เภสัชถูกแย่งบทบาท

[pharmboy_boypharm]

ระวังนะครับตอนนี้เภสัชกำลังถูกแย่งบทบาท
ไม่ว่าจะเป็นด้านสมุนไพร มีแพทย์แผนไทยประยุกต์แล้วและกำลังแห่ไปเดรียนต่อไปเภสัชคงไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับสมุนไพร
เวชสำอางค์ มีนักศึกษาที่จบหลักสูตรวิทยาศาสตร์เครื่องสำอางมาแทนแล้ว
นี่แค่ ๒ ตัวอย่าง ต่อไปไม่รู้ว่าเภสัชจะยืนอยู่จุดไหน หน้าที่ของวิชาชีพก็ถูกแย่งไปเรื่อย ๆ และที่น่าเศร้าก็คือ อาจารย์ของเภสัชเองที่นำวิชาความรู้เหล่านี้ไปสอนให้คนอื่นเพื่อมาแย่งงานลูกศิษย์ของตัวเอง

[pompom]

เภสัชเครื่องสำอางค์ เห็นมีที่ มน.

[pharmboy_boypharm]

ที่ มน. เป็นหลักสูตรวิทยาศาสตร์บัณฑิต เรียน ๔ ปี จบมาไม่ใช่เภสัช แต่เป็นบุคลากรที่มีหน้าที่ดังนี้
คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร กำหนดวัตถุประสงค์ของหลักสูตรเพื่อให้บัณฑิต
ทางวิทยาศาสตร์เครื่องสำอาง มีคุณลักษณะดังนี้
4.3.1 เป็นผู้มีความรู้ ความเข้าใจ ในเนื้อหาวิชาการด้านวิทยาศาสตร์เครื่องสำอาง
4.3.2 มีทักษะความสามารถในการพัฒนา และแก้ไขปัญหาด้านการตั้งตำรับ
เครื่องสำอางได้อย่างมีประสิทธิภาพ
4.3.3 สามารถให้ข้อมูลและคำแนะนำแก่ผู้บริโภคในการเลือกใช้เครื่องสำอางได้อย่าง
ถูกต้อง
4.3.4 สามารถเรียนรู้ด้วยตนเอง และแสวงหาความรู้เพิ่มเติมอยู่เสมอ
4.3.5 เป็นผู้มีจริยธรรม และเจตคติต่อการดำเนินงาน

แสดงว่าต่อไปเภสัชกำลังจะถูกแย่งงาน และถูกลดบทบาทวิชาชีพไม๊ เป็นสิ่งที่น่าคิดมาก

[apotheker]

ผมว่าไม่น่ากลัวเท่ากับการเปิดคณะเภสัชกันมากเกินความต้องการของตลาดนะ
เพราะสายอื่นเขาก็มีสิทธิ์ทำงานในส่วนนั้น ตามความรู้ความสามารถเค้าไม่ใช่เหรอ

[ธวัชชัย วรรณสว่าง]

แล้วเราจะอยู่เฉยๆทำไม เรียนจบเภสัชฯแล้วก็ต้องหาความรู้อื่นๆเพิ่มเติมอยู่ตลอดเวลา อย่าปล่อยให้คนอื่นทำเลียนแบบเราได้อย่างง่ายๆ ส่วนดีๆของคนอื่นเราก็สามารถเลียนแบบได้เหมือนกัน เราต้องวางบทบาทของตัวเราให้เป็นประโยนช์กับคนอื่นเสมอ ให้คนอื่นเห็นเราเป็นที่พึ่งของเขา และอยากพึ่งเรามากขึ้นเรื่อยๆ....ลองคิดดู

[zartingtong]

คิดมากไปหรือเปล่า?
เภสัชกรแผนปัจจุบันไปเปิดรักษาคนด้วยสมุนไพร มีแค่บางที่เล็กน้อย

