เคยเจอไหมมาพูดในร้าน "ซื้อยากินเองทำไม ทำไมไม่ไปหาหมอ"

[hmanoi]

ล่าสุด เพิ่งเจอมาหยกๆ

มีแม่กับลูกสาว เข้ามาบอกว่า ซื้อ futoro ข้อเท้าไป (2 วันมาแล้ว) แต่ใส่ไม่ได้ จะเอามาคืน

เราก็ (เอ๊ แล้วมันไปทำอะไรอยู่ฟะ 2 วันแล้ว) จะเปลี่ยนไซส์ให้ละกัน

แต่พอไปดู ไม่มีไซส์ เราเลยว่า เอางี้ได้มั้ยคะ เอาเป็นสินค้าตัวอื่นที่ราคาเท่ากันไปได้ไหม

แม่เค้าก็ตกลง เราเลยให้พนักงานพาแม่ไปเลือกของอื่นๆ แล้วเราก้อไปขายยาให้ลูกค้าคนอื่นต่อ

ลูกสาวเค้าก้อบ่นเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ประมาณว่า
"เภสัชร้านนี้ แนะนำไม่ได้เรื่องเลย บอกว่าใส่ได้แน่ๆ ใส่ไม่เห็นจะได้เลย คิดแต่จะหลอกขายของแพงๆ
ให้ลุกค้า อยากจะทำแต่ยอด"

เราก็พยายามสงบสติอารมณ์ ไม่อยากต่อความยาวกับลูกค้า ทำหูทวนลม แล้วพยายามขายยาให้ลูกค้าคนอื่น
(และเราก็จำได้ว่า เค้ามาบอกว่าข้อเท้าแพลง อยากได้ผ้ายืดรัดข้อเท้า แล้วเราก็แนะนำว่า ที่นี่มีสองยี่ห้อ
หยิบให้ดู ตัวนี้เป็นแบบมาตรฐาน และอีกตัวเป็นอย่างดี จะกระชับกว่า แต่จะแพงกว่านะคะ ให้เค้าเลือกเอง
เค้าบอกว่าเอาอย่างดี เราเลยถามว่าเอาไซส์อะไรคะ แต่พี่(คนที่ใส่)ตัวเล็ก น่าจะเป็นไซส์ เอส นะคะ และกับลูกค้าทุกคนที่ซื้อของประมาณนี้ เราจะตบท้ายด้วยคำว่า ถ้าใส่ไม่ได้ ให้นำมาเปลี่ยนในวันนี้นะ เพราะจะต้องส่งยอดให้ออฟฟิศใหญ่ทุกคืนค่ะ)

ลูกสาวเค้าก็ยังคงพูดต่อด้วยเสียงดังๆ ไปเรื่อยๆ จนลูกค้าคนอื่นที่เข้ามาในร้านเริ่มมองอย่าง งงๆ

"เนี่ยไม่รู้ว่าที่มหาลัย เค้าสอนกันมาอย่างนี้รึเปล่า หรือบรรจุลงในหลักสูตรเลยใช่มั้ย ถึงได้ทำแบบนี้ หรือว่าอาจารย์ที่สอนก้อเป็นแบบนี้ เลยได้ลูกศิษย์แย่ๆ แบบนี้มา"

