ยก 2
ดูก่อน ผู้อาวุโส
กรรมการสภาเภสัชกรรมชุดที่ออกเริ่ม นโยบายร้านยาคุณภาพ ผมยังไม่ได้รับสิทธิให้เลือก (เพราะยังไม่ได้เป็นเภสัชกร)
ชุดถัดมา เลือกตามสิทธิ ได้ไปเป็น 1 ท่าน
ชุดปัจจุบัน เลือกตามสิทธิ ได้เป็น 1 ท่าน
ฉะนั้น กรรมการส่วนใหญ่ มิได้มาจากเสียงของผม แต่มาจากเสียงส่วนใหญ่ของผู้ที่ออกเสียงและกรรมการโดยตำแหน่ง และมิแน่ว่าจะเป็นเสียงส่วนใหญ่ของประชากรเภสัชกรไทย เพราะเภสัชกรที่ผมรู้จักหลายท่าน ก็ไม่ได้ใบลงคะแนนเฉยเลย ทั้งที่มีตัวมีตน มีสถานที่ทำงาน มีที่อยู่ตามทะเบียนบ้านชัดเจน
อะไร คือ คุณภาพ มันตอบได้มากมายมหาศาลตามนิยามของแต่ละคน
แต่สำหรับผม ผมถือว่ากรรมการที่ดีที่สุดในส่วนตัวผม คือ ลูกค้าส่วนใหญ่หรือ ประชาชนส่วนใหญ่ ที่มาใช้บริการ
ผมเปิดร้านยาที่จังหวัดภูเก็ต ร้านยาคุณภาพที่ได้รับการรับรองจากสภาเภสัชที่ภูเก็ต ปัจจุบันเท่าที่นึกออกมี 4 ร้าน ผมสนิทอยู่ 3 ร้าน
ในความเห็นผมจัดว่าเข้าใกล้ อุดมคติ อยู่ 2 ร้าน ทั้ง 2 ร้านผมสนิทกับเจ้าของ แต่ทั้งสองร้านก็เคยจ่ายยา dose ยาผิด ชนิดห่างไกลจาก Usual dose ไกลเลย และก็เคยวินิจฉัยโรคผิด
อีก 1 ร้าน 50 50 ร้านนี้ผมไม่สนิทกับเจ้าของ
อีก 1 ร้าน ไม่น่าจะเข้าข่ายเป็นร้านยาคุณภาพเลย เพราะเป็นร้านยาที่มากกว่า 90 %ของเวลาเปิดทำการ ไม่ได้จ่ายยาอันตรายโดยเภสัชกร มิหนำซ้ำ น้อยมากที่เภสัชกรจะอยู่ประจำร้าน เหตุเพราะเธอเป็นนักการเมืองท้องถิ่น จึงไปทำงานการเมืองเสียมากกว่า ร้านนี้ผมสนิทกับเจ้าของร้าน
ที่จ.ตรัง ไม่รู้มีร้านยาคุณภาพ กี่ร้าน แต่ที่ผมรู้จักมี 1 ร้าน เคยลง ฟาร์มาไทม์ ด้วย เป็นรุ่นพี่เภสัช มหาวิทยาลัยที่ผมจบมา ก็เห็นจ่ายยาอันตราย ส่วนใหญ่โดยเจ้าพนักงานเภสัชกรรม เวลาส่วนใหญ่พี่ท่านนี้ใช้คือสวีตกับสามีที่เป็นแพทย์ซึ่งใหญ่โตน่าดู
แล้วนี่หรือ ที่หลง ตนว่าเป็นร้านยาคุณภาพ
ผมไม่ไปเกลือกกลั้วกับสีเทาๆหรอก ถ้าขาวจริงละก็ไม่แน่ ผมเป็นเภสัชกรร้านยาที่เงยหน้าไม่อายฟ้าก้มหน้าไม่อายดิน และมั่นใจว่าทำงานเป็นเภสัชกรร้านยาไม่เกิน 15 ปี ก็ไม่ต้องทำงานได้ โดยอยู่แบบสบายๆ โดยอาศัยเงินที่ได้จากการขายยาแล้วนำไปลงทุนอย่างเหมาะสม เพราะฉะนั้นผมจึงถือว่าลูกค้าคือผู้มีพระคุณ แล้วผมจะตอบแทนผู้มีพระคุณด้วยการรักษาแบบมั่วซั่ว ไม่ได้มาตรฐานตามที่เรียนมาได้ลงคอเชียวหรือ แต่มิได้แปลว่าผมคิดว่า ตัวเอง เก่งหรือ ดีอะไรนักหรอก ผมคิดว่าผมนั้นแสนจะธรรมดาๆ เป็นคนธรรมดาๆ เป็นเภสัชกรธรรมดาๆ
