kohboy เขียน:ผมว่าผมขาดบางข้อความที่ควรเติมต่อจากข้อความที่แล้ว
เภสัชกรเจ้าของร้านโดยทั่วไป ที่อยากปิดร้านไปเที่ยว แต่ไม่ยอมปิดร้าน
ในความเห็นของผมนะครับ ที่ไม่ยอมปิดเพราะ"งก" คำเดียวเท่านั้น
ถ้าตัดคำนี้ออกไปได้ ทุกเภสัชกร ย่อมมีโอกาสเท่ากัน
(ไม่ได้ใช้อธิบายกรณีท่านอโปนะครับ ผมหมายถึงร้านที่มีเภสัชกรคนเดียว อะ)
เคยผ่านช่วงนั้นมาครับ และเคยคิดเหมือนกันว่าคนที่ไม่ยอมปิดร้านนี่งก แต่พอถึงคราวเราจริงๆ มันมีเหตุครับคือ ร้านที่ยอดขายสูง มักจะมีมาร์จิ้นแคบ เวลาหยุดไปวันนึง เงินหายไปเยอะครับ และที่แย่คือ มันหมุนเงินไม่ทันเพราะบางทีเงินที่หายไปมันมากกว่ากำไรในแต่ละเดือน จึงเป็นสาเหตุว่าทำไม ร้านยิ่งขายดี ยิ่งปิดไม่ลง
แล้วยังมีปัญหาอื่นอีกนะครับ เช่นการแข่งขันสูง พอเราปิด เค้าไปร้านคู่แข่งเรา นอกจากอาจจะเสียลูกค้าแบบถาวรแล้ว ลูกค้าเรายังอาจจะไปบอกคู่แข่งเราอีกว่าเราขายอะไรราคาเท่าไหร่ ยิ่งปิดบ่อย ยิ่งอันตราย เสียลูกค้า1คนก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่แล้วครับ สังเกตไหมร้านเฟรนไชส์บางทีเปิดถึง4ทุ่ม5ทุ่ม ลูกค้าที่มาในช่วงนั้นอาจจะไม่ได้ซื้อมากมาย แต่ที่สำคัญคือเป็นมักจะเป็นลูกค้าเก่าของร้านอื่น ซึ่งในทางธุรกิจ ถือว่ามีค่ามากครับ ร้าน7/11ที่เปิด24ชั่วโมงก็ได้เปรียบแบบนี้แหละครับ สรุปนะครับในความเห็นผม1 อย่าปิดร้านบ่อย หรือ ปิดในขณะที่คู่แข่งยังเปิดอยู่
2 วางระบบที่ดี เพื่อหาคนมาทำแทนเราได้ในเวลาที่เราต้องการพักผ่อน
