PharmaCafe.com

เพื่อนฝากถามมาครับ
วันนี้คุยกะมัน ทำงานมาเกือบสิบปี บุหรี่ไม่สูบ การพนันไม่เล่น เมียก็ไม่มี ชวนเที่ยวไหนก็ไม่ไป วันๆทำงานโรงพยาบาลอย่างเดียว

มันบอกว่ามันเห็นหมอรวยเอาๆ ทันตะก็รวยๆๆ มีเภสัช เทคนิคการแพทย์ เวรเปล และเนิร์สเอด เท่านั้นที่ทำไปก็เช้าชามเย็นชาม ไม่รวยสักที

อ่า.. ใครเป็นเภสัชแล้วรวยมั่งครับ
บอกหน่อยครับ ทำยังไง

ขอบคุณครับ

อย่างไหนเรียกว่ารวย?,
เท่าไหร่เรียกว่ารวย?,



มันเป็นการดีจริงหรือ ถ้าเป็นคนรวย?

ถ้าถามแบบนี้ ผมแนะนำเล่มนี้ครับ

The Intelligent Investor ของ benjamin graham
และ Reminiscences of stock operator ของ Edwin lefevre
ถ้าคุณอ่านจบ 2 เล่มนี้แล้วเข้าใจมัน คุณเป็นเทพได้เลย

เอาอย่างงี้แล้วกันนะครับ
พอดีรู้จักรุ่นพี่ที่อยู่ที่หาดใหญ่ครับ
เขาเป็นเจ้าของร้านยาเภสัชชุมชน
มีสาขาประมาณ 10 แห่งได้มั้งครับ
ทั่วหาดใหญ่ รายไ้ด้แต่ละเดือนคง
เป็นหลักแสนถึงหลักร้านนะครับ
แบบนี้ไม่รู้เรียกว่ารวยรึเปล่าครับ

ทำงานกินเงินเดือนไม่รวยหรอกครับ แต่มันมีความมั่นคง
ทำธุรกิจส่วนตัวต้องทำใจให้ได้ว่ามันมีได้ มีเสีย
แต่มันได้ใช้ความรู้ความสามารถของเราอย่างเต็มที่(ถ้าไม่เต็มที่ก็แพ้เขาแน่นอน)
ยิ่งถ้ารู้จักคบคนดี มีเพื่อนร่วมงานดีๆ เขาจะช่วยทำงานแทนเราได้ รวยแน่ครับไม่ต้องเหนื่อย
เหมือนหมอ กับทันต เขาว่ากันว่าทุกวันนี้ถ้าเก่งทำธุรกิจรวยเร็วแน่

ผมทำงานเภสัชอย่างเดียวรับราชการและเปิดร้านยาด้วย เดือนนึงได้ประมาณ 90k บางคนก็บอกว่าเยอะ บางคนก็ว่าน้อย หรือบางคนเฉยๆ แล้วแต่ว่าเราจะไปเทียบกับใคร ขึ้นอยู่กับเรา ถ้าพอใจของเราก็รวยครับ

ถ้าทำงานประจำอย่างเดียว ตอบเลย มั่นคง แต่ไม่มั่งคั่ง
ถ้า รวย หมายถึงมั่งคั่ง คงต้องมีธุรกิจส่วนตัวด้วย

ประเด็นอาจไม่ได้อยู่ที่เป็นเภสัชหรือไม่ แต่น่าจะอยู่ที่ทำงานกินเงินเดือนหรือมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเค้าบอกว่า ทำงานกินเงินเดือน ไม่มีวันรวยหรอกแต่มีความเสี่ยงน้อยสุด อาศัยเช้าชามเย็นชามไปวันๆ แต่งานที่เป็นธุรกิจของตัวเองมีโอกาสรวยมากกว่า แต่ก็เป็นการลงทุนที่มีความเสี่ยงเหมือนกัน

กินแค่เงินเดือนแล้วใครจะให้เงินเดือนจนรวยได้ล่ะ นอกจากได้ที่ หรือถูกหวย

งั้นสรุปได้ว่า ทำงานกินเงินเดือน สะสมเป็นเงินทุน และ สะสมประสบการณ์ เพื่อลงทุนกิจการของตัวเอง

ประเด็นอาจไม่ได้อยู่ที่เป็นเภสัชหรือไม่ แต่น่าจะอยู่ที่ทำงานกินเงินเดือนหรือมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเค้าบอกว่า ทำงานกินเงินเดือน ไม่มีวันรวยหรอกแต่มีความเสี่ยงน้อยสุด อาศัยเช้าชามเย็นชามไปวันๆ แต่งานที่เป็นธุรกิจของตัวเองมีโอกาสรวยมากกว่า แต่ก็เป็นการลงทุนที่มีความเสี่ยงเหมือนกัน

เห็นด้วย

จากคำถาม ผมก็คาดว่า เภสัชกรทุกคน คงต้องเอาหลักการใดหลักการหนึ่งเข้ามาอธิบาย เพื่อให้ความรู้สึกดีขึ้น เป็นอย่างนั้น.....

