ผมจะทำนายอนาคตเภสัชกรในอนาคตให้ฟัง มามะ มาฟังกัน

[blacksmithday]

จากผลการประชุมสหสาขาวิชาชีพในวันที่ 28 มค 54 ผมก็ขอทำนายอนาคตของเภสัชกรไทยในอนาคตให้ฟังกัน
คำเตือน กระทู้นี้เจ็บจริง พูดจริง ไม่ใช้ stunt man ผู้ที่กำลังหลงระเริงในอนาคตที่ดีอ่านแล้วอาจอ๊วกได้ ไม่แนะนำให้อ่าน
1. ต่อไปจะมีเภสัชกรเดินกันเกร่อทั้งในตลาดแรงงงานภาคเอกชน ร้านยา แต่เดินกันน้อยลงในระบบราชการ ตำแหน่งทางราชการจะมีค่ามากขึ้น คนที่รับราชการและหวังบำเหน็จบำนาญขอให้เกาะไว้ให้ดี เพราะตัวท่านจะมีค่าอย่างกับตัวเงินตัวทอง
2. เมื่อ supply มากกว่า demand จะทำให้ค่าตัวของเภสัชกรลดลง เงินเดือนในภาคเอกชนจะลดลงอย่างเห็นได้ชัด และเงินเพิ่มพิเศษในระบบราชการจะค่อยๆลดลง และคุณค่าทางสังคมของเราจะลดลง
3. อาชีพของเราจะโดนเลียนแบบพฤติกรรมมากขึ้น ใครๆก็ขายยาได้ เพราะจะมีเภสัชกรที่ยอมขายวิญญาณมากขึ้น
4. เราจะได้ใช้คำว่า เภสัชเกิน กันครับ เตรียมใจหรือยัง ที่จะใช้คำนี้ ผมพร้อมแล้วนะ
5 การเข้าเรียนในคณะเภสัชศาสตร์จะน้อยลงอย่างเห้นได้ชัด เพราะ เด็กๆสมัยนี้เขารู้แกวกันแล้ว เขาคงไม่โง่มาเรียนในคณะที่ผลิต supply มากเกินกว่า demand
ข้อสุดท้ายผมขอแถม ถ้าผมมีลูกผมจะหัดให้ลูกเป็นนักคิดมากกว่านี้ ผมอยากให้เขาทำอาชีพอะไรก็ได้ที่ขายความคิด เพราะความคิดนั้นเป็นทรัพย์ที่มิหมดสิ้นและมีค่ายิ่งกว่าทองคำ ผมจะไม่ให้ลูกมาอยู่ในวงจรอุบาทว์แบบนี้ครับ
วันนี้ผมอยากให้ทุกคนเริ่มหาทางออกในชีวิตได้แล้ว เพราะวิชาชีพนี้คงไม่โรยด้วยกลีบกุหลาบอีกต่อไปแล้ว หาทางออกให้กับชีวิตเถิดครับ ถ้ามัวเกาะอยู่แบบนี้ รับประกันว่าจมไปกับเรือแน่ๆๆ

[kohboy]

โทดนะครับ
ผมพูดไปหลายวันแล้ว ไม่ได้มีอะไรใหม่เลย!

[white-blue]

โทดนะครับ (เลียนแบบ)

ผมรับรู้และมองเห็นเรื่องพวกนี้ได้นานแล้ว และตอนนี้ ผมเตรียม "หาทางหนีทีไล่ไว้เรียบร้อยแล้วครับ"

[เภสัชสู้คน]

อย่างน้อยก็ยังรู้สึกดีที่มีกลุ่มคนในวิชาชีพอนาถาที่น่าสงสารนี้ เริ่มมองเห็นความจริงของอนาคตทางวิชาชีพ เพราะมีคนอีกจำนวนมากในวิชาชีพเรายังไม่ตื่นจากฝัน พอๆกับพวกที่ไม่เคยต่อสู้เพื่อวิชาชีพเลย แม้แต่ได้เข้าไปเป็นตัวแทนยังเพ้อเจ้อไม่เคยทำอะไเป็นชิ้นเป็นอัน มัวแต่เอาดีเข้าตัว สร้างภาพเป็นพ่อพระ จนวิชาชีพอื่นเค้านำคนไข้มาเป็นตัวประกันต่อรองค่าตอบแทนจนได้ดีมีขวัญกำลังใจทำงานกันไปหมดแล้ว แถมยังมีการขยับจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆอีกต่างหาก ***** จะมีบ้างมั๊ย ชมรมเภสัชกรเพื่อศักดิ์และสิทธิ์เภสัชกร เภสัชสู้คน โว๊ย

