PharmaCafe.com

จากการที่มีการไประดมความคิดใน facebook เพจ ทิศทางเภสัชกร

อาจารย์มังกร ฝากมาประชาสัมพันธ์ครับ

ทำ 2 สาขาให้ดีและเข้มแข็งทั่วไทยก่อนเถอะ จึงค่อยคิดทำอย่างอื่นนะคะ
ที่ผ่านมาภาพพจน์เภสัชสภาแย่มากๆอยู่แล้วคะ

น้องแอนเข้าใจว่าอย่างนี้นะคะ ....
ตอนนี้วิชาชีพเรามาถึงช่วงต้องเลือกแล้วละคะว่าจะไปในทิศทางใด เพราะฉะนั้นสนับสนุนแนวคิดนี้ของ อ.มังกร ค่ะ
แอนคิดอย่างนี้นะคะ
1. ก่อนอื่นสภา ฯ ตั้งให้มั่นเลยคะ ว่าจะมีกรอบแนวคิดอย่างไร อย่าโลเล เพราะพอหัวส่าย หางหลายหางมันก็กระดิก ดิ๊ก ดิ๊ก ๆๆๆๆๆ น่ารำคาญคะ
2. แอนอยากให้สภาตั้งมั่นอย่างนี้คะ " สภา ฯ (ตัวแม่) เป็นคนรับรองสมรรถนะพื้นฐานของเภสัชกร " ซึ่งมีแนวอยู่พอสมควรแล้วว่าเภสัชกรทั่วไป ควรมีความรู้ ความสามารถ ทักษะอะไรบ้าง ที่นี้เภสัชกรทั่วไป (ขอเรียก GPh นะคะ) ก็สามารถทำงานพื้นฐานได้ทั่ว ไม่ว่าจะในสถานที่ใด ร้านยา โรงงาน โรงพยาบาล - แล้วตรงนี้ละคะก็สอบเสีย 1 ครั้ง เพื่อออกใบประกอบใบที่ 1
3. สมรรถนะพื้นฐานหรือร่วมอันนี้จะเป็นอย่างไร อันนี้ก็ควรประมวลภาพที่เกิดขึ้นในปัจจุบันและทำนายอนาคต ก่อนที่จะทำตุ๊กตา (จริง ๆ ก็คือ หลักสูตร 5 ปี เดิมละคะ) - ส่วนนี้อาจต้องยอมถอยกันละคะ ต่อไปอาจจะเหลือแค่ 4 - 4 ปีครึ่ง จะยอมกันได้ไหมคะ เรียนอะไรกันหนักหนา เอาหลัก ๆ ให้มั่นก็พอแล้วละคะ
4. พอได้ข้อ 3 แล้ว คราวนี้ใครอยากเชี่ยวชาญทางไหนก็เติมเต็มกันได้เต็มเหนี่ยวละคะ .... แล้วก็ให้ cross กันได้ หมายถึง ใครขยันก็ไปเรียนเพิ่มสาขาอื่น ๆ ได้ - แล้วคราวนี้ก็ให้สาขาต่าง ๆ เป็นคนรับรองให้ สภา ฯ ก็จะได้ไม่งานหนักในส่วนนี้ เอาเวลาไปทำเรื่องวิชาชีพต่อได้ ส่วนนี้ก็อีกสัก 1 ปีครึ่ง หรือ 2 ปี โดยเน้นเนื้อหากับฝึกงานอย่างละปี เหลือคะเหลือ ...
5. ส่วนคนรุ่นเก่า จบมานาน แก่วัดแล้วอย่างน้องแอน คริ คริ ก็ถือว่าทำงานไหนมานานเกิน 2-3 ปี ก็ให้เชี่ยวชาญในสาขานั้นละคะ ไหวไหมคะ ....

วุ้ย ลืม
5. ส่วนการคัดเข้าทำงาน อันนี้ต้องให้ผู้จ้าง หรือหน่วยงานที่รับผิดชอบเป็นผู้กำหนดคะ ต้องคุยกันแบบบู ๆ บูรณาการนะคะ ... เช่น โรงพยาบาลก็ตั้งสเปคไปเลย เอาแบบเชี่ยวชาญทางไหน ....หรือร้านยา อ.ย.ก็ต้องออกกฏละคะว่าเภสัชกรที่จะมาอยู่ร้านต้องแบบไหน ... หรือจะเอา GPh ก็ได้นะ ถ้าคิดว่าพอ ... หมายถึง ให้ตลาดเป็นตัวกำหนดน่ะคะ

เห็นด้วยครับ ที่จะมีการกำหนดอะไรๆ ให้ชัดเจน แต่ต้องไปในทิศทางเดียวกัน
แล้วก็อย่าลืม ทำข้อตกลงกับ กพ.ด้วยนะครับ ไม่งั้น เรียนมากี่ปี เค้าก็ไม่ได้ให้ความสำคัญอะไร

อันของผู้จ้างไม่ต้องไปเขียนกฎเกณฑ์ ผู้จ้างเค้ารู้เองครับ

หมอผู้เชี่ยวชาญเรื่องตา ต้องมีเชี่ยวชาญตาซ้าย หรือเชี่ยวชาญตาขวา อย่างที่เค้าค่อนขอด

เสนอความเห็นมาตั้งนานแล้วว่า อย่างแรกควรเป็นหลักสูตรที่เหมือนๆกันไปก่อน
แล้วค่อยๆไปเพิ่มเติมความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านภายหลัง
ควรคำนึงถึงช่วงเวลาที่ใช้เรียนด้วย ว่าจำเป็นต้อง 4 หรือ 5 หรือ 6 ปีไหม
ใช้เวลาเยอะกว่าเขา แต่ทำงานได้น้อย จะทำไปทำไม
ถ้าแยกสาขาตั้งแต่ต้น จับพลัดจับผลูภายหลังต้องไปทำงานอย่างอื่น จะต้องห้ามทำเลยไหม

อีกประการหนึ่ง อยากถามว่า น้องๆที่จบเภสัชสมัยนี้ แต่ยังสอบใบประกอบฯไม่ได้เขาไปทำอะไรกัน
ชีวิตทั้งชีวิต แขวนไว้กับ ใบนี้ ใบเดียวหรือ

เดี๋ยวนี้ รามคำแหง เขารับนักศึกษาใหม่ ที่จบแค่ ม.3 แล้ว เรามัวแต่เรียนนานๆ สอบนานๆ
เพื่อนไปเป็นผู้ว่าฯ ซะแล้ว แง แง ตามไม่ทัน

เห็นด้วยกับแนวคิด4+2
แต่ไม่เห็นด้วยกับความพยายามของสภาในการคิจะสร้างหลักสูตรปฐมภูมิแบบแยกส่วนเป็นอันใหม่
น่าจะเป็นส่วนหนึ่งเท่านั้นของ ร้านยา หรือโรงพยาบาล

หากสภาจะทำให้วิชาชีพเข้มแข็งในเรื่องการเชื่อมต่อระบบสุขภาพ
ต้องพัฒนาเภสัชกรชุมชนให้เข้าใจและมีความสามารถในการทำงานในระบบปฐมภูมิ ใช่หรือไม่
อย่าแยกเภสัชปฐมภูมิเป็นอีกแท่งเลยครับ
แต่ควรพัฒนาทรัพยากรที่มีอยู่ให้สามารถต่างหากจะดีกว่ามั้ย
ด้วยความเคารพครับ

เรียนอาจรย์มังกรและทุกท่านในสภาโปรดทบทวนด้วยครับเรื่องเภสัชปฐมภูมิ