ณ จังหวัดที่เคยได้ชื่อว่าประชากรมีรายได้ต่อหัวต่อปีต่ำที่สุดในประเทศไทย
ทุ่งนาอันเวิ้งว้างไกลสุดลูกตา วัว ควายเล็มหญ้าแห้งเหี่ยวสีเหลืองซีดที่ขึ้นอยู่บนพื้นดินอันแตกระแหง
เภสัชกรคนหนึ่ง จบการศึกษามาหมาดๆ สอบใบประกอบวิชาชีพผ่านอย่างไม่ยากเย็น
ด้วยอุดมการณ์และความมุ่งมั่นในการช่วยเหลือปวงชนที่เต็มเปี่ยม
เค้าได้มุ่งหน้าไปยัง รพ. ชุมชนในพื้นที่ธุรกันดารหลายแห่งเพื่อเสนอตัวทำหน้าที่เภสัชกรของโรงพยาบาล
จากรพ.หนึ่งต่อไปยังอีกรพ.หนึ่ง ครั้งแล้วครั้งเล่า
คำตอบที่ได้รับคือ "ไม่มีตำแหน่ง" แต่เค้าก็ไม่เคยย่อท้อ
หลังจากที่ได้ขอบคุณลุงใจดีที่เมตตาให้นั่งรถอีแต๋นซึ่งดัดแปลงจากรถไถนาเดินตามแล้ว เค้าก็ได้มาถึง รพ. ชุมชนแห่งนี้...
เค้าได้รับการตอบรับให้ทำหน้าที่เภสัชกรดังที่ตั้งใจแล้ว
ในที่สุด อุดมการณ์และสิ่งที่เค้าใฝ่ฝันมาตลอดชีวิตก็เป็นความจริงซะที แต่....
สิ่งที่เค้าได้รับคือตำแหน่ง " ลูกจ้างชั่วคราว " (เช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่ทำความสะอาดของโรงพยาบาลและเจ้าหน้าที่บริการทั่วไป)
ค่าจ้าง - "จ่ายเป็นรายวัน เนื่องจากไม่มีตำแหน่งเภสัชกรให้ จึงต้องใช้ระบบนี้ไปก่อน" (รวมแล้วเดือนละไม่กี่พันบาท)
ค่าขึ้นเวร - " ยังไม่มี เนื่องจากไม่มีตำแหน่งเภสัชกรให้"(อีกแล้ว..) " ไม่ต้องขึ้นเวร เพราะให้เจ้าหน้าที่อื่นที่จ่ายยามานมนานจ่ายก็ได้เหมือนกัน" (แถมค่าขึ้นเวรถูกกว่าเภสัชด้วย)
ค่าวิชาชีพ - "รอไปก่อน คุณยังไม่มีใบประกอบวิชาชีพฉบับจริงนี่นา" (ทั้งๆที่สอบผ่านตั้งแต่เดือนตุลาคมปีที่แล้ว)
ณ กรุงเทพมหานคร เมืองหลวงของประเทศไทย
รถราขวักไขว่ไปมา ลอดเลี้ยวไปตามถนนซึ่งเป็นช่องระหว่างตึกที่สูงเสียดฟ้า
ผู้คนแต่งตัวสวยงามตามสมัยนิยม ตึกรามบ้านช่อง ดูเจริญหูเจริญตาน่ามอง
เภสัชกรคนหนึ่ง จบการศึกษามาหมาดๆ สอบใบประกอบวิชาชีพผ่านอย่างไม่ยากเย็น เขาก้าวออกจากสถานีรถไฟฟ้า
และมุ่งตรงไปยังตึกซึ่งเป็นที่ตั้งของบริษัทยาระดับโลกแห่งหนึ่ง เพื่อเสนอตัวเข้าร่วมงานในตำแหน่ง "ผู้แทนยา"
ด้วยเวลาเพียงไม่กี่นาที การสัมภาษณ์ก็จบลง พร้อมประโยคที่ว่า "ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณ เดือนหน้าเริ่มงานได้เลย"
และสิ่งที่เค้าได้รับคือ...
- เงินเดือน (แน่นอนว่าหลักหมื่น)
- ส่วนแบ่งจากการขาย
- ค่าพาหนะ
- โบนัส
- ค่าใช้จ่ายอื่นๆ
อ้อ..อีกอย่างนึง
- ค่าแขวนป้าย (เฉพาะบางคน)
เภสัชกรรุ่นไม่ใช้ทุน รัฐให้อะไรกับเค้าบ้าง แม้แต่ตำแหน่ง "เภสัชกร" ก็ยังไม่มีให้
แล้วเอกชนให้อะไรกับเค้าบ้าง....
ทำไมไม่ให้โอกาสเค้าได้เลือกล่ะครับ การที่รัฐหาตำแหน่งให้พอเพียงกับคนที่เค้ามีอุดมการณ์
มีความมุ่งมั่นและเสียสละปฏิบัติหน้าที่ในถิ่นทุรกันดารนี่ทำไม่ได้เชียวหรือ
ให้เค้าได้เลือกที่จะทำงานให้แก่รัฐอย่างเต็มภาคภูมิในตำแหน่ง "เภสัชกร" อย่างสมเกียรติ และมีค่าตอบแทนที่สมเหตุสมผลจะได้มั้ย
เค้าก็เป็นเภสัชกรผู้ทรงเกียรติมีใบประกอบวิชาชีพอย่างถูกต้องเช่นเดียวกับท่านผู้มีอำนาจมิใช่หรือ
|
