kohboy เขียน:สภาพปัญหาหลักที่เกี่ยวข้องกับ
ร้านขายยาที่เกาะช้าง ณ วินาทีนี้
๑. ร้านยาไม่มีเภสัชกรอยู่ประจำ (กล่าวคือ มีทั้งแขวนป้ายถาวร และแขวนป้ายเป็นบางเวลาโดยร้านของเภสัชกร)
๒. มีการขายยาเสพติด
๓. มีการขายยาปลอม
๔. ขายยาแพง
๕. มีการกระทำตัวเป็นเภสัชกรโดยคนไม่ใช่เภสัชกร
๖. มีการขายยาในมินิมาร์ทและร้านขายของชำ (ถ้ามองในมุมของร้านยา นี่คือปัญหาของการไม่ได้รับความเป็นธรรม)
ข้อสังเกตุจากการพบปะหารือ
- มีจำนวนเภสัชกรมาเจอกัน ๗ คน, (จากทั้งหมดประมาณ๑๓ร้าน)
เป็นเจ้าของ หรือหุ้นส่วนของร้าน (น่าจะ) ๖ คน
** ที่ไม่มาคือเภสัชกรที่ไม่อยากมา ไม่ใช่ไม่รู้ กล่าวคือ รู้,แต่ไม่อยากมา อาจจะด้วยเหตุผลคือมาแล้วจะถูกตำหนิ
-ลักษณะการหารือเป็นแบบพี่ๆน้องๆ ..."น่ารักครับ", ทุกคนมีส่วนร่วมในการคุยกันอย่างสนุกสนานและเข้าใจกันดี, ไม่มีการแบ่งแยกสถาบันครับ
-เภสัชกรที่มาทั้งหมด ยังมีความเป็นเภสัชกรที่ดีอยู่ในใจอยู่มาก ถ้าฟ้าดินมีจริงคงจะดลบันดาลให้ต่อแต่นี้ไปเค้าเหล่านั้นขายยาอย่างมีคุณธรรม
-สรุปความเป็นไปได้ของการแก้ปัญหาที่เกาะบอยเคยกล่าวมา (เป็นเพียงแค่การสรุปในความเห็นของเกาะบอยคนเดียวเท่านั้นนะครับ)
เรื่องร้านยาไม่มีเภสัชกรอยู่ประจำ ยังจะเป็นปัญหาต่อไป กล่าวคือ ณ ปัจจุบัน, ที่เกาะช้างมีร้านยาแขวนป้าย รวมทั้งมีร้านขายยาที่ไม่มีใบอนุญาต เปิดขายอยู่
เรื่องนี้มีแนวทางที่จะแก้ได้ต้องหวังพึ่ง สสจ.ตราด และ อย. หรือหน่วยงานที่มีหน้าที่ควบคุมดูแล
**แต่ก็มีเรื่องที่น่าเป็นกังวลใจก็คือ ร้านที่ทำผิดในเรื่องแขวนป้ายจะทราบถึงการมาของพนักงานเจ้าหน้าที่จาก สสจ. ทุกครั้ง ดังนั้นโอกาสแห่งการจับได้คาหนังคาเขาคงจะยาก เพราะร้านแขวนป้ายจะปิดร้านหนีการตรวจทุกครั้งไป
(มีคำพูดที่ผมเคยได้ยินกับหูตัวเอง, ก่อนหน้าที่จะมีการประชุม ว่า.." มั่นใจพันเปอร์เซ็นต์ว่าวันไหนสสจ.มาเกาะช้าง เค้าจะรู้แน่นอน, เพราะเค้ามีคนในสสจ.แจ้งข่าวให้!)
