New Document









เรื่องเล่าไม่ต้องเข้าสภา ตอนที่ 10 - Good Idea / Bad Idea

ห้องเภสัชกร

เรื่องเล่าไม่ต้องเข้าสภา ตอนที่ 10 - Good Idea / Bad Idea

โพสต์โดย winnwin » 09 เม.ย. 2011, 20:16

วันหนึ่ง ท่านอาจารย์ชยสาโรเทศน์ให้เด็ก ๆ ที่โรงเรียนทอสีฟัง
เรื่องความดี ความไม่ดี ว่า มันเกิดขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จนเราแทบไม่รู้สึก
เหมือนน้ำค่อย ๆ หยด ทีละหยด ๆ ลงในตุ่ม ท่านสอนให้เด็ก ๆ ไม่ประมาท
แม้ในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยเล่านิทานเรื่องลิงให้ฟัง ดังนี้

มีลิงฝูงหนึ่งอยู่ในป่า จ่าฝูงเกิดศรัทธาอยากจะถือศีลแปดทุกวันพระ
เพื่อสร้างบุญสร้างกุศล ชาติหน้าอาจจะได้มีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์กับเข้าบ้าง
จึงเรียกประชุมฝูงลิงเพื่อปรึกษาเรื่องการถือศีลแปด ลิงทุก ๆ ตัว
ก็ใฝ่ดีเหมือนกัน ต่างยินยอมพร้อมใจจะถือศีลแปดด้วยกัน

เพียงแต่มีกังวลอยู่เรื่องเดียว คือ การงดข้าวเย็น ความจริง การงดข้าวเย็น
ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับลิง เพราะ...ลิงไม่กินข้าว...สิ่งที่ยากสำหรับลิง ก็คือ
การงดกล้วยเย็น เพราะลิงชอบกินกล้วยตอนเย็นมาก

จ่าฝูงถามความคิดเห็นว่า ถ้าไม่กินกล้วยเย็น จะไหวหรือไม่ ลูกสมุนทั้งหลาย
ก็เริ่มรวนเรไม่แน่ใจว่าจะไหวหรือเปล่า เพราะมันมีทั้งลิงแก่ ๆ ลิงหนุ่ม ๆ สาว ๆ
จนกระทั่งถึงลูกอ่อน จ่าฝูงจึงพยายามโน้มน้าวจิตใจว่า ที่งดกล้วยเย็นนั้น
เราทำเพื่อถวายพระพุทธ ศาสนา เพราะพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์..

เมื่อจ่าฝูงว่าอย่างนั้น ลูกฝูงก็โอเค ว่าไงว่าตามกัน แต่ลิงตัวที่หนึ่งเสนอว่า
"ผมว่าผมงดกล้วยเย็นไหวแน่นอนครับ เพราะผมมีศรัทธา แต่ผมกลัวว่า
พรุ่งนี้เช้าพอสว่างได้เวลากินแล้ว เราก็ต้องออกไปหากล้วยอีก แต่เราอาจจะ
เพลียมาก เพราะไม่ได้กินกล้วยมาทั้งคืน ไม่รู้จะมีแรงออกไปหากล้วยหรือเปล่า
ถ้าต้องงดกล้วยเป็นวันที่สองละก็ อาจจะแย่ไปเลยนะครับ

ผมจึงขอเสนอว่า ตอนนี้พวกเราออกไปช่วยกันเก็บกล้วยไว้ก่อนดีมั๊ย
พรุ่งนี้เช้า พอพระอาทิตย์ขึ้นเราก็จะได้มีกล้วยพร้อมอยู่ที่ลานแล้ว"

ลิงทุกตัวเห็นด้วย... good idea! good idea! ... ต่างแยกย้ายกันออก
ไปเก็บกล้วยเอามากองรวมันไว้ได้กองโต...

ลิงอีกตัวเสนอว่า

"ผมว่าพรุ่งนี้เช้า เราอาจจะเพลียมาก เพราะงดกล้วยทั้งคืน จนไม่มีแรงห้อยโหน
ปีนป่ายต้นไม้จากบ้านมาถึงลานนะครับ ผมกลัวจะไม่ไหวจริง ๆ
ขนาดตอนนี้ยังไม่ได้งดกล้วย ผมก็ไม่ค่อยจะมีแรงอยู่แล้ว ผมว่าเราน่าจะ
แบ่งกล้วยกันตั้งแต่ตอนนี้เลย เอาไปวางไว้ที่หน้าบ้านของแต่ละครอบครัว
อย่างนี้ดีมั๊ยครับ"

ลิงทุกตัวโอเค... good idea! good idea! ...

ทีนี้ถึงคราวลูกลิงเสนอความเห็นบ้าง

"ขอโอกาสหนูพูดได้มั๊ยคะ หนูว่าพรุ่งนี้เราจะเพลียมากเลย แค่จะปอกกล้วยน่ะ
ก็ยังไม่รู้จะปอกไหมหรือเปล่า ถ้าสมมุติว่าเราปอกกล้วยไว้ซะตั้งแต่ตอนนี้เลย
จะดีมั๊ยคะ พรุ่งนี้เช้าหลังจากนั่งสมาธิทำความเพียรทั้งคืน
เราจะได้หยิบกล้วยกินได้ทันที"

ลิงทุกตัวก็เห็นชอบด้วย... good idea! good idea! ...

