ตอนนี้เป็นยุคมืดของเภสัชกร???

[mpirx86]

ไม่รู้คิดเองรึเปล่า แต่ตอนนี้อยู่ รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง รู้สึกว่า เราจะเป็นบุคคลชั้นสาม (หนึ่งคือ หมอ สองพยาบาล) และสามเนี่ยไม่มีสี่ด้วย คือว่า ฐานะจะเหมือน พนง.อยู่แล้ว ตอนทำนั่นนี่ (เช่น แต่งตัวต้องผูกไท ต้องไหว้ bra bra) คนนั้นคนนี้เหมือนจะดูถูก(เช่น ผู้ช่วยพยาบาลเวลามารับยาหวอดจะชอบชักสีหน้าและเหน็บเวลารอรับยา) แถมตอนนี้เภสัชก็จะล้นตลาด (อีกไม่กี่ปีก็จะล้นกว่านี้แน่ๆ)เงินเดือนก็ถูกกด
ใครมีความเห็นต่างจากนี้ ช่วยลงความเห็นด้วย จะได้เป็นกำลังใจให้กัน

[zartingtong]

ผมว่าเป็นปัญหาขององค์กรครับไม่ใช่วิชาชีพ ประกาศรับงานมีเยอะครับ

ร้องเพลงอย่างนี้ต้องลาออก จะขอลาออก ได้เลย

[smartss]

แพ้หรือชนะเริ่มต้นที่ความคิด
พยาบาลเขาเลือก สิ่งน่ารังเกลียดมารับยาแทนเสมอ แต่ถ้าเสน่ห์แรง เธอจะจำแรงมาเองม้วนไปมาจนสำเร็จ xxเชียว
ผูกไทด์ก็เท่ห์ดี เพิ่มสวัสดีแล้วตั้ง Tip Box check rating ไปเลย
ใครคิดว่าด้อยกว่าพยาบาลใจเขาก็ด้อยกว่า
ใครคิดว่าด้อยกว่าหมอใจตัวก็ด้อยกว่า
ใครคิดว่าด้อยกว่าวิศวะใจตนก็ด้อยกว่า
ไม่มีใครเหยียดจิตใจเราได้ถ้าเราเองไม่เปิดรับการกระทำนั้นมาให้กระทำ
ลองใช้เกณฑ์อื่นมาวัดบ้าง
งานเภสัชอาจสบายจนเขาอิจฉา
สุขภาพเราอาจดีกว่าผู้รับบริการ
น่าตาบุคลิกเราดีกว่าพวกนั้น
ทางใครทางมันก็ดี
แพ้หรือชนะเริ่มต้นที่ความคิด

[Pharma_Name]

ความทุกข์ของตนสำคัญและยิ่งใหญ่กว่าทุกข์ของผู้อื่นทั้งมวลอยู่แล้วครับ การที่คุณมองว่าเราเป็นบุคคลชั้นสามที่ไม่มีสี่ด้วยนั้น คุณอย่าลืมว่าในโรงพยาบาลมีบุคลากรอีกหลายฝ่ายนะครับ คนงานทำความสะอาด เจ้าหน้าที่กายภาพ เจ้าหน้าที่ห้องแลบ คนงาน และอีกมากมาย ลองหันไปดูความทุกข์ของคนอื่นบ้าง ทุกข์ของเราจะได้เบาบาง

ในความคิดเห็นส่วนตัวของผม การที่แต่งตัวผูกไทด์ และยกมือไหว้ผู้อื่นไม่ใช่การกระทำที่เสียเกียรติแต่อย่างใดครับ โรงพยาบาลของผมก็ต้องไหว้คนไข้เหมือนกัน แต่ไมได้ผูกไทด์นะครับ เพราะอากาศค่อนข้างร้อน (ถ้าให้ผูกผมอาจจะเสียเหงื่อหมดตัว)

ใครมารับบริการแล้วชักสีหน้าก็มีทางออกสองทางครับ คือ หนึ่ง ชักสีหน้ากลับเหน็บกลับไปเลย (ความชั่วชนะความชั่วกว่า) หรือถ้าทำไมได้ ก็ใช้วิธีที่สอง แผ่เมตตาไป พูดดี ๆ กับเขาไปสักวันเขาก็เข้าใจ (ความดีชนะทุกสิ่ง)