[PHARMA_GIRL]

อย่างน้อยก็ยังรู้สึกดีที่มีกลุ่มคนในวิชาชีพอนาถาที่น่าสงสารนี้ เริ่มมองเห็นความจริงของอนาคตทางวิชาชีพ เพราะมีคนอีกจำนวนมากในวิชาชีพเรายังไม่ตื่นจากฝัน พอๆกับพวกที่ไม่เคยต่อสู้เพื่อวิชาชีพเลย แม้แต่ได้เข้าไปเป็นตัวแทนยังเพ้อเจ้อไม่เคยทำอะไเป็นชิ้นเป็นอัน มัวแต่เอาดีเข้าตัว สร้างภาพเป็นพ่อพระ จนวิชาชีพอื่นเค้านำคนไข้มาเป็นตัวประกันต่อรองค่าตอบแทนจนได้ดีมีขวัญกำลังใจทำงานกันไปหมดแล้ว แถมยังมีการขยับจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆอีกต่างหาก ***** จะมีบ้างมั๊ย ชมรมเภสัชกรเพื่อศักดิ์และสิทธิ์เภสัชกร เภสัชสู้คน โว๊ย

ขอเป็นกำลังใจด้วยคนคะ
แสดงความเห็นได้ถูกใจจัง

[Pharcist]

เตรียมตัว..เตรียมใจ เตรียมพร้อมทุกสถานการณ์ .....เตรียมช่องทางทำมาหากินอื่นๆๆเรียบร้อยแล้วค๊า
ทำใจ ทำใจๆๆ เพราะขนาดวิชาชีพเดียวกันยังจะฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่งเลย ...เศร้าใจ

[ballza]

ถึงมันจะไร้อนาคต ก็ช่างมัน ผมก็จะขอสู้ต่อไปด้วยหัวใจของเภสัชกร ไม่มีที่ยืนก็ช่างมันเพราะอย่างน้อยก็มีคนไข้ที่ใช้ยาไม่ถูกต้องรอผมอยู่
ถ้าทนไม่ได้เป็นได้แค่ถ่าน แต่ถ้าผ่านได้ก็จะกลายเป็นเพชร

[kohboy]

ผมสบายครับ ..ชิวๆ,
เหมือนคนอเมริกันที่เกิดในยุคสุขสบาย (รู้สึกว่าเค้าจะเรียกว่า..เบบี้บูม)

ผมจบมาไม่ต้องสอบใบประกอบฯ,
จบมาเค้าอุ้มให้ไปรับราชการ,
ทำงานราชการแบบเป็นเจ้าคนนายคน ไปที่ไหนมีที่นั่ง ที่ยืน ที่กิน มีลูกน้องที่ผมรักและรักผม,
ได้ทำร้านขายยาแบบไม่ต้องแข่งใคร..ขายยาแค่ตอนเย็นก็เหลือกินเหลือใช้, เงินเดือนจากราชการไม่ต้องแตะเลย เก็บอย่างเดียว,
และที่สำคัญ..ตอนนี้ไม่ต้องเป็นขี้ข้าใคร,มีประสบการณ์เพียงพอที่จะเอาตัวรอด, แถมรู้ตื้นลึกหนาบางของสังคมนี้+รู้กำพืดของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า"เภสัชกรไทย" แบบเพียงพอที่จะเอาตัวรอดได้จนตาย...




สุดท้าย...ผมเกษียณตัวเองได้เมื่ออายุ ๔๕ ปี !!

หุหุหุ

[ธวัชชัย วรรณสว่าง]

