ........สโลแกน Apotheker
เอาล่ะจะใช้ปืนไล่เพื่อเอาพื้นที่ในร้านยาคืนใช่ไหมล่ะ หรือวิธีอื่น
1. คุณ Block ร้านเกิดใหม่ได้รึยังล่ะ คุณจะใช้ปืนขู่แบบไหน คุณทำให้เกิดผลรึยัง ก็ยังเห็นเปิดร้านยาใหม่กันโครมๆ ร้านที่แขวนป้ายน่ะ
2. คุณจะทำไงกับร้านเก่าที่เขาเปิดมานานแล้ว จะให้เภสัชมาอยู่ร้านมากขึ้นใช่ไหมล่ะ ไม่ใช่ 3 ชม ใช่ไหมล่ะ คุณจะใช้แผนไหนล่ะ
ใครจะจัดการ มันเป็นไปได้หรือในความเป็นจริง ในปัจจุบัน Step แรกให้ได้ตามขออนุญาตยังไม่ได้เลย เปิดนอกเวลาที่ไม่ได้แจ้งก็ยังทำกัน
ไม่งั้นอดตาย จะบังคับให้เภสัชมาอยู่ตลอดที่ร้านเปิด แปดโมงถึงสามทุ่ม มีหรือเภสัชจะมาอยู่กับร้านคุณๆตลอด ไม่ต้องทำมาหากินอื่น
รายได้คุ้มรึเปล่า ทำอะไรได้รึเปล่า ถ้าไม่ใช่เจ้าของเอง
ผมคิดอย่างนี้นะเภสัชทุง เราต้องใช้ตัวช่วย คือ
1. กฎข้อบังคับ ต้องเปลี่ยนแปลงครับ
1.1 ป้องกันให้การเปิดร้านยาใหม่ต้องเป็นเภสัชเป็นเจ้าของและเป็นผู้ปฏิบัติการเอง ห้ามบุคคลอื่น สงวนวิชาชีพนี้ครับ
คุมกำเนิดร้านยาแขวนป้ายไม่ให้เกิดอีก
1.2 สำหรับร้านเก่า อนุญาตให้มีเภสัชหลายคนมาสับเปลี่ยนเป็นผู้ปฏิบัติการตลอดเวลาที่เปิดร้านได้ แต่ต้องมีเภสัชประจำตลอดที่เปิดร้าน
2. การนำเอาเทคโนโลยีมาช่วย ทำระบบการใช้ใบประกอบวิชาชีพ เป็นแบบ Real Time สามารถตรวจสอบได้
ผมฝันว่า เป็นไปได้หรือไม่ เภสัชกรชุมชนต่อไปที่จะเป็น Fulltime ที่อยู่ร้านตลอด หรือ เภสัชกรชุมชนที่เป็นแบบ Parttime
จะต้องสอบและได้ License มีบัตรประจำตัวเป็น Keyguard เฉพาะวิชาชีพนี้
จะผ่านสมาคมหรือสภาก็แล้วแต่ ทุกคนต้องมี บัตรแถบแม่เหล็ก เหมือนบัตรเก็บ CPA ของสภา
และร้านยาทุกร้านจะต้องมีเครื่องรูดบัตรคล้ายๆเครื่องรูดบัตรจะตามปั๊มน้ำมันหรือร้านต่างๆทั่วไป
เภสัชกรชุมชน เมื่อไปปฏิบัติงานร้านยาไหนก็ได้ รูดบัตรลงเวลา อยู่ประจำและเลิก เหมือนเมืองนอก
ข้อมูลเก็บบันทึกเข้าศูนย์กระทรวง หรือ สสจ พื้นที่ มีสลิบเก็บหลักฐาน หรือ Report เป็นเดือน
3. มีระบบตรวจสอบที่ได้ผล รวดเร็ว ไม่ต้องเกรงใจกัน ควรมีหน่วยงานแยกออกมาเฉพาะ
อันนี้ก็ฝันอีกครับ ฝันเหมือนผมขับรถไปตามทางหลวง คุณตำรวจไปแอบสุ้มตามขุนเขาหรือข้างทางที่ไหนก็ไม่ทราบ