ส่วนเรื่องเภสัชล้นตลาดนั้น ผมเห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้นะครับ ล้นตลาดและกระจายตัวไม่เหมาะสมด้วย

[naproxen]

แพ้หรือชนะเริ่มต้นที่ความคิด
พยาบาลเขาเลือก สิ่งน่ารังเกลียดมารับยาแทนเสมอ แต่ถ้าเสน่ห์แรง เธอจะจำแรงมาเองม้วนไปมาจนสำเร็จ xxเชียว
ผูกไทด์ก็เท่ห์ดี เพิ่มสวัสดีแล้วตั้ง Tip Box check rating ไปเลย
ใครคิดว่าด้อยกว่าพยาบาลใจเขาก็ด้อยกว่า
ใครคิดว่าด้อยกว่าหมอใจตัวก็ด้อยกว่า
ใครคิดว่าด้อยกว่าวิศวะใจตนก็ด้อยกว่า
ไม่มีใครเหยียดจิตใจเราได้ถ้าเราเองไม่เปิดรับการกระทำนั้นมาให้กระทำ
ลองใช้เกณฑ์อื่นมาวัดบ้าง
งานเภสัชอาจสบายจนเขาอิจฉา
สุขภาพเราอาจดีกว่าผู้รับบริการ
น่าตาบุคลิกเราดีกว่าพวกนั้น
ทางใครทางมันก็ดี
แพ้หรือชนะเริ่มต้นที่ความคิด

พี่smartss ยอดเยี่ยมครับ

[naproxen]

มีกิเลสชนิดหนึ่ง ที่คอยกัดกินความสุขแต่ก็ทำให้เกิดการเพียรพัฒนา คือ ความรู้สึกอยากดีกว่าเหนือกว่า

[Barrios]

คิดไปเองครับ
ลองเปลี่ยนที่ทำงานดูซัก 3-4 ที่ครับ
หาประสบการณ์จากที่อื่นดูบ้าง แล้วจะเข้าใจ

[white-blue]

ตอนนี้คงยังไม่ใช้ยุคมืดหรอก แต่อนาคตไม่แน่ ถ้าผลิตเภสัช กันมาเยอะๆแบบนี้
อะไรที่มันมีน้อยๆ มันยอมได้เปรียบกว่าอยู่แล้ว นายกมีคนเดียวเองทั้งประเทศ ผู้ว่า มีกี่คน ทั้งประเทศ ผู้พิพากษาทั้งประเทศมีกี่คน
หมอฟันทุกวันนี้ไปยืนกระแทกไหล่กะ หมอได้ก็เพราะ ขาดแคลน แล้วเภสัชละ ถ้าขาด เอ๊า พยาบาลไปจ่ายยาแทนไป๊ ซะงั้น
จริงๆถ้าใครอยู่ รพ รัฐนะ ลองไปดู พตส ของ เภสัช ที่ทำงานเฉพาะด้าน เช่น TB ARV นะว่าได้เท่าไร และลองไปดู พตส ของ พยาบาลที่ทำงานเฉพาะด้านนะว่าได้เท่าไร ไม่อยากพูดว่ะ power ของเภสัช เริ่มน้อยลงเรื่อยๆ

นอกเรื่องเลยตู จริงๆถ้าไม่ชอบก็ เปลี่ยนที่ทำงานซิครับ หาอะไรที่ทำแล้วสบายใจและมีความสุขดู ชีวิตจะได้มีความสุขขึ้น

ชีวิตเกิดมาครั้งเดียวตายครั้งเดียวจะทำไรก็รีบทำนะ

[GPE]

ยุคนี้ เภสัชกร จะน็อคมืด ครับ

[blacksmithday]

ผมขอแสดงความคิดเห็นแบบเดิม แต่เมื่ออ่านกี่ครั้ง ผมก็ยังคิดว่าใช้ได้กับสถาณการณ์ในตอนนี้