เท่านี้แหล่ะค่ะ โมโหขึ้นเป็นริ้วๆ เลย ทำไมต้องด่าถึงอาจารย์เราด้วยล่ะ (โกรธมากจน มือสั่น ปากสั่นเลยค่ะ เพราะปกติก็เป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่แล้วด้วย)
เลยถามพี่ที่ร้านว่า (ตอนนี้พี่พนักงานกับแม่เค้ายังคงไปเลือกของกันอยู่)
"พี่ สินค้าตัวนี้ มันกี่บาท" "300 กว่าบาทค่ะ"
เราเลยเปิดลิ้นชัก หยิบตังค์ยื่นให้เลย
"เอาค่ะ เอาเงินคุณคืนไป แล้วก้อไปจากร้านนี้ได้แล้วนะคะ"
"แหม โมโห (ทำเสียงเล็กเสียงน้อย) แค่นี้ต้องโมโหด้วย" ลูกสาวเค้าว่า
"ค่ะ โมโห คุณเอาเงินคืนไป แล้วก้อไม่ต้องกลับมาร้านนี้อีกนะคะ"
"ทำไมจะกลับมาไม่ได้ เป็นเจ้าของห้างหรือไง" (ร้านยาอยู่ในห้างค่ะ)
"เปล่าค่ะ คุณจะมาเดินห้างก้อเรื่องของคุณ แต่คุณไม่ต้องเข้ามาซื้อยาที่นี่อีกนะคะ เราไม่ขายคนมารยาททรามค่ะ"
ลูกค้าที่ยังอยู่ในร้าน (คนอื่นๆ) ถึงกับมองหน้าเรา แต่จังหวะนี้เราไม่สนแล้วล่ะ
แม่เค้ารีบเดินกลับมาที่เคาน์เตอร์
"น้องคะพี่ขอโทษจริงๆนะคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ หนูก้อเข้าใจนะคะว่าที่นี่ ปิดหลังสุด ถ้ามีเหตุฉุกเฉินอะไรที่พี่ต้องมาซื้อยาที่นี่อีกก็เชิญนะคะ
แต่ไม่ต้องพาอีกคนมา เพราะหนูคงจะไม่ขายให้"
"อ๋อ ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่มาหรอกร้านนี้ " ลูกสาวสอดขึ้นมา(ขอโทษค่ะ เค้าสอดขึ้นมาจริงๆ นะ)
"ดีค่ะ"
"ร้านยาอื่นๆ มีอีกตั้งเยอะ"
"ดีค่ะ ไปร้านอื่นเลยนะคะ แถว... ตรงนั้นก้อดีค่ะ มีร้านยาให้เลือกเยอะดี"
"คอยดูจะไม่เข้าร้านนี้อีก"
"ดีแล้วค่ะ ตั้งแต่เข้ามาในร้านคุณเพิ่งพูดจาเข้าหูคนก้อตอนนี้เองนะคะ"

แล้วแม่เค้าก้อรีบเข้ามาบอกลุกเค้าให้พอแล้ว พร้อมกับหันมาขอโทษเรายกใหญ่เลย
ไอ้เราน่ะ ก้อเห็นใจแม่เค้านะ แต่ลุกเค้าสิ ไม่ไหวเลย

ที่จริงก้อรู้ล่ะค่ะ ว่าไม่ควรไปพูดอย่างนั้นกับลูกค้า
แต่เราคิดว่า
1. การขายยา มันต้องอาศัยความน่าเชื่อถือ ถ้าเราปล่อยให้เค้ามายืนด่าเราอยู่ (ในเรื่องที่ไม่เป็นความจริง)
ลูกค้าคนอื่นจะคิดยังไง เค้าจะยังเชื่อถือเราอีกมั้ย
2. เรามั่นใจว่า เราขายสินค้าชิ้นนั้นไปอย่างดีที่สุดแล้ว เมื่อเค้าไม่พอใจ เราก้อแก้ปัญหาด้วยวิธีอื่นที่คิดว่าดีแล้ว
แต่เค้าก้อยังไม่พอใจอีก จะให้ทำยังไง
3. ที่สำคัญที่สุดคือ ด่าเรา ด่าไป ทนได้ ทำไมต้องด่าครูเราด้วยล่ะ อันนี้ล่ะคะ ทนไม่ไหว

เฮ้อ .....

เจอลูกค้าแย่ๆ เซ็งจัง

[mono]

ที่ร้านนะค่ะถ้าเจอเคสมาซื้อผ้ารัดข้อเท้าจะใหยใช้สารวัดวัดเลยค่ะ  หรือไม่ก้ให้ลุกค้าลองสวมเลยค่ะ  จะดีกว่านะค่ะเพื่อความสบายใจของลุกค้าและตัวเราเองด้วยนะค่ะ    เพราะยังไงก็ยังต้องค้าขายกันอีกนาน

[apotheker]

เคยมีคนบอกเหมือนกันร้านยาพวกเฟรนไชส์ในห้างที่บริการดีๆ ยิ่งจะเจอลูกค้าที่ร้ายๆ

เพราะโดนไล่จากร้านอื่นมาแล้ว

[API]

ผมว่าตอนนี้ความน่าเชื่อของเภสัชตกต่ำลงมากเลยฮะ ถ้าเราแก้จุดนี้ได้ปัญหานี้น่าจะหมดไปนะฮะ
งั้นเราช่วยกันดูแลผู้ป่วยอย่างเต็มที่เท่าที่เราจะทำได้นะฮะ จากน้องใหม่

งานบริการมีกฏสองข้อเกี่ยวกับการให้บริการลูกค้า ดังต่อไปนี้

กฏข้อที่ 1 ลูกค้าถูกต้องเสมอไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม เรามีหน้าที่ที่จะบริการให้ดีที่สุดเต็มความสามารถ เนื่องจากลูกค้าเป็นผู้ที่มีอุปการะคุณต่อเรา และเป็นผู้ที่ทำให้เราอยู่รอด

กฏข้อที่ 2 ถ้าเกิดมีปัญหากับลูกค้าไม่ว่ากรณีใดก็ตาม.......... ให้กลับไปอ่านกฏข้อที่หนึ่งครับ

............แค่ขำขำนะครับ...............แต่ก็ชวนให้คิดครับ........................เพราะผลที่จะตามมาไม่สามารถคาดการณ์อะไรได้...........