มีกบสองตัวเป็นเพื่อนกัน เป็นกบอ้วนและกบผอม พากันไปกระโดดเล่นใกล้ถังนม เผอิญพลัดตกลงไปในถังนม กบทั้งสองว่ายไปมารอบๆถังก็ไม่สามารถกระโดดออกมานอกถังได้ กบอ้วนว่ายไปสักพักก็รำพึงว่า เราคงจะต้องตายแน่ๆเพราะอย่างไรก็คงไม่สามารถกระโดดออกพ้นถังนมออกมาได้ ว่าแล้วกบอ้วนก็ไม่คิดที่จะว่ายอีกต่อไป ปล่อยตัวเองให้จมลงสู่ก้นถัง และก็ตายในที่สุด ส่วนกบผอมไม่ละความพยายาม พยายามว่ายประคองไม่ให้ตนเองต้องจมลงสู่ก้นถัง วันหนึ่งกบผอมรู้สึกว่านมในถังมีความข้นมากขึ้น จนกบผอมสามารถกระโดดออกมานอกถังนมได้ ทั้งนี้เพราะขณะที่กบผอมว่ายในถังนม เท่ากับเป็นการคนนมอยู่ตลอดเวลาทำให้นมมีความข้นขึ้นจนในที่สุด กบผอมจึงสามารถกระโดดออกมาจากถังนมได้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การทำอะไรก็ตามมันจะต้องมีการผิดพลาดกันได้ แต่ความผิดพลาดในอดีตคือบทเรียน คือประสพการ ที่ดีสำหรับอนาคต ถ้าเรามีความเพียร ไม่เลิกล้มความตั้งใจเสียก่อน หนทางที่จะประสพความสำเร็จย่อมเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

[LeMmOy]

มีกบสองตัวเป็นเพื่อนกัน เป็นกบอ้วนและกบผอม พากันไปกระโดดเล่นใกล้หม้อต้มยำ เผอิญพลัดตกลงไปในหม้อต้มยำ กบทั้งสองว่ายไปมารอบๆหม้อด้วยความทรมานก็ไม่สามารถกระโดดออกมานอกหม้อได้ กบอ้วนว่ายไปสักพักก็รำพึงว่า เราคงจะต้องตายแน่ๆเพราะอย่างไรก็คงไม่สามารถกระโดดออกพ้นหม้อต้มยำนี้ออกมาได้ ว่าแล้วกบอ้วนก็ไม่คิดที่จะว่ายอีกต่อไป ปล่อยตัวเองให้จมลงสู่ก้นหม้อ และก็ตายในที่สุด ส่วนกบผอมไม่ละความพยายาม พยายามว่ายประคองไม่ให้ตนเองต้องจมลงสู่หม้ออย่างทรมาน แต่ก็ทนไม่ไหว เพราะน้ำต้มยำก็เริ่มเดือดขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุด ต้มยำหม้อใหญ่ก็พร้อมเสิร์ฟ เสิร์ฟพร้อมกับมีโปรตีนจากเนื้อกบสองตัวอยู่ในนั้น

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ในสถานะการณ์ที่ยากเกินเยียวยา บางทีคนที่ยอมรับความจริงได้เร็ว ถึงแม้จะมีดีกรีความเจ็บเท่าๆกัน แต่อย่างน้อยก็ทรมานน้อยกว่าแน่ๆ

[Barrios]

สุดท้ายมันจะแว้งเข้าหาคณะเภสัชนี่แหละ ที่อุตสาห์ผลิตกันออกมาเกิน (หมั่นไส้มานานแล้ว...)
พอ supply เกิน ก็ไม่มีคนไปเรียน

[smartss]

จากผลการประชุมศิษย์เก่าวัดญาณ. ผมก็ขอทำนายอนาคตของเภสัชกรไทยในอนาคตให้ฟังกันเล่นๆอย่าถือเป็นจริงจัง

1. ต่อไปจะมีเภสัชกรเดินกันเกร่อทั้งตามห้างสรรพสินค้า สวนสาธารณะ ตลาดหุ้นแต่ไม่มีในห้องจ่ายยารพช. ร้านยา แต่เดินกันน้อยลงในระบบราชการ ตำแหน่งทางราชการจะมีค่ามากขึ้นประมูลซื้อขายกันได้ ทั้งๆที่เกียรติยศศักดิ์ศรี คุณค่าและคุณภาพน้อยลงเพราะ คนที่รับราชการและหวังบำเหน็จบำนาญขอให้เกาะไว้ให้ดี เพราะตัวท่านจะมีค่าหากชอบทำตัวอย่างกับตัวเงินตัวทอง

2. เมื่อ supply มากกว่า demand จะทำให้ค่าตัวของเภสัชกรเพิ่มขึ้น เงินเดือนในภาคเอกชนจะไม่มีการจ่ายตรงๆอย่างเห็นได้ชัด และเงินเพิ่มพิเศษถึงแม้จะลดลงเช่นเงินที่ได้มาฟรีๆแบบไม่ต้องทำเวชเบี้ยเหมาจ่ายแต่มีเงินใต้โต๊ะในระบบราชการจะค่อยๆมากขึ้น และคุณค่าทางสังคมของข้าราชการจะลดลง

