ค่าแรงการจ้างงานของเภสัชกร

[mekfon]

สมมติว่าแรงงานเภสัชเป็นยาตัวนึง
เวลาเราเอาไปขายที่ไหนให้มากกว่าก็ขาย ที่ไหนให้น้อยก็ไม่ขายเก็บไว้ขายที่อื่นดีกว่า
ถ้ายาเรารักษาโรคได้ดีกว่ายาคนอื่น ก็สามารถขายได้แพงกว่า จะขายถูก ๆ ทำไม
ถ้าเค้าเอายาเราไปขายต่อแล้วได้กำไรมากกว่ายาคนอื่น เค้าก็อยากซื้ออยากเอาไปขาย
ที่ไหนขายได้ราคาต่ำ ๆ ย้ายไปขายที่อื่นก็ได้

แต่ถ้ายาเราขายก็แพง ใช้แล้วก็ไม่หาย ที่ไหน ๆ ก็หาซื้อได้
ใครจะซื่อมาซื้อเราล่ะครับ

โดนใจจัง

[GPE]

over supply กันนัก ก็สร้าง demand สิครับ คิดๆ

[smartss]

ไม่ได้ฝืนกฏdemand นะครับแต่ยืนยันว่ากฏdemandไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวคุมปัจจัยทุกเรื่อง
ลองดูปรากฏการณ์
เภสัชบางที่ทำงานมากจ่ายยาไม่ทันเลยบอกว่าขาดเภสัชแต่ภาพรวมทั้งจังหวัดไม่มีdemand(demandต่ำ)
ยังมีความต้องการที่จะเข้าถึงตัวเภสัชกรมีข้อสงสัยด้านการใช้ยาอีกมากยังขาดความรู้ด้านการใช้ยาอีกมากแต่ไม่มีdemand
(ไม่over demand)
มีความวุ่นวายปัญหายาการกระทำผิดกฏหมายยาในทุกชุมชนแต่ไม่มีการขยับdemand ของผู้ที่จะมาแก้(ซึ่งเภสัชกรควรจะเป็นหนึ่งในผู้แก้ไข)
เราคาดหวังให้เภสัชแต่ละคนทำโน้นนี่มากมายจนล้นมือทำได้ไม่ครบทุกมาตราฐานdemandงานในตัวเภสัชสูงแต่demandทั้งประเทศต่ำ

หรือเมื่อเราแก้กฏหมายบังคับเอาจริงบางข้อdemandก็ขยับ ทำให้เห็นว่ามันมีกฏอื่นๆดุลเอาไว้ไง
แบบว่าเราจะไม่ให้มันเป็นค่าคงที่อีกต่อไปในกฏของdemand
และคิดว่ามันควรมีเจ้าภาพในการขับเคลื่อน
ตามที่กระทู้ถามความมีอยู่แล้วหรือเป็นไปได้ของการก่อตัวองค์กรนี้ไง
องค์กรที่จะมาดูแลความเป็นอยู่ที่ดีของวิชาชีพได้ถึงระดับท้องถิ่น
เราจะขับเคลื่อนมัน หรือนอนบ่นแล้วรอ

[smartss]

ถ้ามองที่ปัญหายาในสังคม งานที่เภสัชกรจะต้องทำ การเข้าถึงเภสัชกรของประชาชน ความรู้ชาวบ้านในการใช้ยาที่ดี ก็ยังมีความต้องการ
demand ก็มากมาย
ถ้ามองที่ตำแหน่งงานเภสัชในโรงงานแต่ไม่มีโรงงาน เภสัชกรโรงพยาบาลเต็มเอกชนน้อย demandก็ต่ำ
เห็นไหมว่าการรับรู้ให้ค่าก็ต่างกัน

[smartss]

ทีว่ายาที่ไหนให้น้อยราคาถูกแล้วเก็บไว้ขายที่อื่น
มันก็ไม่ง่ายแค่นั้นถ้า
เขาไม่มีข้อมูลที่อื่นหรือลำบากที่จะไปขายที่อื่น
(หลายคนอยากไปขายที่สมุยภูเก็ตค่าตอบแทนสูงแต่ไปไม่ได้เพราะ...)
การรับรู้ข้อมูลข่าวสาร ปัจจัยด้านสังคมอื่นที่มันทำให้ demand มีความฝืด

ที่ว่ายาขายแพงแล้วไม่หายหมายถึงเภสัชค่าจ้างสูงแต่ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ไม่แก้ปัญหาอะไร
ผมคิดว่าอยู่ที่ เห็นคุณค่ายานั้นหรือไม่ ยาอาจยังไม่ทำให้หายแต่ได้ชลอหยุดหรือยับยั้งความตายความพิการไว้แล้วก็ได้
เหมือนยาความดันก็ต้องใช้ตลอดในผู้ที่มีปัจัยเสี่ยงไม่หายแต่ลดการเกิดอัมพาตความตายอยู่ตลอด
อาชีพเภสัชก็คล้ายแบบนี้

[Barrios]

ที่ว่าขายที่อื่นนั้น ไม่ง่ายและไม่ยากเกินไป
ไปง่าย ๆ ทุกคนไปถึง ย่อมขายไม่ได้ราคา
บางที่ไปยากเกินไป ขายแพงได้แต่อาจไม่คุ้ม
แต่บางคนลดต้นทุนได้ถูกกว่าหาวีธีไปได้ก็ทำกำไรได้
หากไม่ีมีใครสามารถไปได้ แต่คนที่นั่นต้องการจริง ต้องยอมจ่ายในราคาที่แพงขึ้น