[hmanoi]

คือ ปกติจะวัดค่ะ แต่ลูกค้าสองคนนี้เค้ารีบค่ะ ตอนนั้น เค้าปฏิเสธการวัดเอง เหมือนกับว่า น่าจะได้
เอาไซส์นี้ละกัน ประมาณนี้น่ะค่ะ

อ้อ ข้อเถียงนิดนึงนะคะ
สำหรับหนู หนูว่า กฎลูกค้าถูกเสมอ ใช้ได้กับอาชีพค่ะ ไม่ใช่วิชาชีพ
เพราะบางเหตุการณ์ เราก็ยอมให้เป็นอย่างที่ลูกค้าต้องการไม่ได้ เช่น เรื่องยา

สำหรับเรื่องนี้ก็ยอมรับค่ะว่าใจร้อนไป
แต่ก็พยายามแล้ว ได้แค่นี้ก็สุดยอดแล้วพี่ (สำหรับหนู) แหะๆ

[apotheker]

เวลาคนเดินเข้ามาในร้านก็พินาดูละกันครับว่าเค้าเป็น"ลูกค้า"หรือเป็น"ผู้ป่วย"
เราจะได้ทำตัวถูกว่าจะเป็น "พ่อค้า" หรือว่าเป็น "เภสัชกร"

[kwang_rx19]

ถ้าเจอเหมือนคุณ hmanoi  ขอยืนยันว่าคงทำแบบเดียวกับคุณค่ะ

[Pharcist]

ส่วนเรา เพิ่งเจอมาหมาดๆ เมื่อวานนี้เอง เปิดร้านปุ๊ปวิ่งมาปั๊ป แหม...ดีจัง(คิดในใจ)มาซื้อยาแก้อักเสบ (อีกแหละ)ซักประวัติไปได้ความมาว่า เคยผ่าตัดสมองนานแล้ว วันนี้ต้องการมาซื้อ aureomycin เราก็ถามไปตามระเบียบอีก ว่าตอนนี้มีอาการยังไง เขาบอกปวดหัว มันต้องมีการอักเสบแผลผ่าตัด (นานปีแล้ว)เราเลยแนะนำให้กินยาแก้ปวดลดอาการอักเสบดีกว่านะ ถ้าไม่ดีขึ้นแล้วไปหาหเค้หมอ  เค้าบอกงั้นเอา t c mycin ก็ได้ เราก็แนะนำตามระเบียบเดิม คือไม่ให้ยาไป เลยโดนเค้าด่าแต่เช้า.....ร้านขายยาบ้าไร ไม่ขายยา....

[NJ]

^
^
^
^
ทำไมไม่ด่ากลับครับ
เค้ามีสิทธิ์ด่าเราได้ เราก็มีสิทธิ์ด่ากลับได้เหมือนกัน  แต่ต้องด่าด้วยเหตุผลนะ  เอากลไกยาฟาดหัวเลย ถ้าไม่ฟังก็ปล่อยเค้าไปเถอะ 

[Ek]

1. การขายยา มันต้องอาศัยความน่าเชื่อถือ ถ้าเราปล่อยให้เค้ามายืนด่าเราอยู่ (ในเรื่องที่ไม่เป็นความจริง)
ลูกค้าคนอื่นจะคิดยังไง เค้าจะยังเชื่อถือเราอีกมั้ย

ลูกค้าคงมองว่าคนที่ด่าคุณนั้นควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ขี้โวยวาย เหมือนเด็ก (ไม่น่าเชื่อถือ)

2. เรามั่นใจว่า เราขายสินค้าชิ้นนั้นไปอย่างดีที่สุดแล้ว เมื่อเค้าไม่พอใจ เราก้อแก้ปัญหาด้วยวิธีอื่นที่คิดว่าดีแล้ว
แต่เค้าก้อยังไม่พอใจอีก จะให้ทำยังไง