เภสัชกรรู้สมุนไพรก็เพื่อนำมาใช้เวลาจะเอามาประยุกต์ หรือปรับปรุงรูปแบบของยาต่างหาก คนอื่นเค้าจะไปหากินแบบนั้นก็ต้องสอนเขาซีครับ ในเมื่อไม่ใช่เรื่องของเภสัชกรแผนปัจจุบัน ก็สร้างคนที่ใช้สมุนไพรโดยตรง อีกอย่างพวกนี้เค้าต้องการสมุนไพรที่ทำใน dosage form ที่ดีก็ต้องมาซื้อจากที่เภสัชกรทำขายไง มีแต่ win-win

[LeMmOy]

อ่า.. เจ้าของกระทู้สนใจรับถั่วหมั่นหลีหม่งตราเจดีย์คู่ซัก 2 เม็ดไม๊ครับ
รู้สึกจะเครียดมาก..


กัวทำไมครับ วันๆนึงจะมีเภสัชซักกี่คนที่นั่งปั้นยาลูกกลอนขายกันครับ เราน่ะเรียนกันมาหมดทุกแขนงของยาแหล่ะ แต่เรียนมาแล้วก็ปล่อยให้ลืมกันไปตามกาลเวลา พอจะมีคนอื่นขอหยิบเอาไปใช้บ้าง จะไปหวงเค้าทำไมล่ะครับ แบ่งๆเด็กๆกันไปเหอะครับ ให้น้องๆเค้าทำมาหากินกันมั่ง งานเราก็ทำได้ตั้งหลายอย่างแล้วนะ โรงพยาบาล ดีเทล ร้านยา โรงงานยา ผลิต QC ขึ้นทะเบียน สสจ อย. โอ๊ย เยอะแยะ จะกอดวิชาไว้โดยไม่ได้ใช้ทำไม

ผมถามหน่อยเถอว่าฟามาร์ค๊อกน่ะ ตั้งแต่เรียนจบมา มีเภสัชกี่คนได้เอาไปใช้มั่ง มันน้อยมากเมื่อเทียบจำนวนกันเป็นเปอร์เซ็นต์ คือเค้าเรียนเพื่อให้รู้ พอรู้แล้วก็ลืม น้อยคนนักที่จะได้เอาไปใช้ ลองจับเภสัชที่จบมาอย่างน้อย 5 ปีจากสายงานต่างๆไปทำแลปกริ๊งดิ ฮ่าๆๆ ผมว่ามีฮา

อย่าไปเศร้าที่อาจารย์เภสัชของเราได้มีโอกาสถ่ายทอดความรุ้ให้กับคนรุ่นใหม่ ผมว่าเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจมากกว่าที่ได้รู้ว่าเภสัชกรได้มีโอกาสเป็นอาจารย์สอนให้เด็กรุ่นใหม่หลายๆคนได้รู้วิธีใช้,วิธีผลิตเครือ่งสำอางค์และสมุนไพรได้อย่างถูกต้องและถูกวิธี

[kingman]

ผมว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับคนที่ประกอบวิชาชีพคือ การที่ไม่ได้พัฒนาศักยภาพ

ของตนเองให้เหมาะสมกับอายุงานที่เพิ่มขึ้น บางคนจบมาหลายปี ก็ไม่ได้เพิ่มพูนความ

สามารถทางวิชาชีพเพิ่มขึ้น ทำให้ขาดความภาคภูมิใจในการประกอบวิชาชีพ

รู้สึกว่าตนเองด้อยค่า เบื่อความจำเจของการทำงานแบบเดิมๆ ที่รู้หมดแล้ว

แถมบางคนก็ไปมุ่งเน้นแต่เรื่องค่าตอบแทนที่ได้น้อยกว่าวิชาชีพอื่น จนลืมไปว่าคุณค่าของ

