เรื่องมันเป็นอย่างนี้ มีคุณลุงคนหนึ่ง แก่ชอบมาปรึกษาการใช้ยาที่ร้านของผมเป็นประจำ แต่แก่ไม่เคยชื้อยาจากร้านของผมชักครั้งเลย เวลาแก่ไปชื้อยามาจากที่อื่นก็จะมาถามแล้วว่า กินอย่างไร ใช้อย่างไร ช่วงแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไร ถือเป็นการช่วยเหลือคนไข้ แต่เชื่อไหมครับ 1 ปี ผ่านไปแก่ก็ไม่เคยชื้อยาจากร้านผมเลย แต่แก่ก็เข้ามาถามเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะไปหาหมอมา ไปชื้อยาจากร้านอื่น มาแก่ก็จะเข้ามาปรึกษาทุกครั้ง บางครั้งคนในร้ายเราเยอะ เราคุยกันคนไข้คนอื่นอยู่ แก่ก็จะพูดแซกมาตลอด มาทีก็ 10-20 นาที เราก็ต้องมาคอยพูดคอยฟังแก่ตลอด บางทีไปชื้อยามาแล้วกินไม่หาย ไปหาหมอแล้วไม่หายก็มาบ่นกับเรา ( เหมือนกับมาชื้อยาจากร้านเราไปกินแล้วไม่หาย ) เวลาผมแนะนำยาไปแล้วแก่ก็ฟังนะครับ แต่ก็ออกไปหาชื้อที่ร้านอื่นตลอด และกินตามที่ผมแนะนำ แล้วก็หายทุกครั้ง ตอนแรกผมก็คิดว่ายาร้านผมแฟงไปหรือเปล่า ก็ลองเช็คกับ พี่ๆที่เปิดร้าน ในจังหวัดเดียวกัน ราคาก็เท่าร้านอื่นบางตัวถูกกว่าด้วยช้ำ
ผมจะต้องทำอย่างไรดีครับ แนะนำหน่อยครับ
ด้วยจรรยาบรรณ ครับที่ผมยังทนอยู่ได้ ต้องยิ้มทุกครั้ง แต่ลึกๆ เชื่อว่าหลายคนคงรู้สึกครับว่าเป็นอย่างไร ผมไม่ใช่คนใจร้อนขี้โมโหง่ายนะครับแต่เจอ ลูกค้าแบบนี้ เหนื่อยใจครับ.........................ไม่รู้จะทนได้อีกนานเท่าไหร่