ล่าสุด เพิ่งเจอมาหยกๆ
มีแม่กับลูกสาว เข้ามาบอกว่า ซื้อ futoro ข้อเท้าไป (2 วันมาแล้ว) แต่ใส่ไม่ได้ จะเอามาคืน
เราก็ (เอ๊ แล้วมันไปทำอะไรอยู่ฟะ 2 วันแล้ว) จะเปลี่ยนไซส์ให้ละกัน
แต่พอไปดู ไม่มีไซส์ เราเลยว่า เอางี้ได้มั้ยคะ เอาเป็นสินค้าตัวอื่นที่ราคาเท่ากันไปได้ไหม
แม่เค้าก็ตกลง เราเลยให้พนักงานพาแม่ไปเลือกของอื่นๆ แล้วเราก้อไปขายยาให้ลูกค้าคนอื่นต่อ
ลูกสาวเค้าก้อบ่นเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ประมาณว่า
"เภสัชร้านนี้ แนะนำไม่ได้เรื่องเลย บอกว่าใส่ได้แน่ๆ ใส่ไม่เห็นจะได้เลย คิดแต่จะหลอกขายของแพงๆ
ให้ลุกค้า อยากจะทำแต่ยอด"
เราก็พยายามสงบสติอารมณ์ ไม่อยากต่อความยาวกับลูกค้า ทำหูทวนลม แล้วพยายามขายยาให้ลูกค้าคนอื่น
(และเราก็จำได้ว่า เค้ามาบอกว่าข้อเท้าแพลง อยากได้ผ้ายืดรัดข้อเท้า แล้วเราก็แนะนำว่า ที่นี่มีสองยี่ห้อ
หยิบให้ดู ตัวนี้เป็นแบบมาตรฐาน และอีกตัวเป็นอย่างดี จะกระชับกว่า แต่จะแพงกว่านะคะ ให้เค้าเลือกเอง
เค้าบอกว่าเอาอย่างดี เราเลยถามว่าเอาไซส์อะไรคะ แต่พี่(คนที่ใส่)ตัวเล็ก น่าจะเป็นไซส์ เอส นะคะ และกับลูกค้าทุกคนที่ซื้อของประมาณนี้ เราจะตบท้ายด้วยคำว่า ถ้าใส่ไม่ได้ ให้นำมาเปลี่ยนในวันนี้นะ เพราะจะต้องส่งยอดให้ออฟฟิศใหญ่ทุกคืนค่ะ)
ลูกสาวเค้าก็ยังคงพูดต่อด้วยเสียงดังๆ ไปเรื่อยๆ จนลูกค้าคนอื่นที่เข้ามาในร้านเริ่มมองอย่าง งงๆ
"เนี่ยไม่รู้ว่าที่มหาลัย เค้าสอนกันมาอย่างนี้รึเปล่า หรือบรรจุลงในหลักสูตรเลยใช่มั้ย ถึงได้ทำแบบนี้ หรือว่าอาจารย์ที่สอนก้อเป็นแบบนี้ เลยได้ลูกศิษย์แย่ๆ แบบนี้มา"
เท่านี้แหล่ะค่ะ โมโหขึ้นเป็นริ้วๆ เลย ทำไมต้องด่าถึงอาจารย์เราด้วยล่ะ (โกรธมากจน มือสั่น ปากสั่นเลยค่ะ เพราะปกติก็เป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่แล้วด้วย)
เลยถามพี่ที่ร้านว่า (ตอนนี้พี่พนักงานกับแม่เค้ายังคงไปเลือกของกันอยู่)
"พี่ สินค้าตัวนี้ มันกี่บาท" "300 กว่าบาทค่ะ"
เราเลยเปิดลิ้นชัก หยิบตังค์ยื่นให้เลย
"เอาค่ะ เอาเงินคุณคืนไป แล้วก้อไปจากร้านนี้ได้แล้วนะคะ"
"แหม โมโห (ทำเสียงเล็กเสียงน้อย) แค่นี้ต้องโมโหด้วย" ลูกสาวเค้าว่า
"ค่ะ โมโห คุณเอาเงินคืนไป แล้วก้อไม่ต้องกลับมาร้านนี้อีกนะคะ"
"ทำไมจะกลับมาไม่ได้ เป็นเจ้าของห้างหรือไง" (ร้านยาอยู่ในห้างค่ะ)
"เปล่าค่ะ คุณจะมาเดินห้างก้อเรื่องของคุณ แต่คุณไม่ต้องเข้ามาซื้อยาที่นี่อีกนะคะ เราไม่ขายคนมารยาททรามค่ะ"
ลูกค้าที่ยังอยู่ในร้าน (คนอื่นๆ) ถึงกับมองหน้าเรา แต่จังหวะนี้เราไม่สนแล้วล่ะ
แม่เค้ารีบเดินกลับมาที่เคาน์เตอร์
"น้องคะพี่ขอโทษจริงๆนะคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ หนูก้อเข้าใจนะคะว่าที่นี่ ปิดหลังสุด ถ้ามีเหตุฉุกเฉินอะไรที่พี่ต้องมาซื้อยาที่นี่อีกก็เชิญนะคะ
แต่ไม่ต้องพาอีกคนมา เพราะหนูคงจะไม่ขายให้"
"อ๋อ ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่มาหรอกร้านนี้ " ลูกสาวสอดขึ้นมา(ขอโทษค่ะ เค้าสอดขึ้นมาจริงๆ นะ)
"ดีค่ะ"
"ร้านยาอื่นๆ มีอีกตั้งเยอะ"
"ดีค่ะ ไปร้านอื่นเลยนะคะ แถว... ตรงนั้นก้อดีค่ะ มีร้านยาให้เลือกเยอะดี"
"คอยดูจะไม่เข้าร้านนี้อีก"
"ดีแล้วค่ะ ตั้งแต่เข้ามาในร้านคุณเพิ่งพูดจาเข้าหูคนก้อตอนนี้เองนะคะ"
แล้วแม่เค้าก้อรีบเข้ามาบอกลุกเค้าให้พอแล้ว พร้อมกับหันมาขอโทษเรายกใหญ่เลย
ไอ้เราน่ะ ก้อเห็นใจแม่เค้านะ แต่ลุกเค้าสิ ไม่ไหวเลย
ที่จริงก้อรู้ล่ะค่ะ ว่าไม่ควรไปพูดอย่างนั้นกับลูกค้า
แต่เราคิดว่า
1. การขายยา มันต้องอาศัยความน่าเชื่อถือ ถ้าเราปล่อยให้เค้ามายืนด่าเราอยู่ (ในเรื่องที่ไม่เป็นความจริง)
ลูกค้าคนอื่นจะคิดยังไง เค้าจะยังเชื่อถือเราอีกมั้ย
2. เรามั่นใจว่า เราขายสินค้าชิ้นนั้นไปอย่างดีที่สุดแล้ว เมื่อเค้าไม่พอใจ เราก้อแก้ปัญหาด้วยวิธีอื่นที่คิดว่าดีแล้ว
แต่เค้าก้อยังไม่พอใจอีก จะให้ทำยังไง
3. ที่สำคัญที่สุดคือ ด่าเรา ด่าไป ทนได้ ทำไมต้องด่าครูเราด้วยล่ะ อันนี้ล่ะคะ ทนไม่ไหว
เฮ้อ .....
เจอลูกค้าแย่ๆ เซ็งจัง