3. อาชีพของเราจะถ่ายโอนอนุญาตให้ผู้อื่นเลียนแบบพฤติกรรมมากขึ้น ใครๆก็ขายยาจ่ายยาใน รพ. เป็นหัวหน้ากลุ่มงานเภสัชกรรม ปลัด สนง.ต่างๆได้เพียงมีเงินจ่ายให้ก็ทำได้ เพราะจะมีเภสัชกรและตัวผู้บริโภคเองก็ไม่เชื่อเรื่องจริยธรรมจิตวิญญาณมากขึ้น
4. เราจะได้ใช้คำว่า เภสัชแฝง หรือ เภสัชงานอดิเรก กันครับ เตรียมใจหรือยัง ที่จะใช้คำนี้ หลายคนพร้อมแล้วนะ

5 การเข้าเรียนในคณะเภสัชศาสตร์จะเป็นแค่ปริญญาเสริมไว้อย่างเห็นได้ชัด เพราะ เด็กๆสมัยนี้เขารู้แกวกันแล้ว เขาคงอยากมีอาชีพเสริมถึงมาเรียนในคณะที่ผลิต supply มากเกินขณะที่สามารถซุกซ่อนละเลยปัญหายาต่างๆไม่เอามาคิดเป็นอัตรากำลังหรือdemand

ข้อสุดท้ายผมว่ายังไม่มีเพราะยังมีข้อ 6 7 8 ....อีกไม่รู้จบ...
วันนี้ผมอยากให้ทุกคนเริ่มเห็นทางออกในชีวิตได้แล้ว เพราะวิชาชีพนี้ต้องมีใจรักมากกว่าเกียรติยศเงินทอง ถ้าเอาเงินเป็นตัวตั้งไปเล่นหุ้น หรือนักการเมืองขี้โกงดีกว่าอาชีพเภสัชกรที่รวยก็แต่คุณค่ารวยความดี เภสัชกรที่คิดแต่เงินจะรู้สึกว่าชีวิตมันไม่เคยโรยด้วยกลีบกุหลาบ หาทางออกให้กับชีวิตเถิดครับ ถ้ามัวเกาะชีวิตราชการอยู่แบบนี้ รับประกันว่าชาตินี้และชาติหน้าอาจถูกสาปส่งให้จมไปกับเรือแน่ๆๆ

[ธวัชชัย วรรณสว่าง]

คนที่จะมีความอดทนต่ออุปสรรคในการทำงานได้นั้น จะต้องเป็นคนที่ มีความรัก มีความชอบ มีความถนัด ที่จะทำงานนั้นๆ

[BEN10]

น่าจะมีอาชีพเสริม เป็นหมอดู ด้วยนะ

[naproxen]

เพราะเลือกดำเนินชีวิตแบบแข่งขันกัน ไม่เลือกแบบช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เลยมีผู้แพ้ผู้ชนะ

ประเทศไทยมีดินฟ้าอากาศอุดมสมบูรณ์มากที่สุดแห่งหนึ่งในโลกนี้ ถ้าไม่โง่เกินไป ไม่เกียจคร้านเกินไป ไม่สิ้นบุญ ไม่อดตายง่ายๆหรอกครับ

ทำงานเกี่ยวกับยาไม่ได้ตามที่พอใจ ก็ทำงานด้านอื่นได้ครับ

ความรู้จากการเรียนคณะเภสัชศาสตร์ ถ้านำมาปรับมาใช้ให้ดี มีทางทำมาหากิน ไม่อดตายหรอก

จบคณะเภสัชศาสตร์ ทำงานเกี่ยวกับยาก็ได้ ไม่เกี่ยวกับยาก็ได้ เกี่ยวกับยาและไม่เกี่ยวกับด้วยก็ได้ เพียงเป็นอาชีพสุจริตก็ยอดเยี่ยมแล้ว

อย่านึกว่ามีเงินสัก 10ล้าน 100ล้าน 1,000ล้าน 10,000ล้าน 100,000ล้าน ล้านล้าน หรือเท่าไหร่ก็ตามจะอยู่รอดได้

กระผมเห็นว่ามีเงินเท่าไหร่ก็ไม่อาจเอาตัวรอดได้หรอกถ้าไม่มีความรู้ว่าจะนำพาชีวีตให้ดีให้อยู่อย่างเป็นสุขได้อย่างไร

การกิน การขับถ่าย การเสพกาม การนอน การตาย ลาภ ยศ สรรเสริญ ไม่ใช่จุดสิ้นสุดของทุกข์นะครับ

ดับอวิชชาดับขันธ์สนิทไม่เหลือต่างหากคือจุดสิ้นสุดความทุกข์