พากันปอกกล้วยวางกองไว้หน้าบ้านพร้อมกินทันทีในวันรุ่งขึ้น
ลูกลิงอีกตัวเสนอว่า

"ผมกลัวว่า เราปอกกล้วยวางไว้อย่างเนี้ยนะ พวกมด พวกหนู มันจะมากินกล้วยของเรา
ผมว่าเราแจกกล้วยให้เก็บไว้กันเองเลยจะดีมั๊ยครับ เนี่ย! นั่งสมาธิ
แล้วก็วางกล้วยไว้ในมืออย่างเนี๊ย... รุ่งเช้าพอพระอาทิตย์ขึ้น
จะได้เอากล้วยเข้าปากได้เลย"

ลิงทุกตัวพูดขึ้นพร้อม ๆ กันว่า

"เออ! ดี ความคิดเจ้าเข้าท่ามาก... good idea! good idea!... "

แล้วก็มีลิงตัวเล็กจิ๋วอีกตัว พูดขึ้นว่า "หนูว่าเราวางกล้วยไว้บนมือ มันไม่ค่อย
สะดวกเท่าไหร่นะ จะลุกขึ้นหยิบแก้วน้ำยังลำบากเลย หนูว่าเราเอากล้วย
ไว้ในปากเลยดีกว่า แค่อมไว้เฉย ๆ พรุ่งนี้เช้าเราก็เคี้ยวได้เลยไงคะ"

เสียงลิงเซ็งแซ่

"เจี๊ยก ๆ ...เข้าท่ามาก ๆ เลยอีหนู...good idea! good idea!..."

ทีนี้ลิงก็เลยนั่งสมาธิ แก้มตุ่ย มีกล้วยอัดแน่นอยู่ในปาก ลิงตัวหนึ่ง
ไม่ค่อยมีความอดทน มองซ้าย มองขวา แล้วก็กลืนกล้วยเอื๊อกลงคอไปเลย
(เสียงเด็ก ๆ ทอสีร้อง อ้าวววว กันลั่นพร้อมเสียงหัวเราะ)

จบกัน!!! ความตั้งใจดีที่จะถือศีลแปดงดกล้วยเย็นเป็นอันจบกัน
พอลิงตัวอื่น ๆ เห็นเพื่อนกลืนกล้วยลงท้องไปแล้ว ต่างก็ไม่อยากเสียเปรียบ
ตัวอื่นกินได้ เราก็ขอกินมั่ง ทุกตัวก็เลยสามัคคีพร้อมใจกันกินกล้วยเย็น
ในค่ำคืนนั้น

ท่านอาจารย์ถามเด็ก ๆ ว่า พวกลิงผิดพลาดตรงไหน จึงเสียความตั้งใจ
ท่านว่ากิเลสความอยากกินมันหลอกให้ลิงใช้เหตุผลในการทำให้สะดวก...
เก็บกล้วยไว้ก่อน...เอากล้วยไว้หน้าบ้านก่อน...ปอกกล้วยไว้ก่อน...
แจกไว้กับตัวก่อน...อมไว้ก่อน...ทีละเล็กทีละน้อย จนในที่สุดพวกลิงก็พ่ายแพ้
ต่อกิเลสไปตาม

ระเบียบ good idea... สุดท้ายจึงกลายเป็น bad idea ได้

ท่านว่า สิ่งที่ตั้งใจทำ อาจะเป็นความคิดที่ดี แต่เพราะไม่รู้เท่าทันกิเลสตัวเอง

ความผิดพลาดจึงเกิดขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จนกลายเป็นความเสียหายในที่สุด

จากหนังสือ : เรื่องท่านเล่า

__________________________________________________________________________________

สิ่งที่ตั้งใจทำ อาจะเป็นความคิดที่ดี แต่เพราะไม่รู้เท่าทันกิเลสตัวเอง

ตอนแรกก็ว่าจะเอาจริงแล้วนะ

ต่อมาก็คิดว่า ขอแค่ เอาจริงสัก ร้าน สองร้าน ก็คงจะพอ

ต่อมาก็คิดอีกว่า แค่โทรไปข่มขู่ทางโทรศัพท์ก็พออย่าถึงกับต้องลงไปตรวจร้านเลยดีกว่า

ต่อมาก็คิดว่า ร้านมีแยะจัดจะโทรไหวหรอ

ต่อมาเลย ช่างหัวมันเถอะ

เอวัง ด้วยประการฉะนี้

:biggrin: :biggrin: :biggrin: :biggrin: :biggrin:
winnwin
 







ย้อนกลับไปยัง เอสเปรสโซ่

ผู้ใช้งานขณะนี้

New Document