จุดสมดุลของธุรกิจกับจรรยาบรรณ

[ppjang]

เป็นเภสัชจบใหม่ค่ะ เพิ่งทำงานร้านยาได้แค่ไม่กี่เดือน
ไม่ได้เปิดเองนะค่ะ ยังเป็นลูกจ้างอยู่ค่ะ
แต่วันนึงก็จะเปิดเป็นของตัวเองให้ได้ค่ะ

เท่าที่ทำงานมา มันอาจจะมีบางกรณีที่ไม่จำเป็นจะต้องจ่ายยา
แต่ยอดขายก็สำคัญ

ทำยังไงให้มันพอดีกันอะค่ะ แบบที่ยอดขายก็ไปได้ จรรยาบรรณก็ไม่เสีย

[apotheker]

จ่ายยาเหมือนให้พ่อแม่พี่น้องเรากินครับ
คืออย่าไปคิดว่าเค้าเป็นลูกค้า คิดว่าถ้าถ้าญาติพ่อแม่พี่น้องเราเป็นแบบเนี้ย เราจะจ่ายยาแบบนี้ให้เค้าไหม
ถ้าคำตอบคือใช่ ก็จ่ายเลย แต่ถ้าคำตอบคือไม่ แล้วเรายังจ่ายให้เค้ากิน ก็แปลว่าเราไม่มีจรรยาบรรณ

แต่เวลาเค้าเดินเข้ามาในร้านก็ดูให้ดีนะครับว่าเค้ามาในฐานะผู้ป่วยที่ต้องการคำแนะนำจากเรา หรือ มาในฐานะลูกค้าที่มาสั่งเอานู่นเอานี่
เราจะได้เล่นให้ถูกบท ว่าจะเป็น เภสัชกร หรือจะเป็น พ่อค้า ตามที่เค้าต้องการ

[TDPharm]

แต่เวลาเค้าเดินเข้ามาในร้านก็ดูให้ดีนะครับว่าเค้ามาในฐานะผู้ป่วยที่ต้องการคำแนะนำจากเรา หรือ มาในฐานะลูกค้าที่มาสั่งเอานู่นเอานี่
เราจะได้เล่นให้ถูกบท ว่าจะเป็น เภสัชกร หรือจะเป็น พ่อค้า ตามที่เค้าต้องการ

เห็นด้วยกับพี่อะโปนะครับ แต่ว่านนท์เล่นบทเดียวดีกว่าคือบทเภสัชกร บทพ่อค้าไม่ชอบเลย แม้ปฏิเสธไม่ได้ บางคนที่เข้ามาก้มองเรา
เป็นพ่อค้า แค่คนขายยา

จุดสมดุลบางทีมันตอบยากในเมื่อคนที่ทำผิดก็ยังสามารถทำได้ต่อไป และขายดีต่อไป โลกของการมีชีวิตรอด หรือทุนนิยมก็แบบนี้
จะต่อสู้ด้วยราคา หรือต่อสู้ด้วยคุณภาพ ก็ว่ากันไป............

ด้วยการต่อสู้แบบนี้ทำให้ ร้านยาที่มีเภสัชกรอยู่ ก็เป๋ไปเหมือนกัน

[vic]

จ่ายยาเหมือนให้พ่อแม่พี่น้องเรากินครับ
คืออย่าไปคิดว่าเค้าเป็นลูกค้า คิดว่าถ้าถ้าญาติพ่อแม่พี่น้องเราเป็นแบบเนี้ย เราจะจ่ายยาแบบนี้ให้เค้าไหม
ถ้าคำตอบคือใช่ ก็จ่ายเลย แต่ถ้าคำตอบคือไม่ แล้วเรายังจ่ายให้เค้ากิน ก็แปลว่าเราไม่มีจรรยาบรรณ

แต่เวลาเค้าเดินเข้ามาในร้านก็ดูให้ดีนะครับว่าเค้ามาในฐานะผู้ป่วยที่ต้องการคำแนะนำจากเรา หรือ มาในฐานะลูกค้าที่มาสั่งเอานู่นเอานี่
เราจะได้เล่นให้ถูกบท ว่าจะเป็น เภสัชกร หรือจะเป็น พ่อค้า ตามที่เค้าต้องการ