และมิได้คิดด้วยว่า เภสัชกร ที่ร้านยาของตนเองได้รับการรับรองจากสภาเภสัชกรรม ว่าเป็นร้านยาคุณภาพ จะเป็นเภสัชกรเทวดาหรือ
จะแน่สักแค่ไหน
เภสัชกรที่เก่งจริงและดีจริง ในความเห็นผมต้องโน้น ภญ.ดร.กฤษณา ไกรสินธุ์ ท่านนี้แหละที่เก่งและดีจริง
naproxen เขียน:ใครจะแขวนไม่แขวนผมไม่สนใจแล้ว
รู้แต่ว่าผมไม่แขวน
ผมอยู่ร้านยาเอง จันทร์ ถึง เสาร์ วันอาทิตย์จ้างเภสัชกรรุ่นน้องมาอยู่แทน จ่ายชั่วโมงละ 100 บวกค่าอาหารอีก 100 บาท
ภูมิใจครับ
ใครจะสมัครโครงการ ร้านยาคุณภาพ แล้วได้รับการรับรอง ก็ขอดีใจด้วย ใครไม่ได้การรับรองก็ดีใจด้วย ใครไม่สมัครก็ดีใจด้วย
ส่วนผมไม่สมัครครับ แต่ฟังเสียงประชาชนว่าเค้าคิดอย่างไรกับร้านยาของเรา
ผมทนไม่ได้ หากลูกค้าส่วนใหญ่ที่มาร้านยาผม คิดว่าร้านยาผมไม่มีคุณภาพ หากเกิดเหตุการณ์ว่าลูกค้าส่วนใหญ่คิดว่าร้านยาสีฟ้าเภสัช จ.ภูเก็ต เป็นร้านยาที่ไม่ได้คุณภาพ ผมจะปิดกิจการ เลิกขายยา เลิกรักษาคนทันที
จะมีการบังคับ CPE หรือไม่ก็ตาม ผมตั้งปณิธานว่า จะศึกษาหาความรู้ตลอดชีวิต
ที่ร้านยาผมรักษา พระสงฆ์และสามเณร ฟรี โดยใช้ยาที่มีคุณภาพดีถึงดีมาก
ภูมิใจ สุขใจ และรับรู้ได้ถึงอานิสงค์ผลบุญว่ามีจริง
เมื่อคืนรักษา ทหารเกณฑ์ที่ถูกส่ง ไป 3 จังหวัดชายแดนใต้(ได้กลับมาเยี่ยมพ่อแม่ 1สัปดาห์) ซึ่งป่วยด้วยโรคชนิดหนึ่งที่คิดราคาคนทั่วไป 360 บาท แต่ทหารท่านนี้ให้ฟรีเป็นกรณีพิเศษ พร้อมกับบอกว่าขอให้น้องไม่ตายนะ ก่อนทหารจะกลับแอบกระซิบบอกพระเครื่องหลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง จ.ภูเก็ต รุ่นที่ราคาที่วัดเพียง 50 บาท แต่ผมศรัทธาเชื่อว่า ถ้ามีติดตัวแล้วไป 3 จังหวัดจะไม่ถูกโจรบ้า3จังหวัดชายแดนใต้ฆ่าตาย
ภูมิใจครับ
เป็นเภสัชกรที่ บ้าธรรมชาติบำบัด บ้าการแพทย์ทางเลือก และบ้าpharmacafe.com
ที่รักวิชาชีพเภสัชกร ยิ่งนัก
เมื่อเดือนที่แล้วทหารเกณฑ์ท่านนั้น ได้กลับมาเยี่ยมบ้านอีกครั้ง และได้กลับมาเยี่ยมผมพร้อมของฝากเค้ก 2 กล่อง และกล่าวกับผมว่าผมหายแล้วขอบพระคุณพี่ครับ
