TDPharm เขียน:moomoo เขียน:สงสัยจัง ว่าการเอายาไปให้ลูกค้านี่มันเสียเกียรติหรือเสื่อมเสียความเป็นเภสัชตรงไหนเหรอ?? แบบว่า..งง
อาชีพขายยาก็เป็นอาชีพค้าขายอย่างหนึ่ง เพียงแต่คนขายมีโอกาสได้เรียนมากกว่าชาวบ้านหน่อยนึง
..ก็แล้วแต่คนนะ ถ้าคิดว่าร้านขายดีแล้ว ไม่ต้องง้อลูกค้าก็ไม่เป็นไร ทำหูทวนลมไม่ได้ยิน หรือแกล้งมองไม่เห็นก็คงไม่มีใครว่าอะไร เดี๋ยวลูกค้าเบื่อก็ไปซื้อร้านอื่นเองแหละ ไม่ต้องกลัวเค้าจะไม่มียากินหรอกค่ะ นั่งเล่นคอมฯหรือนั่งซุกตัวอยู่ในร้านกันไปเถิด
เรื่องจิตใจบริการ, การมีน้ำใจ และเห็นใจผู้อื่นเป็นสิ่งที่อยู่นอกตำราเรียน
แต่โดยส่วนตัวแล้วลูกค้าไม่ต้องบีบแตร แค่เห็นเค้าทำท่าชะเง้อคอยาวอยู่หน้าร้าน ก็ต้องรีบลุกไปถามแล้วว่าจะซื้อยาอะไรค่ะ
sasa เขียน:เป็นcustomer service อย่างหนึ่งไม่ใช่เหรอคะ ถ้าใครเคยอยู่ Boots จะทราบดีว่าเป็นหน้าที่ที่สมควรกระทำ อย่างน้อยทำให้ลูกค้ารู้ว่าเภสัชกรอย่างเราใส่ใจลูกค้า ดูดีไปอีกแบบนึง นอกจากเสื้อกาวน์ที่ไม่ได้ต่างจาก คนขายแว่น หรือช่างตัดผม
*** อย่าถามว่าวิชาชีพให้อะไรเรา แต่ควรถามว่าเราจะให้อะไรแก่วิชาชีพ*** ไม่ว่ากันนะคะ ที่คิดแตกต่าง
อ่านแล้วขำดี.... คิดกันไปได้ไกลโพ้นมาก ทั้งเสียเกียรติ เสื่อมเสีย ประเด็นนี่มันร้ายแรงขนาดนั้นเชียวหรือ?? เอ้าแสดงศักยภาพเภสัชกันเข้าไป
ที่ร้านอยู่คนเดียว ก็ไม่บริการเอาไปให้นอกร้าน ภาพที่เห็นก็จอดได้หนิ ถ้าเป็นอัมพาต ขาขาด เดินไม่ได้ค่อยว่าไปอย่าง เคยคิดเล่นๆ ว่าเอ่อ ใช้ชีวิต กินอยู่นอนบนรถตลอดเลยใช่ไหม?
สำหรับผม ก็เป็นเภสัชกรประจำร้านตลอดวัน ยาทุกเคส ส่งมอบโดยผมเอง ไม่มีลุกจ้าง คนไข้ ร้อยกว่าคนต่อวัน ให้วิ่งเข้าวิ่งออก คงไม่ใช่ภาพที่ผมอยากได้
ความคิดส่วนตัวนะ ยกเว้นเคสที่ขี่รถเครือ่งแล้วของพะรุงพะรัง ถ้าจอดปุ๊บของจะหล่น เคสนี้ก็ดูเป็นรายๆไป แต่นอกนั้น ผมถือว่าเป็นลุกค้าที่แย่ ประมาณว่าขับรถมาแล้วบีบแตร ขี่รถเครืองมา ก็จอดได้ แต่ทำมาเรียก ผมนิยามว่าเป็นลุกค้าเกรดเลว ถามว่ามีเยอะไหม ปีหนึ่ง จะเจอ 1-2 เคส ซึ้งน้อยมาก เอาเป็นว่า Like disolve Like เราเป็นยังไง เราก็ได้ลุกค้าแบบนั้น ลุกค้าดีดี ก็เหมาะกับร้านยาดีดี
บอกตามตรงลุกค้าประเภทนี้ ผมไม่อยากได้
ยังไงก็ตีโจทย์ให้แตกนะครับ เงินที่เราอยากได้จากลูกค้า หรือ การบริการด้วยวิชาชีพเภสัชกรรมที่เราอยากให้ลูกค้ากันแน่
แต่สำหรับผม ถ้าทำแบบที่บริการถึงรถ(ในเคสที่สามารถเข้ามาร้านยาได้) เรียกว่า เงินนำหน้าวิชาชีพเภสัชกรรมครับ
แต่สำหรับแนวทางผม วิชาชีพเภสัชกรรม ไปพร้อมๆกับเงิน .....** อย่าถามว่าวิชาชีพให้อะไรเรา แต่ควรถามว่าเราจะให้อะไรแก่วิชาชีพ*** เห็นแล้วเอียน .... กับคำพูดพวกนี้ .... ก็เพราะวิชาชีพแบบนี้ไง ร้านยาขายยาได้โดยไม่มีเภสัชกร หมอตี๋เรยมีเต็มบ้านเต็มเมือง
แล้วสุดท้ายเราก็ไปวิ่งตามหมอตี๋กัน ดีจังประเทศไทย เจริญพร