ชอบครับน้า APO บางคนเห็นหน้านี่รู้เลยว่ามาชี้สั่งของเอา ประมาณว่ารู้ดี (ก็ โอเค๊ อยากได้จัดไป)

[ppjang]

ขอบคุณสำหรับทุกๆความเห็นนะค่ะ

จะลองเอาไปใช้ค่ะ

[mingrx19]

จ่ายยาเหมือนให้พ่อแม่พี่น้องเรากินครับ
คืออย่าไปคิดว่าเค้าเป็นลูกค้า คิดว่าถ้าถ้าญาติพ่อแม่พี่น้องเราเป็นแบบเนี้ย เราจะจ่ายยาแบบนี้ให้เค้าไหม
ถ้าคำตอบคือใช่ ก็จ่ายเลย แต่ถ้าคำตอบคือไม่ แล้วเรายังจ่ายให้เค้ากิน ก็แปลว่าเราไม่มีจรรยาบรรณ

แต่เวลาเค้าเดินเข้ามาในร้านก็ดูให้ดีนะครับว่าเค้ามาในฐานะผู้ป่วยที่ต้องการคำแนะนำจากเรา หรือ มาในฐานะลูกค้าที่มาสั่งเอานู่นเอานี่
เราจะได้เล่นให้ถูกบท ว่าจะเป็น เภสัชกร หรือจะเป็น พ่อค้า ตามที่เค้าต้องการ

ชอบครับน้า APO บางคนเห็นหน้านี่รู้เลยว่ามาชี้สั่งของเอา ประมาณว่ารู้ดี (ก็ โอเค๊ อยากได้จัดไป)

น้าเลยเหรอ
รู้สึกดีใจแทนพี่อาโปจังเลยอะ 55555+

[SuperK]

จ่ายยาเหมือนให้พ่อแม่พี่น้องเรากินครับ
คืออย่าไปคิดว่าเค้าเป็นลูกค้า คิดว่าถ้าถ้าญาติพ่อแม่พี่น้องเราเป็นแบบเนี้ย เราจะจ่ายยาแบบนี้ให้เค้าไหม
ถ้าคำตอบคือใช่ ก็จ่ายเลย แต่ถ้าคำตอบคือไม่ แล้วเรายังจ่ายให้เค้ากิน ก็แปลว่าเราไม่มีจรรยาบรรณ

แต่เวลาเค้าเดินเข้ามาในร้านก็ดูให้ดีนะครับว่าเค้ามาในฐานะผู้ป่วยที่ต้องการคำแนะนำจากเรา หรือ มาในฐานะลูกค้าที่มาสั่งเอานู่นเอานี่
เราจะได้เล่นให้ถูกบท ว่าจะเป็น เภสัชกร หรือจะเป็น พ่อค้า ตามที่เค้าต้องการ

ชอบครับน้า APO บางคนเห็นหน้านี่รู้เลยว่ามาชี้สั่งของเอา ประมาณว่ารู้ดี (ก็ โอเค๊ อยากได้จัดไป)

น้าเลยเหรอ
รู้สึกดีใจแทนพี่อาโปจังเลยอะ 55555+

ว่าแต่อาหมิ่งไม่คิดจะเม้นไรช่วยน้องเลยเหรอ แชวอย่างเดวว่างั้น.
โดยส่วนตัวผมคิดว่าจุดเหมาะสมของแต่ละคนอาจจะไม่เท่ากันนะครับ ตัวเราเองและประสพการณ์จะบอกเราเองครับ ตอนนี้ขอแค่เพียงเปิดรับให้เยอะๆครับ

[mingrx19]

แหม่ เอาซะหน่อยก็ได้

ส่วนตัว ก็เหมือนพี่ๆข้างบนค่ะ (ง่ายไปไหม ) 55555+

อยากเสริมอีกนิดนึง คือ ในการตั้งราคายา ค่ะ
เห็นบางร้านขายแล้วตกใจ ทุน 20 ขาย 100 ซะงั้น
คำว่า จรรยาบรรณ คือ ไม่เอาเปรียบผู้บริโภค
ดังนั้น การตั้งราคา ก็ควรจะให้ สมน้ำสมเนื้อกันด้วย
ไม่ใช่ว่า เราจะไปขูดรีดเอาจากคนไข้
ลำพังเค้าป่วย เค้าก็ทุกข์ใจอยู่แล้ว หากจะให้แบกรับยาราคาแพงอีก ในรายที่ฐานะไม่ค่อยจะดี ก็คงจะลำบากเหมือนกัน