อย่างไรก็ดี เรื่องแขวนป้ายแบบถาวร น่าจะแก้ไขได้ด้วยการตั้งใจทำเต็มที่ของ สสจ. ครับ
การประชุมที่ผ่านมาไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องนี้ได้ เพราะเภสัชกรเจ้าของร้านที่ทำผิดในเรื่องนี้ ไม่มาเข้าร่วมประชุมกับพวกเราครับ
เรื่องการขายยาเสพติดที่หนักที่สุดในตอนนี้ก็คือ ดอมิคุ่มและฮาซิอ้อน ที่มีบนเกาะช้างแล้ว (พึ่งมีปรากฏให้เห็นในปีนี้เป็นครั้งแรก)
รองลงมาคือ อพราโซแลม และไดอะซีแพม ที่มีอยู่แทบทุกร้าน ซึ่งตัวผมเองได้ขอร้องน้องๆอย่างตั้งใจว่า รีบเคลียร์ รีบจัดการยาที่มีอยู่ในร้านซะ แล้วตั้งแต่ ๑ กพ. ๕๓ ก็เลิกขายกันซะ ...
...อันนี้คงต้องหวังพึ่งสามัญสำนึกของการเป็นเภสัชกรที่จะไม่หากินกับยานอนหลับ ซึ่งผมก็ไม่มั่นใจว่าคำขอร้องจะเป็นผลหรือไม่ แต่ก็ดีใจที่ตอนเสนอความเห็นไปนั้น ผมมองเห็นนัยตาของน้องๆทุกคนว่าเห็นด้วยกับข้อเสนอของผมครับ
เรื่องการขายยาปลอมยาเหล่านี้ที่มีขายบนเกาะช้าง เป็นยาปลอมแทบจะทุกกล่อง ทุกแผง
-Viagra
-Cialis
-Reductil
ส่วนยาไม่มีทะเบียน อย่งเช่น คามากร้าทั้งแบบเจลและแบบเม็ด, คาเวอร์ต้าเม็ด, อัพคารีสเม็ดและเจล, ไซบูทรามีน ..เหล่านี้ยังมีอยู่เต็มเกาะ
โดยตัวผมเองผมให้ความสำคัญกับปัญหายาปลอมน้อยกว่าปัญหาอื่นๆ เพราะผมเห็นว่าพวกนี้สำหรับคนที่มาถามหาซื้อนั้น ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้แก้ปัญหาสุขภาพ จัดอยู่ในกลุ่มสินค้าฟุ่มเฟือยครับ
เรื่องนี้ไม่ได้ถูกยกมาคุยกันในที่ประชุมที่ผ่านมาครับ
เรื่องขายยาแพงมีบางร้านที่เคยขายแพง ก็จะยังตั้งหน้าตั้งตาขายแพงๆต่อไป
การฟันลูกค้าแบบไร้ศีลธรรม แบบไร้ยางอาย แบบเอาเปรียบลูกค้าผู้มีความทุกข์จากการเจ็บป่วยแล้วก็ยังมาถูกซ้ำเติมจากคนที่เรียกตัวเองว่าเภสัชกร ..ก็จะยังคงมีอยู่ต่อไป
และอาจจะหนักขึ้นกว่าเดิม เพราะตอนนี้มีการทุ่มซื้อทำเล ทุ่มเงินขยายสาขาเยอะๆ แล้วตั้งใจถอนทุนคืนโดยเร็วโดยการขายยาแบบราคามหาโหด เช่น.."amoxy500mgของบ.ชุมชนฯ ๒แผง กับ Bronpect-Dอีกหนึ่งแผง คิดเงินลูกค้า ๑,๒๕๐ บาท ก็จะมีให้เห็นทุกวันทุกคืน (ขณะที่ผมโพสท์ข้อความอยู่นี้ เค้าก็กำลังคิดราคาแบบนี้อยู่...แน่นอน ชัวร์ ฟันธง! )
การมีการกระทำตัวเป็นเภสัชกรโดยคนไม่ใช่เภสัชกรนอกเหนือจากคนที่ขายยาอยู่ในร้านแขวนป้ายที่กระทำตัวเป็นเภสัชกรแล้ว