หาวิธีที่ดีกว่าวิธีที่เคยใช้ จากนั้นเสนอให้ลูกค้าครับ

3. ที่สำคัญที่สุดคือ ด่าเรา ด่าไป ทนได้ ทำไมต้องด่าครูเราด้วยล่ะ อันนี้ล่ะคะ ทนไม่ไหว

ทนไม่ไหวแล้วทำยังต่อครับ ถ้าคุณด่าเค้ากลับ คนอื่นจะมองคุณแบบเดียวกับในข้อ 1 แต่ถ้าคุณทนได้ ไม่แสดงท่าที และไม่ตอบโต้ใดๆ คุณก็จะดูเป็นผู้ใหญ่
ตอนผมบวช พระสอนผมว่า "คนที่โกรธ คนที่โกรธก่อน *เลว*กว่า"

คือ ปกติจะวัดค่ะ แต่ลูกค้าสองคนนี้เค้ารีบค่ะ ตอนนั้น เค้าปฏิเสธการวัดเอง เหมือนกับว่า น่าจะได้
เอาไซส์นี้ละกัน ประมาณนี้น่ะค่ะ

ถ้าไม่ใช่เจ้าของร้าน แนะนำว่าเปลี่ยนไปเถอะครับ แม้มันจะเป็น cost ร้านก็ตาม เพราะถ้าลูกค้าโทรเข้าไปแจ้งสำนักงานใหญ่ว่าคุณบริการไม่ดี คงแย่ ยิ่งถ้าเอาไปโพสลงตามเว็บนี่จะกลายเป็นเรื่องใหญ่เลยครับ เพราะมันจะเกี่ยวกับ image ของบริษัท บริษัทคงไม่ยอมเสียชื่อกับเงินไม่กี่ร้อยหรอกครับ แต่ถ้าเป็นร้านคุณเองก็ตัดสินใจเองได้เลยว่าจะทำยังไง 

อ้อ ข้อเถียงนิดนึงนะคะ
สำหรับหนู หนูว่า กฎลูกค้าถูกเสมอ ใช้ได้กับอาชีพค่ะ ไม่ใช่วิชาชีพ
เพราะบางเหตุการณ์ เราก็ยอมให้เป็นอย่างที่ลูกค้าต้องการไม่ได้ เช่น เรื่องยา

ข้อนี้เห็นด้วยครับ แต่กรณีที่เกิดขึ้นไม่เกี่ยวกับยา เพราะฉะนั้นแนะนำว่าให้พยายามทนครับ พยายามทำเป็นขั้นๆ นะครับ ขั้นแรกถ้าเราโกรธให้เรานิ่ง ถ้ายังไม่หยุดให้เราหนีครับ หนีไปหลังร้านก็ได้ ถ้ายังเปิดเข้ามาให้เราแกล้งทำไม่สนใจ คุยโทรศัพท์หรือทำงานอะไรก็ได้ ถ้ายังไม่หยุดอีกค่อย *ว่า* ลูกค้ากลับไปก็ได้ครับ เพราะถ้าเราทำแบบนั้นแล้ว เชื่อว่าเรามีเหตุผลมากพอที่จะ*ว่า* ลูกค้ากลับแล้วครับ

สำหรับเรื่องนี้ก็ยอมรับค่ะว่าใจร้อนไป
แต่ก็พยายามแล้ว ได้แค่นี้ก็สุดยอดแล้วพี่ (สำหรับหนู) แหะๆ

ทีหลังใจเย็นๆ นะครับ

[nobody]

ร้านยา จ่าย50 หาหมอจ่าย 400 หายเหมือนกัน ส่วนต่างไปไหน จ่ายแพงกว่าทำไม .... ขำๆครับ

[rinko]

เคยเจอเพื่อนมาเล่าให้ฟัง ว่าไปซื้อยามากิน แล้วเพื่อนของเพื่อนอีกทีบอกว่า อย่าซื้อยากินสุ่มสี่สุ่มห้า ไปหาหมอดีกว่า เพื่อนมันก็เถียงบอกว่า มันปรึกษาร้านยาก็ได้ยาเหมือนกัน วันหนึ่งเพื่อนคนนี้ไปซื้อยา ปรากฏว่ามันเปลี่ยนแนวใหม่ อยากปรึกษาเภสัชกร ก็เลยเข้าไปร้านยา ที่คาดว่าคนขายเป็นเภสัชกร แล้วขอคำปรึกษา แล้วมันก็มาเล่าให้ฟังว่า พอถามหาเภสัชกร แล้วขอคำปรึกษา ดูเภสัชกรร้านนั้นดีใจ กระตือรือร้นทันที มันบอกว่า วันนี้เลยรู้สึกดี ที่เรียกหาเภสัชกร แล้วเภสัชกรอยากให้คำปรึกษา