อย่างที่หลายๆคนบอก จุดสมดุลมันอยู่ที่ว่า ณ ตอนนั้น เราอยู่กับใคร ในสถานะการณ์ไหน แล้วเราควรจะทำตัวอย่างไร
ประสบการณ์จะสอนเราเองค่ะ

[ck0707007]

ควรตั้งคำถามว่า เราอยากได้เขาเป็นลูกค้าระยะสั้นเพีียงครั้งเดียว
หรือเขาประทับใจเรามิรู้ลืม และจะคิดถึงเราก่อนเวลาที่เขาต้องการซื้อยา

[BEN10]

ทุกคนทำการค้า เพื่อเงิน ครับ ทุกคนเป็นพ่อค้าครับ ไม่ว่าจะตอบอย่างไร ก็ต้องเป็นพ่อค้า คือซื้อมาขายไป เพียงแต่คุณ จะนำสิ่งที่คุณมีอยู่ มาใช้ได้มากน้อยแค่ไหน ขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง ให้ ส่วนที่ดี ชี้นำ หรือ ในด้านมืด ชักนำ แบบที่คุณอาโป เคยกล่าวไว้นานมากแล้ว ทุกอย่างอยู่ที่ตัวคุณเองครับ ขอพลังจงอยู่กับคุณ เจได

[treedk]

ให้ ส่วนที่ดี ชี้นำ หรือ ในด้านมืด ชักนำ

คม มากครับ บาดไปถึงใจ

[famaneer]

มันคงอยู่ที่ตัวเราเองเป็นหลัก
วันนี้....ไม่ได้ขายยาให้เค้า...เพราะมันไม่จำเป็น...เพียงคำแนะนำและรอยยิ้มเท่านั้น
แต่ในวันข้างหน้า....เค้าจะกลับมาหาคุณตลอดไป

ขอนอกเรื่อง...
วันนี้...มีลูกค้า ( พี่วินมอ'ไซต์)
เอาผล ultrasound เด็กมาให้ดูว่า เป็นหญิงหรือชาย....ท่าทางเค้าจะตื่นเต้นมาก
ไอ้เรา...ขนาด film ของลูก......ยังดูไม่เป็นเลย
ก็ได้แต่ดูเอกสารแนบจากหมอ.....ยังไม่ระบุเพศ....เลยบอกเค้าว่า....คงยังไม่เห็นชัดมั้ง....หมอเลยยังไม่บอก
เท่านี้...ดูพี่เค้าสบายใจมากขึ้น....

ไม่ได้เป็นแค่คนขายยา...แต่เป็นมากกว่า

[vic]

จ่ายยาเหมือนให้พ่อแม่พี่น้องเรากินครับ
คืออย่าไปคิดว่าเค้าเป็นลูกค้า คิดว่าถ้าถ้าญาติพ่อแม่พี่น้องเราเป็นแบบเนี้ย เราจะจ่ายยาแบบนี้ให้เค้าไหม
ถ้าคำตอบคือใช่ ก็จ่ายเลย แต่ถ้าคำตอบคือไม่ แล้วเรายังจ่ายให้เค้ากิน ก็แปลว่าเราไม่มีจรรยาบรรณ

แต่เวลาเค้าเดินเข้ามาในร้านก็ดูให้ดีนะครับว่าเค้ามาในฐานะผู้ป่วยที่ต้องการคำแนะนำจากเรา หรือ มาในฐานะลูกค้าที่มาสั่งเอานู่นเอานี่
เราจะได้เล่นให้ถูกบท ว่าจะเป็น เภสัชกร หรือจะเป็น พ่อค้า ตามที่เค้าต้องการ

ชอบครับน้า APO บางคนเห็นหน้านี่รู้เลยว่ามาชี้สั่งของเอา ประมาณว่ารู้ดี (ก็ โอเค๊ อยากได้จัดไป)

น้าเลยเหรอ
รู้สึกดีใจแทนพี่อาโปจังเลยอะ 55555+

แหะๆ ติดมาจากเวลาเล่นห้องกล้องน่ะคร๊าบ พี่ๆอย่าโกรธเค้าน๊าาาา