การทำงานคืออะไร ผมว่าถ้าเภสัชท่านใด เพิ่มพูนศักยภาพทางอาชีพ จนเป็นที่ยอมรับ

จากตัวเอง และสังคมรอบข้าง แล้ว เขาไม่มีความจำเป็นต้องกลัวว่าใครจะมาแย่งงาน

ของเขาได้ ไม่ว่าจะเป็นเภสัชกรด้วยกันเอง หรือ สายงานอาชีพอื่น เพราะเมื่อใดที่คนๆ

หนึ่งสะสมประสบการณ์อย่างถูกต้องเหมาะสม ด้วยความพยายาม มุมานะ ด้วยความ

สม่ำเสมอ จนมีความชำนาญจนได้ชื่อว่ามืออาชีพ แล้ว ไม่ต้องกลัวใครมาแย่งงาน

เลยครับ เพราะกว่าที่ใครจะตามทัน ก็ต้องใช้เวลา และความมานะไม่ต่างกัน ซึ่ง

คนที่จะทำอย่างนั้น มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้น ไม่อย่างนั้นคงไม่เห็นนักกีฬา

นักแสดง นักวิทยาศาสตร์ แพทย์ รวมทั้งเภสัช ที่เป็นสุดยอดเพียงไม่กี่คนหรอกครับ

[ck0707007]

kingman ผู้่ีดี
เอาแบบนี้แหละ

[Satapat]

ผมถามหน่อยเถอว่าฟามาร์ค๊อกน่ะ ตั้งแต่เรียนจบมา มีเภสัชกี่คนได้เอาไปใช้มั่ง มันน้อยมากเมื่อเทียบจำนวนกันเป็นเปอร์เซ็นต์ คือเค้าเรียนเพื่อให้รู้ พอรู้แล้วก็ลืม น้อยคนนักที่จะได้เอาไปใช้ ลองจับเภสัชที่จบมาอย่างน้อย 5 ปีจากสายงานต่างๆไปทำแลปกริ๊งดิ ฮ่าๆๆ ผมว่ามีฮา

[weerapong_rx]

ผมคิดว่าเภสัชกรเลือกทำงานได้เยอะมากในปัจจุบัน ทั้งทางด้านคลินิก, R&D และregulatory affairs แต่ถ้าต่อไปกฏหมายกำหนดบทบาทอาชีพให้จำเพาะกับงานนั้นๆ ซึ่งสามารถเปิดสอนในระดับมหาวิทยาลัย เช่น pharmacologists, toxicologists, analytical chemists และ pharmacists (ดังเช่นในต่างประเทศที่มี BSc Pharmacology: http://www.ucl.ac.uk/pharmacology/degre ... reB210.htm, BSc Toxicology: http://www.riskandsafety.unsw.edu.au/pl ... ology.html, และ regulatory affairs http://www.topra.org/sites/default/file ... 009_V4.pdf) หรือแม้กระทั่งการมี pharmaceutical robotics และ personalized medicine งานของเภสัชกรอาจจะลดลง (ใช้แรงงานลดลง) เยอะในอนาคต

ถ้าหน้างานของเภสัชกรลดจำนวนลงเหลือแค่ควบคุมการผลิตยา, การดูแลยาในร้านยา และบริบาลเภสัชกรรมในโรงพยาบาล ใครได้ใครเสีย? ถ้าสิ่งที่เราทำอยู่ยังไม่ดีพอ ผมว่าประชาชนจะได้ประโยชน์มากขึ้นหากอาชีพใหม่เหล่านี้เกิดขึ้นในเมืองไทย มิฉะนั้นเภสัชกรต้องพิสูจน์ให้เห็นว่าเภสัชกรทำได้ดีไม่ขาดตกบกพร่อง เราเรียนเยอะมากก็จริงแต่เราไม่ได้ใช้จริงทุกอย่าง และเราไม่มีระบบมาตรฐานการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องหลังจบปริญญาตรีเพื่อเพิ่มพูนประสบการณ์ทางวิชาชีพ

บางครั้งเราก็ต้องแย่งบทบาทอาชีพอื่นๆ เพื่อเพิ่มมูลค่าและหาที่ยืน (niche) ให้กับตัวเองและให้ทันกับยุคสมัย อย่างเช่น เภสัชบางคนก็เชี่ยวชาญการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ทางการแพทย์ บางคนก็เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ, การแพทย์ทางเลือกและความงาม บางคนก็เชี่ยวชาญด้านการตลาด เป็นต้น ผมจึงคิดว่าเป็นเรื่องปกติที่ต้องมีการแข่งขัน มันจึงขึ้นกับว่าเราจะรักษาความเชี่ยวชาญดั้งเดิมให้คงอยู่หรือว่าเปิดงานใหม่ไปควบคู่กันเพื่อรองรับลูกหลานในอนาคต