ในความรู้สึกของผมนะ สภาแพทย์เปรียบเสมือนพ่อแม่ที่รักลูกๆๆมากเกินไป คอยดูแลและปกป้องลูกหลานอย่างกับไข่ในหิน ซึ่งบางทีก็ทำบางสิ่งที่ไม่ควรทำ แต่ผมกลับมองสภาเภสัชกรรมว่า ยังไม่ค่อยแสดงบทบาทอะไรที่ชัดเจน ยังไม่ค่อยปกป้องลูกหลาน มัวแต่เฆี่ยนตีลูกหลานให้ชาวบ้านเขาเห็น จนบางทีคิดว่า พ่อแม่ของเรารักลูกกันหรือป่าว แถมยังไม่รณรงค์การคุมกำเนิด เอาแต่ผลิตลูกหลาน จนวันนี้ลูกหลานของเรามีค่าน้อยลง สักวันลูกหลานของเราจะเดินกันในสังคมมากขึ้น แต่ค่าของเขาจะลดลง เขารู้ตัวกันรึป่าวไม่รู้ ทุกวันนี้ที่ผมเจาลูกหลานเขาเรา ผมจะสอนเขาว่า สายพันธ์ุของเราเดินทางมาไกลเกินไปแล้ว และเรากำลังเดินออกนอกลู่นอกทางไปเรื่อยๆ ถ้าคิดว่าวันนี้คุณมีค่ามากมายสำหรับระบบพวกนี้ คุณจะเป็นคนทีี่มัวแต่หลงภาพมายา จงทำตัวคุณให้มีค่ามากกว่าสายพันธุ์ที่คุณกำเนิดมา เพราะวันนี้ค่าของมันในสายตาคนอื่นได้ลดลง และพ่อแม่ของเราก็ยังรังแกเราซะเอง
"พ่อแม่รังแกฉัน"

ผมขอแถมให้แถมคำนะครับ "เราบางคนยังหน้ามืดเสพสังวาสกันอย่างสิ้นคิด" เพื่อเงินในกระเป๋า เพื่อตัวชี้วัดสมองหมาปัญญาควายอยู่ ครับ

[mmm]

รอดับก่อนครับ ค่อยคิดได้

[ballza]

มันล้นตรงไหนเนี่ย รพ.ผมโคตรจะขาดแคลน ตอนนี้ทำงานสิบมือจนจะเป็นทศกัณฐ์แล้ว ไม่เคยมีวันไหนที่รพ.ผมจะมีเภสัชพอ มาดูได้ที่รพ.ภูมิพลอดุลยเดช อยากแชร์ไอเดียมาหาผมไ้ด้เลยที่ห้องจ่ายยาผู้ป่วยนอก ปกส. ต้องนัดก่อนนะ 5555 เพราะผมไม่ค่อยอยู่ห้องหรอก รับงานหลายหน้าที่มากๆๆๆๆๆ ที่สำคัญตอนนี้เป็นเภสัชหลักสูตร 6 ปี แล้ว ซึ่งผมมั่นใจว่าทุกอย่างต้องดีกว่าเดิมแน่นอนเพราะไอ้ที่เปิดกันโครมๆกำลังจะโดนลดจำนวนนักศึกษาจนถึงขนาดปิดหลักสูตรไปเลย
ปล.รพ.ผม หมอและพยาบาลก็ตอบรับกับเภสัชดีนะเห็นมีอะไรก็ให้ร่วมงานเสมอ

[Pharma_Name]

ยังไม่ค่อยปกป้องลูกหลาน มัวแต่เฆี่ยนตีลูกหลานให้ชาวบ้านเขาเห็น

อันนี้ขอตัวอย่างเป็นรูปธรรมหน่อยได้มั้ยครับ ว่าคืออะไร

[Pharma_Name]

มันล้นตรงไหนเนี่ย รพ.ผมโคตรจะขาดแคลน ตอนนี้ทำงานสิบมือจนจะเป็นทศกัณฐ์แล้ว ไม่เคยมีวันไหนที่รพ.ผมจะมีเภสัชพอ มาดูได้ที่รพ.ภูมิพลอดุลยเดช

โรงพยาบาลผมขาดเภสัช แล้วผมสรุปว่าเภสัชขาดแคลน หรือว่าร้านยาแถวบ้านไม่มีเภสัช สรุปว่าเภสัชขาดแคลน อันนี้ผมว่ามันไม่ค่อยสมเหตุสมผลนะ ผมมองมันกระจายตัวไม่เหมาะสมด้วย เพราะ

