YOUNGMAN เขียน:เภสัชกรตัวจริง
เส้นบางบางกั้นแบ่งแห่งอาชีพ
เหมือนประทีปส่องทางสว่างไสว
สัญลักษณ์ประจักษ์ชัดเภสัชกรไทย
เมื่อเห็นได้จากภายนอกบอกนิยาม
เภสัชกรหลายร้านที่ท่านเห็น
บางรายเป็นเพียงพ่อค้าน่าเหยียดหยาม
จรรยาบรรณบางรายมีแสนดีงาม
ทุกเนื้อความดีหรือหมองต้องพิจารณา
ให้ดูกันขันแข่งแต่งหน้าร้าน
ที่หน้าบ้านมีหุ่นโชว์โก้หรูหรา
มองทีไรเห็นแต่ป้ายโฆษณา
เหมือนร้านค้าธรรมดาขายยากัน
อีกกล่องไฟป้ายผ้าใบทั้งหลายหลาก
ล้วนมีมากอยากโฆษณายกมากั้น
สติกเกอร์ติดเปรอะเลอะเป็นมัน
ก็รู้กันร้านที่เห็นเป็นเช่นไร
เภสัชกรแท้จริงล้วนหยิ่งศักดิ์
ต้องแน่นหนักอุดมการณ์ยึดมั่นไว้
ไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือของผู้ใด
ต้องไม่ให้ใครมาโชว์ยาโฆษณา
นั่นเป็นเพียงด่านแรกที่แยกออก
ยังต้องปอกเปลือกในให้ได้ว่า
ไส้กี่ขดที่ซุกเอาสาวออกมา
พ่อค้ายาหรือเภสัชกรที่ซ่อนเคย
อ่านแล้วเหมือนโดนอะไรกระแทกหน้า แล้วเพิ่งรู้ตัวว่า ตัวเองเป็นเพียงแม่ค้า น่าเหยียดหยาม
เพราะที่ร้านมี ธง สแตน ตั้งหน้าร้าน เรียงราย(สวยงาม)
งั้นรบกวนเภสัชกรอุดมคติ แจงให้ฟังนิดนึงว่า ร้านยาที่มีเงื่อนไขดังนี้
-ค่าเช่า 2หมื่น ไม่ได้อยู่
-คู่แข่งมาก แต่ไม่ใช่เภสัชกร
-ราคาตัดกันน่าดู
ต้องทำยังไงถึงอยู่รอดแล้วเป็นเภสัชกรตัวจริงอย่างพวกท่าน รบกวนแนะนำทีสิคะ???โดยที่ปัจจุบันนี้สิ่งที่ทำอยู่คือ
-ขายยาที่ยึดหลักจรรยาบรรณ จริยธรรม
-ไม่ได้สักแต่ขาย ให้คำแนะนำให้เวลากับคนไข้
-เลือกยาที่มีคุณภาพและอาจจะต้นทุนสูงกว่าคู่แข่ง แต่ไมได้หวังทัวร์แน่นอน
-ตั้งราคาขายไม่สูงแน่นอน(อันนี้มั่นใจ)
-แต่ยอมให้บริษัทยาตั้งธง สแตนหน้าร้าน เหตุผลเพราะว่าทำให้รู้ว่านี่คือร้านยา และมีสินค้าพวกนี้ขาย
ทุกวันนี้ใช่ว่ามีเงินเหลือมากมายเหมือนคนอื่นที่เปิดร้านยานะเลยอยากจะรู้ว่าเภสัชอุดมการณ์จะทำยังไง
หรือทางเลือกที่ดีที่สุดคือเลิกขายยาไปเลยจริงๆถ้าทำงานโรงพยาบาลเต็มตัวแบบเดิมตอนนี้มีคนจ้างอยู่ที่ 32000 บาทต่อเดือน ทำแค่8.00-16.00 ด้วยยังไม่ทำ
อาศัยว่าที่บ้านไม่เดือดร้อนไม่ต้องดูแลพ่อแม่(เพราะท่านเงินเหลือ)มีแต่ตัวเองที่ดูแล เลยคิดว่าการที่ดันทุรังทำร้าน
เพราะแถวนี้ยังไม่มีร้านไหนที่เค้าสามารถพึ่งพาได้(ดูดีขึ้นไหม) เลยยังเป็นคนขายยาอยู่แบบนี้ อีกอย่างเพราะรักที่จะทำ
แล้วตั้งใจที่จะทำมันด้วยเลยยอมที่จะเป็น...........
พูดไม่รู้รอบที่เท่าไหร่แล้วว่า เภสัชกรที่ดีมันอยู่ที่เจตนา