Cox-2 ป้องกันการเกิด ulcer ได้ แต่ถ้าจะกิน NSAID เพียงเม็ดเดียว จะจ่ายแพงทำไม
จะกินยาความดันเพื่อลด complication นั้น สำหรับคนอายุ 40-50 ปีย่อมคุ้มกว่าคน 80-90 ปี,คนรายได้น้อยอาจต้องเอาค่ายาไปจ่ายค่าข้าวก่อน
ประโยชน์แฝงนั้นเหมาะกับบางคน บางสถานการณ์ บางคน,บางที่ก็ไม่ต้องการ
ถึงมาเป็นข้อสรุปว่า อยากจะขายแพง ๆ ต้องทำของดีกว่าคนอื่นออกมาขาย แล้วต้องขายให้ถูกที่ ถูกคน ถูกเวลา

อาชีพทุกอาชีพก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น ไม่ป่วยไม่หาหมอ ไม่มีคดีไม่หาทนาย ไม่เสียภาษีไม่จ้างนักบัญชี

demand supply เป็นสิ่งสมมติไม่ตายตัว เปลี่ยนไปตามปัจจัยอื่น ๆ

[azzuri]

ผลิตสินค้าไม่ตรงตามความต้องการของตลาด
ไม่ก้อติดตามการเปลี่ยนแปลงของตลาดไม่ทัน

[TUANG]

ลองดูตัวเองว่า ถ้าขาดเรา เขาอยู่ได้ไหม นั้นแหละคือตัวกำหนดค่าตอบแทน (อยากได้ค่าตอบแทนเยอะ ๆ ต้องแสดงคุณค่าของตัวเองให้สังคมเห็นนะครับ)
ลองกลับมาดูตัวเองอีกครั้ง เราทำงานทุ่มเทพอหรือยัง เราแสดงศักยภาพ(ที่เป็นของเรา-คนอื่นทำไม่ได้)พอหรือยัง สมัยนี้เห็นแต่บอกว่าเหนื่อยทำงานตลอดแต่พอเภสัชไม่อยู่มีคนทำแทนได้แล้วสังคมเขาจะให้ค่าตอบแทนเยอะ ๆ จะตอบคำถาม จพง.เภสัช-ลูกจ้างได้อย่างไร ช่วยกันคิด-ช่วยกันสร้างที่ยืนไห้วิชาชีพดีกว่าครับ หมอฟันเขาทำยังไงหมอฟันเถื่อนถึงหายไปทั้ง ๆ ที่หมอฟันก็ขาดแคลนมาก เรื่องแขวนป้ายพูดกันมา 20 ปี แก้ไขได้ไหม เภสัชเปิดร้านเองให้คนอื่นขายแทนถูกแล้วหรือ (ไปด่าร้านที่แขวนป้าย-มันต่างกับร้านที่เภสัชเปิดเองตรงไหน)
สรุป ............................

[cannabis]

เภสัชกร 1 คน เทียบเท่ากับมี 2 คน supply มันถึงเยอะเกินความเป็นจริงไงครับ ... งง ล่ะสิ อธิบายง่ายๆ ครับ เภสัชกร 1 คน ตอนกลางวันรับราชการ/รพ.เอกชน/โรงงาน/ผู้แทนยา/มหาวิทยาลัย/สสจ./อย. ฯลฯ แล้วมัน (ขอใช้คำนี้) ยังจะไปแขวนป้ายกันอีก 1 แห่ง ไม่ว่าจะบอกว่าตอนเย็นกลับไปขายยา หรือไม่ไปขายตามเวลาที่กำหนดก็ตาม มันก็คือการแขวนป้ายครับ ..... อ่านแล้วต้องขอโทษที่แรงไปนิด แต่ช่วยยอมรับและอย่าหลอกตัวเองอีกเลยครับ

supply มันเป็น (เกือบ) 2 เท่าของที่มีอยู่จริง (ที่บอกว่าเกอบก็ยังมีคนดีๆอยู่บ้าง แต่ส่วนน้อย น้อยมากๆ) ซึ่งส่วนใหญก็จะกระจุกตัวอยู่ที่ตัวทำงานอยู่ใกล้ๆ วิชาชีพมันเสื่อมตั้งแต่ไหนแต่ไร คนสอนมันก็แย่ คนดูแลกฎหมายก็แย่ตาม เป็นเพราะอย่างนี้สิวิชาชีพเราถึงไม่เจริญกันเลย นับวันมีแต่ถอยหลังลงคลอง

ไม่รู้เหมือนกันในเมื่อรากเหง้ามันถูกปลูกฝังมานับสิบปี การจะแก้ไขต้องช่วยเหลือกันทุกฝ่ายอย่างจริงจัง สภาเภสัชกรรมถือว่าเป็นตัวแทนของวิชาชีพที่ถูกการคัดสรรและคัดเลือกมาให้ทำหน้าที่ต่างๆ โดยรวมถือเป็นประโยชน์แก่วิชาชีพ แต่ปัจจุบันผมยังไม่เห็นงานที่เป็นรูปธรรมสักนิดเลย เรื่องที่ควรแก้ไขก็รู้ๆกันอยู่ว่าควรเป็นเรื่องอะไรบ้าง เรียงลำดับความสำคัญในการแก้ไขปัญหาให้แก่วิชาชีพสักนิด จะไม่โดนเภสัชกรหลายๆท่านกล่าวว่าต่างๆ นานาหรอกครับ

[iampharmacist]

หยุดเสียทีการให้ผู้อื่นไม่ใช่เภสัชกรมาจ่ายยาในร้านขายยา เป็นอีกทางหนึ่งที่น่าจะช่วยได้
(อาจไม่ได้ตอบโจทย์ของกระทู้ตรงๆ นะครับ)