ยิงเลเซอร์ทางไกล เก็บบันทึกข้อมูล แจ้งปรับไปทางไปรษณีย์เลยครับ ไม่จ่ายไม่ต่อทะเบียนให้
ใบอนุญาตร้านยาก็เช่นกันครับ คือ ทำได้แบบรวดเร็วทันใจ และถูกต้องครับ
ครับถ้าทำแบบนี้น้องๆเขาก็คงมีรายได้เพิ่มขึ้น คนหนึ่ง จะไปทำ Parttime ทีไหนก็ได้เพิ่มขึ้น ไม่ตัดช่องทางเขา
ร้านยาทุกร้านมีเภสัชตลอดเวลาที่ร้านเปิด ภาครัฐวิชาชีพจะได้ประโยชน์ร่วมกัน แบบ Win Win ครับ
ความจริงผมก็เคยคุยไปแล้วนะ ในแชร์ไอเดียร์ ห้องลาเต้ไง
*****************************************************************************************************************
เขาบอกกันว่า ขโมยน่ะ เดี๋ยวนี้มันกลัวกล้อง โดยเฉพาะกล้องที่มันแอบๆ ไม่ให้เห็น ไม่ให้รู้ตัว
อย่างอื่นน่ะ ขโมยไม่กลัวหลอก ข้าเก่ง ข้างัดแงะ ได้สบายบรื๋อ
แม้แต่จะไปไหนมาไหน เขาให้ดูตำแหน่ง ใช้ GPRS ให้เครื่อง Navigator นำทาง ขับรถไป ไม่หลง
ร้านยาเองเถอะ อยู่ที่ไหน เขาก็ให้บอกพิกัดเป็น GPRS เช่นกัน ทันสมัยไม่เบา แน่นอน ไปหาถูก ชัวร์
ครับ เทคโนโลยี นับวันจะมีความจำเป็น เหมือนผู้เฒ่าแถวบ้านผม ยังต้องพกมือถือ ไว้เรียกลูกหลานเลย
แหมถ้าไม่ใช้ความทันสมัย ผมคงไม่รู้ ไม่สามารถบอกอะไรต่างๆนาๆ แหย่เภสัชทุงเล่นไง ถ้าไม่รู้ข้อมูล
นี่ไง เภสัชทุง เห็นรูปแล้ว หล่อพอๆกับ Harrison Ford ของผม Apotheker เชียวล่ะ
ครับ ผมพิมพ์ ชื่อ เภสัชทุง นิดเดียว ใน Google มันพาผมไปในชีวิตของเภสัชทุง หมด
ไม่ว่าจะชีวิตส่วนตัว ชีวิตครอบครัว ชีวิตการทำงาน หรือ แม้แต่รูปก็ยังได้เห็น
ครับ แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อน ผมจะดูซิว่าเภสัชทุง เป็นใคร จบเภสัชที่ไหน เมื่อไหร่
ที่อยู่อะไร เลขที่ใบประกอบวิชาชีพ เลขที่เท่าไร ก็ต้องเปิดหนังสือทำเนียบเภสัชกร 2534
ซึ่งเภสัชกรรมสมาคมเคยทำ แต่เดี๋ยวนี้ไม่เห็นมี
ฉันไดก็ฉันนั้นครับ การนำเอาเทคโนโลยี มาปรับใช้ในโครงการนี้ ผมฝันว่าจะเป็นสิ่งดีครับ ในภายภาคหน้า
เพราะอะไรหรือครับ ก็ร้านยาทั้งจังหวัด จะให้เจ้าหน้าที่ สสจ ไปเฝ้าระวังตรวจเภสัชแขวนป้าย
ยกให้เลย เจ้าหน้าที่ทั้งหมดสำนักงานเลย ก็ดูแลไม่ไหว ดูไม่หมด ขี่ช้างไล่จับตั๊กแตนครับ
