อูย อูย คุณขาน้องแอนกลับมาอีกครั้ง ... ดีจ๊าย ดีจาย
เขาจะเอาจริงกันแล้ววววว ... เหลือบตาไปดู พ.ศ.ที่กฎหมายออกมาให้มีเภสัชอยู่เต็มเวลาเปิดที่แจ้งไว้ โอโฮ หนูเพิ่งหัดตั้งไข่เองคะ
เอา เอา เอา อาววววว จริงกันมาน๊าน นานนนนนนนนนนนน ก็ยังไม่เห็นจะสำเร็จเสียที
ตอนนี้น้องแอนเห็นนิมิตหมายที่ดี ที่เภสัชกร เริ่มที่จะไม่แขวนป้ายกันบ้างแล้ว
แต่ที่น่าเจ็บใจ เพราะเจ้าหน้าที่ไม่ปฏิบัติตามกฎหมายก็ยังคงอยู่ชั่วนาตาีปี คือ การส่งมอบยาโดยไม่ใช่เภสัชกร (ส่วนใหญ่เป็นผู้รับอนุญาตนั่นแหละ) จับก็ไม่เคยได้จับกันกระมัง ถึงจับก็โทษเบาเหลือหลาย ทั้ง ๆ ที่การกระทำบางครั้งเป็นอาชญากรรมได้เลย เช่น จ่ายยาที่คนไข้แพ้ ดู ๆ แล้ว เหมือนกับว่าเภสัชกรที่ปฏิบัติตามกฏหมายนี่แหละถ้าทำผิดแบบเดียวกัน แทบจะประหารชีวิตได้เลยนะ เอ หรือว่าที่โทษเบา เพราะทำไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์น้าาาา มันน่าน้อยใจดีนะคะท่านรัฐมนตรี
อ้อ อิอิ น้องแอนยังไม่ลืมนิยายเรื่องเดิมนะค้าา
แต่เล่าไปเล่ามามันก็ซ้ำซากอะ เช่น กริ๊ง ๆ เดี๋ยวพวกเราจะไปตรวจ .... แล้วนะคะ อย่าลืมจัดฉากนะค้าา อย่าเพิ่งขายยาอันตรายนะค้าา อ้อ ๆ บัญชีทำให้เป็นปัจจุบันด้วยน้าาาา อ้อ ๆ โทรตามอาหมวยให้ด้วยละ เดี๋ยวอีโดนพักใบอนุญาตอีก..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ย้ำคะ มันเป็นแค่เรื่องจำล๊อง จำลอง ไม่เคยเกิดขึ้นจริงในชีวิตประจำวัน สาบานต่อหน้านาธานเลยคะ บ๊าย บาย