ยังมีร้านที่ดูเหมือนจะมีเภสัชกรอยู่ประจำ แต่ก็มีคนทำตัวเป็นเภสัชอยู่ประกบด้วยตลอดเวลา ที่ผมมองว่าเป็นปัญหาที่สุดก็คือมีฝรั่งทำตัวเป็นเภสัชกร ขูดรีดนักท่องเที่ยวอยู่ในวันนี้ (ที่จริงทำมานานแล้ว แต่ไม่เลิกซักที) ร้านนี้นิยมขายนักท่องเที่ยว ไม่สนใจคนไทย และมักจะมีเรื่องทุบตีลูกค้าเสมอ (ผกก.สภ.เกาะช้างบอกผมว่า..มีเรื่องถึงตำรวจเฉลี่ยสองเดือนครั้ง)
อีกที่หนึ่งก็คือ พ่อของเภสัชกรที่อยู่กับเภสัชกรทำตัวเป็นเภสัชกร
และอีกที่หนึ่งก็คือ ร้านที่มีเภสัชกรที่ยังสอบใบประกอบโรคศิลป์ แต่ก็นั่งขายยาเยี่ยงเภสัชกรมีใบฯ (กรณีนี้ผมมองว่าเป็นปัญหาระดับอ่อนที่สุดครับ)
ทางแก้ปัญหาเรื่องนี้คงต้องหวังพึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่ ทำนองเดียวกันกับปัญหาแรกที่กล่าวมาแล้วหละครับ
มีการขายยาในมินิมาร์ทและร้านขายของชำ สภาพปัญหาเรื่อง"มีการขาย.." ยังคงมีอยู่อย่างแน่นอน
มีมากที่สุดก็คือมินิมาร์ทของคนท้องถิ่น ที่มีเรื่องปิดกันให้แซ่ดว่า "เจ้าของมินิมาร์ทเค้าคุ้นเคยกับคนที่จังหวัด ดังนั้นคนที่จังหวัดเลยเกรงใจ , คนที่จังหวัดก็เลยอนุญาตโดยปริยายให้มินิมาร์ทนั้นขายยาได้" ...ซื่งข่าวลืออันนี้จะเป็นจริงหรือไม่ก็คงต้องมาดูกันเอาเองหละครับ
ในกลุ่มเภสัชกรที่คุยกันเมื่อคืนที่ผ่านมา ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากนักครับ เพราะขนาดร้านยาที่ติดอยู่กับมินิมาร์ทที่ขายยาด้วยนั้นยังพูดว่า.."ไม่เป็นไรครับ ไม่มีผลกระทบต่อผมหรอก " ---เมื่อเค้าพูดอย่างนี้แล้ว เราก็เลยไม่คุยต่อครับ ก็คงต้องรอฟ้าดินดลบันดาลให้คนที่จังหวัดเลิกเกรงใจเจ้าของมินิมาร์ทหละครับ
สุดท้าย ท้ายสุด จากใจของเกาะบอยครับ..
.."ขอบคุณน้องๆที่มานั่งคุยกันครับ,
อย่างน้อยบรรยากาศแห่งความเป็นพี่น้องร่วมวิชาชีพเภสัชกรก็ได้เกิดขึ้นครั้งหนึ่งบนเกาะช้างแห่งนี้,
ที่ผ่านมาแล้ว ก็ให้มันผ่านไปเป็นอดีตนะครับ..
..ต่อแต่นี้ไป พี่หวังว่าสำนึกแห่งความเป็นเภสัชกรที่ดีจะชักนำให้ทุกคนเป็นเภสัชกรที่มีคุณธรรม และผลดีที่น้องๆได้ทำนั้นจงส่งผลให้น้องๆและครอบครัวเจริญรุ่งเรืองทุกด้านนะครับ พี่ขออวยพรให้น้องๆโชคดีครับ"
episod I...จบ.
พี่เกาะบอยพูดได้เจ๋งมากค่ะ