llOu เขียน:ร้านเราที่มุกดาหาร
ก็เพิ่งเจอเหมือนกัน...เมื่อวานนี้เอง
ดีนะที่เราจำหน้าได้
ตอนแรกก็พูดท่านั้นท่านี้ ต่อราคายาคุม
เราก็บอกราคาเท่าที่ขายหน้าร้า่น....เจ๊แก ตกลงเอาเฉย
ตอนช่วงจัดของ เราก็เรียกพี่สาวให้ไปดูหน้าร้านให้
เจ๊แกกลับลำ...หาว่าเคยซื้อได้เท่านั้น ที่โน้นที่นี่
เรากะไม่ขายอยู่แล้ว
กลัวไม่ได้เงิน แต่จะเสียเงินแทน
เลยบอกให้ไปดูร้านที่เคยซื้อล่ะกัน
เจ๊ไม่รอช้า....ออกจากร้านทันที
เราก็ไม่รอช้า แจ้ง สสจ.
เพิ่งรู้เหมือนกันว่ามุกดาหาร เพิ่งโดนไป
ถ้ารู้นะ...จะถ่วงเวลาให้ตำรวจมาจับซะเลย
เรายังโทรบอกร้านขายยาที่รู้จักให้เค้าระวังตัวไว้
นอกจากนั้น เราทำใบประกาศ...ติดรูปคุณเจ๊ไว้หน้าร้านเลยคะ
กะว่า ถ้าหน้าเจ๊ ไม่หนาจนเกินไป คงมีความละอายกับเค้าบ้าง
ต้องขอขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในเวปนี้ที่แบ่งปันรูป+ประวัติไว้ให้

คุณรัตนา นันสำอางค์นี่ไม่เกี่ยวนะครับ รบกวนเอาเขาออก จากใบประกาศ ติดหน้าร้านด้วยครับ
พอดีผมตามเรื่องนี้เเละทราบว่าเขาไม่เกี่ยวกับกรณี โจรขโมยยา
ที่สำคัญตอนคนร้ายโดนจับ ผมไปติดต่อตำรวจ ขอเรื่องคดีที่เเจ้งเพื่อจะไปเพิ่มโทษ
ผมได้รับการดูแลจากเจ้าหน้าที่ตำรวจ ที่ดีมาก คือบอกผมว่าเจ้าของคดีไม่อยู่ ต้องรอมาติดต่อวันที่เจ้าของคดีมา
แล้วผมถามว่ามาเมื่อไหร่ บอกผมว่า อีก 1 อาทิตย์
ผมก็ไปอีก 1 อาทิตย์ ปรากฏว่า บอกท่านไป อบรม อีก 1 อาทิตย์ จะกลับ
สรุปผมไปไม่เจอคนทำคดี ผมไม่สามารถค้นคดีที่เเจ้งความไว้เเล้วเอาไปเพิ่มโทษคนร้ายตอนที่เขาติดคุกที่สงขลาได้
ผมก็เลยงงกับการทำงานของตำรวจว่านี่เราต้องเจอคนที่รับแจ้งความเท่านั้นหรือ จึงจะดำเนินการต่อได้ แล้วท่านที่มีดาวอยู่ตรงหน้าผม
มานั่งบนโต๊ะ รับแจ้งความทำซากอะไร ในเมื่อ คดีเก่าไม่ค้นหา รอแต่ของใหม่มากองทับไว้ ไม่ติดตาม
ถ้าไม่ใช่ญาติ ไม่มีเส้นนี่ ไม่ต้องรู้จักกันใช่ไหม สังคมไทยมันดีจริงๆ