PharmaCafe.com

ขอด้วยคนนะคับ ขอบคุณมากคับ

pharmacist_ball@hotmail.com

รบกวนขอด้วยครับ
bombkkw@hotmail.com ขอบคุณมากครับ

ขอด้วยคนค่ะ

quackoer@gmail.com

ขอบคุณค่ะ

ขอด้วยครับ
warmwarm_warn@hotmail.com

ขอบคุณมากครับ

รบกวนส่งรายการยาที่เปิดร้านยา อีกคนด้วยนะค่ะ
mookda_chat@hotmail.com
ขอบคุณมากๆนะค่ะ

รบกวนขอด้วยคนค่ะ

iam_mugoy555@hotmail.com

ขอบคุณมากค่ะ

อยากได้มั่งค่า ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
kikko_junk@hotmail.com

ขอด้วยคนค่า
ขอบคุณมากค่ะ

ง่า ลืมอีเมลซะงั้น 555
koma_mika@hotmail.com

ขอด้วยคะ ขอบคุณมากคะ
treechada_k@hotmail.com

เป็นปัญหาหนึ่งของวิชาชีพเภสัชกรเราคือ ชอบสูตรสำเร็จ
อยากได้รายการยาก็ขอเอา ผมว่าถึงเวลาที่ต้องทำด้วยตนเองบ้างนะครับ
วิธีการคือ ไปค้นข้อมูลเหล่านี้
1. บัญชียาหลักแห่งชาติ (เลือกดูเฉพาะยาเม็ด ยาใช้เฉพาะที่ที่เภสัชกรสามารถจ่ายได้เอง)
2. รายการยาที่ประกาศเป็นยาสามัญประจำบ้าน
3. ไปเดินดูตามร้านยาใน Lotus, Big C, Makro จะมี part ที่จัดเป็น OTC
เอา 3 ส่วนมาประมวลกัน ลองพิจารณาดูว่าตัวเองอยากขายยาอะไร
เมื่อเปิดร้านแล้วมีลูกค้าเรียกซื้อก็บันทึกไว้ ถ้ามาถามมากกว่า 1 คนต่อสัปดาห์ก็ไปหามาไว้ซะ
จะได้ไม่เกิดยาขยะ

มันไม่ผิดหรอกครับ ที่ใช้สูตรสำเร็จ เพราะเราใช้มันเป็นแนวทางเท่านั้น ส่วนรายละเอียดจริงๆ ต้องค่อยๆปรับอีกที มันขึ้นอยู่กับทำเล และร้านยาแถวนั้นเขาขายอะไรกันบ้าง มันเร็วกว่าที่จะมาเริ่มต้นกันใหม่ ถ้าใครต้องการอีกของผมก็มี ติดต่อ twc035@hotmail.com

ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยที่ผมเป็นส่วนนึงที่สนับสนุนลักษณะนิสัยการกระทำที่ไม่เหมาะสม

ที่เอามาแชร์เพราะตอนเปิดร้านไม่มีประสบการณ์หรือคนรู้จัก รู้สึกว่าการหาชื่อยาหรือนั่งเขียนหรือพิมพ์รายการยาเกือบพันตัว ดูจำนวนที่ต้องการ

สิ้นเปลืองเวลาและทรัพยากรมากๆ ต้องทำงานประจำด้วย ไม่ค่อยว่างเหมือนสมัยเรียน

สรุปก็คงต้องอย่างพี่ธวัชชัยบอก แต่ละคนคงแค่เอาไปเป็นแนวทางใช้พิจารณา รายละเอียดย่อยอยู่ที่ทำเล

+กับที่อาจารย์แนะนำทั้งสามส่วน+คอยจดรายการเรียกหาครับ

ปล.รายการที่ให้ เป็นรายการที่ผมใช้สั่งยาตอนเปิดร้านเล็กๆในตจว. ไม่เหมาะกับร้านใหญ่โตครับ

kumnungv เขียน:ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยที่ผมเป็นส่วนนึงที่สนับสนุนลักษณะนิสัยการกระทำที่ไม่เหมาะสม

