PharmaCafe.com

วอนเภสัชกรช่วยกันอย่าให้วิชาชีพอื่นมาแย่งอาชีพเรา
โดย hospital ? 06 ต.ค. 2011, 08:40

...ปัจจุบันมีวิชาชีพอื่นมาแย่งวิชาชีพเรา มาทำงานจ่ายยาตามคลินิกอบอุ่น สปสช ช่วยกันตรวจสอบเป็นหูเป็นตาด้วย เป็นห่วงน้องๆเภสัชเรา...hospital

โพสต์: 25
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.ย. 2010, 23:30
ข้อความส่วนตัว

จขกท.ก็ลงไปทำงานเองครับ หรือไม่ก็ไม่ต้องตั้งขึ้นมา

โดยส่วนตัวเฉยๆนะครับ เวลาออก PCU บางทีคนไข้เยอะผมก็ออกไปกินข้าว ให้พยาบาลมาจ่ายยาให้ บางทีพยาบาลเข้าห้องน้ำ ผมก็ไปตรวจคนไข้ให้ ก็ช่วยเหลือกันไป

อยากเป็นกำลังใจให้นะ แต่อยากจะบอกให้รับรู้โลกความจริงบ้าง ที่เราเป็นอย่างนี้เพราะตัวเรา ทำร้ายตัวเราเองและพวกพ้อง วิชาชีพนี้ยังจมลงไปได้อีก พูดแค่นั้นแหละ ส่วนที่ไปขอร้อง สปสช จะไปขอร้องมันทำไม คุณน่าจะพูดใหม่ว่า อย่าทำให้ระบบสาธารณสุขมันแย่ไปกว่านี้ได้ไหม

สังเกตจากการตอบความเห็นในนี้ก็มีนะครับ "ที่ทำตัวเอง" ทำโดยไม่คาดถึงผลที่ตามมา หรือคิดในแง่ดีเกินไป

"อย่าให้วิชาชีพอื่นมาแย่งวิชาชีพเรา" นักเรียนพานิชนี่ พูดได้ใหมครับ
ถ้ามองจากมุมของเจ้าของร้านยาที่เป็นเภสัชกรเต็มเวลาเอง เภสัชเราเอง อย่าแขวป้ายให้คนอื่นเอาเด็กพานิช แม่บ้าน(ที่ไม่ได้จบเภสัช) ต่าวด้าว(ก็เคยเห็น) มาขายยาก็พอแล้วครับ

มุมของเจ้าของกระทู้ก็พอเข้าใจได้ครับ วิชาชีเรา เรากำหนดเองได้ ใช่ใหม ที่เป็นแบบนี้เราก็ทำกันเองครับ

ประเด็นหลักของปัญหาก็คือ scope งานของพวกเราเป็นงานที่ไม่ต้องอาศัยเทคนิคเฉพาะ
ใครๆก็สามารถทำได้แค่จำเอา ไม่เหมือนวิชาชีพแพทย์อื่นๆ ที่สามารถที่จะใช้มือในการจับต้องและทำหัตถการผููู้ป่วย
ที่ทำให้ร่างกายของผู้ป่วยหายได้ ซึ่งจะไปให้แม่บ้าน แรงงานต่างด้าวมาทำนั้น ทำไม่ได้แน่นอน เพราะตายขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ
ดังนั้นก็ต้องยอมรับตรงจุดนี้ว่า จ่ายยาใครๆก็ทำได้ เสมือนผู้ช่วยเภสัช ที่หลายๆคนก็สำคัญตัวผิดมาก ว่าเภสัชก็เภสัช ฉันไม่ได้จบเภสัชฉันยังทำได้เลย คำนี้มันเจ็บนะ หลายคนก็บอกเวลาไปเปิดร้านยา เด่วไปเรียนหลักสูตรผู้ช่วยเภสัช ก็ขายได้และ เก่งกว่าเภสัชอีกก็มี บางร้านก็รับผู้ช่วยเภสัชมาก็พอ
ผมกล้าพูดได้เลยนะว่า วิชาชีพเภสัชกรรมจริงๆที่เราสามารถทำได้ดี ก็คือสายโรงงานครับ เพราะเรารู้ว่าจะต้องทำการยังไงให้ได้ยาออกมา
นั่นแหละเป็นสิ่งที่คนอื่นทำไม่ได้ จะต้องใส่สารอะไรลงไปมั่ง คิดสูตร ผมว่านั่นแหละวิชาชีพเภสัชปรุงยาอย่างแท้จริง แต่น่าเสียดาย สมัยนี้เภสัชรุ่นใหม่มองข้ามไปมาก เน้นหาเงินให้ได้เยอะๆมากกว่า เป็น sell มั่ง วิ่งตามหมอยังกับอะไรก็ไม่รู้ เพื่อเงินหลักแสนหลักล้าน มีไอโฟน มีรถหรูขับ ไปเมืองนอก ใช้จ่ายฟุ้งเฟ้อ ลืมศักดิ์ศรีวิชาชีพไปเลยก็มี เพื่อนผมที่เป็นหมอก็ยังมากระซิบผมตรงๆว่า ทำไม sell บางคนกล้าทำขนาดนั้นเลยอ่ะ หมอยังเอือมเลยว่า กล้าทำได้ยังไง แต่ไม่ได้ว่าทุกคนนะครับ คนดีๆก็มีอีกเยอะ ก็แล้วแต่เส้นทางชีวิตแต่ละคน

มันอยู่ที่คน อย่าไปโทษวิชาชีพ อยู่สายไหนถ้าใช้วิชาชีพทำงาน คนยังมองว่าเป็นเภสัชกร อยู่โรงพยาบาลถ้าทำได้แค่เช็คเม็ดยาก็ไม่ต่างจากพนักงานทั่วไป อยู่โรงงานถ้าทำได้แค่ชั่งสารกับนับเม็ดยาก็ไม่ต่างจากคนงาน อยู่ร้านยาถ้าทำได้แค่หยิบยาขายกับเก็บเงินก็ไม่ต่างจากหมอตี๋ เป็น sell ถ้าขายแต่หน้าอกกับสะโพกก็ไม่ต่างกับ pc สินค้าทั่วไป ความเป็นวิชาชีพมันอยู่ที่คนนั้นจะใช้หรือไม่ใช้ เหมือนวิศวะกรกับผู้รับเหมา หมอจริงกับหมอเถื่อน มันอยู่ที่คนครับ

ขอโทษ จขกท. ที่ออกนอกประเดนมานินหน่อย
ว่าแต่เขามาแย่งหรือ เราปล่อยให้เขาทำ ล่ะครับ