[sting19]

เข้าใจครับ

สถานการณ์มันพาไปครับ

ผมเชื่อว่าคราวหน้าต้องจัดการได้ดีกว่าแน่นอน

เป็นกำไรใจให้ครับ

[mmm]

ส่วนตัวผมยอมรับความจริงที่ว่า เภสัชกรห่างไกลเรื่องยาจากประชาชนมากขึ้นทุกที
อนาคตจะแย่ลงไปเรื่อยๆ หากยังเป็นอย่างนี้ต่อไป

เหตุการณ์ที่เจอก็เคยเจอเหมือนกัน แต่มองอย่างเข้าใจในตัวเอง
มีทั้งพวกเราเองและอาชีพข้างเคียงที่คอยดิสเครดิตความน่าเชื่อถือของเภสัชกร

สภาเภสัชเองก็ไม่เข้มแข็ง ไม่ทราบว่าเป็นนอมินีของอาชีพใกล้ๆ กับเราหรือไม่
ทำให้ความน่าเชื่อถือในตัวเภสัชกรลดลงอย่างต่อเนื่อง และต่อไป

ส่วนหัวของเราเป็นอย่างนี้ อ่อนในหลักการและประชาสัมพันธ์ในสื่อต่างๆ
อย่าซื้อยากินเอง มันก็เป็นคำพูดที่เกิดมาจาก ปัญหาหมอตี๋จ่ายยา เภสัชกรแขวนป้าย

แค่เพียงหมอที่พูดผ่านสื่อจะกรุณาเติมคำต่อท้ายสักนิดเป็นคำพูดว่า "อย่าซื้อยากินเอง ให้ซื้อจากร้านที่มีเภสัชกรเท่านั้น"
จะเป็นความกรุณาอย่างมาก เพราะเภสัชกรตอนนี้เขาไม่มีใครมาสัมภาษณ์เรื่องยา

แต่คงหวังไปเถอะ เพราะมันเป็นเรื่องของเงินเข้ากระเป๋า

ความคิดผม ผมเล็งปัญหาของเรื่องไปที่สภาฯ เนื่องจาก
แพทย์สภาเขาเข็มแข็ง ทำให้แพทย์เข็มแข็ง ประชาชนเข้าใจชัดในบทบาท
เภสัชสภาเราไม่ชัดเจน ทำให้เภสัชกรไม่ชัดเจน ประชาชนไม่เข้าใจในบทบาท

[rinko]

ล่าสุดนี้ เจอคนไข้มาหา เขามีอาการหยุดหายใจในช่วงกลางคืนมา 3-4 ครั้ง ซักประวัติก็คาดว่าเป็น GERD เลยบอกว่าให้ไปหาหมอด่วน เราจะไม่จ่ายยาใดๆ เพราะสันนิษฐานว่าเขาเสี่ยงเป็นมะเร็งทางเดินอาหาร ตอนนั้นเย็นมากแล้ว เขาก็อุตส่าห์ขึ้นแท็กซี่ไปรพ.รัฐ ไปรอห้องฉุกเฉิน ซึ่งมีคนไข้เยอะมาก หมอบอกว่า หลอดลมตีบ ผนังทางเดินอาหารหนาตัวผิดปกติ ทำบัตรหรือยัง คนไข้บอกว่า ยัง หมอเลยบอกว่า งั้นวันพุธมาใหม่ วันนี้หมอคอไม่มี และไม่ได้ให้ยามาเลย โอ้ว สุดท้ายก็กลับมาหาเราใหม่ โห คิดดู อุตส่าห์ส่งไปหาหมอ หมอยังให้กลับมาใหม่ ก็เข้าใจว่าคนไข้เยอะ แต่เราก็กลัวคนไข้เป็นอะไรไปคืนนี้ เลยรีบให้ไปหาหมอ สุดท้ายเราก็ต้องจ่ายยาให้ไป แล้วจะไม่ให้คนไข้ซื้อยากินเองได้ยังไงเนี่ย ในเมื่อหมอไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะให้คนไข้ทำบัตรเล้ย บ่นไปงั้นแหละ ยังโชคดี คนไข้เจอเภสัช ถ้าเจอหมอตี๋จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้