[Noriko03]

ดีค่ะ
ถ้าจะมีงานที่เชี่ยวชาญเพิ่มที่กล่าวมา
เพราะจริงๆแล้วเภสัชที่ทำงานนี้อย่าง รพช.ก็ไม่เชี่ยวชาญค่ะ
และอีกอย่าง งานบริบาลเภสัชกรรมก็มีให้ลุยทุกวัน ผู้ป่วยคนเดียวมาแต่ละครั้งก็มีปัญญาให้แก้ไขต่างกันแล้ว
สู้ๆ

[sumana]

เห็นด้วยกับคุณ kingman ค่ะ..เราจะสนใจว่าคนอื่นมาแย่งบทบาทเราทำไมคะ ?? เราน่าจะถามตัวเองก่อนว่า ทุกวันนี้เราได้แสดงบทบาทของเภสัชกรอย่างเต็มที่แล้วหรือยังต่างหาก...
สิ่งที่เราสู้อุตส่าห์ร่ำเรียนมานาน เราได้ใช้ซักกึ่งนึงบ้างหรือไม่ เราได้พัฒนาความรู้ที่เรามีอยู่ หรือเคยคิดที่จะแสวงหาความรู้ด้วยตนเองหรือไม่
เพราะความรู้มันมีอยู่มากมาย หากเราไม่เคยศึกษาเพิ่มเติม ถึงแม้ว่าเราจะอยู่เฉยๆ แต่ก็เหมือนกับเราได้ก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆ
ปัจจุบันนี้ หาคนที่ทำงานอย่างเต็มที่และจริงจังได้ในจำนวนจำกัด อาจเป็นเพราะมุมมองที่ต่างออกไป มองทางด้านวัตถุนิยมเพิ่มมากขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นอาชีพใด...หากเราทำตัวอย่างมีคุณค่ามากที่สุด เราก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการแย่งบทบาท เพราะไม่มีใครแย่งไปจากเรา
มีแต่เรายกให้คนอื่นไปมากกว่า...
อย่างเช่น บทบาทของเภสัชกรคลินิก ซึ่งบางคนอาจมองว่า เป็นการแย่งบทบาทอาชีพแพทย์ หรือ พยาบาล หรือไม่...อันที่จริงแล้ว ขึ้นอยู่กับว่า
เภสัชกรท่านนั้นวางตัวอย่างไรมากกว่า เพราะเรื่องของการใช้ยา มีอยู่มากมาย หากเภสัชกรสามารถวางตนอย่างถูกต้อง เราจะสามารถทำงานเป็นทีมได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยที่วิชาชีพอื่น จะไม่มองว่าเราไปแย่งบทบาทของเขา แต่เรากลับจะเสริมให้บทบาทของเขาดูดีมากขึ้น เพราะผลจากการกระทำของเรา ทำให้ผลการรักษาผู้ป่วยดียิ่งขึ้น และมุมมองที่ผู้ป่วยมองพวกเขา..กลับเป็นภาพที่ดีมากขึ้นค่ะ

[mmm]

วันนี้ที่มันแย่ลง เพราะคิดอยู่แต่หลักการด้านบวกคล้ายนิยาย อยู่แต่ในมุมมองของตัวเอง

[melodyของหัวใจ]

พอได้เรียนเภสัชแล้วรู้สึกว่า สายงานกว้างมากค่ะ มีอะไรให้แสดงบทบาทเยอะมากกกกก
จะว่าโดนแย่งบทบาทมั้ย .....ก็อาจมีบ้าง ไม่รู้ว่าเราทำได้ดีรึยังในจุดนั้น ที่กลัวเขาแย่งงานอ่ะ
ถ้ามีความรู้ความสามารถ ก็โดดเด่นไม่แพ้ใครค่ะ