โดย เภสัชทุง » 29 ก.ย. 2010, 12:30
บทความของพี่ธวัชชัย สะท้อนให้เห็นคำคมที่ว่า "การหยุดนิ่งคือการถอยหลัง" หากเภสัชร้านยาไม่พัฒนาตัวเราไปข้างหน้า ก็มีโอกาสเสียพื้นที่ไปด้วย
หันมามองย้อนในส่วนของเภสัชกรที่ทำงานคุ้มครองผู้บริโภคก็เช่นกันครับ แม้ว่าปัจจุบัน หลายภาคส่วนได้ยอมรับบทบาทของเภสัชกรในการทำงานคุ้มครองผู้บริโภคก็ตาม แต่หากเราไม่มีระบบการพัฒนา สร้างเลือดใหม่ สร้างผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางแล้ว อีกหน่อย วิชาชีพอื่นคงมายึดครอง
ดังนั้น การตั้งวิทยาลัยการคุ้มครองผู้บริโภคด้านยาและสุขภาพ จึงเป็นกลไกที่ช่วยเพิ่มมูลค่าของเภสัชกรที่ทำงานในสาขานี้
ผมมองว่า หน้าที่ตามบทความของพี่ธวัชชัย ต้องทำให้ครบถ้วนทุกภาคส่วน อย่างสภาเภสัชกรรม ก็ต้องทำหน้าที่ตนเองใน เรื่อง การรับรองหลักสูตรการพัฒนาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการประกอบวิชาชีพสาขาต่างๆ ไม่ควรดองเรื่อง หรือ ไปกั๊กการออกข้อบังคับฯ เสนอไปปีกว่า ยังไม่ออกมา อาจถือได้ว่า ท่านละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ก็ได้ เพราะกรรมการสภาเภสัชกรรม ถือเป็นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา
ผมไม่อยากเห็น สมาชิกเราไปฟ้องคดีอาญาของกรรมการสภาตาม ม.157 ของประมวลกฎหมายอาญาครับ เท่าที่ทราบ เขาจะเอาแค่ศาลปกครองก่อน
หากทุกคนทุกส่วน ในวิชาชีพ ต่างก็พากันหันมาทำ ?หน้าที่? ที่ ?น่าทำ? ของตัวเองอย่างเต็มขีดความสามารถ เต็มกำลังสติปัญญา สังคม
วิชาชีพเภสัชกรรมของเราคงพัฒนาก้าวไกลไปมากกว่านี้ครับ