บทบาท มาถึงทุกวันนี้ ไม่ชัดเจน

ประชาชนเอาจริงๆ แล้ว เขาเอาอะไรกับเภสัชกรหรือปล่าว

ค่าตอบแทนทางสังคม มันก็ควรได้ตามสถานะภาพ

...แค่นั้น... ถึงใครจะคิดว่าควรพอใจก็ตาม

สมมติแพทย์ ทันตะ ได้เดือนละสองแสน
เภสัชได้เดือนละสามหมื่น

แพทย์ กับทันตะ เพียงใช้ความรู้ที่จบมาทำงาน ไม่ต้องอาศัยใคร เปิดคลินิกเดียว หรืออยู่เอกชน ก็ได้แล้ว
ส่วนเภสัชอาศัยความรู้ที่เรียนมา 6 ปี เท่ากัน เพียงใช้ความรู้ที่จบมาทำงาน เปิดร้านยา หรืออยู่เอกชน ได้สามหมื่น
จะให้ได้อย่างเขาก็ต้องใช้ทุน การลงทุนทำธุรกิจ มันไม่ง่าย ต้องยอมรับความเสี่ยง
แพทย์กับทันตะ ใช้ความรู้หาเงินได้เลย ที่ไหนเขาก็จ้างสองแสน ความเสี่ยงน้อยมาก

กฏหมายด้านยา ตรงไหนบ้างที่เภสัชกรมีอำนาจหน้าที่เต็มที่ รับบทเป็นผู้ปฏิบัติการแทบทั้งนั้น

สู้กับองค์กรเภสัชของเราก่อนดีกว่า ซึ่งกลับกลายเป็นตัวฉุดรั้งวิชาชีพ มาตลอด

ทำงานเภสัช อย่างเดียว ถึง ขั้นยากจนครับ

มีเท่าไรก็ไม่พอหรอกค่ะ ถ้าไม่รู้จักพอ

ไปต่างจังหวัดมา เห็นชาวบ้านมีความสุขดีจัง แกก็ไม่เห็นได้ใช้เงินอะไร เด็ดผัก เลี้ยงไก่ เลี้ยงหมู แล้วก็บ่นกันว่าอยู่กรุงเทพคงได้เงินดี หารู้ไม่ว่า ไอ้ที่แกมีอยู่แล้วน่ะ มันเยอะกว่าที่คนกรุงเทพมีเยอะแยะ มีที่ดินทำกิน มีอาหารกินทุกวัน มีเพื่อนบ้านไว้คุย แค่นี้เขายังบอกว่าเขาจนเลย นับประสาอะไรกับเภสัชกรที่ได้เงินเป็นหลักหมื่นหลักแสน แล้วก็มาบ่นกันว่า ไม่เห็นรวยเลย อนิจจัง

rinko เขียน:มีเท่าไรก็ไม่พอหรอกค่ะ ถ้าไม่รู้จักพอ

ไปต่างจังหวัดมา เห็นชาวบ้านมีความสุขดีจัง แกก็ไม่เห็นได้ใช้เงินอะไร เด็ดผัก เลี้ยงไก่ เลี้ยงหมู แล้วก็บ่นกันว่าอยู่กรุงเทพคงได้เงินดี หารู้ไม่ว่า ไอ้ที่แกมีอยู่แล้วน่ะ มันเยอะกว่าที่คนกรุงเทพมีเยอะแยะ มีที่ดินทำกิน มีอาหารกินทุกวัน มีเพื่อนบ้านไว้คุย แค่นี้เขายังบอกว่าเขาจนเลย นับประสาอะไรกับเภสัชกรที่ได้เงินเป็นหลักหมื่นหลักแสน แล้วก็มาบ่นกันว่า ไม่เห็นรวยเลย อนิจจัง

เห็นด้วยครับ...
ต่างจังหวัด แค่มีเงินใช้ไม่เกิน 3000 ต่อเดือนก็อยู่ได้แล้ว