ถึงต้องหาตัวช่วยไงครับ นี่ไงผมไม่เห็นมีหัวข้อที่เสนอแนะในไฟล์แนบของเภสัชทุงเลย
การใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วย ไม่ต้องเกรงอิทธิพล ตรงไปตรงมา หมกเม็ดได้ยากขึ้น การกลัวเกรงก็จะมากขึ้นครับ
ไอ้ที่ผมยกตัวอย่างไป เป็นแค่แนวคิดหนึ่ง ยังไงก็ใครมีแนวการใช้เทคโนโลยีอื่นมาเสริมในโครงการนี้ ก็จะยิ่งดีครับ
การทำให้ข้อมูลการใช้ใบประกอบวิชาชีพเป็นข้อมูลแบบ Real Time ก็เป็นแนวทางการนำเอาเทคโนโลยีมาใช้ครับ
สมมติว่า ประชาชนจังหวัด นครพนม ต้องการรู้ว่า ร้านยา ชื่อนี้ มีเภสัชกรผู้ปฏิบัติการ ชื่ออะไร เวลาปฏิบัติการช่วงไหน
ดูได้ไหมครับทางเวปไซท์ ของ สสจ จังหวัดนั้น เหมือนเวปไซท์ที่เภสัชทุงแนะนำไง เป็นไปได้ไหม
และถ้าส่วนกลาง ของสภา เมื่อพิมพ์ชื่อเภสัชกรแล้ว จะรู้หรือไม่ว่า เภสัชคนนี้ใช้ใบประกอบวิชาชีพ ณ ที่แห่งใด เวลาไหน
ทำได้ไหมครับ เอาเทคโนโลยีสมัยใหม่ มาใช้ เหมือน ตำรวจยิงเลเซอร์ แล้วส่งใบค่าปรับไปทางไปรษณีย์ไงครับ
*********************************************************************************************************
เอาล่ะครับ ผมยกข้อความมาให้อ่านเป็นออเดิฟว่า
ผมน่ะเห็นเป็นอย่างยิ่งว่าการพัฒนาเทคโนโลยีผ่านทาง Internet
ที่ทำให้เราๆทุกคน ไม่ว่าจะเป็นเภสัชกร ผู้บริโภค หรือ ประชาชนทั่วไป ได้รับทราบข้อมูล
จะเป็นวิธีหนึ่งที่ดีเอามากๆในโลกสมัยใหม่นี้ จึงอยากให้โครงการนี้เกิดและสำเร็จ แต่มีข้อเสนอแนะไปว่า
1. อยากให้โครงการนี้คลุมทุกพื้นที่ทุกจังหวัด ไม่เพียงแต่ใน กทม เท่านั้นนะครับ และในอนาคตอยากให้คลุมทุกร้านขายยาทั่วประเทศ
2. กรณี ร้านยาแขวนป้าย หรือร้านที่มิได้ส่งข้อมูลให้ ไม่ทราบว่าทาง สสจ แต่ละจังหวัด น่าจะมีข้อมูล และภาพนะครับ ไม่ใช่อะไรหรอกครับ กระผมเห็นเวลา สสจ มาตรวจร้านยา มักจะเก็บภาพเป็นข้อมูล และผลงานทุกครั้ง น่าจะขอมาใช้
3. ข้อต่อไปอยากให้มีเงินหรืองบประมาณสนับสนุน มีทั้งเงิน และ กำลังคน และ หน่วยงานรัฐสนับสนุนครับ ลำพังหน่วยงานเดียวเหนื่อยแน่ครับ
จาก Sigkaman
??????ขอเชิญท่านอื่นๆ ต่อนะครับ