ที่เอามาแชร์เพราะตอนเปิดร้านไม่มีประสบการณ์หรือคนรู้จัก รู้สึกว่าการหาชื่อยาหรือนั่งเขียนหรือพิมพ์รายการยาเกือบพันตัว ดูจำนวนที่ต้องการ

สิ้นเปลืองเวลาและทรัพยากรมากๆ ต้องทำงานประจำด้วย ไม่ค่อยว่างเหมือนสมัยเรียน

สรุปก็คงต้องอย่างพี่ธวัชชัยบอก แต่ละคนคงแค่เอาไปเป็นแนวทางใช้พิจารณา รายละเอียดย่อยอยู่ที่ทำเล

+กับที่อาจารย์แนะนำทั้งสามส่วน+คอยจดรายการเรียกหาครับ

ปล.รายการที่ให้ เป็นรายการที่ผมใช้สั่งยาตอนเปิดร้านเล็กๆในตจว. ไม่เหมาะกับร้านใหญ่โตครับ

ผมเห็นว่าไม่เห็นต้องขอโทษเลย! ไม่เห็นว่าเภสัชกรแห่งขุนเขาได้ทำอะไรผิดซักหน่อย
คนมาให้ความเห็นเค้าคงไม่ได้ตั้งใจว่าเราหรอกนะ (ถ้าตั้งใจก็รีบขอโทษน้องเค้าซะ อย่างไรอย่าทำให้คนดีมีน้ำใจที่มีไม่มากอยู่ในสังคมไทยหมดกำลังใจเลยครับ บ้านเมืองที่แมร่งมันแย่ ไม่พัฒนา ก็เพราะสังคมไม่ให้กำลังใจคนทำดีนี่แหละครับ)





"เอามาโพสท์ หรือ ทำลิ้งค์ให้โหลดเลยก็ได้นะคำนึง, จะได้ไม่เสียเวลาให้อาหารกบ"

ปัญหาคือ มันทำให้วิชาชีพเรา ล้าหลังกว่าวิชาชีพอื่นๆ เอามากๆ เพราะไม่มี self-study และ long-life study

ถ้าย้อนกลับไปดูหน้าคำถามเรื่องยาด้านวิชาการ จะเห็นได้ว่าคำถามกว่าครึ่ง สืบค้นหาคำตอบเองได้เอง ไม่รู้ตอนเรียนอาจไม่ค่อยได้เปิดหนังสือสืบค้นข้อมูล

หลายคนไปขอรายการยาจากคนอื่นแล้วก็ซื้อมันซะทั้งหมด บางทีก็รับเซ้งจากร้านที่เลิกกิจการโดยเชื่อว่ามันจะขายได้ สุดท้ายก็ dead stock คืนยี่ปั๊วก็ไม่ได้

ผมกลับชอบ idea ของเภสัชกรคนหนึ่งไปเปิดร้านยาอยู่ในที่ห่างไกลจากร้านอื่นๆ พอสมควร
มียาในร้านน้อยมาก (ไม่เคยไปดูแต่ผู้แทนยามาเล่าให้ฟัง) แต่เขาสามารถให้บริการและกำหนดให้ลูกค้าใช้ยาตามที่เขาจัดให้ได้
(ตัดแบรนด์เนมทุกอย่างทิ้งไป) เปิดร้านวันละ 4 ชม. วันนึงมีลูกค้าเข้าร้านเขาน้อยมากเข้าใจว่าวันละไม่เกิน 10 คน แต่ขายได้ case ละ 400-500 บาท เปิดได้ 1 ปี ก็ถอยรถป้ายแดงมาขับเล่น แต่นิสัยส่วนตัวแย่มาก ไม่สมาคมกับผู้อื่น เป็นคนไม่มีน้ำใจ และวิปริตผิดเพศครับ

ผมจึงอยากให้พิจารณาว่าตัวเองอยากขายอะไร มากกว่าให้คนอื่นมาบอกว่าให้คุณขายอะไร