โรงพยาบาลรัฐแห่งไหนโคตรขาดแคลน มันต้องคิดก่อนว่าทำไมถึงไม่มีใครมา เพราะไม่มีตำแหน่งหรือเปล่า หรือว่าถึงมีตำแหน่งก็ไม่มีใครมาเพราะมันกันดาร หรือถึงมีตำแหน่งก็ไม่มีใครมาเพราะบรรยากาศการทำงานไม่ดี หรืองานมันหนักมากจนไม่มีใครมา เพราะถ้าอย่างนั้นถึงผลิตเภสัชกรเพิ่มอีก 40 มหาวิทยาลัย โรงพยาบาลท่านก็ยังขาดแคลนอยู่ดี ผลิตมามากเท่าไหร่เด็กที่จบใหม่ก็เทไปส่วนของผู้แทน และร้านยาในเมืองใหญ่หมด บางแห่งถึงกับสอบข้อเขียนเพื่อให้น้อง ๆ มารับตำแหน่งข้าราชการกันเลยทีเดียว (1 ตำแหน่ง คนสอบ 40 คน)

โรงพยาบาลของผมก็เช่นกันด้วยปริมาณงานคนไข้ที่มากขึ้นทุกวัน น้องที่มาฝึกงานแต่ละปีก็บอกว่า ถึงจบมาก็ไม่ทำที่นี่หรอกเพราะเหนื่อย คนไข้เยอะ ตำแหน่งจากส่วนกลางก็ไม่มี จะรับ เภสัชกร ลูกจ้างเงินบำรุงก็ลำบากโรงพยาบาลขาดทุน น้องที่ทำตำแหน่งเภสัชกรเงินบำรุง ทำได้สักปีก็ลาออกหมดบอกว่าไม่พอกิน ก้อย่างว่าเดี๋ยวนี้ค่าเทอมเป็นเหมาจ่ายหมดแล้ว เลยแพงมาก

[Pharma_Name]

ผมมั่นใจว่าทุกอย่างต้องดีกว่าเดิมแน่นอนเพราะไอ้ที่เปิดกันโครมๆกำลังจะโดนลดจำนวนนักศึกษาจนถึงขนาดปิดหลักสูตรไปเลย

เท่าที่ผ่านมา สภาเภสัชกรรมจัดการกับสถาบันที่ไม่ผ่านการประเมินไปสองแหล่ง

คณะเภสัชศาสตร์ วิทยาลัยเซนเทเรซ่า สภาเภสัชกรรมชะลอการรับนักศึกษาเพราะทางวิทยาลัยดันไปเปิดรับนักศึกษาก่อนจะผ่านการประเมิน และทางวิทยาลัยหาทางออกให้นักศึกษาที่จ่ายเงินค่าลงทะเบียนไปแล้ว คือ ไม่คืนเงินให้ แต่ให้ไปเรียนหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตแทน โดยลดค่าเทอมให้ 50% ปีต่อไปพอวิทยาลัยผ่านการประเมินค่อยให้ย้ายมาเรียนคณะเภสัชศาสตร์ เด็กบางส่วนก็ยินดีเพราะเรื่องมันเกิดในช่วงสอบแอดมิชชั่นกลางพอดีไปเรียนที่อื่นไม่ทัน บางส่วนก็จะเอาเงินคืนให้ได้ แต่ก็ไปเรียนม.เอกชนที่อื่น

สำนักวิชาเภสัชศาสตร์ ม.วลัยลักษณ์ สภาเภสัชกรรมลดจำนวนรับ จากเดิม 60 คนต่อปีการศึกษา เป็น 30 คนต่อปีการศึกษาในปี 2553 (เพราะจำนวนอาจารย์ที่สอนมีแค่ 26 คน และเป็นอาจารย์พิเศษ 2 ใน 3) ปกติจะรับแบบโควต้า รับแบบสอบตรง รับแบบแอดมิชชั่นกลาง ก็ตัดรอบแอดมิชชั่นกลางออก เล่นเอานักเรียนม.ปลายที่สละสิทธิ์รอบสอบตรงเพราะหวังจะเข้ามาใหม่รอบแอดกลาง โวยวายจนกระดานข่าวของคณะล้มมาเล้ว

ส่วนที่อื่น ๆ ก็ยังคงจำนวนรับเท่าเดิมครับ