โดย nnuutt_3 » 27 มิ.ย. 2007, 15:14
ของผมไม่เรียกว่า...ปลง...แต่เซ็งมากกว่า
เปิดร้านยามาปีกว่า...พอมีลูกค้าบ้าง..เป็นร้านยาในชุมชน
มีน้องผู้ชายคนนึงเหงือกบวมแล้วก็ปวดมาหา
ซักประวัติเรียบร้อยแล้ว..ก็จ่าย antibiotic ให้ ไป1 อาทิตย์
ครบอาทิตย์น้องเขากลับมาใหม่ ยังไม่ดีขึ้น
ผมก็แนะนำให้ไปหาหมอ..เผื่อจะเป็นมากกว่าที่เห็นข้างนอก
เย็นวันรุ่งขึ้น..น้องเขากลับมาใหม่..แล้วพูดว่า
"พี่..หมอบอกว่าพี่จัดหาให้ผมผิด เขาถามว่าร้านไหนต่อไปอย่าไปซื้อยากินเองนะต่อให้เป็นเภสัชขายก็เถอะ แล้วก็หัวเราะใส่ผมใหญ่เลย"
ผมก็งง ถามดูรู้ว่าเป็นคลินิกในตลาดหมอในจังหวัดเดียวกันนี่แหละ
แล้วน้องเขาก็เอายาของหมอให้ดู
ประทานโทษเถอะ..ตัวยาตัวเดียวกันแต่เปลี่ยนสีปลอกแคปซูลเท่านั้นเอง
ผมงี้ควันแทบออกหู แฟนต้องออกมาช่วยอธิบายด้วย
แต่ดูเหมือนน้องเขาจะฝังใจที่หมอบอกแล้วว่าร้านผมจัดยาผิด
ผมไม่เข้าใจ..ว่าเรามีระเบียบทุกอย่างในการไม่ก้าวก่ายล่วงเกินวิชาชีพอื่น
แม้กระทั่งในกฎเกณฑ์ของร้านยาคุณภาพ
แต่วิชาชีพอื่นกลับทำในสิ่งตรงกันข้าม..
ผมไม่ได้อยากทำอย่างเขา เพียงแต่สงสัยว่า...
เขาพูดแบบนั้นได้ยังไง โกหกและให้ร้ายคนอื่นหน้าด้านๆ แบบนี้ได้ไง
เภสัชศาสตร์..เราเป็นหนึ่งเดียวกัน..
สภาเภสัชกรรม ทำหน้าที่เป็นแฟนบอล พวกเราเภสัชกร กับวิชาชีพอื่น ๆ หรือไม่ใช่วิชาชีพ แต่ขายยาเป็นอาชีพ รับบทเป็นผู้เล่น นี่ยังดีนะ ที่เภสัชกร ยังไม่เปลี่ยนฐานะเป็นลูกฟุตบอล ให้ใครต่อใครเตะเล่นน่ะ 
